Preliminary results of investigations of possible ground deformation structures in the early christian basilica, ancient Lechaion harbour, Corinth, Greece.

Η Παλαιοχριστιανική Βασιλική Λεχαίου, Κόρινθος, κατασκευάστηκε στα τέλη του 5ου αι. μ.Χ. στον δυτικό βραχίονα του αρχαίου λιμανιού του Λεχαίου, και σύμφωνα με αρχαιολογικές ανασκαφές καταστράφηκε από την σεισμική δραστηριότητα του 551-552 μ.Χ.. Διάσπαρτα βυθίσματα και υβώματα που παρατηρήθηκαν στο δάπεδο της Βασιλικής αποτελούν ενδεικτικές δομές εδαφικής παραμόρφωσης η οποία πιθανόν να σχετίζεται με ρευστοποίηση εδάφους. Με στόχο την διερεύνηση της στρωματογραφίας και της δομής του υπεδάφους πραγματοποιήθηκαν γεωφυσικές διασκοπήσεις GPR και μετρήσεις αγωγιμότητας του εδάφους κατά μήκος δέκα επιλεγμένων τομών και συσχέτιση τους με τη στρωματογραφία όπως αυτή περιγράφεται από αρχαιολογικά σκάμματα. Τα αποτελέσματα της μελέτης είναι ενδεικτικά δομών παραμόρφωσης των υποκείμενων εδαφικών σχηματισμών με χαρακτηριστικά που επιτρέπουν την συσχέτιση των επιφανειακών δομών που παρατηρήθηκαν στο δάπεδο της Βασιλικής με το φαινόμενο της ρευστοποίησης εδάφους.The Early Christian Basilica of Lechaion, Corinth, located on the western jetty of the ancient Lechaion harbour, was constructed during the late 5th century AD and archaeological excavations suggest that it was destroyed by seismic activity during 551-552 AD. Numerous depressions and buckling structures observed on the Basilica floor are indicative of ground deformation structures, likely associated with liquefaction. In an attempt to investigate the subsurface soil structure, and stratigraphy, a GPR survey and horizontal distribution of ground conductivity along ten selected transects was carried out, supplemented by stratigraphic data as described by archaeological trenches. The results of the study revealed subsurface deformation features providing sufficient indications that allow us to suggest that the surface structures observed on the Basilica floor are the surface expression of earthquake-induced ground liquefaction

Perceptions of hazard and risk on Santorini

Santorini, Greece is a major explosive volcano. The Santorini volcanic complex is composed of two active volcanoes—Nea Kameni and Mt. Columbo. Holocene eruptions have generated a variety of processes and deposits and eruption mechanisms pose significant hazards of various types. It has been recognized that, for major European volcanoes, few studies have focused on the social aspects of volcanic activity and little work has been conducted on public perceptions of hazard, risk and vulnerability. Such assessments are an important element of establishing public education programmes and developing volcano disaster management plans. We investigate perceptions of volcanic hazards on Santorini. We find that most residents know that Nea Kameni is active, but only 60% know that Mt. Columbo is active. Forty percent of residents fear that negative impacts on tourism will have the greatest effect on their community. In the event of an eruption, 43% of residents would try to evacuate the island by plane/ferry. Residents aged N50 have retained a memory of the effects of the last eruption at the island, whereas younger residents have no such knowledge. We find that dignitaries and municipal officers (those responsible for planning and managing disaster response) are informed about the history, hazards and effects of the volcanoes. However, there is no bemergency planQ for the island and there is confusion between various departments (Civil Defense, Fire, Police, etc.) about the emergency decision-making process. The resident population of Santorini is at high risk from the hazards associated with a future eruption

Perceptions of hazard and risk on Santorini

Santorini, Greece is a major explosive volcano. The Santorini volcanic complex is composed of two active volcanoes-Nea Kameni and Mt. Columbo. Holocene eruptions have generated a variety of processes and deposits and eruption mechanisms pose significant hazards of various types. It has been recognized that, for major European volcanoes, few studies have focused on the social aspects of volcanic activity and little work has been conducted on public perceptions of hazard, risk and vulnerability. Such assessments are an important element of establishing public education programmes and developing volcano disaster management plans. We investigate perceptions of volcanic hazards on Santorini. We find that most residents know that Nea Kameni is active, but only 60% know that Mt. Columbo is active. Forty percent of residents fear that negative impacts on tourism will have the greatest effect on their community. In the event of an eruption, 43% of residents would try to evacuate the island by plane/ferry. Residents aged >50 have retained a memory of the effects of the last eruption at the island, whereas younger residents have no such knowledge. We find that dignitaries and municipal officers (those responsible for planning and managing disaster response) are informed about the history, hazards and effects of the volcanoes. However, there is no "emergency plan" for the island and there is confusion between various departments (Civil Defense, Fire, Police, etc.) about the emergency decision-making process. The resident population of Santorini is at high risk from the hazards associated with a future eruption. © 2004 Elsevier B.V. All rights reserved

Τρωτότητα και διακινδύνευση αρχαιολογικών θέσεων σε γεωλογικές – γεωμορφολογικές διεργασίες

Cultural heritage in Greece is highly vulnerable to natural hazards and the current disaster management practices are limited to post disaster response actions and recovery measures. In order for the Ministry of Culture to contribute essentially to the protection of cultural heritage and be in conformity with the national and the international frameworks, the disaster management practices should focus on prevention, mitigation and preparedness measures and actions at a pre-disaster level. This study represents an earth sciences approach for the protection of cultural heritage based on the UN and EU conceptual frameworks for effective disaster risk management. An innovating methodology for the assessment of vulnerability and risk of archaeological sites to earthquake hazard and secondary induced geological and geomorphological processes know as Earthquake Environmental Effects is developed and tested on 16 selected archaeological sites in Greece. The proposed methodology comprises a deterministic archaeoseismological approach for seismic hazard assessment and an indicator based, semi-quantitative approach for the assessment of vulnerability based on qualitative data collected during field surveys. The risk assessment in this study represents a foresight semi-quantitative assessment at both national and regional level in order to identify broad trends and emerging risks. Risk is viewed as a function of hazard and vulnerability of elements at risk and is assessed deterministically for three selected macroseismic intensity scenarios.The study indicates that the cultural heritage in Greece is under serious threat from future earthquake events. The high levels of risk in combination with inadequate disaster risk management practices stress the necessity for direct and effective disaster risk legislation and measures, primarily at administration level. Additionally, through prioritization of effective mitigation measures, the Ministry will ensure optimal preservation of cultural heritage and consequent investment benefits of cultural, social and economic nature.Η πολιτιστική κληρονομιά στην Ελλάδα χαρακτηρίζεται από υψηλή τρωτότητα σε φυσικούς κινδύνους και οι τρέχουσες πρακτικές διαχείρισης καταστροφών περιορίζονται κυρίως σε μετά-καταστροφικές δράσεις απόκρισης και μέτρα αποκατάστασης. Για να μπορέσει το Υπουργείο Πολιτισμού να συμβάλλει ουσιαστικά στην προστασία της πολιτιστικής κληρονομιάς και να βρίσκεται σε συμφωνία με το εθνικό και διεθνές πλαίσιο, οι πρακτικές διαχείρισης καταστροφών θα πρέπει να εστιάσουν σε μέτρα πρόληψης, μετριασμού και ετοιμότητας κατά το προ–καταστροφικό στάδιο διαχείρισης της διακινδύνευσης.Η παρούσα διατριβή αποτελεί μια προσέγγιση των φυσικών επιστημών για την προστασία της πολιτιστικής κληρονομιάς που στηρίζεται στο εννοιολογικό πλαίσιο της αποτελεσματικής διαχείρισης διακινδύνευσης καταστροφών όπως αυτό προτείνεται από τα Ηνωμένα Έθνη και την Ευρωπαϊκή Επιτροπή. Μια καινοτόμος μεθοδολογία για την εκτίμηση της τρωτότητας και διακινδύνευσης αρχαιολογικών θέσεων στον σεισμικό κίνδυνο και στις δευτερογενείς γεωλογικές και γεωμορφολογικές διεργασίες γνωστές ως Περιβαλλοντικές Επιπτώσεις Σεισμών, αναπτύσσεται και εξετάζεται σε 16 επιλεγμένες αρχαιολογικές θέσεις στην Ελλάδα. Η προτεινόμενη μεθοδολογία βασίστηκε στην συλλογή ποιοτικών στοιχείων κατά τις εργασίες υπαίθρου και αποτελείται από μια αιτιοκρατική αρχαιοσεισμολογική προσέγγιση για την εκτίμηση σεισμικού κινδύνου και μια ημι-ποσοτική εκτίμηση τρωτότητας μέσω δεικτών. Η διακινδύνευση εκφράζεται από την σχέση ανάμεσα στον σεισμικό κίνδυνο και την τρωτότητα των στοιχείων υπό διακινδύνευση και η εκτίμηση πραγματοποιείται αιτιοκρατικά για τρία επιλεγμένα σενάρια μακροσεισμικής έντασης. Η μέθοδος αποτελεί μια ημι-ποσοτική προσέγγιση σε περιφερειακό και εθνικό επίπεδο με στόχο την αναγνώριση των αιτιών της διακινδύνευσης και την πρόταση των απαραίτητων μέτρων μετριασμού για την μείωση της.Η μελέτη είναι ενδεικτική της υψηλής διακινδύνευσης που χαρακτηρίζει την πολιτιστική κληρονομιά της Ελλάδας σε μελλοντικά σεισμικά συμβάντα. Τα υψηλά επίπεδα διακινδύνευσης σε συνδυασμό με ανεπαρκείς πρακτικές διαχείρισης της τονίζουν την αναγκαιότητα για άμεση και αποτελεσματική νομοθεσία και μέτρα, πρωτίστως σε διοικητικό επίπεδο. Μέσω της εφαρμογής της μεθοδολογίας και ιεράρχησης των αρχαιολογικών θέσεων για τα απαραίτητα μέτρα μετριασμού το Υπουργείο θα συμβάλλει στο μέγιστο δυνατό στην προστασία της πολιτιστικής κληρονομιάς εξασφαλίζοντας ταυτόχρονα επενδυτικά οφέλη πολιτιστικής, κοινωνικής και οικονομικής φύσεως

Vulnerability assessment of archaeological sites to earthquake hazard: An indicator based method integrating spatial and temporal aspects

Across the world, numerous sites of cultural heritage value are at risk from a variety of human-induced and natural hazards such as war and earthquakes. Here we present and test a novel indicator-based method for assessing the vulnerability of archaeological sites to earthquakes. Vulnerability is approached as a dynamic element assessed through a combination of spatial and temporal parameters. The spatial parameters examine the susceptibility of the sites to the secondary Earthquake Environmental Effects of ground liquefaction, landslides and tsunami and are expressed through the Spatial Susceptibility Index (SSi). Parameters of physical vulnerability, economic importance and visitors density examine the temporal vulnerability of the sites expressed through the Temporal Vulnerability Index (TVi). The equally weighted sum of the spatial and temporal indexes represents the total Archaeological Site Vulnerability Index (A.S.V.I.). The A.S.V.I method is applied at 16 archaeological sites across Greece, allowing an assessment of their vulnerability. This then allows the establishment of a regional and national priority list for considering future risk mitigation. Results indicate that i) the majority of the sites have low to moderate vulnerability to earthquake hazard, ii) Neratzia Fortress on Kos and Heraion on Samos are characterised as highly vulnerable and should be prioritised for further studies and mitigation measures, and iii) the majority of the sites are susceptible to at least one Earthquake Environmental Effect and present relatively high physical vulnerability attributed to the existing limited conservation works. This approach highlights the necessity for an effective vulnerability assessment methodology within the existing framework of disaster risk management for cultural heritage.

Traveling salesman problem for capacitated boat with pickups, deliveries and draft limits

Περίληψη: Στην παρούσα διπλωματική εξετάζεται η βελτιστοποίηση του προβλήματος του πλανόδιου πωλητή με παραδώσεις και παραλαβές. Το πρόβλημα αναζητάει την βέλτιστη διαδρομή ενός πλοίου με φορτίο που καλείται να επισκεφτεί όλα τα λιμάνια και να επιστρέψει στο αρχικό λιμάνι άδειο, κάθε λιμάνι έχει συγκεκριμένα βυθίσματα. Στο σύνολο των λιμανιών υπάρχουν κάποια τα οποία δίνουν ποσότητες αγαθών και άλλα τα οποία ζητάνε αυτές τις ποσότητες από τα συγκεκριμένα λιμάνια, τα πρώτα είναι ο σταθμός προέλευσης και τα δεύτερα ο προορισμός. Μια αναγκαία συνθήκη είναι τα λιμάνια προέλευσης να επισκέπτονται πρώτα από τα αντίστοιχα προορισμού. Η χωρητικότητα του πλοίου είναι περιορισμένη και δεν πρέπει να ξεπεραστεί από το παρόν φορτίο καθ’ όλη την διάρκεια της διαδρομής. Χρησιμοποιήθηκαν οι μεθευρετικοί αλγόριθμοι ant colony optimization και ant system min max καθώς και οι μέθοδοι τοπικής αναζήτησης 2 opt και 3 opt για έναν σταθερό αριθμό επαναλήψεων και μυρμηγκιών. Σε ένα πλήθος δεδομένων εφαρμόστηκαν οι παραπάνω αλγόριθμοι και μέθοδοι έτσι ώστε να διερευνηθεί ποιος είναι ο καταλληλότερος. Στα περισσότερα παραδείγματα ο αλγόριθμος ant system min max σε συνδυασμό και με τις δυο μεθόδους τοπικής αναζήτησης είχε τα καλύτερα αποτελέσματα, όμως οι χρόνοι εκτέλεσης του ήταν αισθητά μεγαλύτεροι από τους υπόλοιπους αλγόριθμους και οι υπολογιστικές του ανάγκες απαιτητικές

Liquefaction features at an archaeological site: Investigations of past earthquake events at the Early Christian Basilica, Ancient Lechaion Harbour, Corinth, Greece

A synthesis of investigations carried out at the archaeological site of the Early Christian Basilica, located in the ancient harbour of Lechaion, Corinth, Greece in order to study the origin and triggering mechanism of deformation structures observed on the temple floor, is presented. These surface structures are indicative of earthquake induced ground liquefaction and their relationship with the subsurface soil stratigraphy and structure is examined. Investigations of stratigraphic data from archaeological excavations conducted from 1956 to 1965 provide indications of artificial fill deposits overlying a sandy-gravelly substratum. Geophysical survey of EM, GPR and ERT provided further information regarding the substratum properties/stratigraphy of the site indicating subsurface fissures and lateral spreading trends that are in agreement with the surface deformation structures. Lithostratigraphic data obtained from four vibracores drilled in the southern aisle of the temple, suggest estuarine deposits of coarse sand to fine gravel with grain size properties indicative of layers with high liquefaction potential. The results of the study, suggest at least three seismic events that induced ground liquefaction at the site. The first event pre-dates the construction of the Basilica, when Lechaion harbour was in operation. The second event post-dates the construction of the Basilica potentially corresponding to the regionally damaging A.D. 524 earthquake, followed by the third event, that commensurate with the A.D. 551 earthquake and the destruction of the temple. © 2015 Elsevier B.V