The judiciary in Poland at the threshold of 2017: challenges and threats

Autorzy omawiają pierwszy rok rządów partii Prawo i Sprawiedliwość, która przeprowadza w sądownictwie zmiany ustrojowe w drodze uchwalania zwykłych ustaw. Jedne działania rządu polegają na poszerzeniu kompetencji władzy wykonawczej wobec władzy sądowniczej w oparciu o sprzyjającą egzekutywie interpretację istniejących przepisów, inne – na zmianach legislacyjnych. O ile nikt nie kwestionuje potrzeby zmian w wymiarze sprawiedliwości ukierunkowanych na zwiększenie efektywności działania sądów, o tyle zdecydowana większość wprowadzanych bądź planowanych zmian budzi zaniepokojenie środowiska sędziowskiego. Po prowadzonych w 2016 r. działaniach rządzącej partii Prawo i Sprawiedliwość, mających na celu podporządkowanie bądź sparaliżowanie Trybunału Konstytucyjnego oraz wprowadzeniu zmian w ustawie o Prokuraturze zmierzających do podporządkowania jej czynnikowi politycznemu, po działaniach mających na celu poszerzenie uprawnień władzy wykonawczej wobec sądów powszechnych oraz rozwiązań legislacyjnych o wydźwięku represyjnym wobec sędziów sądów powszechnych – w stycznia 2017 r. został ogłoszony projekt zmian ustawy o Krajowej Radzie Sądownictwa. Projekt ten fundamentalnie i wbrew Konstytucji zmienia materię ustroju Rzeczypospolitej Polskiej, prowadzi do upolitycznienia Rady oraz pozbawia organy samorządu sędziowskiego realnego wpływu na proces wyboru kandydatów na sędziów.The paper examines the first year of the Law and Justice Party’s (Prawo i Sprawiedliwość) government which has implemented many changes in the system of justice in Poland by virtue of ordinary acts of parliament. Some of the measures taken by the government were aimed at increasing the competences of the executive powers over the judiciary by a reference to a preferential interpretation of the existing regulations, whereas others focused on the implementation of changes in the legislative. While there are no doubts that the system of justice needs modifications to increase the efficiency of courts, most changes currently implemented or planned to beimplemented raise serious concerns among the judges. In 2016, the ruling party aimed first at subordinating or paralysing the work of the Constitutional Tribunal; later it went on to implement changes in the Prosecutor’s Office with a view of making it politically dependent, increasing at the same time the competences of the executive, by, among other things, new legislative solutions. In January 2017 a draft of an act of parliament to amend the National Chamber of the Judiciary was announced. If implemented it will bring about fundamental and unconstitutional changes to the political system of the Republic of Poland and will politicise the Council, depriving self-governing judiciary bodies of the actual say in the process of identifying candidates for judicial appointments

Pogorszenie kontroli ciśnienia tętniczego skojarzone ze znaczną progresją przewlekłej choroby nerek u 68-letniej kobiety z przewlekłym zamknięciem lewej tętnicy nerkowej — opis przypadku

Atherosclerotic renal artery stenosis is important etiology of secondary hypertension. Optimal treatment in this disease has been widely discussed for the recent 30 years. Authors present a case of a patient with a history of arterial hypertension, chronic closure of left renal artery, left kidney atrophy and chronic kidney disease with significant blood pressure control and kidney function deterioration in a short period of time. Miażdżycowe zwężenie tętnicy nerkowej stanowi ważną przyczynę wtórnego nadciśnienia tętniczego. W ostatnich 30 latach szeroko dyskutowano optymalne postępowanie w tej jednostce chorobowej. Autorzy prezentują przypadek pacjentki obciążonej nadciśnieniem tętniczym, przewlekle zamkniętą lewą tętnicą nerkową i z zanikową lewą nerką oraz przewlekłą chorobą nerek, u której w krótkim czasie doszło do znacznego pogorszenia kontroli ciśnienia tętniczego i parametrów funkcji nerek.

High soluble transferrin receptor in patients with heart failure:a measure of iron deficiency and a strong predictor of mortality

Background: Iron deficiency (ID) is frequent in heart failure (HF), linked with exercise intolerance and poor prognosis. Intravenous iron repletion improves clinical status in HF patients with LVEF≤45%. However, uncertainty exists about the accuracy of serum biomarkers in diagnosing ID. Study Aims: 1) to identify the iron biomarker with the greatest accuracy for the diagnosis of ID in bone marrow in patients with ischaemic HF; 2) to establish the prevalence of ID using this biomarker and its prognostic value in HF patients. Methods and Results: Bone marrow was stained for iron in 30 patients with ischaemic HF with LVEF≤45% and 10 healthy controls, and ID was diagnosed for 0‐1 grades (Gale scale). 791 patients with HF with LVEF≤45% were prospectively followed‐up for 3 years. Serum ferritin, transferrin saturation, soluble transferrin receptor (sTfR) were assessed as iron biomarkers. Most patients with HF (25, 83%) had ID in bone marrow, but none of the controls (p<0.001). Serum sTfR had the best accuracy in predicting ID in bone marrow (AUC: 0.920, 95%CI: 0.761‐0.987, for cut‐off 1.25 mg/L sensitivity 84%, specificity 100%). Serum sTfR was ≥1.25 mg/L in 47% of HF patients, in 56% and 46% of anaemics and non‐anaemics, respectively (p<0.05). The reclassification methods revealed that serum sTfR significantly added the prognostic value to the baseline prognostic model, and to the greater extent than plasma NT‐proBNP. Based on internal derivation and validation procedures, serum sTfR ≥1.41 mg/L was the optimal threshold for predicting 3‐year mortality, independent of other established variables. Conclusions: High serum sTfR accurately reflects depleted iron stores in bone marrow in patients with HF, and identifies those with a high 3‐year mortality

Bezpieczeństwo: wymiar współczesny i perspektywy badań

Praca recenzowana / peer-reviewed paperPrezentowane wydawnictwo stanowi efekt obrad międzynarodowej konferencji naukowej zorganizowanej w dniach 12–13 października 2008 roku przez Katedrę Zarządzania Informacją, działającą w ramach Wydziału Ekonomii i Zarządzania, oraz, jak już wspomniano, przez Międzynarodowe Stowarzyszenie „Edukacja dla Obronności i Bezpieczeństwa”. Ambicją organizatorów konferencji było włączenie w tok dyskusji licznych przedstawicieli organów administracji państwa i samorządu, praktyki gospodarczej, nauki, mediów oraz studentów, zarówno z kraju, jak i z zagranicy

A polygenic risk score for multiple myeloma risk prediction

This work was partially supported by intramural funds of the University of Pisa, DKFZ, and University Hospital of Southern Jutland, Denmark, and by a grant of the French National Cancer Institute (INCA). The authors wish to thank Dr. Dominic Edelmann (Division of Biostatistics, DKFZ) for helpful advice about data analysis.There is overwhelming epidemiologic evidence that the risk of multiple myeloma (MM) has a solid genetic background. Genome-wide association studies (GWAS) have identified 23 risk loci that contribute to the genetic susceptibility of MM, but have low individual penetrance. Combining the SNPs in a polygenic risk score (PRS) is a possible approach to improve their usefulness. Using 2361 MM cases and 1415 controls from the International Multiple Myeloma rESEarch (IMMEnSE) consortium, we computed a weighted and an unweighted PRS. We observed associations with MM risk with OR = 3.44, 95% CI 2.53-4.69, p = 3.55 x 10(-15) for the highest vs. lowest quintile of the weighted score, and OR = 3.18, 95% CI 2.1 = 34-4.33, p = 1.62 x 10(-13) for the highest vs. lowest quintile of the unweighted score. We found a convincing association of a PRS generated with 23 SNPs and risk of MM. Our work provides additional validation of previously discovered MM risk variants and of their combination into a PRS, which is a first step towards the use of genetics for risk stratification in the general population.University of Pisa, DKFZUniversity Hospital of Southern Jutland, DenmarkInstitut National du Cancer (INCA) Franc

Impact of safety-related dose reductions or discontinuations on sustained virologic response in HCV-infected patients: Results from the GUARD-C Cohort

BACKGROUND: Despite the introduction of direct-acting antiviral agents for chronic hepatitis C virus (HCV) infection, peginterferon alfa/ribavirin remains relevant in many resource-constrained settings. The non-randomized GUARD-C cohort investigated baseline predictors of safety-related dose reductions or discontinuations (sr-RD) and their impact on sustained virologic response (SVR) in patients receiving peginterferon alfa/ribavirin in routine practice. METHODS: A total of 3181 HCV-mono-infected treatment-naive patients were assigned to 24 or 48 weeks of peginterferon alfa/ribavirin by their physician. Patients were categorized by time-to-first sr-RD (Week 4/12). Detailed analyses of the impact of sr-RD on SVR24 (HCV RNA <50 IU/mL) were conducted in 951 Caucasian, noncirrhotic genotype (G)1 patients assigned to peginterferon alfa-2a/ribavirin for 48 weeks. The probability of SVR24 was identified by a baseline scoring system (range: 0-9 points) on which scores of 5 to 9 and <5 represent high and low probability of SVR24, respectively. RESULTS: SVR24 rates were 46.1% (754/1634), 77.1% (279/362), 68.0% (514/756), and 51.3% (203/396), respectively, in G1, 2, 3, and 4 patients. Overall, 16.9% and 21.8% patients experienced 651 sr-RD for peginterferon alfa and ribavirin, respectively. Among Caucasian noncirrhotic G1 patients: female sex, lower body mass index, pre-existing cardiovascular/pulmonary disease, and low hematological indices were prognostic factors of sr-RD; SVR24 was lower in patients with 651 vs. no sr-RD by Week 4 (37.9% vs. 54.4%; P = 0.0046) and Week 12 (41.7% vs. 55.3%; P = 0.0016); sr-RD by Week 4/12 significantly reduced SVR24 in patients with scores <5 but not 655. CONCLUSIONS: In conclusion, sr-RD to peginterferon alfa-2a/ribavirin significantly impacts on SVR24 rates in treatment-naive G1 noncirrhotic Caucasian patients. Baseline characteristics can help select patients with a high probability of SVR24 and a low probability of sr-RD with peginterferon alfa-2a/ribavirin