10 research outputs found

    Kliničke praktične smjernice za perioperacijsku i poslijeoperacijsku skrb o arterijsko-venskim fistulama i umetcima za hemodijalizu u odraslih

    Get PDF
    Krvožilni pristup omogućuje hemodijalizu koja spašava život. Stoga je nužna dobra funkcija krvožilnog pristupa koja omogućuje prikladan krvni protok radi uklanjanja tvari koje se u uremiji zadržavaju u krvi bolesnika, uz istodobno sniženje rizika od sustavne infekcije na najmanju moguću mjeru. Godine 2007. Europske smjernice najbolje prakse (engl. European Best Practice Guidelines – EBPG), prethodnice trenutačne Europske najbolje bubrežne prakse (engl. European Renal Best Practice – ERBP), donijele su nacrt skupine preporuka – vodiča pri donošenju odluka o upućivanju na pregled radi krvožilnog pristupa, o procjeni i nadzoru izbora pristupa te o postupcima kod komplikacija. (1) Otad su se znatno razvili ne samo dokazi na kojima se temelje ove preporuke nego i procesi nastajanja smjernica. (2) Kao odgovor na to, ERBP je ažurirao prethodno djelo u suradnji s raznim stručnjacima iz tog područja uključujući i predstavnike Društva za krvožilni pristup (engl. Vascular Access Society – VAS), kirurge za krvožilni pristup, radiologe, medicinske sestre za dijalizu, znanstvenike, bolesnike i one koji se za njih brinu. Nastojanje da se pridržavaju sve strože metodike izrade smjernica nalagalo je određena odricanja u pogledu područja obuhvata ovih smjernica. Posljedično, one ne „pokrivaju” baš sve iste teme kao njihova prethodna verzija. Neka su područja zajednička, a neka su arhivirana da bi ustupila mjesto novim pitanjima kojima su prednost dali i pružatelji zdravstvene skrbi i oni za koje se skrbi. Odvojeno su objavljene pojedinosti postupka izbora djelokruga problematike koju su smjernice obuhvatile. (3) Nastajanje ovih smjernica slijedilo je strog proces pregleda i procjene dokaza koji se temeljio na sustavnim pregledima rezultata kliničkih istraživanja te opservacijskih podataka gdje je to bilo potrebno. Strukturirani pristup slijedio je model sustava GRADE (hrv. stupanj), koji svakoj preporuci pripisuje stupanj s obzirom na sigurnost sveukupnih dokaza te snagu. (4) Gdje je to bilo primjereno skupina za izradu smjernica unijela je nestupnjevan savjet za kliničku praksu, a koji nije proistekao iz pregleda sustavnih dokaza. Kliničke praktične smjernice iz 2019. godine specifično pokrivaju peritransplantacijske i poslijetransplantacijske aspekte arterijsko-venskih (AV) fistula i umetaka (graftova). Drugi dio, koji je bio u nastajanju kada su ove smjernice išle u tisak, pokrit će aspekte izbora krvožilnog pristupa, prijeoperacijske procjene krvnih žila i središnje venske katetere. Unatoč nedostatku dokaza velike sigurnosti za većinu područja krvožilnih pristupa, ERBP se posvetio izradi smjernica velike kakvoće, dajući smjernicu gdje god je moguće, a popis preporuka za istraživanje ondje gdje se nije moglo uputiti smjernicom. Nadamo se da će ove smjernice i one planirane pomoći stručnoj zajednici pri donošenju odluka o postupcima, postupnicima i skrbi vezanima s krvožilnim pristupima, pomoći bolesnicima i onima koji se za njih brinu da steknu uvid u problematiku te olakšati zajedničko donošenje odluka u tom području

    Sellado antibiótico de catéter y prolongador peritoneal ante peritonitis recidivante con sospecha de colonización

    Get PDF
    La peritonitis es una de las principales complicaciones de los pacientes con diálisis peritoneal (DP) y en muchos casos conlleva la retirada del catéter y la transferencia temporal y/o defi nitiva a Hemodiálisis.Según las últimas guías de tratamiento de las peritonitis, alrededor del 18% de las infecciones asociadas a mortalidad en pacientes sometidos a DP son peritonitis. Aunque menos del 4% de las mismas tienen como resultado la muerte(1-2).Por otra parte los episodios repetidos de peritonitis pueden llegar a comprometer la membrana peritoneal y constituyen uno de los motivos más comunes de fallo de la técnica de DP. El tratamiento debe instaurarse lo más rápidamente posible y para ello es muy importante la detección precoz (aparición de líquido turbio en el líquido peritoneal), aunque no se haya presentado clínica o sintomatología alguna.Dicho tratamiento debe incluir la cobertura antibiótica tanto de bacterias grampositivas con vancomicina o cefalosporinas y gramnegativas con cefalosporinas de tercera generación o aminoglucósidos(3). La administración de dichos antibióticos resulta más efectiva en forma intraperitoneal (IP) que en forma intravenosa (IV). La constante aparición de gérmenes multiresistentes, también afecta a este tipo de infecciones por lo cual se plantean nuevos retos en el tratamiento de la peritonitis. La daptomicina puede resultar una opción valida en el tratamiento de infecciones causadas por gérmenes gram-positivos resistentes a meticilina y con sensibilidad intermedia a la vancomicina. Además, la daptomicina es un fármaco que se utiliza actualmente en el tratamiento de las bacteriemias asociadas con catéteres intravenosos(4)

    Análisis enfermero de la presencia de la técnica del ojal en las unidades de hemodiálisis Españolas

    Get PDF
    El uso de la Técnica Buttonhole o Técnica del Ojal como abordaje para la punción del acceso vascular en Unidades de Hemodiálisis en España, está sien-o lento e inferior a su implantación en otros países europeos. Nuestra experiencia con la técnica del ojal tanto en la potenciación del autocuidado en pacientes en hemodiálisis domiciliaria y en centro, como en el rescate de fístulas arteriovenosas difíciles, ha sido altamente positiva, tanto en pacientes como en profesionales.Los objetivos de nuestro estudio se basan en:• Conocer el grado de presencia de la técnica del ojal para punción del acceso vascular en las unidades de hemodiálisis españolas.• Identificar los elementos relacionados con su escasa presencia.• Proponer estrategias enfermeras para aumentar su presencia.Se trata de un estudio descriptivo transversal. La población estudiada son las unidades de hemodiáli-sis españolas. Para desarrollar el estudio se creó un cuestionario semicerrado (se enviaron a 436 unidades de hemo-diálisis, y se obtuvo 135 respuestas: tasa de respuesta > 31 % de las enviadas, lo que valida las mismas). El análisis de los datos se realizó con el programa estadístico SPSS 17.0. Se analizaron las frecuencias relativas de las variables cualitativas estudiadas, así como las frecuencias absolutas, de las variables con una población inferior a 10 casos.Tras los resultados obtenidos podemos concluir, que existe una gran diferencia entre las unidades de hemodiálisis españolas que dicen conocer la técnica y las que la utilizan, esto nos hace pensar que el conocimiento podría etiquetarse como “por referen-cias” pero no en profundidad; que el conocimiento de la técnica es teórico pero no lo suficiente para su implementación; que a pesar de ser una técnica de enfermería, su utilización está parcialmente condicionada por la opinión y/o conocimiento que de la misma tienen los nefrólogos; por último afi rmar, que para aumentar la utilizac ión de la técnica del ojal, sería necesario programar talleres prácticos sobre la misma y abordar los problemas logístico

    Dificultad para conseguir un Acceso Vascular para hemodiálisis: 9 años en Hemodiálisis, 15 Accesos Vasculares

    No full text
    El acceso vascular (AV) constituye el “talón de Aqui-les” del tratamiento con hemodiálisis (HD)1. Disponer de un AV no sólo es condición “sine qua non”, si no que éste debe reunir algunos requisitos para conse-guir una diálisis adecuada, tales como suministrar un flujo de sangre suficiente, no plantear problemas de utilización a largo plazo y tener una baja tasa de com-plicaciones2. La fístula arteriovenosa interna (FAVI) es el AV idóneo, siendo preferible la FAVI con vena autóloga al injerto de politetrafluoroetileno (PTFE), por los mejores resultados de aquella a largo plazo. Pero cuando dicho acceso no puede ser realizado, o bien no tiene los resultados esperados, hay que recurrir a la inserción de un catéter venoso central, siendo la mejor opción el uso de catéteres tunelizados. Con el aumento de la prevalencia de pacientes añosos y dia-béticos en la población de pacientes en hemodiálisis, actualmente el uso de este tipo de catéteres es mucho más frecuente3. Todos tenemos la experiencia de que en ocasiones resulta muy difícil conseguir un acceso vascular adecuado

    Clinical practice guideline on peri- and postoperative care of arteriovenous fistulas and grafts for haemodialysis in adults

    Get PDF
    The ericoid shrub Vaccinium myrtillus is one of several deciduous boreal plants that respond to larval defoliation by compensatory production of a new set of leaves within the same growing season soon after defoliation. This new set is termed as ‘secondary leaves’. The physiological performance and longevity of secondary leaves is poorly understood. Following a multi-year larval outbreak in boreal Norway, we therefore monitored the fate of the secondary leaves from 2014 to 2016. We observed that secondary leaves were still green upon onset of snow season and that the same leaves were still attached and green when snow melted in spring. During the early growing season of 2015, the overwintering leaves were consumed by moth larvae, but the secondary leaves produced in mid-July 2015 overwintered and were not consumed by larvae the next growing season. Our monitoring shows that most of these leaves remained attached until late August, while the contents of chlorophyll and nitrogen remained high until July. The flavonoid (anthocyanin) content of overwintering leaves increased shortly after snowmelt, and this coincided with a short-lasting colour change from green to violet-bronze. This was probably a protective response to the abrupt increase in solar radiation. Overall, secondary, overwintering leaves were free of snow and physiologically active for ca 6.5 months, which is 2–3 months more than the longevity of primary leaves in the study area. We conclude that wintergreen leaves probably rendered an important carbon sequestration contribution in the critical first phase of the growing season until new side branches with new leaves were developed. Hence, the novel results reported here on the facultative wintergreen growth habit of V. myrtillus appears to be a successful strategy

    Clinical practice guideline on peri- and postoperative care of arteriovenous fistulas and grafts for haemodialysis in adults

    No full text
    Interpreting evidence in the arteriovenous (AV) access literature is challenged by the heterogeneity in terminology and the lack of standardization in outcomes. Below some of the terms used in this guideline are listed and how they have been interpreted in the context of this document. Because guideline development necessarily relies on aggregate data from systematic reviews and other individual studies, we can only hope to provide the user with conceptual definitions for certain concepts and outcome domains. At present, there is insufficient consensus to go beyond that point and define specific outcome measures or measurements. [...
    corecore