Increased apoptotic activity on inflammatory human placentas in spontaneous abortions during the first and second trimester of gestation: a histochemical and immunohistochemical study

The aim of this study was to investigate the role of apoptotic markers on inflammatory human placentas from spontaneous abortions during the first and second trimester of gestation and compare them to those without inflammation. Paraffin-embedded specimens from 76 placentas were investigated by conventional histology and immunohistochemistry using monoclonal antibodies against M30, Caspase 3, Caspase 8 and Caspase 9, as well as the terminal deoxynucleotidyl tranferase-mediated deoxyuridine triphosphate nick end labeling method. A higher prevalence of expression of apoptotic markers (94.4%) was observed in placentas associated with chorioamnionitis in comparison with those without inflammation. Our observations confirm that apoptosis is strikingly prevalent in placentas diagnosed with histologic chorioamnionitis, while the inflammation induces cell death

Socializing One Health: an innovative strategy to investigate social and behavioral risks of emerging viral threats

In an effort to strengthen global capacity to prevent, detect, and control infectious diseases in animals and people, the United States Agency for International Development’s (USAID) Emerging Pandemic Threats (EPT) PREDICT project funded development of regional, national, and local One Health capacities for early disease detection, rapid response, disease control, and risk reduction. From the outset, the EPT approach was inclusive of social science research methods designed to understand the contexts and behaviors of communities living and working at human-animal-environment interfaces considered high-risk for virus emergence. Using qualitative and quantitative approaches, PREDICT behavioral research aimed to identify and assess a range of socio-cultural behaviors that could be influential in zoonotic disease emergence, amplification, and transmission. This broad approach to behavioral risk characterization enabled us to identify and characterize human activities that could be linked to the transmission dynamics of new and emerging viruses. This paper provides a discussion of implementation of a social science approach within a zoonotic surveillance framework. We conducted in-depth ethnographic interviews and focus groups to better understand the individual- and community-level knowledge, attitudes, and practices that potentially put participants at risk for zoonotic disease transmission from the animals they live and work with, across 6 interface domains. When we asked highly-exposed individuals (ie. bushmeat hunters, wildlife or guano farmers) about the risk they perceived in their occupational activities, most did not perceive it to be risky, whether because it was normalized by years (or generations) of doing such an activity, or due to lack of information about potential risks. Integrating the social sciences allows investigations of the specific human activities that are hypothesized to drive disease emergence, amplification, and transmission, in order to better substantiate behavioral disease drivers, along with the social dimensions of infection and transmission dynamics. Understanding these dynamics is critical to achieving health security--the protection from threats to health-- which requires investments in both collective and individual health security. Involving behavioral sciences into zoonotic disease surveillance allowed us to push toward fuller community integration and engagement and toward dialogue and implementation of recommendations for disease prevention and improved health security

Co-operation of ras oncogenes with human papilloma-virus and herpes-viruses in gynecological neoplasms

The involvement of several oncogenes, onco-suppressor and viral genes, as well as the elucidation of their role in gynecological cancer has become increasingly interesting due to the high incidence of this type of malignancy. The multi-event nature of carcinogenesis has led to extensive studies of many cellular factors and the interactions between viral infection and genetic alterations. In the present study activation of ras genes was examined in female genital lesions. Breast carcinomas were also included due to the higher prevalence of such tumors in women. Presence of the human papillomavirus (HPV) as well as the herpesviruses CMV, HSV and EBV was also detected in the genital lesions, by PCR. Interactions of activating mutations with viral infection as well as correlation between these alterations and the clinicopathological parameters of the patients were also examined. In the lesions examined K-ras gene activation by codon 12 point mutations, was the most frequent alteration observed, although mutations of the H- and N-ras genes were also found. The highest incidence of K-ras mutations was found in cervical cancer (29%), while mutations were also detected in breast (12%) and endometrial carcinomas (10%). Activation occurs in early (cervical cancer), as well as in late stages (breast cancer) of carcinogenesis, depending on the type of the gynecological lesion. It is suggested that activated ras genes could serve as indicators for progression of a lesion to a higher grade, or risk factors for metastasis to distant organs, altering the tumorigenic behaviour of a cell that already has malignant potential. Viral infections with HPV, CMV and HSV were found to be statistically associated with cervical cancer. The association of CMV and HSV viruses with HPV-negative lesions, indicates that past infections with these viruses are Surrogate markers of HPV, although it cannot be excluded that genital infections with other sexually transmitted agents than HPV, such as CMV and HSV, may play a separate etiological role in cervical cancer. The simultaneous presence of K-ras mutations and high risk HPV were associated with cervical cancer, suggesting a co-operation between them in neoplastic change, ras activation combined with HPV infection may be an important step in substantial numbers of cervical carcinomas, while their interaction with other genes or events may also be involved. The detection of HPV in stained cervical smears emphasizes the necessity of confirmation of HPV presence in cytological specimens by a more sensitive and specific molecular technique such as the PCR. The persistance or progression to high grade lesions in patients with mild cytological abnormalities can be predicted by molecular detection of HPV in some cases, particularly when combined with cytological analysis.Η συμμετοχή συγκεκριμένων κυτταρικών και ιϊκών γονιδίων στο γυναικολογικό καρκίνο, καθώς και η προσπάθεια διαλεύκανσης του ρόλου τους, αποκτά ιδιαίτερο ενδιαφέρον λόγω της υψηλής συχνότητας εμφάνισης του εν λόγω καρκίνου. Η πειραματική απόδειξη της απαίτησης πολλών συνεργιστικών παραγόντων και γενετικών μεταλλάξεων για τη δημιουργία του καρκίνου του γεννητικού συστήματος, οδήγησε την έρευνα της παθογένειας της νόσου στη συσχέτιση τόσο των περιβαλλοντικών παραγόντων, όσο και των αλληλεπιδράσεων μεταξύ ιών και ξενιστή, που πιθανώς εμπλέκονται στην πολυσταδιακή διαδικασία της καρκινογένεσης. Στην παρούσα μελέτη έγινε προσπάθεια ανίχνευσης ενεργοποιημένων ογκογονιδίων ras σε αλλοιώσεις του τραχήλου, του ενδομητρίου, των ωοθηκών, του αιδοίου, καθώς και του μαστού, και διαλεύκανση του ρόλου τους στη δημιουργία του καρκίνου. Συγχρόνως, μελετήθηκε η συμμετοχή του ιού του θηλώματος του ανθρώπου (HPV) και των ερπητοϊών CMV, HSV και EBV, καθώς και η τυχόν αλληλεπίδραση μεταξύ της ιϊκής μόλυνσης και της ενεργοποίησης των ογκογονιδίων ras, στους καρκίνους που μελετήθηκαν. Ταυτόχρονα έγινε προσπάθεια ανίχνευσης των συσχετίσεων μεταξύ των κλινικοπαθολογικών παραμέτρων των ασθενών και της ενεργοποίησης των ογκογονιδίων ras ή της ιϊκής μόλυνσης. Από την παρούσα μελέτη προκύπτει ότι το ογκογονίδιο K-ras απαντάται συχνότερα ενεργοποιημένο σε σχέση με τα υπόλοιπα μέλη της οικογένειας ras στις αλλοιώσεις που μελετήθηκαν, χωρίς ωστόσο να αποκλείεται και η συμμετοχή των ογκογονιδίων H-ras και N-ras. Η υψηλότερη συχνότητα ενεργοποίησης του ογκογονιδίου K-ras παρατηρείται σε καρκίνους του τραχήλου της μήτρας (29%), ενώ σε χαμηλότερη συχνότητα ανιχνεύεται σε καρκίνους του μαστού (12%) και σε καρκίνους του ενδομητρίου (10%). Η ενεργοποίηση φαίνεται να συμβαίνει τόσο σε πρώιμα (καρκίνος του τραχήλου), όσο και σε όψιμα στάδια (καρκίνος του μαστού). Δεικνύεται κατ' αυτό τον τρόπο ότι τα ενεργοποιημένα γονίδια ras συνιστούν, ανάλογα με τον τύπο της γυναικολογικής νεοπλασίας που ανιχνεύονται, είτε προγνωστικούς δείκτες για μετάπτωση σε αλλοίωση υψηλότερου βαθμού, είτε εναλλακτικούς μηχανισμούς καρκινογένεσης, είτε τέλος δείκτες κινδύνου για αυξημένη πιθανότητα μετάστασης. Όσον αφορά τις ιϊκές λοιμώξεις, η ανίχνευση των ιών HPV, CMV και HSV παρουσιάζει στατιστικά σημαντική συσχέτιση με τον καρκίνο του τραχήλου της μήτρας. Επιπρόσθετα, η συσχέτιση των ερπητοϊών CMV και HSV με τον καρκίνο του τραχήλου παραμένει στατιστικά σημαντική μόνο στις HPV-αρνητικές περιπτώσεις, δεικνύοντας ότι οι δύο αυτοί ιοί λειτουργούν είτε απλά ως υποκατάστατες της μόλυνσης με τον HPV, είτε ως ανεξάρτητοι αιτιολογικοί παράγοντες. Συνεργιστική δράση μεταξύ της ενεργοποίησης των γονιδίων ras και της ιϊκής μόλυνσης, βρέθηκε μόνο μεταξύ του γονιδίου Κ-ras και του ιού HPV σε περιπτώσεις καρκίνου του τραχήλου της μήτρας. Η ταυτόχρονη ανίχνευση σημειακών μεταλλάξεων του ογκογονιδίου K-ras και μόλυνσης με HPV υψηλού κινδύνου, αποτελεί πιθανώς ένα σημαντικό βήμα για τη δημιουργία μέρους των καρκίνων αυτών, ενώ δεν αποκλείεται η αλληλεπίδραση και η συνεργιστική δράση και με άλλα γονίδια ή περιβαλλοντικούς παράγοντες. Συγχρόνως, από την συχνότητα ανίχνευσης του HPV, καθώς και την εύρεση του τύπου του ιού σε κολποτραχηλικά επιχρίσματα, τα οποία είχαν υποστεί χρώση για PAP ανάλυση, δεικνύεται η αναγκαιότητα ανίχνευσης του ιού σε κυτταρολογικό υλικό με πιο ευαίσθητες μοριακές τεχνικές, όπως η PCR. Η τυποποίηση του ιού μπορεί επίσης να βοηθήσει στην πρόβλεψη της εξέλιξης της νόσου, κυρίως όταν συνδυαστεί και με κυτταρολογική και ιστολογική διάγνωση

Αλληλεπίδραση των ογκογονιδίων RAS με παπιλλομα-ιους και ερπητο-ιούς σε γυναικολογικές νεοπλασίες

In the present study activation of RAS ongogenes as well as detection of HPV, CMV, HSV and EBV viruses were performed in gynaecological lesions using the polymerase chain reaction(PCR).Interactions of activating mutation with viral infections were also examined. It was found that K-RAS ongogene activation by codon 12 point mutations is an early event in the cercinogenesis of the cervix. Mutations were also found in the other types of maliglancies examined but at lower frequency. Detection of HPV,CMV and HSV was statistically associated with risk for cervical cancer. The simultaneously presence of RAS mutation and HPV was associated with frequent type was HPV 18. CVM and HSV may act as surrogate markers of HPV, or they play a separate etiological relo in cervical cancer.Στην παρούσα μελέτη έγινε ανίχνευση ενεργοποιημένων RAS ογκογονιδίων και ιών:του θηλώματος του ανθρώπινου (HPV), του απλού έρπητα(HSV), του κυτταρομεγαλοιου(CMV) και του EPSTEIN-BARR(EBV), καθώς και αλληλεπίδραση μεταξύ της ενεργοποίησης του ογκογονιδίου και της γυναικολογικής λοίμωξης. Η τεχνική που χρησιμοποιήθηκε είναι της αλυσιδωτής αντίδρασης με πολυμεράση(PCR).Από τη μελέτη προέκυψε ότι το ογκογονίδιο K-RAS σχετίζεται με πρώιμα στάδια του κερκίνου του τραχήλου της μήτρας, ενώ στους υπόλοιπους καρκίνους που μελετήθηκαν (του ενδομητρίου, των ωοθηκών και του αιδοίου) το ποσοστό ανίχνευσης είναι μικρότερο. Η ανίχνευση των ιών HPV, C CMV και HSV σχετίζεται στατικά σημαντικά με τον καρκίνο του τραχήλου. Υπάρχει συνεργαστική δράση μεταξύ του RAS και του HPV. Ο πιο συχνός τύπος είναι ο HPV 18. Οι ιοί CMV καιHSV λειτουργούν είτε ως απλοί υποκαταστάτες είτε ως ανεξάρτητοι αιτιολογικοί παράγοντες

CK2 Protein Kinase Is Stimulated and Redistributed by Functional Herpes Simplex Virus ICP27 Protein

It has been shown previously (S. Wadd, H. Bryant, O. Filhol, J. E. Scott, T.-T. Hsieh, R. D. Everett, and J. B. Clements, J. Biol. Chem. 274:28991-28998, 2000) that ICP27, an essential and multifunctional herpes simplex virus type 1 (HSV-1) protein, interacts with CK2 and with heterogeneous ribonucleoprotein K (hnRNP K). CK2 is a pleiotropic and ubiquitous protein kinase, and the tetrameric holoenzyme consists of two catalytic α or α′ subunits and two regulatory β subunits. We show here that HSV-1 infection stimulates CK2 activity. CK2 stimulation occurs at early times after infection and correlates with redistribution of the holoenzyme from the nucleus to the cytoplasm. Both CK2 stimulation and redistribution require expression and cytoplasmic accumulation of ICP27. In HSV-1-infected cells, CK2 phosphorylates ICP27 and affects its cytoplasmic accumulation while it also phosphorylates hnRNP K, which is not ordinarily phosphorylated by this kinase, suggesting an alteration of hnRNP K activities. This is the first example of CK2 stimulation by a viral protein in vivo, and we propose that it might facilitate the HSV-1 lytic cycle by, for example, regulating trafficking of ICP27 protein and/or viral RNAs

DNA Methylation in Pediatric Obstructive Sleep Apnea: An Overview of Preliminary Findings

Obstructive sleep apnea (OSA) is characterized by phenotypic variations, which can be partly attributed to specific gene polymorphisms. Recent studies have focused on the role of epigenetic mechanisms in order to permit a more precise perception about clinical phenotyping and targeted therapies. The aim of this review was to synthesize the current state of knowledge on the relation between DNA methylation patterns and the development of pediatric OSA, in light of the apparent limited literature in the field. We performed an electronic search in PubMed, EMBASE, and Google Scholar databases, including all types of articles written in English until January 2017. Literature was apparently scarce; only 2 studies on pediatric populations and 3 animal studies were identified. Forkhead Box P3 (FOXP3) DNA methylation levels were associated with inflammatory biomarkers and serum lipids. Hypermethylation of the core promoter region of endothelial Nitric Oxide Synthase (eNOS) gene in OSA children were related with decreased eNOS expression. Additionally, increased expression of genes encoding pro-oxidant enzymes and decreased expression of genes encoding anti-oxidant enzymes suggested that disturbances in oxygen homeostasis throughout neonatal period predetermined increased hypoxic sensing in adulthood. In conclusion, epigenetic modifications may be crucial in pediatric sleep disorders to enable in-depth understanding of genotype-phenotype interactions and lead to risk assessment. Epigenome-wide association studies are urgently needed to validate certain epigenetic alterations as reliable, novel biomarkers for the molecular prognosis and diagnosis of OSA patients with high risk of end-organ morbidity