Role of DDR2 in synovial cell invasion: implications for rheumatoid arthritis

A hallmark of rheumatoid arthritis (RA) is cartilage erosion by pannus — an inflamed, hyperplastic and highly invasive synovial tissue. Cartilage degradation is primarily mediated by invading synovial fibroblasts. At the cartilage invasion front of the pannus, these cells destroy the tissue, leading to the permanent loss of joint structure and function. It has been shown that membrane type 1 metalloproteinase (MT1-MMP) plays a key role in promoting RA synovial fibroblast invasion into the cartilage. However little is known about regulatory mechanisms of MT1-MMP in RA synovial fibroblasts. MT1-MMP is highly upregulated in RA synovium, but mechanisms regulating its expression are not well understood. Interestingly, several reports show high MT1-MMP levels in fibroblasts at the pannus-cartilage junction. In addition, MT1- MMP expression and activity in cultured cells can be induced by collagen. We hypothesised that cartilage, more specifically cartilage collagen, induces MT1-MMP activity in the pannus. In this study, I have confirmed that both collagen and cartilage induce MT1-MMP activity and expression in RA synovial fibroblasts. To understand mechanisms of collagen signalling I have also investigated the role of collagen receptors, namely integrins and discoidin domain receptor 2 (DDR2), in MT1-MMP activation. Knockdown of DDR2, but not collagen-binding integrins, resulted in decreased MT1-MMP activity and expression upon collagen stimulation. DDR2 knockdown also inhibited MT1-MMP-dependent collagen degradation and invasion by RA synovial fibroblasts. Analysis of DDR2 binding to intact or telopeptide-devoid collagens indicates that collagen structure might influence cell signalling. Furthermore, activation of MT1-MMP by cartilage, which is also mediated by DDR2, is enhanced by removal of proteoglycans. In summary, I have demonstrated that cartilage signalling through collagen receptor DDR2 induces MT1-MMP activity in RA synovial fibroblasts.Open Acces

Bacteriophage-encoded virion-associated enzymes to overcome the carbohydrate barriers during the infection process

Bacteriophages are bacterial viruses that infect the host after successful receptor recognition and adsorption to the cell surface. The irreversible adherence followed by genome material ejection into host cell cytoplasm must be preceded by the passage of diverse carbohydrate barriers such as capsule polysaccharides (CPSs), O-polysaccharide chains of lipopolysaccharide (LPS) molecules, extracellular polysaccharides (EPSs) forming biofilm matrix, and peptidoglycan (PG) layers. For that purpose, bacteriophages are equipped with various virion-associated carbohydrate active enzymes, termed polysaccharide depolymerases and lysins, that recognize, bind, and degrade the polysaccharide compounds. We discuss the existing diversity in structural locations, variable architectures, enzymatic specificities, and evolutionary aspects of polysaccharide depolymerases and virion-associated lysins (VALs) and illustrate how these aspects can correlate with the host spectrum. In addition, we present methods that can be used for activity determination and the application potential of these enzymes as antibacterials, antivirulence agents, and diagnostic tools

New technologies and metabolic control in type 1 diabetes mellitus

The introduction of more rigorous criteria of metabolic control, rapid- and long-acting insulin analogues and the advances in diabetes technology (improved insulin deliv­ery systems and blood glucose monitoring) have not been translated into better glycaemic control in patients with type 1 diabetes, which is quite similar to that observed 20–30 years ago in the Diabetes Control and Complica­tions Trial (DCCT). Continuous subcutaneous insulin infusion (CSII) provided by personal insulin pumps may improve glycaemic control; however, observed results are not so good as it has been expected and are only slightly better or similar to these obtained with multiple daily insulin injections (MDII). Real-time continuous glucose monitoring (CGM) seems to be very useful to achieve target glycaemic control and to avoid hypoglycaemia in both CSII and MDII patients. While using CGM, levels of HbA1c are lower, time spent in hypoglycaemia is shorter and frequency of hypoglycaemia episodes is reduced. To receive optimum benefit, excellent compliance and fre­quent readings of measurements are required. The most common real-time sensors used in Poland are: Medtronic Enlite, Dexcom G4 Platinum and Abbott FreeStyle Libre. Unfortunately, for majority of patients with type 1 diabe­tes CGM devices have no reimbursement. (Clin Diabetol 2017; 6, 3: 111–114)The introduction of more rigorous criteria of metabolic control, rapid- and long-acting insulin analogues and the advances in diabetes technology (improved insulin deliv­ery systems and blood glucose monitoring) have not been translated into better glycaemic control in patients with type 1 diabetes, which is quite similar to that observed 20–30 years ago in the Diabetes Control and Complica­tions Trial (DCCT). Continuous subcutaneous insulin infusion (CSII) provided by personal insulin pumps may improve glycaemic control; however, observed results are not so good as it has been expected and are only slightly better or similar to these obtained with multiple daily insulin injections (MDII). Real-time continuous glucose monitoring (CGM) seems to be very useful to achieve target glycaemic control and to avoid hypoglycaemia in both CSII and MDII patients. While using CGM, levels of HbA1c are lower, time spent in hypoglycaemia is shorter and frequency of hypoglycaemia episodes is reduced. To receive optimum benefit, excellent compliance and fre­quent readings of measurements are required. The most common real-time sensors used in Poland are: Medtronic Enlite, Dexcom G4 Platinum and Abbott FreeStyle Libre. Unfortunately, for majority of patients with type 1 diabe­tes CGM devices have no reimbursement. (Clin Diabetol 2017; 6, 3: 111–114

Stres, satysfakcja z życia i lęk przed COVID-19 u nauczycieli pracujących zdalnie

Niniejsza praca dyplomowa stanowi studium teoretyczno-empiryczne odnoszące się do problematyki radzenia sobie ze stresem wśród nauczycieli, w kontekście ich lęku przed COVID-19 oraz satysfakcji z życia wobec konieczności podjęcia pracy w systemie zdalnym. Zaprezentowano zagadnienia teoretyczne dotyczące problematyki lęku, stresu i satysfakcji z życia. Przyjęty w pracy program badawczy został zrealizowany w oparciu o następujące metody: Kwestionariusz radzenia sobie ze stresem (CISS) N.S. Endlera i J.D.A. Parkera; Kwestionariusz poczucia stresu (KPS) M. Plopy i R. Makarowskiego; Skalę lęku przed COVID-19 (FCV-19S) D.K. Ahorsu, C.Y. Lin, V. Imani, M. Saffari, M.D. Griffiths, A.H. Pakpour; Skalę satysfakcji z życia (SWLS) Z. Juczyńskiego oraz Arkusz personalny własnego autorstwa. W badaniu udział wzięło 109 osób dorosłych wykonujących swoją pracę w systemie zdalnym, z czego 56 osób stanowią nauczyciele uczący w szkołach podstawowych, natomiast pozostała część to trenerzy/szkoleniowcy stanowiący grupę kontrolną. Wyniki badań pozwalają na wyciągnięcie następujących wniosków: występują zależności między rodzajem i stylami doświadczanego stresu a poziomem lęku przed COVID-19 i satysfakcją z życia u nauczycieli pracujących zdalnie. Ustalono ponadto istnienie różnic istotnych statystycznie pomiędzy badanymi grupami w zakresie odczuwanego stresu, stylów radzenia sobie oraz satysfakcji z życia. Uzyskane wyniki porównano z aktualną literaturą oraz wskazano możliwe dalsze obszary badań w tym zakresie.This thesis is a theoretical and empirical study relating to the issues of coping with stress among teachers, in the context of their fear of COVID-19 and life satisfaction in the face of the need to work remotely. Theoretical issues concerning the issues of anxiety, stress and life satisfaction are presented. The research program adopted at work was implemented on the basis of the following methods: Coping Inventory for Stressful Situations (CISS) Questionnaire by N.S. Endler and J.D.A. Parker; The Perceived Stress Questionnaire (KPS) by M. Plopa and R. Makarowski; The Fear of COVID-19 Scale (FCV-19S) by D.K. Ahorsu, C.Y. Lin, V. Imani, M. Saffari, M.D. Griffiths, A.H. Pakpour; The Satisfaction with Life Scale (SWLS) by Z. Juczyński and personal questionnaire sheet. The study involved 109 adults working remotely, 56 of whom are teachers teaching in primary schools, while the remainder coaches / trainers constituting are the control group. The results obtained on the basis of this research allow us to draw the following conclusions: there are relationships between the type and styles of experienced stress and the level of fear of COVID-19 and life satisfaction in teachers working remotely. Moreover, the existence of statistically significant differences between the studied groups in terms of perceived stress, coping styles and life satisfaction were found. The obtained results were compared with the current literature and possible further areas of research in this area were indicated

OBIEKTY BIUROWE W STRUKTURZE MIASTA – PRZYKŁAD WROCŁAWIA

The aim of the study was to identify the characteristic features of office properties in the city space: in particular, the relationship between the total rentable area and the area of a typical floor of office buildings and the time of their construction and distance from the center was taken into account. The work covers only objects with a uniform ownership structure and the area of which is entirely intended for rent. The study took into account all such buildings that obtained an occupancy permit or were subject to comprehensive modernization in the period from the fourth quarter of 1999 to the fourth quarter of 2019. As the case study was chosen Wrocław – the third regional market in terms of the volume of office space supply in Poland.Celem pracy była identyfikacja charakterystycznych cech nieruchomości biurowych w przestrzeni miasta: w szczególności uwzględniono zależności między całkowitą powierzchnią do wynajęcia oraz powierzchnią typowego piętra obiektów biurowych a czasem ich powstania oraz odległością od centrum. W pracy uwzględniono jedynie obiekty, które posiadają jednolitą strukturę właścicielską oraz których powierzchnia w całości przeznaczona jest na wynajem. W badaniu wzięto pod uwagę wszystkie takie budynki, które uzyskały pozwolenie na użytkowanie bądź podlegały kompleksowej modernizacji w okresie od IV kwartału 1999 do IV kwartału 2019 roku. Jako studium przypadku wybrano Wrocław – trzeci rynek regionalny pod względem wielkości podaży powierzchni biurowej w Polsce

The release of eosinophil chemotactic activity and eosinophil chemokinesis inhibitory activity by mononuclear cells from atopic asthmatic and non-atopic subjects.

The goal of our study was to assess the chemotactic activity for eosinophils (ECA) and neutrophils (NCA) and histamine releasing activity (HRA) in crude supernatants of mononuclear cells in monosensitized atopic asthmatics and healthy controls. Chemotactic activity for ECA and neutrophils was measured in supernatants of cultured mononuclear cells with modified Boyden's chamber and HRA was assessed on healthy donor basophils. With respect to ECA generation two distinct subgroups of subjects were distinguished: releasers [ECA (+)] and non-releasers [ECA (-)]. In atopic and non-atopic ECA (+) the mean ECA index was 3.78 +/- 0.49 and 2.47 +/- 0.27 respectively (P > 0.05). Supernatants from the remaining subjects (seven of 22 atopic and five of 11 non-atopic) did not express ECA, but revealed significant inhibitory activity for chemokinesis of eosinophils (mean chemotactic index 0.25 +/- 0.16 and 0.48 +/- 0.22 for atopic and non-atopic non-releasers respectively). Stimulation with antigen of MNC from atopic and with PHA from non-atopic ECA (-) restored cells ability to release ECA. Sephadex gel chromatography revealed that supernatants of MNC contained chemotactic and chemokinesis inhibitory activity in different fractions. The spontaneous productions of NCA and HRA by mononuclear cells was similar in ECA releasers and non-releasers, although the HRA was higher following stimulation with PHA in the non-atopic ECA (+) subgroup. Our study demonstrated, for the first time, that MNC are capable of generating not only chemotactic activity but also chemokinesis inhibitory activity for eosinophils

Pozycja parlamentu brytyjskiego w świetle działania systemu dwupartyjnego

Tytuł niniejszej rozprawy wskazuje, że przedmiotem zainteresowania będzie pozycja, a więc wzajemne relacje parlamentu brytyjskiego i innych podmiotów systemu politycznego. Kwestia relacji pozostawiona bez dalszego doprecyzowania zmuszałaby jednak do analizy związków i zależności w odniesieniu do szerokiego kręgu podmiotów, jeśli tylko mogłyby one zostać określone mianem systemowych. Konstruowanie tak obszernej monografii wykracza daleko poza cel pracy, a z racji wątłości stosunków z niektórymi podmiotami wydaje się wręcz bezzasadne. Obszar badawczy zawęża zatem druga część tytułu – „w świetle działania systemu dwupartyjnego”, implikująca odniesienie do Rządu JKMości. Odwołanie do systemu partyjnego oznacza jednocześnie, że analiza pozycji parlamentu będzie wykraczać poza ramy formalno-prawne, uwzględniając aspekt polityczny. Czynniki konstytucyjne i polityczne nie wyczerpują jednak w świetle propozycji Philipa Nortona - długoletniego i cenionego badacza parlamentaryzmu brytyjskiego – katalogu wyznaczników pozycji systemowej legislatury. Konstruując kryteria na potrzeby analizy porównawczej siły parlamentów zachodnioeuropejskich, wskazuje on obok zmiennych konstytucyjnych i politycznych, także na te o proceduralnym charakterze. W pierwszym przypadku autor bierze pod uwagę przewidziane w konstytucji ograniczenia władzy parlamentu takie jak zawężenie zakresu władzy ustawodawczej, odwoływanie się do woli narodu w drodze referendum oraz łączenie stanowisk ministerialnych i mandatu poselskiego. Na czynnik polityczny w propozycji Nortona składa się liczba partii w parlamencie i ich zdolność do podporządkowania sobie instytucji państwa, uwarunkowana lojalnością i dyscypliną partyjną. Natomiast zmienna proceduralna wskazuje na strukturę, uprawnienia i aktywność komisji zarówno w zakresie legislacji, jak i zdolność do sprawowania kontroli nad poszczególnymi resortami. Celem pracy będzie zatem zdiagnozowanie aktualnego stanu rzeczy poprzez uzyskanie wiarygodnych informacji w zakresie rzeczywistych cech i zasad funkcjonowania parlamentu w jego relacjach z rządem. Przygotowana diagnoza zezwoli również na określenie przyczyn tego stanu rzeczy, prawidłowości i faz rozwoju