A Part-of-Speech Tagset for Morphosyntactic Tagging of Amharic

The aim of the article is to propose a tagset for the morposyntactic tagging of Amharic and to discuss those issues which may seem problematic. The tagset contains forty-seven tags grouped into twelve parts of speech. It is hoped that it provides a starting point for more exhaustive guidelines for prospective annotators

VERBAL CONTESTS – THE AMAHARA’S TRADITIONAL MODE OF LITIGATION

Głównym celem tego artykułu jest przedstawienie tradycyjnego sposobu procesowania się w społeczeństwie Amharów, ze szczególnym uwzględnieniem jego dyskursywnego i antropocentrycznego wymiaru. Etiopskie rodzime prawo postępowania karnego i cywilnego, przekazywane ustnie z pokolenia na pokolenie, przestało obowiązywać w 1936 roku. Dlatego obecnie możemy polegać jedynie na skąpych danych uzyskanych od starszyzny i następnie zapisanych. Materiał omawiany w tym artykule został zaczerpnięty w głównej mierze z dwóch książek: autorstwa Ńibäńi Lämmy (po amharsku) oraz An Introduction to the Legal History of Ethiopia, 1434–1974 napisanej przez Aberrę Jambere. Podejściem badawczym, które posłużyło do jego zinterpretowania jest oralność rozumiana tutaj jako „autonomiczny typ egzystencji‖ (Roch Sulima) oraz typ komunikacji. Jeśli chodzi o ten drugi wymiar oralności, wzięto pod uwagę jego następujące cechy: język jako działanie, formuły i stereotypy, agonistyczność interakcji, zaangażowanie w relacje międzyludzkie oraz somatyczność. W artykule przytoczono oraz omówiono kilkanaście utworów poetyckich i dialogów, przeplatanych zagadkami oraz przysłowiami. Celem tego jest dogłębniejsze zrozumienie pojęcia sprawiedliwości wśród Amharów, a także innych składników ich kultury.The main thrust of this paper is to present the Amhara‘s traditional mode of litigation with the commitment to address its discursive and anthropocentric dimensions. The indigenous procedural law transmitted orally from generation to generation ceased to be used in 1936. As a result, at present, we can merely rely on scanty illustrative material elicited from memory of the elders and then recorded. The material discussed in this paper has been adduced primarily from two books: Tät,äyyäq by Ńibäńi Lämma (in Amharic) and An Introduction to the Legal History of Ethiopia, 1434 – 1974. It is analysed within the framework of orality which is considered here as ―an autonomous type of existence‖ (Roch Sulima) as well as a type of communication. In regard to the latter dimension of orality, in the course of the paper, the following features are taken into account: (i) language as a mode of action, (ii) formulaic expressions and stereotypes, (iii) agonistic manner of human interaction, (iv) commitment to human interactions (v) somaticism. The study of poetic compositions and dialogs interwoven with riddles and proverbs aims also at providing insights into the Amhara concept of justice as well as other components of their culture

Proceedings of the የአማርኛ ቋንቋ ትምህርት አሰጣጥ በጀርመን አገር—ዓውደጥናት/Workshop: Amharisch Unterrichten in Deutschland/Workshop on the Teaching of Amharic in Germany 1–2 February 2018, Hiob-Ludolf-Zentrum für Äthiopistik, Asien-Afrika-Institut,Hamburg

Conference Report: Proceedings of the የአማርኛ ቋንቋ ትምህርት አሰጣጥ በጀርመን አገር—ዓውደጥናት/Workshop: Amharisch Unterrichten in Deutschland/Workshop on the Teaching of Amharic in Germany 1–2 February 2018, Hiob-Ludolf-Zentrum für Äthiopistik, Asien-Afrika-Institut,Hambur

How to Start Teaching Amharic Verbs?

The Amharic verbal system—with its complexity in terms of form, meaning, and usage—poses a great challenge to both teacher and learner. Although the majority of Amharic textbooks give due consideration to the teaching of verbs, the activities that they offer only allow the student to get familiar with forms, in isolation from their meaning and context of use.The aim of this paper is to propose a way of introducing learners to the Amharic verbal system while focusing on form in communicative interactions. I argue that the system can be introduced, traditionally, with the perfective form, and in contexts involving meaningful communication. I also suggest a more student-centred (inductive) approach to presenting and explaining grammar in general and to the verbal system in particular.My discussion is illustrated by an exemplary unit from a course book that targets two perfective forms, third singular masculine and third singular feminine

Epistemic modality in Amharic

Wydział NeofilologiiCelem rozprawy jest opis i analiza modalności epistemicznej we współczesnym języku amharskim, dominującym etiosemickim języku Etiopii. Modalność epistemiczną rozumie się jako ocenę przez mówiącego jej/jego niedostatecznej wiedzy w stosunku do propozycji. Badaniu zostało poddanych około 70 wyrażeń epistemicznych (epistemifikatorów) poklasyfikowanych na gramatyczne, leksykalne, łącznikowe (stanowiące kategorię pośrednią) i parentetyczne, podług stopnia ich gramatykalizacji/leksykalizacji. Epistemifikatory znacznie wykraczają poza grupę czasowników modalnych typu „móc, musieć, powinien”. Procedury badawcze zastosowane do analizy semantycznej wyrażeń epistemicznych to testy falsyfikacji/weryfikacji i substytucji, pojęcie wymiaru i cechy oraz metoda analizy zdań w terminach struktury tematyczno-rematycznej. Główne narzędzie ich opisu stanowi osiem wymiarów, skonstruowanych na potrzeby języka amharskiego, z których trzy mają charakter formalny, a pięć – semantyczny. W pracy zaproponowano również szkice semantyczne niektórych wyrażeń (zarówno gramatycznych jak i leksykalnych) oraz poddano bardziej szczegółowemu badaniu trzy typy zdań dopełnieniowych. Ostatnia część pracy poświęcona jest interakcji między modalnością epistemiczną a dwiema innymi, niemodalnymi kategoriami czasu i negacji. Korpus językowy wykorzystany w rozprawie został zaczerpnięty z tekstów pisanych i ustnych, które zostały zinterpretowane i przeanalizowane z pomocą amharskojęzycznych informatorów.This thesis is devoted to a description and analysis of the category of epistemic modality in contemporary Amharic, the dominant Ethiosemitic language spoken in Ethiopia. Epistemic modality is understood as the speaker’s assessment of her/his non-knowledge in respect to the proposition. The thesis deals with 70-odd Amharic epistemic expressions (epistemificators) that have been classified into grammatical, lexical, copular (an intermediate category), and parenthetical, according to their degree of grammaticalization/lexicalization.The epistemificators go considerably beyond the simple concept of “modal verbs”. They were studied semantically by means of the following research procedures: tests of falsification/verification and substitution, the concept of epistemic dimensions and their values, and the analysis of sentences in terms of thematic-rhematic structure. The epistemic expressions are described primarily in terms of eight Amharic-specific dimensions, three formal and five semantic. In addition to the dimensional analysis, for selected epistemic expressions (both grammatical and lexical), prose semantic discussions are provided and, subsequently, three types of complement clauses are examined in greater detail. The final part of the thesis discusses the interaction between epistemic modality and two other categories, namely time and negation. The study is based on a corpus of written and spoken texts taken from both printed and electronic media, which have been interpreted and analyzed with the help of Amharic native-speaker informants

Shimelis Mazengia, Nominalization via Verbal Derivation: Amharic, Tigrinya and Oromo

Revie

Mäsob: Designing a new Amharic coursebook

This article presents a project to design a new Amharic coursebook which draws upon current approaches to language teaching, and will provide stimulating learning materials for its users. The coursebook will target university students at A1 level, and in its content and structure will aim, for the first time in the history of Amharic language teaching, to conform to the spirit of the Common European Framework of Reference for Languages. Topic-based and task-based syllabi will form the backbone of the coursebook. It will contain a range of activities in which students, while learning grammar, are engaged in using new language in a meaningful, communicative way. Apart from developing the usual four language skills, among which priority will be given to oral practice, the coursebook will help students to acquire cultural competence and support them in improving their language learning strategies

Bibliography of Ethiopian Semitic, Cushitic, and Omotic Linguistics XXIV: 2020

Bibliography of Ethiopian Semitic, Cushitic, and Omotic Linguistics XXIV: 2020Bibliography of Ethiopian Semitic, Cushitic, and Omotic Linguistics XXIV: 2020Bibliography of Ethiopian Semitic, Cushitic, and Omotic Linguistics XXIV: 2020Bibliography of Ethiopian Semitic, Cushitic, and Omotic Linguistics XXIV: 202

Jak brzmi upływ czasu? Reymontowska koncepcja związku czasu z dźwiękiem

The article discusses the relationship between the problems of time and sound in the works of Władysław Stanisław Reymont.  Adopting the methodological apparatus of sound studies—in particular drawing upon the notion of the “audiosphere”—it examines excerpts from the novels Chłopi [Peasants], Wampir [Vampire], Ziemia obiecana [Promised Land], and several examples  from selected short stories. The analysis demonstrates the way Reymont constructs the passage of time through sound phenomena whilst depicting intratextual surroundings, be them natural or rural spaces. In the case of the industrialised areas, the descriptions of silence and monotonous sounds are used to create the impression of “frozen time.”Artykuł stanowi omówienie zagadnienia związku czasu z dźwiękiem w prozie Władysława Stanisława Reymonta. Przy użyciu narzędzi metodologicznych sound studies – przede wszystkim terminu audiosfera – przeprowadzono w nim analizę fragmentów powieści Chłopi, Wampir i Ziemia obiecana oraz przykładów z wybranych nowel. Na tej podstawie wykazano, że podczas prezentowania terenów naturalnych i wiejskich pisarz konstruuje upływ czasu za pomocą opisów zjawisk dźwiękowych. W wypadku terenów przekształconych przez cywilizację Reymont kreuje zaś wrażenie „zastygłego” czasu dzięki opisom ciszy i monotonnych dźwięków