Polls, Coalition Signals, and Strategic Voting: An Experimental Investigation of Perceptions and Effects

The paper investigates how poll information and coalition signals affect strategic voting, defined as casting a vote for a party other than the most preferred party to better influence the election outcome. In particular if the outcome of an election is perceived to be close, voters in multi-party systems with proportional representation and coalition governments should have an incentive to cast a vote for the party that best influences the formation of the next government. The study focuses in particular on voters’ attention to and perception of polls and coalition signals sent by parties before elections. The study used an innovative design that embedded a laboratory experiment in two real election campaigns, allowing the manipulation of poll results and coalition signals in a realistic environment. The findings suggest that political sophistication plays a crucial role for the accurate perception of polls and strategic voting. Coalition signals are found to have a surprisingly strong effect on (apparently) strategic voting.

Strategic Voting in Multiparty Systems: A Group Experiment

The paper tests the theory of strategic voting for multiparty systems with proportional representation and coalition governments at the micro-level. The study focuses in particular on the question whether participation in repeated elections allows voters to learn from experience and enables them to optimize their decision behavior. An economic group experiment with decision scenarios of varying degrees of difficulty was used to test decision making at both the individual and group level. The results suggest that a majority of voters were able to pursue successful decision strategies and that the difficulty of the decision scenarios affected the voting performance of the participants as expected. However, a learning effect is not supported by the data.

Die paläovenetische Votivkeramik aus dem Reitia-Heiligtum von Este-Baratella

Die ersten Teil wird die prähistorische Keramik aus dem Reitia-Heiligtum von Este typologisch und chronologisch untersucht. Die Votivkeramik reicht von einfachen, über bemalte Gefäße bis zu speziell für den Kult hergestellten Miniaturgefäßen und Importen aus dem griechischen und etruskischen Raum. Die Funde bieten einen einzigartigen Querschnitt durch die gesamte Keramik der Este-Kultur vom Ende des 7. bis ins 1. Jahrhundert v. Chr. wie sie in dieser Vergesellschaftung weder in den zeitgleichen Gräberfeldern noch Siedlungen vorkommt.Der zweite Teil der Arbeit beinhaltet die Interpretation und Analyse der im Reitia-Heiligtum aufgefundenen Votivkeramik.Zum besseren Verständnis der Opferhandlungen werden Vergleichsfundplätze und antike Quellentexte zu mediterranen Heiligtümern herangezogen, um die vollzogenen Riten im Reitia-Heiligtum (z. B. Zerschlagung der Gefäße und getrennte Deponierung einzelner Teile)zu beleuchten. Insgesamt ergibt sich das Bild eines in der Frühphase stark von traditionellen Gefäßformen geprägten Kults, der den starken Bezug der Este-Kultur zur circumalpinen Hallstattkultur verdeutlicht. Im jüngeren Abschnitt findet ein radikaler Bruch statt, nun kommen im Kult hauptsächlich neue Gefäßtypen vor, die ihren Ursprung im nordetruskischen und griechischen Raum haben

Empathy under arrest?:functional and structural neural correlates of empathy in psychopathy

Om interacties met anderen goed te laten verlopen, is het belangrijk dat we begrijpen wat zij doen en ervaren. Uit onderzoek is gebleken dat een van de mogelijke mechanismen hierachter ligt in het ‘heractiveren’van hersengebieden - die we gebruiken om acties uit te voeren en emoties en aanrakingen te ervaren - wanneer we anderen waarnemen die deze handelingen uitvoeren of emoties en aanrakingen ervaren. Deze ‘heractivatie’ van hersengebieden zou ons een soort privé ervaring van het gevoel van een ander kunnen geven. Neem als voorbeeld van de pijn die we zelf voelen, wanneer we iemand anders zien die zich in de vinger snijdt. In dit proefschrift onderzochten we het neurale mechanisme dat hieraan ten grondslag ligt bij een groep mensen gediagnosticeerd met psychopathie. Een belangrijk kenmerk van deze mentale stoornis is het verminderd vermogen om mee te voelen met de emoties van anderen en deze te herkennen. Wij hebben in dit onderzoek bekeken of dit samenhangt met een vermindere activatie van de hersengebieden voor emoties, acties en sensaties, wanneer mensen met psychopathie kijken naar andere mensen die iets meemaken. De resultaten van dit proefschrift suggereren dat psychopathie niet zozeer een onvermogen is om deze gebieden te activeren, maar wel dat zij dit spontaan minder sterk doen. Aangezien het de eerste keer is dat soortgelijk onderzoek is uitgevoerd bij deze doelgroep, zullen de resultaten nog moeten worden geverifieerd in vervolgonderzoek. Deze informatie zou dan mogelijk kunnen leiden tot alternatieve therapeutische strategieën