Longitudinal development of hand function in children with unilateral cerebral palsy and its relation to brain lesion and treatment

The overall aim of this thesis was to describe the development of hand function in children with unilateral spastic cerebral palsy (CP), and to investigate its relation to brain lesion and treatment. Effective hand use is necessary for task performance and independence in everyday activities. Due to a lesion in the developing brain, children with unilateral CP have difficulties in using the arm and hand on one side of the body, and this motor impairment negatively influences their independence in everyday activities. Therefore, exploration of hand function in children with unilateral CP is essential. Development of hand function during childhood and adolescence was investigated in studies I and IV, using the Assisting Hand Assessment (AHA) and three other measures of hand function. In study IV, results from 96 children studied at age 18 months to 12 years showed improved use of the affected hand over time, but to a varying extent. The development was rapid at early age, and slowed down and levelled out to a stable performance as the child grew older. Different developmental patterns were found, based on children’s ability. Children with a higher AHA score at 18 months or on a higher MACS level had a faster increase to a higher level. In study I, change in hand function over time in 11 adolescents with unilateral CP 10–21 years of age was investigated. The hand function was found mainly to remain stable during adolescence. Only grip strength increased with age. Factors assumed to influence development as well as response to training were investigated in studies II and III. In study II, the relation between response to constraint-induced movement therapy (CIMT) and corticomotor organization and brain lesion characteristics was investigated in 16 children aged 10–16 years. The children were evaluated using different measures of hand function, and by transcranial magnetic stimulation to explore the type of corticomotor projections as well as by structural magnetic resonance imaging to describe characteristics of the brain lesion. The results showed that improvement after CIMT was possible irrespective of the type of corticomotor projection and characteristics of the brain lesion. In study III, a possible effect of CIMT in infants below one year of age (baby-CIMT) was explored by using a retrospective design. Use of the affected hand, measured by the AHA at age two, was investigated in a group of 72 children where some had participated in a baby-CIMT programme and others had not. A more favourable use of the affected hand at age two was found in children who had received training before one year of age. The overall clinical implications of this thesis are that children with unilateral CP increase the use of the affected hand in bimanual activities at an early age and thereafter function at a stable level. The AHA measure at 18 months can be used to predict the future use of the affected hand. CIMT can be offered to children regardless of their underlying pathophysiology, and when adjusted for infants it seems to be an applicable model for improving hand function at young age

En retrospektiv studie av anemi hos hund (2019-2021)

Formålet med oppgaven er å lage en oversiktsstudie som kan vise fordelingen av de forskjellige årsakene til anemi i hundepopulasjonen ved Dyresykehuset Smådyr i perioden 2019-2021. Vi skal via dette overordnede målet forsøke å kartlegge hva de vanligste diagnosene hos hunder med anemi er i denne populasjonen, om det eksisterer fellesnevnere hos anemiske pasienter, samt om det foreligger en alders-, rase- eller kjønnsdisposisjon for utvikling av anemiske tilstander. Som delmål skal vi forsøke å identifisere risikofaktorer innenfor de forskjellige sykdomsgruppene / diagnosene. Denne oppgaven vil også kunne fungere som et utgangspunkt for studier eller oppgaver innen anemi hos hund ved NMBU

Collective participatory entities in education : the case of the school committee and its impact on school effectiveness

Ο θεσµός της Σχολικής Επιτροπής αποτελεί το κύριο συλλογικό όργανο λαϊκής συµµετοχής στη λειτουργία των σχολικών µονάδων. Ο ρόλος της επικεντρώνεται στη διαχείριση των πιστώσεων που της διατίθενται από το κράτος, για την κάλυψη των δαπανών λειτουργίας και συντήρησης των σχολείων. Ύστερα από µακροχρόνια λειτουργία με το νόμο 1566/1985, την 1η Ιανουαρίου 2011, με τον νόμο 3852/2010 (Πρόγραμμα Καλλικράτης), η Σχολική Επιτροπή άλλαξε μορφή. Η παρούσα διδακτορική διατριβή έχει ως αντικείμενο την διερεύνηση της αποτελεσματικότητας εφαρμογής του καλλικρατικού νόμου σχετικά με Ενιαία Σχολική Επιτροπή, την τυχόν βλάβη και τις τυχόν προβληματικές περιοχές ευθύνης ή/και δυσλειτουργίες που δημιούργησε στην τοπική αυτοδιοίκηση και στις σχολικές μονάδες και των δυο βαθμίδων. Επιπρόσθετα, στοχεύει στην καταγραφή, μέσω της έρευνας, των παραμετρικών στοιχείων που μπορούν να λειτουργήσουν ως μαθηματικοί συντελεστές, με σκοπό να κατασκευαστεί ένα σύγχρονο υπολογιστικό πρόγραμμα (αλγόρίθμος) για την κατανομή των λειτουργικών κονδυλίων από την Ενιαία Σχολική Επιτροπή προς τις σχολικές μονάδες, με απώτερο στόχο την περαιτέρω ενίσχυση της Διαφάνειας και της Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης στον δημόσιο τομέα. Με βάση τα πλεονεκτήματα που προσφέρει ο μεικτός τύπος έρευνας, η μεθοδολογική προσέγγιση του θέματος έγινε και ποσοτικά και ποιοτικά, με τη χρήση ερωτηματολογίων και τη διενέργεια συνεντεύξεων. Η έρευνα πραγματοποιήθηκε από τον Σεπτέμβρη του 2018 μέχρι τον Απρίλη του 2020. Το δείγμα αποτέλεσαν 156 πρόεδροι Πρωτοβάθμιων και Δευτεροβάθμιων Ενιαίων Σχολικών Επιτροπών, 78 πρόεδροι Δημοτικών Επιτροπών Παιδείας και 852 διευθυντές σχολικών μονάδων Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, από όλη την επικράτεια. Τα αποτελέσματα της έρευνας καταδεικνύουν ότι η μετάβαση της Σχολικής Επιτροπής από το προηγούμενο καθεστώς στη νέα της μορφή ήταν προς τη σωστή κατεύθυνση. Εντούτοις, ένα αρκετά μεγάλο μέρος της εκπαιδευτικής κοινότητας εκφράζει τον προβληματισμό του, καθώς η διοικητική αποκέντρωση που επιχειρήθηκε με τον Καλλικράτη φαίνεται να μην λειτούργησε στην περίπτωση της Ενιαίας Σχολικής Επιτροπής. Αν και η νέα μορφή λειτουργίας της Ενιαίας Σχολικής Επιτροπής έλυσε αρκετά από τα προβλήματα του παρελθόντος, φαίνεται ότι το αναθεωρημένο αυτό συλλογικό όργανο συνεχίζει να εμφανίζει δυσλειτουργίες. Οι δυσλειτουργίες αυτές που αφορούν τόσο το ίδιο το όργανο όσο και τη σχολική μονάδα συνοψιζονται στα εξής: Ελλιπής χρηματοδότηση. Έλλειψη καθοδήγησης από την κεντρική διοίκηση. Απουσία κοινού τρόπου διαχείρισης στο σύνολο των Ενιαίων Σχολικών Επιτροπών. Γραφειοκρατία. Συγκεχυμένο νομοθετικό πλαίσιο, πολυνομία, διπλές αναγνώσεις νόμων. Σχέση εξάρτησης με τον δήμο. Υποστελέχωση σε όλους τους τομείς (γραμματειακή υποστήριξη, τεχνικές υπηρεσίες κ.α) Απουσία εργαλείων για την μετάβαση στην Ηλεκτρονική Διακυβέρνηση. Οι κατανομές των κρατικών κονδυλίων που πρέπει να γίνονται βάσει μαθηματικού τύπου, στο μεγαλύτερο ποσοστό των Ενιαίων Σχολικών Επιτροπών πραγματοποιούνται με εικονικό τρόπο και τα ποσά δεν αποδίδονται πλήρως ή/και καθόλου στις σχολικές μονάδες. Ένα σημαντικό ποσοστό Ενιαίων Σχολικών Επιτροπών δεν αναρτά τις αποφάσεις σχετικά με τις κατανομές των κονδυλίων στη Διαύγεια. Για τους σκοπούς της παρούσας διδακτορικής διατριβής δημιουργήθηκαν: α. μία πρόταση, στην οποία παρουσιάζεται ένα νέο γενικό πλαίσιο για την Ενιαία Σχολική Επιτροπή και στοχεύει στην αποτελεσματικότερη σύνθεση και λειτουργία του οργάνου, τόσο σε θέματα διοικητικής όσο και οικονομικής φύσεως και β. ένα πρόγραμμα (λογισμικό) με την ονομασία: “Αλγόριθμος Κατανομής Κονδυλίων, για τις σχολικές μονάδες Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης”, το οποίο θα βοηθήσει σε αρκετά μεγάλο βαθμό τους διαχειριστές της Ενιαίας Σχολικής Επιτροπής στην κατανομή της κρατικής χρηματοδότησης (και όχι μόνο) προς τις σχολικές μονάδες και των δύο βαθμίδων.School Committees constitute a collective body adhering to local government and including stakeholders from the wider community: local government representatives, school heads and parents’ representatives. They cooperate closely with another important local entity, the Municipal Education Committee, representing the local government education service. The major legislation for the reorganization of local government under the name “Kallikratis” altered the structure, responsibilities and duties of the School Committee. School Committees are still delegated with the allocation of functional funds to schools, but the revised legislation reduced their number dramatically. The aim of this dissertation is to explore the effectiveness of the new law provisions and document possible malfunctions of School Committees. In addition, it aims to gather all parametric data necessary to build a formula (algorithm) for the allocation of state funding from the School-Committee to schools with a view to achieve further transparency. Mixed-type methodology was adopted, using questionnaires and semi-structured interviews. Data gathering was completed between September 2018 and April 2020. Our sample consists of 156 Primary and Secondary School-Committee chairmen, 78 Municipal Education Committee chairmen and 852 Primary and Secondary public school Heads, from all over the country. The results of the research indicate that the reorganization of the School Committee as an entity seems to have considerable beneficial effects. However, a large part of the school Heads express their concern as the administrative decentralization attempted with the Kallikratis law does not seem to have worked in the case of their own relation with the School Committee and the local government, in general. Although the reformed School Committee solved many problems of the past, it seems that there are still emerging malfunctions in both School-Committees and public schools, such as: Insufficient funding. Lack of guidance from the central administration. Lack of common way of management in all School Committees. Bureaucracy. Legal framework still confusing, as many previous regulations are still in use despite the reform of the Kallikratis law. Dependency relationship (schools-local government entities). Inadequate administrative and technical staff. Lack of tools for the transition to e-Governance. Allocation of resources not fair for all schools, as there are no specific indicators and criteria taken in mind. Not all SCs employ formulas for allocating funds to schools. Only a small number of School-Committees post the allocation decisions of state funding on the site of “Diavgeia” (the State e-Governance site for transparency of financial decisions in the public sector). The derivatives of this doctoral dissertation are: a. a set of proposals for further legal reform, and b. the “Algorithm for allocating functional funds to schools”, an original formula for a fair and transparent allocation of state funds for the operational needs of schools

The Budget Paradox : Why companies choose to keep traditional budgeting or budget resembling processes, despite the criticism aimed towards it

Bakgrund och problem: Under 1980-talet riktades hård kritik mot  konomistyrningen i den såkallade ”Relevance Lost” - debatten. Kritiken styrdes senare mer specifikt mot budgeten, där kritiker som Jan Wallander (1995) samt Hope & Fraser (2003) menade att budgeteringen tillförde lite värde i modern affärsverksamhet och att den borde avskaffas helt. Trots kritiken visar nyare studier av Ekholm & Wallin (2000) samt Libby & Lindsay (2009) att majoriteten av företag fortfarande använder sig av budget som en viktig del av sin ekonomistyrning trots att företagen är medvetna om budgetens nackdelar. Detta fenomen kallar vi för ”budgetparadoxen” och kan sammanfattas i studiens huvudfråga ”Varför lever budgeten och budgetsliknande processer vidare trots all kritik som riktats mot den?” Syfte: Studiens syfte är att beskriva och förklara hur två företag valt att hantera kritiken riktad mot den traditionella budgeteringn samt att konstruera en förklarande modell som visar hur budgeten kan ersättas eller utvecklas. Metod: En kvalitativ metod användes, baserad på semistrukturerade intervjuer med fyra respondenter i två fallföretag. Analys och slutsats: Med hjälp av studiens två fallföretag samlades information in om hur de hanterat kritikpunkter som riktats mot budgeten. Intressant var att se vilka komplement som användes till den traditionella budgeten och vilka anledningar man haft att behålla eller ersätta budgeten. De två fallföretagen ansågs inledningsvis befinna sig på var sin sida i frågan, där det ena företaget använder sig av traditionell budgetering medan det andra valt att överge budgeten helt. Vid en närmare analys av företagen kunde däremot flera likheter utskiljas. Analysen visade att inget av de två fallföretagen hade valt en tydligt ”antingen-eller” ståndpunkt i budgetfrågan, utan att de snarare liknar varandra vad gäller utformning av sina styrmedel. Analysen har mynnat ut i en förklarande modell som visar hur budgeten kan utvecklas eller kompletteras, där tre nya begrepp: ”budgetliknande processer”, ”utvecklad budgetering” samt ”situationsbaserad budgetering” formulerats. I slutsatsen poängteras att det inte finns någon standardutformning för budgetanvändningen i företag utan att företag snarare befinner sig någonstans mellan dessa begrepp beroende på vilka specifika verksamhetsförutsättningar och krav som ställs på ett företag

Study protocol for the ‘preventing functional decline in acutely hospitalised older patients (PREV_FUNC)’ study: effects of two multicomponent exercise programmes on physical function – a three-armed randomised controlled trial

Introduction Acutely hospitalised older patients often live with frailty and have an increased risk of impaired physical function. Previous studies suggest that exercise might mitigate the risk of physical impairment; however, further research is needed to compare the effect of different types of exercise interventions. In this paper, we report a protocol for a trial that aims to examine (1) if multicomponent exercise interventions (interventions that include both mobility and strengthening exercises) have effects on physical function compared with usual care in older adults and (2) if a comprehensive multicomponent exercise programme is more effective than a simple multicomponent exercise programme that only include walking and sit-to-stand exercises.Methods and analysis This is a three-armed randomised controlled trial, with two intervention groups (comprehensive and simple exercise programme) and a control group receiving usual care. We will include 320 participants aged ≥75 years from geriatric medical departments of four hospitals in Stockholm, Sweden. Assessments will be conducted at hospital admission, discharge and 3 months thereafter concerning physical function (primary outcome), activities of daily living, health-related quality of life, sarcopenia and falls. The number of readmissions will be registered up to 1 year after discharge. Data will be analysed with linear mixed effects models, according to the intention-to-treat approach.Ethics and dissemination Ethical approval for this trial has been granted by the Swedish Ethical Review Authority (approval number 2022-03032-01). Data collection will consider the information requirement, the requirement of consent, confidentiality obligations and the utilisation requirement. Trial findings will be disseminated through multiple channels, including scientific publications and conferences, and workshops with healthcare professionals and the public.Trial registration number NCT0536607