Piesza dostępność wybranych przestrzeni miasta w dobie starzejącego się społeczeństwa na przykładzie Poznania

Zachodzący w wielu miastach w Polsce proces starzenia się społeczeństwa wymaga nowego spojrzenia na organizację przestrzeni w mieście i może być elementem polityki przestrzennej poszczególnych jednostek osadniczych. Właściwe dostosowanie zagospodarowania przestrzennego miast do potrzeb osób starszych może stanowić bowiem istotną przewagę ich konkurencyjności i osłabiać negatywne skutki ekonomiczne depopulacji oraz kurczenia się miast. Przykładem miasta, które zwróciło uwagę na problematykę starzenia się i konieczność realizacji odpowiedniej polityki przestrzennej uwzględniającej potrzeby osób starszych, jest Poznań. Niniejsza praca miała na celu ocenę poziomu oraz jakości pieszej dostępności transportowej do wybranych elementów zagospodarowania, istotnych z punktu widzenia zaspokajania potrzeb osób starszych. Dodatkowo w niniejszej pracy wyznaczono obszary problemowe, które w pierwszej kolejności wymagają dostosowania przestrzeni publicznych do potrzeb osób starszych. Spośród badanych elementów zagospodarowania przestrzennego najlepszy dostęp poznańscy seniorzy mieli do obiektów handlowo-usługowych oraz przystanków transportu publicznego, przeciętny do obiektów ochrony zdrowia. Badania wykazały, że w Poznaniu w największym stopniu brakuje terenów zieleni, sportowo-rekreacyjnych i obiektów kultury na osiedlach z wielkiej płyty, często zamieszkanych przez osoby starsze

Zrównoważony rozwój (zagospodarowanie) obszarów zalewowych jako kluczowy element ochrony terenów zurbanizowanych

Tereny zurbanizowane są szczególnie narażone na ryzyko powodziowe z uwagi na bardzo wysokie straty materialne i niematerialne mogące wystąpić w wyniku powodzi. Konieczność zachowania i poprawy bezpieczeństwa powodziowego obszarów miejskich niestety stoi często w konflikcie z wartościami przyrodniczymi i krajobrazowymi doliny rzecznej. Zrównoważony rozwój (zagospodarowanie) obszarów zalewowych, jako rozwiązanie tego problemu, ma na celu pogodzenie potrzeb ochrony ludzi i mienia przed powodzią z ochroną przyrody. Zagospodarowanie obszarów zalewowych powinno bowiem uwzględniać oddziaływanie praw przyrody i charakterystycznych rytmów życia rzeki i przez to zapewnić bezpieczeństwo zdrowia i życia ludności oraz ich mienia, a także niezakłócone funkcjonowanie miasta i jego gospodarki

«Маленькие надежды порождают мизерные встречи». Философия надежды Юзефа Тишнера

The paper presents personality and thought of Polish philosopher and priest — Jozef Tischner, who was a spiritual leader of «Solidarność» — the social, liberation movement in the 1980-s in Poland. The main subject of the paper is the philosophy of hope, which (hope) Tischner strongly connects with the human feeling of freedom. Tischner's thought is based on the works by Antoni Kęmpiński — polish psychiatrist, who after The Second World War worked with former concentration camps prisoners. Tischner gave the philosophical interpretation to psychiatric works, focusing on the schizophrenic illness as a «ideal type» of the pathology of hope. The basic thesis of the paper is following: there is a significant correlation between the «quality» of human hope and the «quality» of meetings between man and man.Статья представляет личность и творчество польского философа и священника — Юзефа Тишнера, духовного вождя «Солидарности» — освободительного движения в Польше 1980-х годов. Главная тема статьи — это философия надежды, в рамках которой польский мыслитель обнаружил глубокую зависимость между испытываемой человеком надеждой и качеством осуществляемых им встреч. В статье уделяется внимание психиатрическим трудам «свидетеля испытанной надежды» — Антония Кемпиньского, который в течение войны был узником концлагеря, а после нее — врачом, работавшим со страдающими шизофренией (бывшими заключенными). Этот известный в Польше психиатр, утверждая, что «человеческое в человеке» теснейшим образом связано с ощущаемой человеком свободой, фундаментальным образом повлиял на ход мысли Тишнера. Кемпиньский обязан Тишнеру философическим истолкованием своих психиатрических трудов

The art of memory : about the "Memoria" Performance in the context of the concept of tragic culture

Artykuł przedstawia analizę spektaklu rosyjskiej reżyserki Anastasji Patłaj Memoria, poświęconego ofiarom stalinowskich zbrodni oraz dokumentującemu ich losy - Stowarzyszeniu Memoriał. Analiza została przeprowadzona w kontekście teorii kultury Wiaczesława Iwanowa oraz Fryderyka Nietzschego.The article presents the analysis of a play by a Russian director, Anastasya Patlay, Memoria, devoted to the victims of Stalinist crimes and the Memorial Society documenting their fate. The analysis was carried out in the context of the theory of culture by Vyacheslav Ivanov and Friedrich Nietzsche

Order Management System Interoperability Guideline

The document describes the current architecture of the Marketplace Order Management System and provides guidelines for integration options for the providers and communities

CFD modelling and analytical calculations of thermal transmittance of multi-layer glazing with ultrathin internal glass partitions

In recent times, there has been a demand for developing new technologies for glazing with superior thermal performance, good optical quality and of the lowest possible weight. In the paper, CFD modeling and analytical calculation of the thermal performance of multi-layer glazing with ultrathin internal glass partitions is presented

Order Management System Interoperability Guideline

The document describes the current architecture of the Marketplace Order Management System and provides guidelines for integration options for the providers and communities

Order Management System Interoperability Guideline

The document describes the current architecture of the Marketplace Order Management System and provides guidelines for integration options for the providers and communities

“Nic dwa razy”, “nada dos veces”, “nothing twice”: análise da tradução da poesia de Wisława Szymborska

Aim: Communication between cultures is made possible through interpreters and translators, with written texts generating awareness of populations. That said, in literature, particularly in poetry, a paradigm of translatability and liberty arises. In order to illustrate this, we propose in the line of translation studies of the glot ta research group a semantic analysis of the Spanish and English versions of the poem “Nagrobek” by the recipient of the 1996 Nobel Prize in Literature and one of the most prominent figures in Polish poetry, Wisława Szymborska.    Description: The analysis in this article, based on a typology of reflection, shows that to translate is to go beyond the merely linguistic: our emphasis has as its center the meaning, the receiver/reader, and his or her possible reactions to three versions of translation.   Point of view: The theoretical framework revolves around the approaches of dynamic and formal equivalence of Eugene Nida.   Conclusions: The effect produced by a translation is not identical to the original, instead var ying among the different languages of the versions put forward of the same text. We concluded that a work translated by several translators, although of the same original text, will never produce one single product. It is clear that translators of poetic texts must distance themselves from the original to take liberties and recreate it, as in translation there must be “nothing twice.”Propósito: la comunicación entre culturas ha existido gracias a intérpretes y traductores; los textos escritos han dado a conocer los pueblos. Ahora bien, en literatura, en particular en la poesía, surge un paradigma de traducibilidad y libertad. Para ilustrarlo, desde la línea de estudios en traductología del grupo de investigación glotta, proponemos un análisis semántico de las versiones en español e inglés del poema ‘Nagrobek’, del premio Nobel de literatura de 1996 y una de las más destacadas figuras de la poesía polaca, Wisława Szymborska. Descripción: el análisis realizado en este artículo, concebido bajo la tipología de reflexión, muestra que traducir va más allá de lo meramente lingüístico; nuestro énfasis tiene como eje central el sentido, el receptor-lector y sus posibles reacciones ante tres versiones de traducción. Punto de vista: el marco teórico gira alrededor de la propuesta de la equivalencia dinámica y formal de Eugene Nida. Conclusiones: el efecto producido por una traducción no es idéntico al original: varía en las versiones propuestas del mismo texto de una lengua a otra. Concluimos que una obra traducida por varios traductores, aunque del mismo original, nunca dará un único producto. Resulta evidente en un texto poético que es necesario distanciarse del original para permitirse libertades y recrearlo, pues en traducción “nada dos veces”.Propósito: a comunicação entre culturas existiu graças a intérpretes e tradutores; os textos escritos apresentaram os povos. No entanto, na literatura, em particular na poesia, surge um paradigma de traduzibilidade e liberdade. Para ilustrá-lo, a partir da linha de estudos em tradutologia do grupo de pesquisa glotta, propo mos uma análise semântica das versões em espanhol e inglês do poema “Nagro-bek”,  do  prêmio  Nobel  de  literatura  de  1996  e  uma  das  mais  destacadas  figuras da  poesia  polonesa,  Wisława  Szymborska.  Descrição:   a  análise  realizada  neste  artigo,  concebido  sob  a  tipologia  de  reflexão,  mostra  que  traduzir  vai  além  do meramente  linguístico;  nossa  ênfase  tem  como  eixo  central  o  sentido,  o  receptor-leitor  e  suas  possíveis  reações  diante  de  três  versões  de  tradução.  Ponto  de  vista: o referencial teórico gira ao redor da proposta da equivalência dinâmica e formal de Eugene Nida. Conclusões: o efeito produzido por uma tradução não é idêntico ao original: varia nas versões propostas do mesmo texto de uma língua a outra. Concluímos que uma obra traduzida por vários tradutores, ainda que do mesmo original, nunca dará um único produto. É evidente num texto poético que é necessário distanciar-se do original para permitir-se liberdades e recriá-lo, pois, em tradução, “nada duas vezes”