Etude et mise au point de nouvelles électrodes sélectives aux ions par couplage des techniques électrochimiques et gravimétriques.

Potassium selective electrodes based on polymer membranes were elaborated and characterised by electrochemical and gravimetric techniques. Two different electrode configurations were studied: a classic one, containing the membrane between two electrolytic solutions and a solid state one, where the membrane is directly deposited on an electrode surface modified by a conducting polymer. In the first place, we elaborated electrodes with the structure Au/conducting polymer film/ selective membrane. These electrodes were characterised by pontentiometric and electrogravimetric measurements. This structure is functional and responds selectively to the potassium ions. However, the role of the solid internal contact is not passive. It influences significantly the electrode responses. We thus found that according to the nature of the intermediate film, the membrane can be penetrated not only by cations but also by anions or even solvent molecules. Thanks to a powerful technique, the electrogravimetry, we could also follow the electrode’s behaviour as a function of the preconditioning by soaking. In the second place, we elaborated selective membranes based on elastomeric materials. Those membranes gave near Nernstian responses being in a classic or a solid configuration.Des électrodes sélectives aux ions potassium, à base des membranes polymères ont été élaborées et caractérisées par des techniques électrochimiques et gravimétriques. Deux configurations différentes ont été étudiées: l’une classique, comprenant la membrane entre deux solutions électrolytiques et l’autre, solide, où la membrane sélective est déposée sur la surface d’une électrode modifiée par un polymèreconducteur. Dans un premier temps nous avons mis en place des électrodes à structure solide de configuration Au/film conducteur/membrane sélective. Ces électrodes ont été caractérisées par des mesures potentiométiques et électrogravimétriques. Une telle structure est bien fonctionnelle et répond aux ions potassium de manière sélective. Pourtant, le rôle du contact solide interne n’est pas passif. Il influence de manièredéterminante la réponse de l’électrode. Nous avons trouvé ainsi que suivant la nature du film intermédiaire, la membrane peut être pénétrée non seulement par des cations mais aussi par des anions ou encore des molécules de solvant. Grâce à une technique puissante, l’électrogravimétrie, nous avons pu également suivre le comportement de l’électrode en fonction du prétraitement par conditionnement. Dans un deuxième temps, nous avons élaboré des membranes sélectives à base des matériaux de type élastomère. Ces membranes répondent de manière quasiNenrstienne, montée en structure classique ou solide

Long-term outcome of oral health in uncooperative young patients with caries treated under general anaesthesia

Εισαγωγή Τα πολύ μικρά παιδιά και τα παιδιά με ειδικές ανάγκες με εκτεταμένες τερηδονικές βλάβες συχνά έχουν μειωμένη δυνατότητα συνεργασίας στον οδοντίατρο με αποτέλεσμα να μην λαμβάνουν ποιοτική οδοντιατρική θεραπεία. Πολύ συχνά η θεραπεία κάτω από γενική αναισθησία αποτελεί θεραπεία επιλογής γι’ αυτές τις ομάδες παιδιών (Vermeulen et al 1991). Δυστυχώς ένα πολύ συχνό εύρημα στα μικρά παιδιά τα οποια λεμβανουν οδοντιατριτρικη θεραπεια κάτω απο Γ.Α. είναι η επανεμφάνιση της τερηδόνας (Almeida et al 2000, Gizani et al 2001) παρόλες τις συχνές επανεξετάσεις και το προληπτικό πρόγραμμα (νέες τερηδονικές βλάβες: 37-52% των παιδιών, 6 μήνες μετά την Γ.Α., Graves et al. 2004, Berkowitz et al. 2011). Υπάρχουν πολύ λίγες μελέτες που αφορούν την αξιολόγηση της στοματικής κατάστασης των παιδιών μετά την Γ.Α. και ακόμα λιγότερες όσον αφορά την αξιολόγηση της κλινικής κατάστασης χρόνια μετά την Γ.Α. Έτσι οργανώσαμε μια μελέτη με σκοπό να καταγραφούν τα δεδομένα της στοματικής κατάστασης και της οδοντιατρικής συμπεριφοράς μη συνεργάσιμων παιδιών τόσο υγιών όσο και ατόμων με ειδικές ανάγκες αρκετά χρόνια μετά από οδοντιατρική θεραπεία κάτω από γενική αναισθησία. Επιπλέον καταγράψαμε τις δυσκολίες που προέκυψαν στην εκπόνηση μιας τέτοιας μελέτης. Υλικά και Μέθοδος Το δείγμα της μελέτης αρχικά αποτελούταν από 120 ασθενείς της Μεταπτυχιακής Κλινικής της Παιδοδοντιατρικής (ΕΚΠΑ) οι οποίοι υποβλήθησαν σε γενική αναισθησία για οδοντοθεραπεία από το 2005 μέχρι το 2017, στο νοσοκομείο Παίδων «Αγία Σοφία». Οι κύριοι λόγοι που η οδοντιατρική θεραπεία πραγματοποιήθηκε κάτω από γενική αναισθησία ήταν η μη συνεργασία των παιδιών σε συνδυασμό με τις εκτεταμένες τερηδονικές βλάβες και τα προβλήματα υγείας των παιδιών. Τα παιδιά θα έπρεπε να είναι μικρότερα από 18 ετών την περίοδο της έρευνας. Το πρωτόκολο εγκρίθηκε από την επιτροπή Ηθικής και Δεοντολογίας της Οδοντιατρικής Σχολής Αθηνών και έντυπο συγκατάθεση υπεγράφει τόσο από τα παιδιά όσο και από τον νόμιμο κηδεμόνα τους. Πληροφορίες αρχικά συλλέγθησαν από τα αρχεία του Πανεπιστημίου, που αφορούσαν την οδοντιατρική κατάσταση των ασθενών κατά την πρώτη τους επίσκεψη καθώς και την θεραπεία που έλαβαν κάτω από γενική αναισθησία. Η επαφή με τους γονείς έγινε τηλεφωνικώς από την γραμματεία της μεταπτυχιακής κλινικής της παιδοδοντιατρικής, μεταξύ Ιανουαρίου 2019 και Οκτωβρίου 2020. Όταν το νούμερο δεν ήταν διαθέσιμο ή δεν ήταν ενεργό, γινόταν αναζήτηση του τρέχοντος αριθμού στον τηλεφωνικό κατάλογο ή στο διαδίκτυο. Τέλος όταν η επιοινωνία ήταν αδύνατη ο ασθενής αποκλειόταν από την μελέτη. Όσοι ασθενείς κατάφεραν να εντοπιστούν, κλήθηκαν να συμπληρώσουν ένα ερωτηματολόγιο και να προς΄λεθουν στο πανεπιστήμιο για κλινική εξέταση, καθαρισμό και φθορίωση. Χρησιμοποιώντας ένα ερωτηματολόγιο 44 ερωτήσεων, συγκεντρώθηκαν πληροφορίες για τα δημογραφικά και κοινωνικο-οικονομικά χαρακτηριστικά της οικογένειας, όπως και πληροφορίες που αφορούσαν το ιατρικό ιστορικό, τις συνήθειες στοματικής υγιεινής και τις διατροφικές συνήθειες των ασθενών. Τέλος μέσω του ίδιου ερωτηματολογίου συλλέχτηκαν στοιχεία που αφορούσαν την επισκεψιμότητα των ασθενών στον οδοντίατρο μετά την ολοκλήρωση της θεραπείας κάτω από γενική αναισθησία. Στους ασθενείς που αρνήθηκαν να προσέλθουν στην μεταπτυχιακή κλινική, πραγματοποιήθηκε συνέντευξη με τις ίδιες ερωτήσεις τηλεφωνικώς. Κατά τη διάρκεια του ραντεβού και πριν την κλινική εξέταση, κάθε ασθενής ερωτήθηκε να υποδείξει, με την βοήθεια των γονέων όποτε αυτό κρινόταν απαραίτητο, μια από τις πέντε εικόνες της κλίμακας the facial image scale που θεωρούταν η πιο αντιπροσωπευτική του άγχους του για τον οδοντίατρο την συγκεκριμένη στιγμή (Buchanan et al. 2002). Η στοματική υγιεινή καταγράφηκε με την βοήθεια το δείκτη καθαρότητας (Lindhe 1982), και στις τέσσερις επιφάνειες όλων των υπαρχώντων δοντιών χρησιμοποιώντας περιοδοντική μύλη και χωρίς αποκαλυπτικό διάλυμα. Στην συνέχεια πραγματοποιούταν καθαρισμός και καταγραφή της τερηδονικής εμπειρίας σε κάθε παιδί χρησιμοποιώντας τα κριτήρια του ICDAS II (Ismail et al., 2007). Το DMF σκορ υπολογιζόταν στην συνέχεια για κάθε συμμετέχοντα, όπου η παράμετρος D αντιστοιχούσε στα ICDAS 3, 4, 5. Αποτελέσματα Δείγμα - Από τους 120 ασθενείς που πληρούσαν τα κριτήρια της μελέτης, 79 ασθενείς προσεγγίστηκαν τηλεφωνικώς. Από αυτούς, μόνο 10 αρνήθηκαν να συμπληρώσουν το ερωτηματολόγιο κυρίως λόγω έλλειψης ενδιαφέροντος για την μελέτη. Επομένως το τελικό δείγμα της μελέτης ήταν 69 ασθενείς [26 κορίτσια και 43 αγόρια με μέσο όρο ηλικίας 11.63 (SD 3.57)]. Από αυτούς, το 63.77% ήταν ειδικοί ασθενείς (SNP) ενώ το 36.23% ήταν υγιή παιδιά (HC). Τα πιο συχνά προβλήματα υγείας των ειδικών ασθενών ήταν: νοητική υστέρηση (50%), συνδρομικές/χρωμοσωμικές ανωμαλίες (41.91%) και αυτισμός (29.54%). Ο μέσος όρος ηλικίας των υγιών παιδιών την στιγμή της Γ.Α. ήταν 3.2 χρόνια (SD 0.8) και για τους ειδικούς ασθενείς ήταν 5.82 χρόνια (SD 2.43) εκείνη τη στιγμή. Οι περισσότεροι από τους ασθενείς ήταν νεότεροι από 5 ετών την στιγμή της Γ.Α. 37 ασθενείς (19 αγόρια και 18 κορίτσια) από τους 69, με μέσο όρο ηλικίας 10.47 χρόνια (SD 3.43) συμφώνησαν να προσέλθουν στην μεταπτυχιακή κλινική. Όταν οι ασθενείς που δεν συμφώνησαν, ρωτήθηκαν για τον λόγο που δεν ήθελαν να προσέλθουν για κλινική εξέταση η πιο συχνή απάντηση ήταν λόγω απόστασης (28.12%) και λόγω της πανδημίας (28.12%). Ερωτηματολόγιο - Από τους 69 ασθενείς, οι 37 συμπλήρωσαν το ερωτηματολόγιο από κοντά ενώ οι υπόλοιποι τηλεφωνικώς μέσω συνέντευξης. Μετά την Γ.Α., η πλειοψηφία των ασθενών (71.01%) ανέφεραν οτι βουρτσίζουν τουλάχιστον μια φορά την ημέρα (SNP: 72.73% και HC: 96%). Η χρήση φθοριούχου οδοντόκρεμας αναφέρθηκε από όλους τους ασθενείς. Όσον αφορά την διατροφή των παιδιών, οι μισοί συμμετέχοντες (50.72%) ανέφεραν καθημερινή κατανάλωση γλυκών. Η πλειοψηφία των συμμετεχώντων (82.61%) ανέφερε τουλάχιστον μια επίσκεψη στον οδοντίατρο τον χρόνο πριν την τωρινή έρευνα. Είναι ιδιαίτερα ενδιαφέρον το γεγονός ότι το 13.04% δεν πήγε στον οδοντίατρο καθόλου μετά την θεραπεία κάτω από Γ.Α. Σχεδόν οι μισοί από τους συμμετέχοντες (50.72%) είχαν επισκεφθεί τον οδοντίατρο για καθαρισμό και φθορίωση, ενώ το 18.84% λόγω πόνου. Among the rest of them which received dental treatment, extractions and/or restorations were most often provided. Κλινική εξέταση - Ο μέσος όρος του δείκτη καθαρότητας ήταν 32.93% (SD 0.2) (HC: μέσος όρος 34.29, SD 20.78 και SNP: μέσος όρος 32%, SD 19.78). Όσον αφορά την τερηδονική εμπειρία την στιγμή της μελέτης, ο μέσος όρος του DMFS ήταν 9.66 (SD 9.27) και του dmfs 29 (SD: 15.91). Μόνο 3 ασθενείς δεν είχαν καμία τερηδονική βλάβη. Ειδικότερα οι υγιείς ασθενείς είχαν ένα μέσο όρο DMFS 6.39 (SD 4.99) [FS: 1.54 (SD 3.27)] ενώ ο μέσος όρος του DMFS για τους ειδικούς ασθενείς ήταν σχεδόν διπλάσιος 12.95 (SD 13.29). Όταν οι παράμετροι του DMFS εξετάστηκαν ανεξάρτητα, την υψηλότερη τιμή είχε η παράμετρος DS για τους HC 4.92 (SD 5.08) και η παράμετρος FS ακολουθούμενη απο την DS, για τους SNP DS 5.41 (SD: 6.26), FS 6.18 (SD 6.17). Οι ασθενείς εξετάστηκαν σε χώρο κλινικής. Όταν εξετάστηκε ο χρόνος που μεσολάβησε μεταξύ της Γ.Α. και της κλινικής εξέτασης, οι ασθενείς που θεραπεύτηκαν πριν από 2-5 χρόνια είχαν μέσο όρο DMFS 6.64 (SD 9.33). Εκείνοι που θεραπεύτηκαν κάτω από γενική αναισθησία πριν από 5-10 χρόνια είχαν μέσο όρο DMFS 11.67 (SD9.27). Μόνο δύο ασθενείς δήλωσαν πολύ λυπημένοι για την επίσκεψή τους στην κλινικής μας ενώ 6 άτομα δεν μπόρεσαν να επιλέξουν κάποια εικόνα λόγω σοβαρής νοητικής υστέρησης.. Conclusion Επιβεβαιώθηκε ότι είναι πολύ δύσκολη η επικοινωνία με την αυτή την κατηγορία των ασθενών. Ο υψηλός κίνδυνος για κακή στοματική υγιεινή και εμφάνιση τερηδονικών βλαβών παραμένει ένα πρόβλημα τόσο για τους υγιείς όσο και για τους ειδικούς ασθενείς μετά την γενική αναισθησία τόσο στα νεογιλά όσο και στα μόνιμα δόντια. Ο κίνδυνος αυτός είναι υψηλότερος μετά την πάρόδο 5 ετών από την διενέργεια της Γ.Α.. Επιπλέον είναι εμφανής η ανάγκη για μακροχρόνιες επανεξετάσεις στους ασθενείς που υποβάλλονται σε γενική αναισθησία οι οποίες θα είναι προσαρμοσμένες στις ανάγκες του κάθε ασθενή. Όσο μεγαλύτερο είναι το διάστημα μεταξύ των επανεξετάσεων γι αυτούς τους ασθενείς τόσο αυξάνεται ο κίνδυνος εμφάνισης νέων τερηδονικών βλαβών και στις δύο ομάδες.Introduction Young children and patients with special needs (SNP) with extensive caries often have limited abilities to cooperate and receive quality dental care. For this reason, general anaesthesia (GA) is often required for the dental treatment in these groups (Vermeulen et al 1991). Unfortunately caries recurrence is a common finding especially in children with early childhood caries (ECC) who receive dental rehabilitation under GA (Almeida et al 2000, Gizani et al 2001) despite the frequent recalls and preventive programs (new caries lesions: 37-52% of children, 6 months after the initial GA treatment, Graves et al. 2004, Berkowitz et al. 2011). Few long term studies reported an evaluation after GA in ECC children while even fewer, long term studies reported the clinical findings in. Therefore the aim of the present study is to report data on the long term oral health and dental behavior of uncooperative children after dental rehabilitation under GA and to highlight the difficulties involved in the set-up of such a study. Material and method The study sample originally consisted of 120 patients of the Postgraduate clinic of Paediatric Dentistry (NKUA) who received dental treatment under general anesthesia, between 2005 and 2017, at the Children’s Hospital “Paidon Agia Sophia”. The main reasons for their admission were extensive caries/no cooperation and special needs. The children should be not older than 18 years of age at present. The protocol was approved by the Ethics Committee of the Dental School and informed consent was obtained from the children and their legal guardians. From the university’s dental archives, information was gathered about the dental situation of the patients at their initial dental visit and the treatment provided under GA. The parents were contacted from the secretary of the postgraduate clinic of paediatric dentistry by telephone, between January 2019 and October 2020. When no telephone number was available, or the number was no longer active, their current number was searched for in the telephone book or online. When communication was not possible the patients were excluded. Subjects reached via the phone were invited to attend the dental clinic for an examination, professional tooth cleaning and fluoride application. They also completed a questionnaire about the oral health and dietary habits and dental attendance during the period between GA and present. Any changes in the medical history were registered while demographic and socio-economic data of the family were obtained from the records of the dental clinic. Subjects, who were not willing to attend the dental clinic, were interviewed over the phone. During their appointment and before the clinical examination, each patient was asked to indicate, with parental help, if necessary, one of the images of the facial image scale which was considered to be the most representative of his/her dental anxiety at that moment (Buchanan et al. 2002). Oral hygiene was registered using the Hygiene index (Lindhe 1982), on four surfaces of all teeth using a periodontal dental probe and without a discoloration agent. After tooth cleaning, caries experience was recorded using the criteria of the International Caries Detection and Assessment System (ICDAS) (Ismail et al., 2007). DMFS and dmfs scores were used to indicate the caries experience for each person (DS=ICDAS 1, 2, 3). Results Study sample - The group of patients that could be contacted was 79 out of 120. From these, only 10 individuals refused to complete the questionnaire mainly due to lack of interest for the study. Therefore the final study sample was 69 [26 females and 43 males with mean age 11.63 (SD 3.57)]. From these, 63.77% were SNP while 36.23% were Healthy children (HC). The most frequent health disorders were: mental disorders (50%), Syndrome/chromosomal disorders (41.91%) and autism (29.54%). The mean age of HC at the time of GA was 3.2 yrs (SD 0.8) and SNP was 5.82 yrs (SD 2.43) at that time. Most of the patients were younger than 5 yrs old at the time of GA. Some 37 patients (19 males and 18 females) out of 69, with mean age of 10.47 years (SD 3.43) agreed to attend the dental clinic. The reasons for the patient who did not want to have a clinical examination were mainly the distance (28.12%) or concerns due to Covid-19 pandemic (28.12%). Questionnaire - From the 69 individuals, 37 completed the questionnaire on site while the rest of them, at the phone by interview. Since GA, most of the subjects (71.01%) reported tooth brushing at least once per day (SNP: 72.73% and HC: 96%). Use of fluoride toothpaste was reported by all patients. Regarding their diet, half of the participants (50.72%) reported daily consumption of sweet snacks. The majority of the subjects (82.61%) reported at least one visit to the dentist in the previous year of the present study. Interestingly, 13.04% had never been to the dentist since the treatment under dental GA. Approximately half of them (50.72%) consulted the dentist for professional tooth cleaning and fluoride application, while 18.84% visited him/her due to pain. Among the rest of them which received dental treatment, extractions and/or restorations were most often provided. Clinical examination - The overall mean oral hygiene index was 32.93% (SD 0.2) (SNP: mean 32%, SD 19.78 and HC: mean 34.29, SD 20.78). Considering their caries experience at the present, the mean DMFS was 9.66 (SD 9.27) and dmfs 29 (SD: 15.91). Only 3 patients were caries free. More specifically HC patients had mean DMFS 6.39 (SD 4.99) [FS: 1.54 (SD 3.27)] while the mean DMFS of SNP was almost double 12.95 (SD 13.29). The largest component was DS for HC 4.92 (SD 5.08) and FS followed by DS, for the SNP 5.41 (SD: 6.26), FS 6.18 (SD 6.17). Patients were treated in daily dental routine setting. When the elapsed time between GA and the examination was considered, patients that were treated 2-5 years ago had mean DMFS 6.64 (SD 9.33). For them for which the elapsed time was longer (5-10), the mean DMFS score was 11.67 (SD9.27). Only two children reported that very sad about their visit to the dentist (face image scale). Conclusion Uncooperative children with caries in the primary dentition at the time of GA are susceptible to developing caries in their permanent dentition as well as new caries in the primary teeth, especially in 5 years afterwards. Oral hygiene is a problem for all children. Absence of regular follow ups of the patients with dental rehabilitation after GA is an important parameter while difficulties in getting contact with them is a great challenge for this study

ISOLASI DAN UJI AKTIVITAS ANTIOKSIDAN METABOLIT SEKUNDER DARI FRAKSI ETIL ASETAT KULIT BATANG TANAMAN NANGKADAK

Penelitian ini bertujuan untuk mengisolasi, menentukan struktur metabolit sekunder dari fraksi etil asetat kulit batang Nangkadak, serta menentukan aktivitas antioksidan menggunakan metode DPPH. Berdasarkan analisis data spektrum UV Vis, FTIR, 1H-NMR, dan 13C-NMR diketahui senyawa hasil isolasi adalah artokarpin (7). Hasil uji aktivitas antioksidan menggunakan metode DPPH menunjukkan nilai IC50 pada artokarpin (7) adalah 38,90 ppm yang berarti senyawa tersebut mempunyai aktivitas antioksidan yang kuat. ************* The purposes of this research were to isolate the secondary metabolite from ethyl acetate extract of Nangkadak bark, determine the structure of the isolated compound and its antioxidant activity using DPPH method. Data analysis result such as UV-Vis, FTIR, 1H-NMR and 13C NMR have shown that the isolated compound was Artocarpin (7). The value of IC50 was 38,90 ppm. The isolate has strong antioxidant acitivity

Tuning cell behavior with nanoparticle shape

We investigated how the shape of polymeric vesicles, made by the exact same material, impacts the replication activity and metabolic state of both cancer and non-cancer cell types. First, we isolated discrete geometrical structures (spheres and tubes) from a heterogeneous sample using density-gradient centrifugation. Then, we characterized the cellular internalization and the kinetics of uptake of both types of polymersomes in different cell types (either cancer or non-cancer cells). We also investigated the cellular metabolic response as a function of the shape of the structures internalized and discovered that tubular vesicles induce a significant decrease in the replication activity of cancer cells compared to spherical vesicles. We related this effect to the significant up-regulation of the tumor suppressor genes p21 and p53 with a concomitant activation of caspase 3/7. Finally, we demonstrated that combining the intrinsic shape-dependent effects of tubes with the delivery of doxorubicin significantly increases the cytotoxicity of the system. Our results illustrate how the geometrical conformation of nanoparticles could impact cell behavior and how this could be tuned to create novel drug delivery systems tailored to specific biomedical application

Tuning cell behavior with nanoparticle shape

We investigated how the shape of polymeric vesicles, made by the exact same material, impacts the replication activity and metabolic state of both cancer and non-cancer cell types. First, we isolated discrete geometrical structures (spheres and tubes) from a heterogeneous sample using density-gradient centrifugation. Then, we characterized the cellular internalization and the kinetics of uptake of both types of polymersomes in different cell types (either cancer or non-cancer cells). We also investigated the cellular metabolic response as a function of the shape of the structures internalized and discovered that tubular vesicles induce a significant decrease in the replication activity of cancer cells compared to spherical vesicles. We related this effect to the significant up-regulation of the tumor suppressor genes p21 and p53 with a concomitant activation of caspase 3/7. Finally, we demonstrated that combining the intrinsic shape-dependent effects of tubes with the delivery of doxorubicin significantly increases the cytotoxicity of the system. Our results illustrate how the geometrical conformation of nanoparticles could impact cell behavior and how this could be tuned to create novel drug delivery systems tailored to specific biomedical application

Die semiotische Erkenntnistheorie Platons im Siebten Brief

Der siebte Brief Platons ist der berühmteste Brief der philosophischen Weltliteratur. In ihm skizziert Platon, nur wenige Jahre vor seinem Tod (347 v. Chr.), Stationen seines Lebens und gibt einen Grundriss seiner Philosophie. Dies ist die einzige uns überlieferte Äußerung Platons über sich selbst und sein Philosophieren. Der sogenannte philosophische Exkurs des Briefes bringt die konstituierenden Elemente seines philosophischen Denkens komprimiert zur Darstellung. Vor dem Hintergrund der neuesten Forschung zum Siebten Brief geht die vorliegende Untersuchung von einem bisher übersehenen Ansatz aus. Denn insoweit die Welt der Erscheinung Abbild der Ideen ist, ist die Welt der Erscheinung Zeichen: Zeichen der Ideen. Da die Ideenlehre auch im Siebten Brief von axiomatischer Gültigkeit ist und hier der Begriff des Zeichens eine Schlüsselfunktion hat, unternimmt die vorliegende Untersuchung die Interpretation zum ersten Male unter dem Gesichtspunkt von Platons eigener Zeichentheorie, seiner Semiotik. Obwohl die semiotische Interpretation gemäß Platons eigener Denkvoraussetzung naheliegt, ist eine solche bisher in der Platonforschung in Bezug auf den Siebten Brief bislang nicht zur Anwendung gebracht worden

3. Die semiotischen Voraussetzungen: Onoma und Rhema

Wenn die Prämisse unserer Untersuchung die ist, daß aufgrund der sehr späten Abfassungszeit des 7. Briefes – nur wenige Jahre vor Platons Tod – die Substanz seines gesamten philosophischen Systems in die Darstellung desselben im 7. Brief integriert ist, dann liegt es nahe, bei dem Versuch, die philosophischen Aussagen des 7. Briefes zu verstehen, bei den in diesem zur Anwendung kommenden Leitbegriffen deren Bedeutungsgeschichte in dem vor uns liegenden Werk Platons zu analysieren. In dem uns ..

1. Vorgeschichte und Rahmenhandlung des 7. Briefes

Platons Reisen nach Sizilien haben von jeher das besondere biographische Interesse der Nachwelt auf sich gezogen. Schon im Altertum rankten sich um sie zahlreiche Legenden. Platon selbst waren diese Reisen immerhin wichtig genug, die mit ihnen verbundenen Ereignisse relativ ausführlich darzustellen, was im 7. Brief, dem längsten seiner Briefe, soweit sie heute als echt gelten, geschieht. Die Echtheit auch dieses Briefes war lange umstritten. Die Exzesse der Echtheitskritik im 19. Jahrhundert ..

Die semiotische Erkenntnistheorie Platons im Siebten Brief

Der siebte Brief Platons ist der berühmteste Brief der philosophischen Weltliteratur. In ihm skizziert Platon, nur wenige Jahre vor seinem Tod (347 v. Chr.), Stationen seines Lebens und gibt einen Grundriss seiner Philosophie. Dies ist die einzige uns überlieferte Äußerung Platons über sich selbst und sein Philosophieren. Der sogenannte philosophische Exkurs des Briefes bringt die konstituierenden Elemente seines philosophischen Denkens komprimiert zur Darstellung. Vor dem Hintergrund der neu..

5. Die noetische Erkenntnis und die Grenzen der Mitteilbarkeit

Platons Erkenntnistheorie wird entscheidend bestimmt von der Komplementaritätsthese, das heißt von der Annahme zweier sich ergänzender Denkformen, des noetischen und des dianoetischen Denkens. Das noetische Denken, die νόησις, ist die den εἴδη entsprechende Erfassungsart des geistigen Eindrucks der Dinge, des νόηµα. Sie vollzieht sich in einem Akt synoptischintuitiver Aufnahme der εἴδη. Das dianoetische Denken analysiert den empfangenen eidetischen Inhalt im Akt des diskursiven Nachdenkens, d..