Significance of Everyday Life in Janusz Korczak’s Philosophy of Education

Aktualność myśli Janusza Korczaka polega na jej otwartości na niewiedzę. To nie nasza wiedza o dziecku, lecz filozoficzna niewiedza pozwala otworzyć się na wspólny z nim dialog. Nawiązywanie do filozoficznej niewiedzy jest stałym elementem Korczakowskiego namysłu nad naturą dziecka. Wychowawca musi codziennie obserwować dzieci, za które jest odpowiedzialny. W ten sposób uczy się kształtować swój szacunek dla aktualnych potrzeb dziecka. Kiedy wychowawca daje dziecku prawo do tego, by było tym, kim jest teraz, ogranicza zarazem swoje prawo do decydowania o tym, kim ma się ono stać w przyszłości. Wychowawca jest zobowiązany brać na siebie odpowiedzialność nie za przyszłość dziecka, lecz za jego teraźniejszość.The topicality of Janusz Korczak’s thought lies in its openness towards ignorance. It is not due to our knowledge about a child, but to philosophical ignorance that we can open up to a dialog with it. Referring to philosophical ignorance is the core element of Korczak’s reflection on the nature of a child. An educator responsible for children must observe them every day. In this way he/she learns to shape his/her respect towards their current needs. When an educator gives a child the right to be who it is, he/she simultaneously limits his/her right to decide who this child is to be in the future. Therefore, the educator is obliged to take responsibility not for a child’s future, but for its present.Publikacja finansowana przez Wydział Nauk o Wychowaniu Uniwersytetu Łódzkieg

Odpowiedź odpowiedzialności

In philosophical thought of Janusz Korczak the idea of human freedom was connected with concepts of free will and responsibility. In this discussion man’s overexposed need for safety, was seen as biggest threat to freedom. Therefore Korczak argued with middle-class morality, which he was seeing as weak and lacking of spiritual core. Korczak had no doubts, that children should learn the basics of freedom by participating in decision concerning their own lives.In philosophical thought of Janusz Korczak the idea of human freedom was connected with concepts of free will and responsibility. In this discussion man’s overexposed need for safety, was seen as biggest threat to freedom. Therefore Korczak argued with middle-class morality, which he was seeing as weak and lacking of spiritual core. Korczak had no doubts, that children should learn the basics of freedom by participating in decision concerning their own lives

Twórcze przedszkolaki w percepcji rodziców i nauczycieli

Creative preschoolers as perceived by their parents and teachersThe paper presents the results of research on identification of creative preschoolers via observation of their overt behavior in two settings: at home and in the kindergarten. A model of preschoolers’ creative activity as well as two original observational sheets were prepared on the basis of the knowledge of the subject. The data were collected form a sample of parents and teachers of 235 preschoolers. The main categories of creative activity at home were: humour, autonomy, self-expression, persistence, fantasy/imagination, stubbornness; in the kindergarten they were: exploration, control/autonomy, engagement. The results show that the relationship between the parents’ and teachers’ ratings was very weak. The children exhibited a wide range of creative behaviors across the main categories rather than a full pattern (syndrome) of creative behavior. These findings support the existence of a large and at the same time dispersed creative potential of preschoolers, very diversified patterns of creative behaviors, and small developmental changes within this range

O prognozowaniu twórczości w dzieciństwie. Twórcze przedszkolaki 12 lat później

Creative preschoolers twelve years afterThe article discusses the topic of children’s creativity and its research presented in the book Creative Action in Preschool Children (Kubicka, 2003). The book describes the projective method of measuring creative strategies in symbolic-constructive play. In a 1997 sample, 120 children aged 3 to 6 were tested. 12 years later a second version of the method was worked out, and a group of 18 of both the most and the least creative of the original sample was tested again. The pupils were also interviewed for all facts and questions important for the development of creativity both at preschool age and in adolescence. The results show many determinants of the prognostic value of the proposed method and warn against making conclusions about child’s creativity on the basis of simple paper and pencil tests. At the same time the fi ndings suggest the need for more dynamic complex developmental approach to diagnosis of creativity in children in order to uncover the mechanisms of self-development of these functions

Creative preschoolers as perceived by their parents and teachers

The paper presents the results of research on identifi cation of creative preschoolers via observation of their overt behavior in two settings: at home and in the kindergarten. A model of preschoolers’ creative activity as well as two original observational sheets were prepared on the basis of the knowledge of the subject. The data were collected form a sample of parents and teachers of 235 preschoolers. The main categories of creative activity at home were: humour, autonomy, self-expression, persistence, fantasy/imagination, stubbornness; in the kindergarten they were: exploration, control/autonomy, engagement. The results show that the relationship between the parents’ and teachers’ ratings was very weak. The children exhibited a wide range of creative behaviors across the main categories rather than a full pattern (syndrome) of creative behavior. These fi ndings support the existence of a large and at the same time dispersed creative potential of preschoolers, very diversifi ed patterns of creative behaviors, and small developmental changes within this rang

Kierowanie własnym rozwojem. Kontekst teoretyczny zjawiska

The aim of this article is to compare different conceptions of psychological development in which the development is managed by an individual itself. It is a collection of views on the development of the life of a human being from the point of view of different psychological trends. Terms such as self-realization, self-actualization and self-creation are considered. On the basis of the conception of self-creation by Zbigniew Pietrasiński, a model of selected but crucial personal conditions for self-creation process is discussed. It includes such dimensions as: autonomy as self-determination, self-consciousness, transgression, long-term goals and lifetime creativity

Managing one's own development : theoretical context of the phenomenon

The aim of this article is to compare different conceptions of psychological development in which the development is managed by an individual itself. It is a collection of views on the development of the life of a human being from the point of view of different psychological trends. Terms such as self-realization, self-actualization and self-creation are considered. On the basis of the conception of self-creation by Zbigniew Pietrasiński, a model of selected but crucial personal conditions for self-creation process is discussed. It includes such dimensions as: autonomy as self-determination, self-consciousness, transgression, long-term goals and lifetime creativity

HCV RNA and HIV RNA detection by Procleix HIV-1/HCV Assay in blood donors with various results of anti-HCV and anti-HIV EIA

Wstęp: Celem pracy była ocena czułości wykrywania RNA HIV i RNA HCV metodą Procleix HIV1/HCV oraz analiza częstości wykrywania materiału genetycznego wirusów u dawców z różnymi wynikami testów przeglądowych anty-HCV i anty-HIV. Materiał i metody:Dziewięćdziesięciopięcioprocentowa czułość testu Procleix wynosiła 6,2 IU RNA HCV /ml i 44,5 IU RNA HIV /ml. RNA HCV wykryto w 71/392 (18,1%) dodatnich próbkach anty-HCV, zaś RNA HIV w 21/557 (3,8%) próbkach reaktywnych w badaniu EIA HIV. Częstość wykrywania RNA HCV korelowała z wartością S/C uzyskaną w badaniach immunoenzymatycznych. RNA HCV wykryto u 68/105 (64,8%) dawców z S/C > 4, u 1/85 (1,2%) z S/C od 2,00 do 3,99 i u 2/202 dawców (1%) z S/C od 1,00 do 1,99. RNA HIV wykryto u wszystkich 21 dawców z dodatnimi wynikami zarówno w badaniu EIA, jak i w Western Blot. Wyniki i wnioski: Procleix HIV1/HCV jest bardzo czułym testem i może być wykorzystywany w laboratorium referencyjnym do potwierdzania aktywnego zakażenia u dawców z dodatnim wynikiem immunoezymatycznych badań przeglądowych. Obserwowano małą częstość aktywnych zakażeń u dawców z powtarzalnie dodatnimi wynikami badań anty-HCV i anty-HIV. Wysoka wartość S/C (> 4) w EIA jest dobrym czynnikiem prognostycznym wykrycia RNA HCV, aczkolwiek RNA HCV może być sporadycznie wykrywane u dawców z niższą wartością S/C w EIA.Background: The aim of the study was to investigate the sensitivity of Procleix HIV1/HCV Assay for HIV RNA and HCV RNA detection, and to analyse the frequency of viral nucleic acid detection in blood donors with various EIA test results. Material and methods: The 95% sensitivity of the Procleix test was 6.2 IU HCV RNA /ml and 44.5 IU HIV RNA /ml. HCV RNA was detected in 71/392 (18.1%) anti-HCV positive and HIV RNA in 21/557 (3.8%) EIA HIV-reactive donors. The frequency of HCV RNA detection correlated with signal/cut-off ratios (S/C ratio) of EIA. HCV RNA was found in 68/105 (64.8%) of the donors if it was >4, in 1/85 (1.2%) if it was between 2.00 and 3.99, and in 2 out of 202 donors (1%) if it was between 1.00 and 1.99. HIV RNA was detected in all 21 blood donors positive in EIA and Western Blot. Results and conclusions: The study demonstrated that Procleix HIV1/HCV Assay is very sensitive and can be used in the reference laboratory to confirm active infection in donors with positive results. We observed a low frequency of active infection in Polish blood donors with repeated reactive results in HCV and HIV EIA. The high S/C ratio value (> 4) of EIA is a good predictor of HCV RNA detection, but HCV RNA can also be detected in single donors with low ratio values of the EIA test

Zmiany demograficzne obserwowane w grupie polskich dawców zakwalifikowanych do oddania krwi i objętych badaniami przeglądowymi w kierunku czynników zakaźnych w latach 2005-2018

Wstęp: Dotychczas wykazano, że częstość zakażeń wśród dawców zakwalifikowanych do oddania krwi i objętych badaniami przeglądowymi, a w konsekwencji ryzyko powikłań potransfuzyjnych wiążą się z charakterystyką demograficzną dawców. Celem pracy było ustalenie zmian demograficznych wśród polskich dawców zakwalifikowanych w latach 2005–2018 do oddania krwi i objętych badaniami przeglądowymi w kierunku czynników zakaźnych. Uzyskane wyniki interpretowano w kontekście bezpieczeństwa transfuzji, a zwłaszcza ryzyka przenoszenia czynników zakaźnych przez krew. Materiał i metody: Analizowano dane gromadzone między innymi do oceny epidemiologii czynników zakaźnych przenoszonych przez krew: liczbę przebadanych dawców zakwalifikowanych do oddania krwi z podziałem na płeć, dawców pierwszorazowych i wielokrotnych oraz grupy wiekowe (≤ 20, 21–30, 31–40, 41–50, 51–60 i > 60 lat). Częstość (frakcję) wyrażano w procentach z 95-procentowym przedziałem ufności [95%CI], a różnice za pomocą punktu procentowego (p.p.). Istotność różnic (p < 0,05) weryfikowano za pomocą testu Chi-kwadrat, do oceny trendu stosowano współczynnik korelacji Spearmana (R). Wyniki: Większość dawców stanowili mężczyźni (średnio 74,07%), jednak w latach 2005–2012 udział kobiet wzrósł o 7 p.p. do 27,42% [27,30–27,53%] (p < 0,05); wśród dawców pierwszorazowych o 10,58 p.p., a wielokrotnych o 7,19 p.p. Największy udział kobiet obserwowano wśród najmłodszych dawców (36,02% [35,95–36,09%]), a najniższy wśród najstarszych dawców (14,14% [13,80–14,48%]) (różnica 21,88 p.p.; p < 0,05). Większość dawców krwi stanowili dawcy wielokrotni (średnio 66,78%). Udział dawców wielokrotnych wzrósł łącznie o 19,83 p.p. (p < 0,05): o 20,6 p.p. u mężczyzn i 21,15 p.p. u kobiet (dla obu grup p < 0,05). We wszystkich grupach wiekowych, z wyjątkiem dawców najmłodszych, większość (p < 0,05) stanowili dawcy wielokrotni. Udział dawców wielokrotnych rósł w kolejnych grupach wiekowych — od 36% u najmłodszych (≤ 20 lat) do 87% u dawców najstarszych (> 60 lat). Udział dawców w wieku > 40 lat zwiększył się o 11,58 p.p od 37,38% do 48,96%. Wnioski: W latach 2005–2018 obserwowano istotne zmiany demograficzne w grupie polskich dawców zakwalifikowanych do oddania krwi i objętych badaniami przeglądowymi, m.in. wzrósł udział kobiet oraz dawców wielokrotnych, co z punktu widzenia bezpieczeństwa transfuzji jest zjawiskiem korzystnym