Signed, sealed and delivering : Moving towards a new social contract in healthcare

The social contract in care traditionally comprises a system of agreements between the government, civil society organisations and the people on accessibility, efficiency and quality of the care provided. Signed, sealed and delivering focuses on the care schemes and perceptions arising from this combined action. The Dutch welfare state is characterised by a mixed administrative model of central government control, regulated market forces and professional self-management whose objective is to protect citizens against social risks. The decentralisation of care-related tasks to municipalities and the call for greater personal responsibility on the part of citizens means that today, the emphasis is more on investing in resources that enable people to participate in society. How does this combined action function in current care practices, and what are its outcomes for e.g. the differences between the cans and cannots? How will this affect citizens’ expectations from the government and civil society organisations, as well as their willingness to share social risks collectively and support the social contract? In Signed, sealed and delivering, Kim Putters examines the road leading to new types of risk sharing, involvement and dialogue between local and central government institutions, civil society organisations, citizens and science

Besturen met duivelselastiek

Rede, uitgesproken bij de aanvaarding van het ambt van bijzonder hoogleraar met als leeropdracht ‘Management van instellingen in de gezondheidszorg’ aan het instituut Beleid & Management Gezondheidszorg van de Erasmus Universiteit Rotterdam op 9 oktober 2009 Als misstanden in de zorg niet adequaat worden aangepakt, wordt het vertrouwen in medici, bestuurders en toezichthouders ernstig geschaad. Prof.dr. Kim Putters waarschuwt in zijn oratie 'Besturen met duivelselastiek' voor zo'n vertrouwenscrisis in het bestuur van de gezondheidszorg. De verwachting van patiënten, de samenleving en de politiek is dat er ingegrepen wordt als er geen goede en adequate zorg wordt verleend. Toch wordt er soms niet ingegrepen. Recent nog publiceerde de commissie Lemstra een onderzoek naar de handelwijze van een verslaafde neuroloog in het Medisch Spectrum Twente. Jarenlang schreef hij verkeerde medicijnen voor en werden verkeerde diagnoses gesteld zonder dat iemand ingreep. Collega neurologen praatten het goed, de Raad van Bestuur deed niets, de Raad van Toezicht was niet op de hoogte en de Inspectie voor de Gezondheidszorg nam het voor kennisgeving aan. Putters betoogt dat een 'bestuurlijk tekort' ten grondslag ligt aan deze vertrouwenscrisis. Hij ziet drie oorzaken voor dit tekort. In de eerste plaats zijn zorginstellingen door een toenemende verzakelijking sterk gericht op het meetbaar maken van ‘producten’, het voldoen aan registratie-eisen voor toezichthouders en het transparant maken van zorgprocessen. Dit is echter geen garantie voor een goede dialoog met de patiënt en voor gerechtvaardigd vertrouwen in professionals. Dat bleek uit het voorbeeld in Twente. Medische en bestuurlijke misstanden leiden in de tweede plaats tot de drang bij de politiek en de overheid om het zorgbestuur verder aan banden te leggen. Regulering en prestatiesturing vormen steeds meer een keurslijf voor bestuurders en professionals. De gedachte dat de politiek zo meer grip krijgt op betere zorg is onwaarschijnlijk. Het wordt voor de zorgbestuurder juist lastiger om te doen wat nodig is voor de patiënt in zijn of haar specifieke situatie. Zorgbestuurders hebben dus ruimte nodig om lokaal de beste beslissingen te nemen. Er ontstaat echter steeds meer twijfel of zij niet handelen uit eigenbelang of winstbejag. Het beeld ontstaat van bestuurders met hoge beloningen die uit zijn op het fuseren van zorginstellingen tot grootschalige instituten. Het is belangrijk dat zorgbestuurders laten zien dat ze verantwoord met goede zorg omgaan. Hierin ligt dan ook de derde oorzaak voor de vertrouwenscrisis. Ze doen dat onvoldoende. Ze moeten een beroepsethiek ontwikkelen die begint en eindigt bij het belang van de patiënt. In het onderzoeksprogramma bij de bijzondere leerstoel Management van instellingen in de gezondheidszorg onderzoekt prof.dr. Kim Putters met zijn promovendi en collega’s hoe het zorgbestuur werkt en beter kan. Vanuit de sectie Health Care Governance van het instituut Beleid & Management Gezondheidszorg (iBMG) en het Erasmus Centrum voor Management Development in de Zorg werkt hij samen met andere universiteiten, onderzoeksinstituten en organisaties uit de praktijk

Innovatie in de revalidatie - Een kwalitatieve evaluatie van het innovatieprogramma Revalidatie

Abstract ZonMw en Revalidatie Nederland hebben het iBMG opdracht gegeven onderzoek te doen naar het innovatievermogen van Nederlandse revalidatiesector. Dit rapport beschrijft de resultaten van een kwalitatieve evaluatie (eind 2011 – begin 2013) van het Innovatieprogramma Revalidatie. Het onderzoek is opgezet om inzichten op te doen over hoe de innovatiekracht in de revalidatie duurzaam kan worden gestimuleerd. De hoofdvraag voor dit onderzoek was: “Welke betekenis heeft het Innovatieprogramma Revalidatie voor innovatie in de revalidatiesector en welke lering kan hieruit worden getrokken voor de duurzame bestendiging van de innovatiekracht in deze sector? Het Innovatieprogramma Revalidatie was erop gericht om de ontwikkeling van kleinschalige innovaties, de implementatie van bestaande innovaties en op het opzetten van een infrastructuur voor innovatie, in de vorm van een kennisnet, mogelijk te maken. In het onderzoek zijn de ontwikkeling, de opzet en het verloop van het programma geanalyseerd en zijn verschillende projecten als casestudie bestudeerd. Het onderzoek had een kwalitatieve onderzoeksopzet zodat de praktijk van innovatie centraal heeft kunnen staan. Het onderzoek bestond uit vier afzonderlijke onderzoeksfasen: (1) een analyse van de opzet en het verloop van het Innovatieprogramma Revalidatie, (2) casestudies van vier innovatieen/ of implementatieprojecten, (3) onderzoek naar de ontwikkeling van Revalidatie Kennisnet en (4) reflecterende interviews als controle op de analyse. Dit heeft geleid tot een grote hoeveelheid materiaal, bestaande uit interviewverslagen, veldnotities, observatieaantekeningen en velddocumenten, dat voor verslaglegging is geanalyseerd. In dit onderzoek is hiertoe eerst een visie op innovatie ontwikkeld op basis van theoretische inzichten. Deze visie op innovatie gaat ervanuit dat innovatie en implementatie onlosmakelijk aan elkaar verbonden zijn en dat voor innovatie het proces van translatie/vertalen van belang is. Het onderzoek heeft laten zien hoe dit in de praktijk van de revalidatie vorm krijgt

Bedtime negotiations:Unravelling normative complexity in hospital-based prevention

This study explores how actors deal with normative complexity in the design and implementation of practices of preventative care. Previous studies have identified conflicting (e)valuations of prevention within health care at large, but little empirical research describes how these conflicts are resolved in day-to-day interactions. Zooming in on the work of a single actor, our ethnographic study describes a Dutch psychiatrist developing a novel type of hospital bed that provides preventative psychiatric care for women in the post-partum period. Drawing on pragmatic sociology of justification, we construe ‘beds’—and the time, people and resources they represent—as points of convergence between conflicting valuations of care. The results show that embedded modes of valuation in a curative hospital setting generate significant normative complexity during implementation. We identify three main strategies through which normative complexity is managed: (a) translating between different modes of valuing prevention, (b) compromising in (material) design of care beds and (c) transcending embedded valuations through moral appeals. By showing the normative complexity of prevention in practice, our study highlights the need for a diverse and situated accounting for preventative care.</p

Conversations between children and judges in child abduction cases in Belgium and the Netherlands

This article examines the hearing of children in Belgian and Dutch courts in return proceedings following an international child abduction. The analysis is based on the experience, insights and needs of both children who have experienced an abduction by one of their parents, and family judges. In this sensitive and often highly conflicted family context, hearing children in court is not self-evident. Challenges of both a judicial-institutional and communicative-relational nature can hinder the effective implementation of children’s right to be heard. This contribution seeks to answer the question of how to better support judges and children in addressing these challenges, with the aim of enabling children to fully and effectively participate in return procedures. Building on the interviews with children and judges, supplemented with findings from Belgian and Dutch case law and international literature, three key recommendations are formulated: 1) explore and evaluate opportunities for judges and children to experience support during the return procedure, for example via the figure of the guardian ad litem; 2) invest in training and opportunities for specialisation of judges with a view to strengthen their expertise in taking the best interests of the child into account; and 3) systematically pay attention to feedback to the children involved on how the final decision about their return is made – and this before, during and after the procedure

Population health management guiding principles to stimulate collaboration and improve pharmaceutical care

Purpose: A range of strategies to improve pharmaceutical care has been implemented by population health management (PHM) initiatives. However, which strategies generate the desired outcomes is largely unknown. The purpose of this paper is to identify guiding principles underlying collaborative strategies to improve pharmaceutical care and the contextual factors and mechanisms through which these principles operate. Design/methodology/approach: The evaluation was informed by a realist methodology examining the links between PHM strategies, their outcomes and the contexts and mechanisms by which these strategies operate. Guiding principles were identified by grouping context-specific strategies with specific outcomes. Findings: In total, ten guiding principles were identified: create agreement and commitment based on a long-term vision; foster cooperation and representation at the board level; use layered governance structures; create awareness at all levels; enable interpersonal links at all levels; create learning environments; organize shared responsibility; adjust financial strategies to market contexts; organize mutual gains; and align regional agreements with national policies and regulations. Contextual factors such as shared savings influenced the effectiveness of the guiding principles. Mechanisms by which these guiding principles operate were, for instance, fostering trust and creating a shared sense of the problem. Practical implications: The guidin

Population health management guiding principles to stimulate collaboration and improve pharmaceutical care

Purpose: A range of strategies to improve pharmaceutical care has been implemented by population health management (PHM) initiatives. However, which strategies generate the desired outcomes is largely unknown. The purpose of this paper is to identify guiding principles underlying collaborative strategies to improve pharmaceutical care and the contextual factors and mechanisms through which these principles operate. Design/methodology/approach: The evaluation was informed by a realist methodology examining the links between PHM strategies, their outcomes and the contexts and mechanisms by which these strategies operate. Guiding principles were identified by grouping context-specific strategies with specific outcomes. Findings: In total, ten guiding principles were identified: create agreement and commitment based on a long-term vision; foster cooperation and representation at the board level; use layered governance structures; create awareness at all levels; enable interpersonal links at all levels; create learning environments; organize shared responsibility; adjust financial strategies to market contexts; organize mutual gains; and align regional agreements with national policies and regulations. Contextual factors such as shared savings influenced the effectiveness of the guiding principles. Mechanisms by which these guiding principles operate were, for instance, fostering trust and creating a shared sense of the problem. Practical implications: The guidin