School Administrators’ Relationships with Academic Studies carried out in Educational Administration and Scholars

The study aims at determining the extent of implementation of the theories and research on educational administration. It analyzes the school administrators’ relationships with research studies carried out on educational administration and scholars. The questionnaire used in the survey was applied to 310 school principals and assistant principals in primary and secondary schools in Istanbul. The study has found that the institutional collaboration between scholars and school administrators is weak. It was revealed that the majority of school administrators began office without any specific training in school administration; that they did not follow at all or rarely followed research studies on school administration; that the research studies did not address real problems in schools; that researchers were not interested in knowing schools better; that they felt their attempts to implement research studies were thwarted by their superiors and present regulations; and they had limited access to scientific studies.Bu araştırma, Türkiye’de eğitim yönetimi alanında yapılan bilimsel araştırmaların uygulamaya ne düzeyde yansıdığını belirlemek için okul yöneticileri ile eğitim yönetimi alanında yapılan bilimsel çalışmalar ve çalışma yapan bilim insanları arasındaki ilişkinin niteliğini betimlemeyi amaçlamaktadır. Tarama modelinde gerçekleştirilen araştırmanın anketi, İstanbul’daki ilk ve ortaöğretim kurumlarında 2010-2011 öğretim yılında görev yapan 310 okul müdürüne uygulanmıştır. Araştırma sonucunda eğitim yönetimi alanında çalışma yapan akademisyenler ile okul yöneticileri arasında teorinin pratiğe aktarılması amacıyla kurumsal bir işbirliğinin zayıf olduğu belirlenmiştir. Okul yöneticilerinin büyük çoğunluğunun yabancı dil bilmediği, eğitim/okul yöneticiliğine dair bir eğitim almadan göreve başladıkları, eğitim yönetimi alanındaki bilimsel araştırmaları ya hiç izlemedikleri ya da çok seyrek izledikleri, bilimsel araştırmaların okuldaki gerçek sorunlara odaklanmadığı, bilim insanlarının okulu yakından tanıma gayretinde olmadıkları, mevzuatın ve üstlerinin bilimsel önerileri uygulamalarında kendilerini engellediği ve bilimsel çalışmalara ulaşmak için yeteri kadar maddi kaynaklarının olmadığı sonuçlarına ulaşılmıştır

Türk eğitim sisteminde sivil toplum kuruluşları: konumları ve işlevleri

ÖZETTÜRK EĞİTİM SİSTEMİNDE SİVİL TOPLUM KURULUŞLARI:KONUMLARI VE İŞLEVLERİBu araştırma, Türk eğitim sisteminde sivil toplum kuruluşlarının konumlarını ve işlevlerini, okul yöneticileri ve sivil toplum kuruluşu yöneticilerinin görüşleri çerçevesinde incelemektedir. Sivil toplum kuruluşlarının, eğitim politikalarının oluşturulmasında toplumsal katılımı sağlama rolleri, örgün ve yaygın eğitim hizmetlerinin geliştirilmesi için proje bazlı katkıları, bu projelerin uygulanmasında Devlet ile işbirliği süreçleri ve eğitimin finansmanına yaptıkları aynî ve nakdî desteklerin boyutu ve oranı araştırılmıştır. Ayrıca sivil toplum kuruluşlarının eğitim sisteminin demokratikleştirilmesi, yenilikçi ve esnek bir yapıya kavuşturulması, çağın gelişmelerine uyum sağlaması bakımından öncü ve tetikleyici bir role sahip olup olmadıkları belirlenmeye çalışılmıştır. Bu amaçla, nicel ve nitel olmak üzere iki ayrı alan araştırması yapılmıştır. İstanbul ilinde 201 resmî ve özel ilköğretim ve ortaöğretim okul yöneticisine “Türk Eğitim Sisteminde Sivil Toplum Kuruluşlarının Konumları ve İşlevleri Anketi” uygulanmış ve Türkiye’de eğitim alanında faaliyet gösteren önde gelen 36 sivil toplum kuruluşu yöneticisi ile “Yarı Yapılandırılmış Mülâkat” gerçekleştirilmiştir.Okul yöneticilerinin, idarecisi oldukları okul bağlamında sivil toplum kuruluşları ile ilişki sıklıkları, türleri, derinlikleri ve bireysel olarak sivil toplum kuruluşu algıları ve sivil toplum kuruluşlarından beklentileri belirlenmeye çalışılmıştır. Sivil toplum kuruluşu yöneticileriyle yapılan mülâkatlarda sivil toplum kuruluşlarının, eğitim algısı, sivil toplum kuruluşu algısı, eğitim alanında devlet ile ilişkiler hakkında görüşleri, toplumla ve uluslar arası kurum ve kuruluşlarla ilişkileri ve gelecek beklentileri ortaya çıkarılmaya çalışılmıştır. Araştırmanın sonuçları şöyle özetlenebilir: 1.Türkiye’de batılı anlamda bir sivil toplum kuruluşu algısı yeni yeni oluşmaktadır. “Sivil toplum kuruluşu” büyük oranda “hayır amaçlı” oluşumlar olarak algılanmaktadır. 2.Eğitim alanında faaliyet gösteren sivil toplum kuruluşları eğitim konusunda “bilgisiz” ve “deneyimsiz”dir. 3.Okul yöneticileri sivil toplum kuruluşları ile eğitim alanında işbirliği konusunda “deneyimsiz” ve dolayısıyla “isteksiz”dir. 4.Devlet (siyasetçiler, bürokratlar ve diğer devlet memurları) sivil toplum kuruluşlarına genelde ön yargılı bir yaklaşım sergilemekte ve ortak çalışma konusunda isteksiz davranmaktadır. 5.Sivil toplum kuruluşları diğer sivil toplum kuruluşlarına daha temkinli yaklaşırken uluslar arası kurum ve kuruluşlarla işbirliği konusunda daha isteklidir. 6.Sivil toplum kuruluşları çeşitli gerekçelerle (devlet politikaları, sivil toplum kuruluşlarının şeffaf ve demokratik olmayan yapılanmaları gibi) toplumla sağlıklı bir ilişki kuramamakta ve toplumsal taban sağlayamamaktadır. 7.Sivil toplum kuruluşları ve devlet, son yıllarda sivil toplum-devlet ilişkilerinde hızlı bir gelişme olduğunu vurgulamaktadırlar. 8.Sivil toplum kuruluşu yöneticileri yakın gelecekte sivil toplum kuruluşlarının derinliğinin ve etkinliğinin artacağına inanmaktadırlar. ABSTRACTNON-GOVERNMENTAL ORGANIZATIONS IN TURKISH EDUCATION SYSTEM: THEIR STATUS AND FUNCTIONS This research analyzes non-governmental organizations’ status and functions in Turkish education system in the sight of schools’ principals and non-governmental organizations’ directors.In this study the extent and proportions of non-governmental organizations’ roles on supplying community involvement to educational policies, project based contributions to improve systematic and common educational services, cooperation process with State in applying mentioned projects and financial assistance to the education were researched. Furthermore, in this study it was also aimed to recognize whether the NGOs have a motivating role to make Turkish education system more democratic, flexible and reformist. To this end, two kinds of data collection techniques (qualitative and quantitative surveys) were applied to two different participant groups (i.e. schools’ principals and NGO’s directors). While 201 primary and secondary schools’ principals in Istanbul have responded to a questionnaire named “The Survey of Non-Governmental Organizations’ Status and Functions in Turkish Education System” for the qualitative part of the research, on the other hand for quantitative part, the opinions of 36 NGO directors were taken by implying a semi-structured interview procedure.In the qualitative survey it was aimed to understand how often a school principal cooperate with a NGO about their schools, the nature and the depth of relations they establish, how they perceive NGOs as an individual and as an institution and what kind of expectations they have from NGOs.In the quantitative survey it was aimed to appreciate (i) how NGOs’ directors’ definition and perception of education and NGOs; (ii)what kind of relations they establish with State, society, other NGOs and international organizations, and (iii) how they see the future of NGO-State relations. To summarize the results:1.Western style of civil society perception is new in Turkey. NGO in Turkey is considered mostly as a “charity organizations”. 2.The Educational NGOs in Turkey is very “unenlightened” and “inexperienced” about education.3.Schools’ principals are “inexperienced” about cooperating with NGOs on educational process. They have no will such a mutual cooperation.4.State (politicians, bureaucrats, and other civil servents) is biased about cooperating with NGOs about educational process and so unwilling about partnership with a NGO.5.Although NGOs are “undemonstrative” about cooperation with other NGOs, they are “more desirous” cooperating with international organizations. 6.NGOs are, because of different reasons (state policies, NGOs’ untransparent and undemocratic organizational conditions etc.) not making a sound relations with society and they don’t have strong social basement.7.NGOs directors and State believe that NGO-State relationships are developing fast in recent years. 8.NGOs directors believe that the affects and depth of NGOs will improve in near future

Türk eğitim sisteminde sivil toplum kuruluşları: konumları ve işlevleri

TÜRK EĞİTİM SİSTEMİNDE SİVİL TOPLUM KURULUŞLARI: KONUMLARI VE İŞLEVLERİ Bu araştırma, Türk eğitim sisteminde sivil toplum kuruluşlarının konumlarını ve işlevlerini, okul yöneticileri ve sivil toplum kuruluşu yöneticilerinin görüşleri çerçevesinde incelemektedir. Sivil toplum kuruluşlarının, eğitim politikalarının oluşturulmasında toplumsal katılımı sağlama rolleri, örgün ve yaygın eğitim hizmetlerinin geliştirilmesi için proje bazlı katkıları, bu projelerin uygulanmasında Devlet ile işbirliği süreçleri ve eğitimin finansmanına yaptıkları aynî ve nakdî desteklerin boyutu ve oranı araştırılmıştır. Ayrıca sivil toplum kuruluşlarının eğitim sisteminin demokratikleştirilmesi, yenilikçi ve esnek bir yapıya kavuşturulması, çağın gelişmelerine uyum sağlaması bakımından öncü ve tetikleyici bir role sahip olup olmadıkları belirlenmeye çalışılmıştır. Bu amaçla, nicel ve nitel olmak üzere iki ayrı alan araştırması yapılmıştır. İstanbul ilinde 201 resmî ve özel ilköğretim ve ortaöğretim okul yöneticisine “Türk Eğitim Sisteminde Sivil Toplum Kuruluşlarının Konumları ve İşlevleri Anketi” uygulanmış ve Türkiye’de eğitim alanında faaliyet gösteren önde gelen 36 sivil toplum kuruluşu yöneticisi ile “Yarı Yapılandırılmış Mülâkat” gerçekleştirilmiştir. Okul yöneticilerinin, idarecisi oldukları okul bağlamında sivil toplum kuruluşları ile ilişki sıklıkları, türleri, derinlikleri ve bireysel olarak sivil toplum kuruluşu algıları ve sivil toplum kuruluşlarından beklentileri belirlenmeye çalışılmıştır. Sivil toplum kuruluşu yöneticileriyle yapılan mülâkatlarda sivil toplum kuruluşlarının, eğitim algısı, sivil toplum kuruluşu algısı, eğitim alanında devlet ile ilişkiler hakkında görüşleri, toplumla ve uluslar arası kurum ve kuruluşlarla ilişkileri ve gelecek beklentileri ortaya çıkarılmaya çalışılmıştır. Araştırmanın sonuçları şöyle lenebilir: 1. Türkiye’de batılı anlamda bir sivil toplum kuruluşu algısı yeni yeni oluşmaktadır. “Sivil toplum kuruluşu” büyük oranda “hayır amaçlı” oluşumlar olarak algılanmaktadır. 2. Eğitim alanında faaliyet gösteren sivil toplum kuruluşları eğitim konusunda “bilgisiz” ve “deneyimsiz”dir. 3. Okul yöneticileri sivil toplum kuruluşları ile eğitim alanında işbirliği konusunda “deneyimsiz” ve dolayısıyla “isteksiz”dir. 4. Devlet (siyasetçiler, bürokratlar ve diğer devlet memurları) sivil toplum kuruluşlarına genelde ön yargılı bir yaklaşım sergilemekte ve ortak çalışma konusunda isteksiz davranmaktadır. 5. Sivil toplum kuruluşları diğer sivil toplum kuruluşlarına daha temkinli yaklaşırken uluslar arası kurum ve kuruluşlarla işbirliği konusunda daha isteklidir. 6. Sivil toplum kuruluşları çeşitli gerekçelerle (devlet politikaları, sivil toplum kuruluşlarının şeffaf ve demokratik olmayan yapılanmaları gibi) toplumla sağlıklı bir ilişki kuramamakta ve toplumsal taban sağlayamamaktadır. 7. Sivil toplum kuruluşları ve devlet, son yıllarda sivil toplum-devlet ilişkilerinde hızlı bir gelişme olduğunu vurgulamaktadırlar. 8. Sivil toplum kuruluşu yöneticileri yakın gelecekte sivil toplum kuruluşlarının derinliğinin ve etkinliğinin artacağına inanmaktadırlar. ABSTRACT NON-GOVERNMENTAL ORGANIZATIONS IN TURKISH EDUCATION SYSTEM: THEIR STATUS AND FUNCTIONS This research analyzes non-governmental organizations’ status and functions in Turkish education system in the sight of schools’ principals and non-governmental organizations’ directors. In this study the extent and proportions of non-governmental organizations’ roles on supplying community involvement to educational policies, project based contributions to improve systematic and common educational services, cooperation process with State in applying mentioned projects and financial assistance to the education were researched. Furthermore, in this study it was also aimed to recognize whether the NGOs have a motivating role to make Turkish education system more democratic, flexible and reformist. To this end, two kinds of data collection techniques (qualitative and quantitative surveys) were applied to two different participant groups (i.e. schools’ principals and NGO’s directors). While 201 primary and secondary schools’ principals in Istanbul have responded to a questionnaire named “The Survey of Non-Governmental Organizations’ Status and Functions in Turkish Education System” for the qualitative part of the research, on the other hand for quantitative part, the opinions of 36 NGO directors were taken by implying a semi-structured interview procedure. In the qualitative survey it was aimed to understand how often a school principal cooperate with a NGO about their schools, the nature and the depth of relations they establish, how they perceive NGOs as an individual and as an institution and what kind of expectations they have from NGOs. In the quantitative survey it was aimed to appreciate (i) how NGOs’ directors’ definition and perception of education and NGOs; (ii)what kind of relations they establish with State, society, other NGOs and international organizations, and (iii) how they see the future of NGO-State relations. To summarize the results: 1. Western style of civil society perception is new in Turkey. NGO in Turkey is considered mostly as a “charity organizations”. 2. The Educational NGOs in Turkey is very “unenlightened” and “inexperienced” about education. 3. Schools’ principals are “inexperienced” about cooperating with NGOs on educational process. They have no will such a mutual cooperation. 4. State (politicians, bureaucrats, and other civil servents) is biased about cooperating with NGOs about educational process and so unwilling about partnership with a NGO. 5. Although NGOs are “undemonstrative” about cooperation with other NGOs, they are “more desirous” cooperating with international organizations. 6. NGOs are, because of different reasons (state policies, NGOs’ untransparent and undemocratic organizational conditions etc.) not making a sound relations with society and they don’t have strong social basement. 7. NGOs directors and State believe that NGO-State relationships are developing fast in recent years. 8. NGOs directors believe that the affects and depth of NGOs will improve in near future

School Principals’ Opinions on Social Policies Related to Education: Case of Göynük District

anemonBu araştırmada Türkiye’de 2003-2013 yılları arasında uygulanan eğitime ilişkin sosyal politikaların taşımalı eğitim yapan okul müdürleri tarafından nasıl algılandığının belirlenmesi amaçlanmıştır. Araştırma nitel bir araştırmadır. Veri toplama aracı olarak yarı yapılandırılmış mülakat formu kullanılmıştır. Veriler, içerik analizi yöntemiyle analiz edilmiştir. Araştırmanın çalışma grubu Bolu’nun Göynük ilçesinde taşımalı eğitim yapan beş okul müdüründen oluşmaktadır. Araştırma sonucunda okul yöneticileri ücretsiz kitap dağıtımı uygulamasının zengin ile fakir arasındaki ayrımı kaldırdığı, taşımalı eğitim uygulamasının uzakta oturan ve ekonomik yetersizliği olan çocukların eğitime kazandırılması açısından önemli katkılar sağladığı, okulların donanımının engelli öğrencilere uygun olmaması, öğretmen yetersizliği ve öğrenci taşıması için kullanılan araçların donanımının yeterli olmaması sebebiyle yetersiz olduğu, şartlı nakit transferinde, kriter olarak sadece velilerin SGK’lı olma durumunun esas alınmasının gerçekçi ve adil bir değerlendirmeyi zorlaştırdığı görüşündedirler. Okul müdürleri eğitime ilişkin sosyal politikaların yerinde, olumlu ve yararlı olduğu ancak değişen ihtiyaçları ve farklı toplumsal kesimlerin beklentilerini ve yerelin şartlarını göz önünde bulunduran politikalarla geliştirilerek sürdürülmesi gerektiği sonucuna ulaşılmıştır.The aim of this investigation is to determine how the social policies on education between 2003 and 2013 are perceived by the school administrators who applied transported education. This is a qualitative investigation. Semi-structured interview form was used as data collection. The data were analyzed by content analysis method. The investigation was done with five school principals who administrate the transported education schools in Göynük, Bolu. At the end of the investigation, participants are of the opinion that the application of free school books removes inequality between the rich and the poor, transported education system provides significant contribution to the schooling of the students who are economically insufficient and live far away, the furnishing of the schools isn’t appropriate for the disabled, the teachers are insufficient, the equipment of the vehicles for the transporting of the students aren’t sufficient, the only criteria for the conditional cash transfer being whether the parents have SGK assurance or not obstructs a real and equitable evaluation. School administrators are of the opinion that social policies related to education are suitable, positive and useful, but these policies should be continued by improving policies which take into consideration changing needs, the expectations of different social groups and the conditions of the local.26023

Teachers' Awareness and Expectations Related to the Fatih Project: A Situation Analysis

The Fatih Project, run by Ministry of Education and Ministry of Transportation, aims to achieve equal opportunities in education by providing all classes of primary and secondary education schools with boards integrated with LCD screen and internet network infrastructure and giving every student and every teacher a tablet. This study aims to reveal teachers’ awareness, attitudes and expectations related to Fatih Project. The target population of the study is the teachers in state and private, primary and secondary schools in four districts of Istanbul; Bakırköy, Arnavutköy, Sultangazi and Beylikdüzü. The sample of the study consists of 319 teachers, which equals to 10% of 3225 teachers who are teaching in state and private, primary and secondary schools in those four districts in September, 2012. Descriptive quantitative method is used in the research. The results showed that teachers’ awareness regarding Fatih Project is weak, and their expectations are low compared with the expectations from the Projec

Okul Yöneticiliği Meslek Algısı

Bu araştırmada, okul yöneticilerinin okul yöneticiliği mesleğine ilişkin algılarının ortaya çıkarılması amaçlanmıştır. Bu amaçla okul yöneticilerinin meslek tercih gerekçeleri, mesleki yetkinlik algıları, mesleki yetkinlik kaynakları, mesleki gelişim etkinliklerine katılım durumları, mesleki memnuniyet algıları ve mesleki üretkenlikleri incelenmiştir. Bu amacı gerçekleştirmek için tarama modelinde bir alan araştırması yapılmıştır. Araştırmacılar tarafından geliştirilen 56 maddelik likert tipi anket 324 okul yöneticisine uygulanmıştır. Araştırma sonuçlarına göre; okul yöneticilerinin mesleği en fazla topluma katkı fırsatı vermesi sebebiyle tercih ettikleri, en fazla iletişim konusunda kendilerini yetkin gördükleri, en fazla meslektaşlarından destek alarak mesleki yetkinliklerini artırdıkları, mesleki gelişimle ilgili en fazla kitap okuma etkinliğini gerçekleştirdikleri, mesleki memnuniyetlerinin orta düzeyde olduğu ve mesleki üretkenlik bakımından zayıf oldukları sonucuna ulaşılmıştır. Bu sonuçlar dikkate alındığında okul yöneticilerinin okul yöneticiliği mesleğine ilişkin algılarının olumlu olduğu ancak yeterince güçlü olmadığı değerlendirilmiştir. Elde edilen bulgulara ve ulaşılan sonuçlara bağlı olarak uygulamacılara ve araştırmacılara önerilerde bulunulmuştur

School Administrators’ Relationships with Academic Studies carried out in Educational Administration and Scholars

The study aims at determining the extent of implementation of the theories and research on educational administration. It analyzes the school administrators’ relationships with research studies carried out on educational administration and scholars. The questionnaire used in the survey was applied to 310 school principals and assistant principals in primary and secondary schools in Istanbul. The study has found that the institutional collaboration between scholars and school administrators is weak. It was revealed that the majority of school administrators began office without any specific training in school administration; that they did not follow at all or rarely followed research studies on school administration; that the research studies did not address real problems in schools; that researchers were not interested in knowing schools better; that they felt their attempts to implement research studies were thwarted by their superiors and present regulations; and they had limited access to scientific studies

Administrators’ Power Usage Styles and Their Impact on the Organizational Culture in Colleges of Education: A Case Study

The main purpose of this study is to determine how power usage styles of administrators of faculties of education influence the organizational culture in their respective faculties in Turkey. Using the phenomenological method, a qualitative research method, researchers studied a group comprised of 20 academics from 7 different colleges of education employed during the 2011-2012 academic year. In order to select the appropriate study group, maximum variation technique was used since it is one of the purposive sampling methods. The data were gathered using semi- structured interview questions developed by the researchers themselves and were analyzed using descriptive statistical techniques. In this study, it was found that while the administrators of this group mostly used legal, coercive, and reward power styles, charismatic and expertise power styles did not have a significant impact on members of their respective faculties. It was further found that administrators’ usage of legal, coercive, and reward power styles bread both organizational cultures of power and bureaucracy. It was concluded that, due to the lack of charismatic and expertise power styles, cultures of success and support are unable to flourish in such faculties and that there are even difficulties in setting up a fully functional bureaucratic culture. As a result of this study, the researchers have suggested that in order to develop an organizational culture with all of its necessary components in faculties of education, administrators should be assigned through democratic selection methods, that they be trained in administrators training programs, and that a peer mentoring system should be developed in faculties of education