Colorization of the Tomato Fruit due to Infestation with Helicoverpa Armigera Larvae

Helicoverpa armigera (Hub.) is one of the most serious and highly polyphagous species causing damage in vegetative and reproductive plant stages. The present experiment was performed on a tomato field in Mirtia, Ilia, Greece. The color of the fruits transformed from green to yellow within 7 days post infestation by H. armigera larvae and converted to black within 14 days. This work indicates conversion color linked to infestation from H. armigera larvae and in the degradation rate of tomato fruit Keywords: Helicoverpa armigera, tomato cultivation, coloriztion

Phylogenetic relationships among Trichodorus and Paratrichodorus species

Resumo do poster apresentado no XXVII ESN International Symposium, Rome, 2004.Trichodorid nematodes of the genera Trichodorus and Paratrichodorus are known natural vectors of Tobacco Rattle Virus (TRV) to many agronomically important crops. Previous taxonomic studies have reported several trichodorids, including virus-vector species, from Portugal. The trichodorid group is well defined taxonomically but little is known regarding the molecular phylogenetic relationships of species belonging to these two genera. The aim of this study is therefore to determine the phylogenetic relationships among many of the trichodorid species occurring in continental Portugal and six non-indigenous trichodorid species, based on 18S rDNA gene sequences. A comprehensive survey for trichodorids was carried out in Portugal and ten species (five Trichodorus and five Paratrichodorus) were identified using classical taxonomy. Representative specimens from each species were selected for molecular studies. DNA was extracted from individual nematodes, a minimum of two per population, and using appropriate primer sets the 18S rDNA gene was isolated and subsequently sequenced. The 18S rDNA gene from six non-indigenous trichodorid species was also sequenced. A multiple sequence alignment was produced and used as a basis of a Maximum Likelihood phylogenetic analysis. With one exception, the resultant phylogenetic tree clearly separated both genera and species into groups that agree with currently accepted taxonomy of the Trichodoridae. However, populations of P. minor appeared more closely associated with Trichodorus species than other Paratrichodorus species

Molecular diagnosis of Trichodorus and Paratrichodorus species

Some trichodorid species are known to vector specific strains of Tobacco Rattle Virus (TRV) that have a deleterious effect upon several economically important crops, e.g. potato and tobacco. Given the complex relationship that exists between trichodorids and the various TRV strains, it is imperative that a rapid and accurate identification to species level is achieved for the effective use of control measures within a crop husbandry regime. Morphological identification is sometimes subjective and requires well-trained specialists. Furthermore, there is a decline in the taxonomic skill-base of a number of invertebrate groups, including nematodes, within Europe. The present study reports the application of a PCR-RFLP method that explores the variability of the 18S rDNA gene to robustly discriminate trichodorid species belonging to Trichodorus and Paratrichodorus. A PCR product, 614 bp in length, located at the 3’ end of the 18S rDNA gene was digested with seven restriction enzymes that generated patterns that were both consistent among populations of the same species and yet discriminated trichodorids at the species level. The proposed protocol was tested with eleven trichodorid species from Portugal and six non-indigenous trichodorid species and proved to be effective

Структура вірусних діарей у дітей на Сумщині

Гострі кишкові інфекції (ГКІ) стійко посідають одне з провідних місць серед усіх інфекційних захворювань, характеризуються широкою поширеністю, високою частотою розвитку тяжких форм і ускладнень. Прогрес у галузі лабораторних методів діагностики дозволив істотно розширити уявлення про етіологічні чинники хвороби: у країнах, що розвиваються, домінують діарейні інфекції бактерійної етіології, а в економічно розвинених країнах - вірусної. При цитуванні документа, використовуйте посилання http://essuir.sumdu.edu.ua/handle/123456789/3228

Απόκτηση, επίσχεση και μετάδοση των σωματιδίων ιών Tobra από νηματώδεις της οικογένειας Trichodoridae και επίδραση της διατροφικής συμπεριφοράς και της μικροδομής του φάρυγγα των τριχοδοριδών

Different combinations of strains of pea early-browning and tobacco rattle Tobraviruses with selected Paratrichodorus and Trichodorus species were examined to identify if differences occurred in the location of virus particle retention within the nematodes. The study revealed that the sites of virus particle retention differed between the individual Tobravirus-trichodorid combinations. No differences were found in the sites of virus retention in nematodes that had been allowed to acquire, but not to transmit, virus compared with nematodes that had been allowed to acquire and subsequently transmit the virus. Virus particles of several strains of Tobraviruses were acquired and retained by trichodorids that are not natural vectors of the particular virus. In these instances the particles were retained within the pharyngeal tract at locations from where when released they are unable to be transferred anteriorly along the pharyngeal tract into plant cells, but rather they can move only posteriorly into the nematode intestine.Γενικά: Η παρούσα διδακτορική διατριβή πραγματοποιήθηκε σχεδόν εξ ολοκλήρου με τη χρήση ηλεκτρονιακού μικροσκοπίου διέλευσης, με διαρκή χρήση οπτικών μικροσκοπίων και στερεοσκοπίων, ενώ ένα μέρος της ολοκληρώθηκε με τη χρήση video – μικροσκοπίου. Στόχος της εργασίας ήταν η ανάλυση και επεξήγηση των φαινομένων που σχετίζονται με τη διαδικασία εξειδικευμένης μετάδοσης των φυτικών ιών Tobra από φυτοπαρασιτικούς νηματώδεις που ανήκουν στην οικογένεια Trichodoridae (γένη Trichodorus και Paratrichodorus). Πρόκειται για μία αναλυτική μελέτη του φαινομένου, ιδιαίτερα σε σχέση με τη διατροφική συμπεριφορά των συγκεκριμένων νηματωδών, καθώς και τη μικροδομή των στοματικών μορίων και του φαρυγγικού και οισοφαγικού τους σωλήνα. Περιγραφή του αντικειμένου έρευνας: Το γένος των ιών Tobra περιλαμβάνει τους ιούς TRV (Tobacco Rattle Virus), PEBV (Pea Early-Browning Virus) και PRV (Pepper Ringspot Virus), οι οποίοι μεταδίδονται στη φύση μέσω των προαναφερθέντων νηματωδών. Τόσο οι ιοί αυτοί όσο και οι φορείς τους είναι ιδιαίτερα διαδεδομένοι στην Ευρώπη, ενώ κρούσματα έχουν εντοπισθεί και στην Ελλάδα. Οι ιοί Tobra προξενούν ασθένειες υψηλής οικονομικής σημασίας σε διάφορα είδη φυτών ξενιστών, όπως πατάτα, καπνό, λεγκουμινώδη, βολβώδη κ.α. Επίσης, οι νηματώδεις Trichodoridae παρουσιάζουν μεγάλο φάσμα ξενιστών προσβάλλοντας είδη φυτών από όλες τις φυτικές οικογένειες. Η μεταδοτικότητα των ιών Tobra μέσω των φορέων τους, ελέγχεται από το RNA2 του ιικού γενώματος (οι ιοί Tobra φέρουν γενετικό υλικό που αποτελείται από δύο μονές αλυσίδες RNA, το μεγαλύτερο RNA1 και το μικρότερο RNA2), και συγκεκριμένα από τα γονίδια που κωδικοποιούν την καψιδιακή πρωτεϊνη και μία έως τρεις μη δομικές πρωτεΐνες ανάλογα με τη δεδομένη ιική σειρά. Σκοπός της μελέτης αυτής ήταν η κατανόηση και διαλεύκανση της διαδικασίας της φυσικής μετάδοσης των ιών Tobra από τους νηματώδεις Trichodoridae, με απώτερο στόχο την επιτυχέστερη καταπολέμησή τους, καθώς όπως είναι γνωστό, η καταπολέμηση των φυτικών ιών αποτελεί ένα από τα μεγαλύτερα προβλήματα των καλλιεργειών. Οι απαντήσεις που δόθηκαν είναι ιδιαίτερα χρήσιμες για το σχεδιασμό μεθόδων παρεμπόδισης της εξάπλωσης φυτικών ιώσεων στη φύση. Οι μέθοδοι αυτές μπορούν επιπλέον να είναι φιλικές προς το περιβάλλον, αντίθετα από τις μέχρι σήμερα εφαρμοζόμενες (π.χ. εφαρμογή χημικών νηματωδοκτόνων και ειδικά του βρωμιούχου μεθυλίου, η εφαρμογή του οποίου απαγορεύεται από την 1η Ιανουαρίου του 2005, λόγω της υψηλής τοξικότητάς του). Περιγραφή του πειραματικού μέρους και αποτελέσματα: Κατά τη διάρκεια αυτής της εργασίας μελετήθηκαν, μέσω ηλεκτρονιακής μικροσκοπίας διέλευσης, άτομα νηματωδών τα οποία ήταν ήδη γνωστό ότι έφεραν ιοσωμάτια στο εσωτερικό τους. Οι διάφορες τεχνικές εφαρμόστηκαν στη συνέχεια σε ποικιλία συνδυασμών ιικών απομονώσεων με νηματώδεις φορείς, καθώς και σε μη συμβατούς συνδυασμούς με νηματώδεις μη-φορείς. Η μελέτη πραγματοποιήθηκε με ηλεκτρονιακό μικροσκόπιο JEOL έδειξε ότι η θέση επίσχεσης των ιοσωματίων μέσα στο σώμα των φορέων τους εντοπίζεται γενικότερα στον φαρυγγικό και οισοφαγικό σωλήνα των νηματωδών, ενώ οι ειδικές θέσεις επίσχεσης για κάθε συγκεκριμένο είδος νηματώδη μπορεί να διαφέρουν ανάλογα με τον συγκεκριμένο εξεταζόμενο συνδυασμό ιού-νηματώδη. Επίσης αποδείχτηκε ότι η μετάδοση των ιών αυτών εξαρτάται κατά μεγάλο ποσοστό και από την ικανότητα απελευθέρωσης των ιοσωματίων από το νηματώδη στους φυτικούς ιστούς. Για παράδειγμα, για πρώτη φορά ανιχνεύτηκαν σωματίδια ιού στον οισοφάγο νηματωδών μη-φορέων της συγκεκριμένης ιικής απομόνωσης, αλλά σε θέσεις από τις οποίες ήταν αδύνατη η απελευθέρωσή τους από το νηματώδη προς το φυτό ξενιστή, ενώ η μόνη διέξοδος που είχαν ήταν προς τον εντερικό σωλήνα. Κατά τη διάρκεια της παρούσας μελέτης αναπτύχθηκε μια νέα πειραματική μέθοδος προετοιμασίας δειγμάτων για παρατήρηση σε ηλεκτρονιακό μικροσκόπιο διέλευσης που δεν χρησιμοποιεί τετροξείδιο του οσμίου ως προσηλωτικό μέσο, εφ’ όσον έχει βρεθεί ότι το χημικό αυτό παρεμποδίζει την εξειδικευμένη αναγνώριση αντιγόνων από αντισώματα. Έτσι για πρώτη φορά ήταν δυνατή η εφαρμογή της μεθόδου ανοσοσήμανσης με κολλοειδή χρυσό που επέτρεψε την αναμφίβολη πιστοποίηση της ταυτότητας των ιοσωματίων με τη χρησιμοποίηση αντισωμάτων που αναγνωρίζουν εξειδικευμένα μόνο τις πρωτεϊνες των συγκεκριμένων ιικών καψιδίων. Με την εφαρμογή μιας καινοτομικής μεθόδου video-μικροσκοπίας, που περιελάμβανε την ιδιοκατασκευή ειδικών μικροθαλάμων παρατήρησης, μελετήθηκαν σε πραγματικό χρόνο οι διατροφικές συνήθειες του νηματώδη Paratrichodorus anemones με σκοπό να διαλευκανθεί το πότε και πώς επιτυγχάνεται η μετάδοση του ιού TRV. Πιο αναλυτικά, μελετήθηκε η αλληλουχία των φάσεων κατά τη διάρκεια ενός διατροφικού κύκλου του νηματώδη. Έτσι, παρατηρήθηκε ότι κάτω από ειδικές συνθήκες, σε ορισμένες, αν και ελάχιστες περιπτώσεις, φυτικά κύτταρα στα οποία έχει επιτεθεί ένας ή και περισσότεροι νηματώδεις, είναι δυνατόν να παραμείνουν ζωντανά, οπότε οι συνθήκες που επικρατούν μέσα στα συγκεκριμένα κύτταρα επιτρέπουν πλέον την επιβίωση του ιού στο εσωτερικό του κυττάρου και την εν συνεχεία μόλυνση ολόκληρου του φυτού. Η διαδικασία αυτή, εκτός από την δημοσίευσή της σε επιστημονικό περιοδικό με κριτές, υπάρχει καταγεγραμμένη και σε μορφή video. Η παρούσα εργασία περιλαμβάνει επίσης μία λεπτομερή παρατήρηση και περιγραφή της μικροδομής του φάρυγγα και του οισοφάγου διαφόρων ειδών νηματωδών της οικογένειας Trichodoridae με την χρήση του ηλεκτρονιακού μικροσκοπίου διέλευσης. Η περιγραφή αυτή έγινε μέσω της εξέτασης διαδοχικών υπέρλεπτων εγκάρσιων τομών που ελήφθησαν από την περιοχή μεταξύ των ακρότατων στοματικών μορίων μέχρι του σημείου έναρξης του εντέρου. Σκοπός ήταν να εξηγηθεί το γιατί τα ιοσωμάτια φέρονται ειδικά σε αυτή την περιοχή και πώς η λειτουργία και δομή του οισοφάγου των νηματωδών και των αδένων του, εμπλέκονται στη διαδικασία προσρόφησης, επίσχεσης και απελευθέρωσης των ιοσωματίων. Παράλληλα με την τελευταία μελέτη, πραγματοποιήθηκε, μέσω του ηλεκτρονιακού μικροσκοπίου διέλευσης, λεπτομερής ανάλυση της μικροδομής της επιδερμίδας των νηματωδών Trichodoridae. Η μελέτη αυτή έδειξε ότι οι νηματώδεις της συγκεκριμένης οικογένειας μπορούν να χωριστούν σε τρεις ομάδες ανάλογα με τη δομή της επιδερμίδας τους. Τα αποτελέσματα αυτά φαίνεται να παίζουν μεγάλο ρόλο στη συστηματική κατάταξη των διάφορων γενών της Trichodoridae, ακόμα και σε σχέση με άλλα taxa νηματωδών, αν και είναι αμφίβολο το κατά πόσο μπορούν να χρησιμοποιηθούν στον διαχωρισμό και την ταυτοποίηση ειδών

“How to design for others if we only have our own experience to rely on?”

status: publishe

"How to design for others if we only have our own experience to rely on?"

The design studio plays a central role in how architecture students learn to become architects. Because of the particular kinds of knowledge involved in designing, and the corresponding ways of learning and teaching adopted in the design studio, interaction between the design studio and theoretical courses is not always straightforward, despite their mutual relevance. The present paper documents and reflects on an attempt at reinforcing the interaction between a particular design studio and a theoretical course, with special attention to inclusive design. Analysis of the students’ work for the design studio and the theoretical course, and feedback from other stakeholders involved, suggests that students who attended both demonstrated a more nuanced understanding of the issues addressed in the theoretical course, and a more responsive design process. While it would be vainly ambitious to claim that there was theory produced out of this one cross-course experiment, the analysis shows that the interaction between designing in the studio and theoretical reflection in the course raised interesting questions and triggered valuable insights, not only about inclusive design, but also about the nature of design in general.status: publishe