The predictive value of brief neuropsychological tests in driving behavior of individuals with Parkinson's Disease (PD) under low and high traffic conditions

ΣΚΟΠΟΣ: Στόχος της παρούσας ερευνητικής εργασίας είναι η διερεύνηση της προβλεπτικής αξίας σύντομων νευροψυχολογικών δοκιμασιών στην οδηγική συμπεριφορά ασθενών με νόσο του Πάρκινσον κάτω από συνθήκες χαμηλού και υψηλού κυκλοφορικού φόρτου, σε διαδρομή επαρχιακού δρόμου. ΜΕΘΟΔΟΣ: Στη μελέτη συμμετείχαν 19 άτομα που εμφάνιζαν τη νόσο Πάρκινσον (ΝΠ) (ηλικία 63 ± 11,1 έτη) και 19 υγιή άτομα ως ομάδα ελέγχου (ηλικία: 60,3 ± 11 έτη). Οι συμμετέχοντες αξιολογήθηκαν στις νευροψυχολογικές δοκιμασίες, συμπεριλαμβανομένων των Mini-Mental State Examination (MMSE), Montreal Cognitive Assessment (MoCA), Clock Drawing Test (CDT), Frontal Assessment Battery (FAB), Trail Making Test- Trails A& B (TMT A & B), οι οποίες εξετάζουν το επίπεδο γενικής νοητικής λειτουργικότητας και τις εκτελεστικές λειτουργίες. Όλα τα άτομα υποβλήθηκαν σε ένα πείραμα προσομοιωτή οδήγησης, κατά το οποίο μετρήθηκαν οι βασικές παράμετροι της οδηγικής συμπεριφοράς σε ήπιες και αυξημένες κυκλοφορικές συνθήκες: μέση ταχύτητα, μέση απόκλιση του οχήματος από τη μέση γραμμή του οδοστρώματος (πλάγια θέση), μέση απόσταση από το προπορευόμενο όχημα και χρόνο αντίδρασης σε αναπάντεχα συμβάντα. ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ: Σύμφωνα με τα αποτελέσματα της στατιστικής ανάλυσης, διαπιστώθηκαν σημαντικές διαφορές στην επίδοση μεταξύ των ασθενών με ΝΠ και της ομάδας ελέγχου, τόσο στις νευροψυχολογικές δοκιμασίες όσο και στην οδηγική συμπεριφορά. Υπάρχουν δέκα διαφορετικοί πίνακες που δείχνουν τα αποτελέσματα των υγιών ατόμων και των ατόμων με ΝΠ. Όσον αφορά τους ασθενείς με ΝΠ, εφαρμόστηκαν μοντέλα πολλαπλής γραμμικής παλινδρόμησης με τις νευροψυχολογικές δοκιμασίες ως προβλεπτικές μεταβλητές. Σε διαδρομή επαρχιακού δρόμου και συνθήκες χαμηλού κυκλοφοριακού φόρτου, η δοκιμασία ΤΜΤ A φάνηκε να μπορεί να προβλέψει τη μέση ταχύτητα και τη μέση απόσταση από το προπορευόμενο όχημα, ενώ σε συνθήκες υψηλού κυκλοφοριακού φόρτου, οι ίδιες ακριβώς οδηγικές μεταβλητές φάνηκε να μπορούν να προβλεφθούν από τη δοκιμασία ΤΜΤ B. ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ: Τα αποτελέσματα της παρούσας μελέτης δείχνουν ότι η οδηγική συμπεριφορά ατόμων με ΝΠ ήταν σημαντικά διαφορετική από αυτή των υγιών ατόμων. Οι νευροψυχολογικές δοκιμασίες μπορεί να έχουν προβλεπτική αξία, ιδιαίτερα η δοκιμασία ΤΜΤ (A & B). Οι μελλοντικές μελέτες θα πρέπει να περιλαμβάνουν δείγμα μεγαλύτερου μεγέθους και πρόσθετες εκτιμήσεις των επιτελικών λειτουργιών.OBJECTIVE: The goal of the present research is to explore the predictive value of brief neuropsychological tests in driving behavior of PD individuals under low and high traffic conditions on a rural driving environment. METHODS: Nineteen PD individuals (Age:63±11,1years) and 19 healthy controls (Age:60,3±11years) participated in the study. Participants completed neuropsychological measures, including Mini-Mental State Examination (MMSE), Montreal Cognitive Assessment (MoCA), Clock Drawing Test (CDT), Frontal Assessment Battery (FAB), Trail Making Test- Trails A& B (TMT A & B), assessing general cognitive ability and executive functions. All individuals underwent a driving simulator experiment, where basic parameters of driving behavior under low and high traffic conditions were measured: average speed, average vehicle distance from the central road axis (lateral position), average distance from the ahead driving vehicle (headway distance) and reaction time towards an unexpected incident. RESULTS: According to the results of the statistics that are included in this research, significant differences were found in neuropsychological measures and driving performance between PD patients and the control group. There are ten different tables that show the results on healthy individuals and on PD individuals. By applying stepwise multiple linear regression models, using PD individuals, with the neuropsychological tests as predictors, in rural environment and low traffic conditions (LT), the TMT A predicted the average speed and the average headway distance from the vehicle ahead, whereas, in rural environment and high traffic conditions (HT), the exact same driving variables were predicted by the TMT B. CONCLUSION: The results of the present study indicate that the driving behavior of PD individuals differed significantly from those of healthy individuals. Neuropsychological tests may have a predictive value, especially TMT A& B. Future studies should include a larger sample size and additional assessments of executive functions

Survival of palatal miniscrews used for orthodontic appliance anchorage: a retrospective cohort study

INTRODUCTION The purpose of this study was to examine the overall success of miniscrews inserted in the paramedian palatal region for support of various appliances during orthodontic treatment. METHODS The patients received 1 or 2 miniscrews in the paramedian anterior palate of 8.0-mm length and 1.6-mm diameter placed during orthodontic treatment by the same experienced orthodontist. RESULTS In total, 196 patients (121 girls, 75 boys; median age, 11.7; interquartile range, 3.7) who received 384 miniscrews were evaluated. Two hundred four miniscrews were used with rapid palatal expansion appliances, 136 with appliances for distalization of posterior teeth, and 44 with other appliances, such as transpalatal arches for tooth stabilization. The overall survival of the miniscrews was excellent (97.9%) in the cases examined. Cox regression analysis showed no difference in the overall survival rates of miniscrews loaded with different appliances for sex (hazard ratio, 0.95; 95% confidence interval, 0.71-1.27; P = 0.73) after adjusting for appliance and age. CONCLUSIONS This study shows that miniscrews placed in the paramedian anterior palate for supporting various orthodontic appliances have excellent survival

Challenges with Regard to Unmanned Aerial Systems (UASs) Measurement of River Surface Velocity Using Doppler Radar

Surface velocity is traditionally measured with in situ techniques such as velocity probes (in shallow rivers) or Acoustic Doppler Current Profilers (in deeper water). In the last years, researchers have developed remote sensing techniques, both optical (e.g., image-based velocimetry techniques) and microwave (e.g., Doppler radar). These techniques can be deployed from Unmanned Aerial Systems (UAS), which ensure fast and low-cost surveys also in remotely-accessible locations. We compare the results obtained with a UAS-borne Doppler radar and UAS-borne Particle Image Velocimetry (PIV) in different rivers, which presented different hydraulic–morphological conditions (width, slope, surface roughness and sediment material). The Doppler radar was a commercial 24 GHz instrument, developed for static deployment, adapted for UAS integration. PIV was applied with natural seeding (e.g., foam, debris) when possible, or with artificial seeding (woodchips) in the stream where the density of natural particles was insufficient. PIV reconstructed the velocity profile with high accuracy typically in the order of a few cm s−1 and a coefficient of determination (R2) typically larger than 0.7 (in half of the cases larger than 0.85), when compared with acoustic Doppler current profiler (ADCP) or velocity probe, in all investigated rivers. However, UAS-borne Doppler radar measurements show low reliability because of UAS vibrations, large instrument sampling footprint, large required sampling time and difficult-to-interpret quality indicators suggesting that additional research is needed to measure surface velocity from UAS-borne Doppler radar