Geobotanical and sozological valorization of natural habitats in selected areas of the Blue-Green Network

One of the key components of The Blue-Green Network in Łódź are valuable natural areas like the relicts of the natural wildlife (called “Green Treasures of Łódź”) which parts have been preserved in Łódź in spite of two hundred years, very intense urbanization processes. The result of years of geobotanical research in the city was establishing 23 areas of nature protection and proposing of 12 additional natural areas which need to be protected (8 areas of landscape protection and 4 ecological sites). Existing and proposed areas of nature protection, including river valleys, build the wildlife system of Łódź. Predominantly the important role in this concept play the Łódź’s river valleys with their vegetation potential. The Sokolowka River Valley which is located in the Northern-West part of Łódź was the exemplary research field for geobotanical and sozological valorization of the natural habitat of the Blue-Green Network. Within the Sokolowka valley there are retained fragments of precious nature ecosystems.Zadanie pt. „Digitalizacja i udostępnienie w Cyfrowym Repozytorium Uniwersytetu Łódzkiego kolekcji czasopism naukowych wydawanych przez Uniwersytet Łódzki” nr 885/P-DUN/2014 dofinansowane zostało ze środków MNiSW w ramach działalności upowszechniającej naukę

9 Odczucia chorych na nowotwór narządu rodnego otrzymujących różne formy brachyterapii

Rak to choroba otoczona nimbem grozy, pełnią Ięku i ludzką niewiedzą. Z rozpoznaniem tej choroby każdorazowo łączy się poddanie bardzo specyficznym metodom leczenia, których wyobrażenie sobie przez pacjentów niejednokrotnie przerasta utarte stereotypy. U kobiet z rozpoznaniem raka szyjki macicy i raka błony śluzowej macicy proponowaną formą leczenia jest radioterapia składająca się z teleterapii i brachyterapii. Stosowane rodzaje brachyterapii w Wielkopolskim Centrum Onkologii to metody afterloading – Selektron LDR i HDR. U większości pacjentek przed przystąpieniem do leczenia występuje wysoki poziom Ięku, który w znacznej mierze burzy racjonalne sposoby radzenia sobie w sytuacjach trudnych.Celem pracy było przeanalizowanie odczuć i zachowań chorych w związku z czekającą ict brachyterapią.Badaniem objęto grupę 72 chorych na raka szyjki macicy i raka błony śluzowej macicy, leczonych od stycznia do czerwca 2000 roku na Oddziale Radioterapii Ginekologicznej Wielkopolskiego Centrum Onkologii w Poznaniu. Metodą badania była rozmowa psychologiczna i obserwacja.Na podstawie uzyskanych wyników stwierdzono:-żródłem informacji na temat proponowanego sposobu leczenia są najczęściej inne chore, które to leczenie już przeszły lub przebywają na oddziale stosunkowo długo i posiadają własną opinię na ten temat,-przekazywane przez inne chore informacje Są subiektywne w opisie i ocenie przeżyć, które poprzez silne emocje oddziałują na wyobrażnię,-rozmowy na temat brachyterapii z lekarzem nie wpływają uspokajająco na pacjentki,-największą wyobrażalną trudnością dla chorych związaną z założeniami Selektronu-LDR wydaje się trwające ponad 20 godzin leżenie w stałej pozycji, bez możliwości jej zmiany, ból, ograniczona samodzielność, przebywanie długiego czasu w zamkniętych pomieszczeniach, z dala od innych pacjentek-druga aplikacja Selektronu-LDR jest w ocenie pacjentek zdecydowanie trudniejszym doświadczeniem, aniżeli pierwsza,-pacjentki opisują swój wielki niepokój przed pierwszą aplikacją HDR-u, który nie znajduje pokrycia w rzeczywistości, problemem dla chorych jest to, że aplikacje odbywają się w zamkniętym pomieszczeniu, zlokalizowanym w bunkrze, w którym znajduje się aparat do teleterapii,-metoda HDR w porównaniu z Selektronem-LDR jest metodą leczenia bardziej preferowaną ze względu na krótki czas aplikacji,-indywidualnie każda chora ocenia brachyterapię jako najtrudniejszy sposób leczenia, jednakże możliwy do zaakceptowania ze względu na istniejąca nadzieję i wiarę w jej skuteczność.WnioskiBrachyterapia jest taką formą leczenia, która do momentu poddania się jej nigdy nie zyskuje w opinii chorych aprobaty. Obie metody – Selektron-LDR i HDR odbierane Są przez pacjentki jako trudne, ale w ich przekonaniu bardzo skuteczne

Finding community structure in networks using the eigenvectors of matrices

We consider the problem of detecting communities or modules in networks, groups of vertices with a higher-than-average density of edges connecting them. Previous work indicates that a robust approach to this problem is the maximization of the benefit function known as "modularity" over possible divisions of a network. Here we show that this maximization process can be written in terms of the eigenspectrum of a matrix we call the modularity matrix, which plays a role in community detection similar to that played by the graph Laplacian in graph partitioning calculations. This result leads us to a number of possible algorithms for detecting community structure, as well as several other results, including a spectral measure of bipartite structure in networks and a new centrality measure that identifies those vertices that occupy central positions within the communities to which they belong. The algorithms and measures proposed are illustrated with applications to a variety of real-world complex networks.Comment: 22 pages, 8 figures, minor corrections in this versio

KASCADE-Grande Limits on the Isotropic Diffuse Gamma-Ray Flux between 100 TeV and 1 EeV

KASCADE and KASCADE-Grande were multi-detector installations to measure individual air showers of cosmic rays at ultra-high energy. Based on data sets measured by KASCADE and KASCADE-Grande, 90% C.L. upper limits to the flux of gamma-rays in the primary cosmic ray flux are determined in an energy range of ${10}^{14} - {10}^{18}$ eV. The analysis is performed by selecting air showers with a low muon content as expected for gamma-ray-induced showers compared to air showers induced by energetic nuclei. The best upper limit of the fraction of gamma-rays to the total cosmic ray flux is obtained at $3.7 \times {10}^{15}$ eV with $1.1 \times {10}^{-5}$. Translated to an absolute gamma-ray flux this sets constraints on some fundamental astrophysical models, such as the distance of sources for at least one of the IceCube neutrino excess models.Comment: Published in The Astrophysical Journal, Volume 848, Number 1. Posted on: October 5, 201

On noise treatment in radio measurements of cosmic ray air showers

Precise measurements of the radio emission by cosmic ray air showers require an adequate treatment of noise. Unlike to usual experiments in particle physics, where noise always adds to the signal, radio noise can in principle decrease or increase the signal if it interferes by chance destructively or constructively. Consequently, noise cannot simply be subtracted from the signal, and its influence on amplitude and time measurement of radio pulses must be studied with care. First, noise has to be determined consistently with the definition of the radio signal which typically is the maximum field strength of the radio pulse. Second, the average impact of noise on radio pulse measurements at individual antennas is studied for LOPES. It is shown that a correct treatment of noise is especially important at low signal-to-noise ratios: noise can be the dominant source of uncertainty for pulse height and time measurements, and it can systematically flatten the slope of lateral distributions. The presented method can also be transfered to other experiments in radio and acoustic detection of cosmic rays and neutrinos.Comment: 4 pages, 6 figures, submitted to NIM A, Proceedings of ARENA 2010, Nantes, Franc