Order Cancellation Law in a Semigroup of Closed Convex Sets

In this paper generalize Robinson's version of an order cancellation law for subsets of vector spaces in which we cancel by unbounded sets. We introduce the notion of weakly narrow sets in normed spaces, study their properties and prove the order cancellation law where the canceled set is weakly narrow. Also we prove the order cancellation law for closed convex subsets of topological vector space where the canceled set has bounded Hausdorff-like distance from its recession cone. We topologically embed the semigroup of closed convex sets sharing a recession cone having bounded Hausdorff-like distance from it into a topological vector space. This result extends Bielawski and Tabor's generalization of Radstrom theorem.Comment: 30 page

Protopriest Colonel Bazyli Martysz (1874-1945) chief chaplain of the Orthodox Church in the Polish Army

The article deals with the fate of Fr. Protopriest Colonel Bazyli Martysz, who was a chaplain in the armed forces of the Second Republic. Based on the archival sources, the Author discusses the successive stages of his pastoral ministry in the army. His life’s path as a soldier and priest is presented against the background of the political events that took place in the country at that time.Artykuł traktuje o losie ks. protoprezbitera płk Bazylim Martyszu, kapelanie wojskowym, organizatorze duszpasterstwa wojskowego wyznania prawosławnego w odrodzonym Wojsku Polskim. Duchowny znakomicie zapisał się w dziejach Kościoła prawosławnego i sił zbrojnych II Rzeczypospolitej. W oparciu o źródła archiwalne Autor omawia kolejne etapy jego służby duszpasterskiej w wojsku. Szlaki żołnierski i kapłański duchownego zostały ukazane na tle wydarzeń politycznych, które wówczas się dokonywały w [email protected] Studiów Interkulturowych Europy Środkowo-Wschodniej, Wydział Lingwistyki Stosowanej, Uniwersytet WarszawskiArchiwum Akt Nowych, Zespół: Ministerstwo Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego (sygn. 14), nr teczki: 1237.Archiwum Instytutu Polskiego i Muzeum im. gen. Sikorskiego, Zespół: Ministerstwo Spraw Zagranicznych (sygn.: A.11), nr teczki: 1483.Centralne Archiwum Wojskowe, Zespół: Akta Personalne (sygn.: AP), nr teczek: 9694, 12471.Centralne Archiwum Wojskowe, Zespół: Biuro Wyznań Niekatolickich Ministerstwa Spraw Wojskowych 1919-1939 (sygn.: I.300.20), nr teczek: 1, 11, 49, 64, 66, 57, 75.Charkiewicz J., Męczennicy XX wieku. Martyrologia Prawosławia w Polsce w biografiach świętych, Warszawa 2008.Chomik P., Naczelny kapelan wyznania prawosławnego ks. protoprezbiter Bazyli Martysz, „Polski Żołnierz Prawosławny” 1996, nr 1, s. 13.Grzybowski J., Duszpasterstwo prawosławne w Wojsku Polskim podczas wojny z bolszewicką Rosją, 1919-1920, „Przegląd Wojskowo-Historyczny” 2011, nr 4, s. 193-201.Grzybowski J., W służbie Rzeczypospolitej. Duszpasterstwo wojskowe wyznania prawosławnego w Wojsku Polskim w latach 1919-1949, Warszawa 2016.Martynowicz M., Święty kapłan – męczennik Bazyli (Martysz), „Polski Żołnierz Prawosławny” 2003, nr 3, s. 3.Mazurek K., Chełmszczyzna – „mała ojczyzna” swiaszczennomuczenika Bazylego Martysza, „Polski Żołnierz Prawosławny” 2007, nr 3, s. 17.Mironowicz A., Kościół prawosławny w Polsce, Białystok 2006.Odziemkowski J., Służba duszpasterska Wojska Polskiego 1914–1945, Warszawa 1998.Papierzyńska-Turek M., Między tradycją a rzeczywistością. Państwo wobec prawosławia 1918-1939, Warszawa 1989.Pelica G.J., Kościół prawosławny w województwie lubelskim (1918-1939), Lublin 2009.Sosna G., Troc-Sosna A., Hierarchia i kler Kościoła prawosławnego w granicach II Rzeczypospolitej i Polski powojennej w XIX-XXI wieku, Ryboły 2012.Waszkiewicz Z., Duszpasterstwo w Siłach Zbrojnych Drugiej Rzeczypospolitej (1918-1939), Toruń 2000.Waszkiewicz Z., Duszpasterstwo wojskowe na terenie Dowództwa Okręgu Korpusu nr VIII w Toruniu, [w:] Mniejszości narodowe i wyznaniowe w siłach zbrojnych Drugiej Rzeczypospolitej 1918–1939. Zbiór studiów, red.: W. Rezmer i Z. Karpus, Toruń 2001, s. 255-324.Wróblewski W., Duszpasterstwo mniejszości religijnych w Wojsku Polskim w latach 1918—1939, [w:] Białoruś, Czechosłowacja, Litwa, Polska, Ukraina. Mniejszości w świetle spisów statystycznych XIX-XX w., red.: J. Skarbka, Lublin 1996, s. 104-105.Альфа, Православная приходская община в Перемышле, „Воскресное чтение” 1926, nr 48, с. 752–754.Капков K., Памятная книга Российского военного и морского духовенства XIX – начала XX веков. Справочные материалы, Москва 2008.20414

Мемарыялы Беларускай цэнтральнай рады да прэм’ера Вялікабрытаніі і прэзідэнта Польшчы на эміграцыі ў 1945 г.

Polish-Belarusian relations during World War II were very сomplicated and tense. The Polish authorities in exile and the Polish armed underground in the country sought to restore Poland's sovereignty. On the other hand, the supporters of the creation of an independent Belarusian state collaborated with Germany in the hope that the Third Reich would help them achieve their goal. Despite these differences, there was a possibility of Polish-Belarusian cooperation. One of the least known episodes of this cooperation is the attempt by activists of the Belarusian Central Council to establish contacts with the Polish authorities in exile in 1945. At the same time, an attempt was made to interest the British authorities in Belarusian affairs. This article presents several documents that testify to Polish-Belarusian contacts during this period. These documents are kept at the National Archives in London-Kew and Rutgers University (USA).Stosunki polsko-białoruskie w czasie II wojny światowej były bardzo złożone i napięte. Polskie władze na uchodźstwie i polskie podziemie zbrojne w kraju dążyły do przywrócenia suwerenności Polski. Natomiast zwolennicy utworzenia niepodległego państwa białoruskiego współpracowali z Niemcami w nadziei, że Niemcy pomogą im w stworzeniu państwa białoruskiego. Mimo tych różnic istniała możliwość współpracy polsko-białoruskiej. Jednym z najmniej znanych epizodów tej współpracy jest próba nawiązania przez działaczy Białoruskiej Rady Centralnej kontaktów z polskimi władzami na emigracji w 1945 r. W tym samy czasie podjęto również próbę pozyskania dla sprawy białoruskiej władz Wielkiej Brytanii. W artykule przedstawiono kilka dokumentów świadczących o tych kontaktach.Польска-беларускіяадносіныўгадыІІсусветнайвайныбылівельміскладаныміінапружанымі. ПольскіяўладыўэміграцыііпольскаеўзброенаепадполлеімкнулісяаднавіцьсуверэнітэтПольшчы. Тым часампрыхільнікістварэннянезалежнайбеларускайдзяржавысупрацоўнічалізГерманіяйунадзеі, штоІІІРэйхдапаможаімажыццявіць іх мэту. Нягледзячынагэтыяадрозненні, існаваламагчымасцьпольска-беларускагасупрацоўніцтва. Аднымзнайменшвядомыхэпізодаўгэтагасупрацоўніцтваз'яўляеццаспробадзеячоўБеларускайЦэнтральнайРадыўсталявацькантактызпольскіміўладаміначыжынеў1945 г. У гэтых ж час была зроблена спраба зацікавіць беларускімі справамі ўлады Вялікабрытаніі. У артыкуле прадстаўлена некалькі дакументаў, якія сведчаць аб гэтых кантактах

Effectiveness of Pharmacological Hypertension Treatment by General Practitioners in Poland

Wstęp: Nadciśnienie tętnicze jest bardzo częstym schorzeniem w Polsce. Dotyczy ponad 40% dorosłych Polaków. Większość osób świadomych swojego nadciśnienia jest leczonych przez lekarzy pierwszego kontaktu. Celem pracy była ocena skuteczności farmakologicznego leczenia hipotensyjnego pacjentów z nadciśnieniem tętniczym przez lekarzy pierwszego kontaktu w Polsce. Materiał i metody: Zbadano 15 838 pacjentów leczonych z powodu nadciśnienia tętniczego przez 528 lekarzy pierwszego kontaktu. Każdemu pacjentowi dwukrotnie zmierzono ciśnienie tętnicze w odstępie około 5 min w pozycji siedzącej. Pomiaru dokonywali lekarze pierwszego kontaktu w gabinetach lekarskich. Dalszej analizie poddano wartości średnie z obu pomiarów. Wyniki: Jedynie u 8,3% pacjentów leczonych (odpowiednio u 8,7% mężczyzn i u 7,9% kobiet) z powodu nadciśnienia stwierdzono ciśnienie tętnicze skurczowe SBP < 140 mm Hg i ciśnienie rozkurczowe DBP < 90 mm Hg (różnica nieistotna statystycznie, p = 0,08). U kobiet 60-letnich i starszych skuteczność terapii hipotensyjnej była jednak istotnie niższa niż u mężczyzn w tym samym wieku (odpowiednio 7,5% u kobiet oraz 9% u mężczyzn, p < 0,02). Natomiast u mężczyzn 50-letnich i starszych skuteczność terapii hipotensyjnej była istotnie wyższa w porównaniu z młodszymi mężczyznami (p < 0,001). Izolowane nadciśnienie skurczowe, definiowane jako SBP ł 140 i DBP < 90, występowało istotnie częściej u kobiet (16,7%) niż u mężczyzn (15,3%), (p < 0,01). Średnie ciśnienie skurczowe wynosiło 162,6 &plusmn; 20,7 mm Hg u leczonych hipotensyjnie kobiet i 161,0 &plusmn; 19,9 mm Hg u mężczyzn (p < 0,001). Nie wykazano istotnych różnic między wartościami średniego DBP u kobiet (94,8 &plusmn; 11,5 mm Hg) i mężczyzn (95,1 &plusmn; 11,4 mm Hg), (p = 0,37). Średnie ciśnienie tętna (PP) było istotnie wyższe u kobiet (67,8 &plusmn; 16,6 mm Hg) niż u mężczyzn (65,9 &plusmn; 16,0 mm Hg), (p < 0,001). Wniosek: Wydaje się, że znaczna większość pacjentów z nadciśnieniem tętniczym leczonych hipotensyjnie przez lekarzy pierwszego kontaktu w Polsce jest leczona nieskutecznie. Ogólnie w całej badanej grupie nie ma istotnej różnicy skuteczności terapii hipotensyjnej między mężczyznami i kobietami.Background: Arterial hypertension is very common in Poland. Majority of subjects who are aware of the disease are treated by general practitioners (GPs). The aim of our study was to evaluate the treatment effectiveness in hypertensive patients treated by GPs in Poland. Material and Methods: 15 838 hypertensive patients treated by 528 GPs from different parts of Poland were investigated. Every patient had his or her blood pressure measured twice within approximately 5-minute interval in sited position. We used mean blood pressure from both measurements in our further analysis. GPs performed blood pressure measurements in their cabinets. Results: Only 8,3% treated hypertensive patients had systolic blood pressure SBP < 140 mmHg and diastolic blood pressure DBP < 90 mm Hg, 8,7% in men and 7,9% in women respectively. In the whole cohort sex had no significant influence on hypertension therapy effectiveness (p = 0,08). However, in women aged 60 years or older the treatment efficacy turned out to be significantly lower compared to men of the same age (7,5% in women and 9% in men, p < 0,02). In addition, in men aged 50 years or older the treatment efficacy was significantly higher compared to younger men (p < 0,0001). The prevalence of isolated systolic hypertension defined as SBP ł ł 140 and DBP < 90 mm Hg was significantly more frequent in women. There was significant difference between mean SBP in men (161,0 &plusmn; 19,9 mm Hg) and women (162,6 &plusmn; 20,7 mm Hg, p < 0,001). Mean DBP in women (94,8 &plusmn; 11,5 mm Hg) and men (95,1 &plusmn; &plusmn; 1,4 mm Hg) did not differ significantly (p = 0,37). The difference between mean pulse pressure (PP) in women (67,8 &plusmn; 16,6 mm Hg) and men (65,9 &plusmn; 16,0 mm Hg) was significant (p < 0,001). Conclusion: It seems that vast majority of hypertensive patients treated pharmacologically by GPs in Poland is treated unsuccessfully. The situation is found to be relatively equally unsatisfactory in both men and women

Diurnal blood pressure profile in patients with hypertension and coronary artery disease confirmed by angiography

Wstęp Nadciśnienie tętnicze jest uznanym, klasycznym czynnikiem ryzyka choroby wieńcowej. Ambulatoryjny pomiar ciśnienia tętniczego krwi (ABPM, ambulatory blood pressure monitoring) ma udowodnione znaczenie w oszacowaniu ryzyka zdarzeń sercowo-naczyniowych u pacjentów z rozpoznanym nadciśnieniem tętniczym. Celem pracy była analiza dobowego profilu ciśnienia tętniczego krwi (BP, blood pressure) w grupie pacjentów ze stabilną, potwierdzoną koronarograficznie chorobą wieńcową. Materiał i metody Badaniem objęto grupę 279 pacjentów przyjętych do kliniki w celu wykonania planowej koronarografii. Badaną grupę podzielono na dwie podgrupy: A - z istotnymi hemodynamicznie zmianami tętnic wieńcowych i B - bez istotnych zwężeń tętnic wieńcowych. Dwa tygodnie po wykonanej koronarografii przeprowadzano pomiar BP metodą tradycyjną oraz ABPM. Dzienne wartości BP były rejestrowane co 20 minut w godzinach 6.00-22.00, nocne natomiast co 30 minut w godzinach 22.00-6.00. Jako non-dippers określono pacjentów, u których spadek średniej wartości BP w nocy nie przekraczał 10% w stosunku do średniej wartości dziennej. Wyniki Statystycznie istotne różnice średnich wartości BP między grupami A i B zaobserwowano jedynie w nocy w zakresie średniego ciśnienia skurczowego (124 &#177; 14 vs. 117 &#177; 14 mm Hg, p < 0,01) oraz rozkurczowego (68 &#177; 9 vs. 65 &#177; 8 mm Hg, p < 0,02). W grupie A odnotowano większy odsetek non-dippers w porównaniu z grupą B (72% vs. 54%, p < 0,05). Prawidłowe nocne wartości BP osiągnęło znacząco mniej pacjentów w podgrupie A w porównaniu z podgrupą B (36% vs. 51, p < 0,02). Średnia wartość rozkurczowego ciśnienia tętniczego (DBP, dystolic blood pressure) zmierzonego metodą tradycyjną, była statystycznie niższa w podgrupie A niż w podgrupie B (78 &#177; 13 mm Hg vs. 81 &#177; 11 mm Hg, p < 0,05). Wnioski Występowanie istotnych hemodynamicznie zmian w tętnicach wieńcowych ma związek z nieprawidłowym profilem ciśnienia tętniczego. Pomiary w warunkach gabinetu lekarskiego mogą być niewystarczające w podejmowaniu decyzji o terapii hipotensyjnej u chorych z nadciśnieniem tętniczym i współistniejącą chorobą wieńcową.Background Hypertension is a common risk factor of coronary artery disease. Ambulatory blood pressure monitoring (ABPM) is a recognized predictive method of risk evaluation of cardiovascular events in patients with history of hypertension. The aim of present study was the analysis of diurnal blood pressure (BP) profile in patients with coronary artery disease (CAD) confirmed by coronary angiography. Material and methods The study was performed in group of 279 patients who underwent coronary angiography. Enrolled patients were divided into two groups: A group - with significant coronary artery stenosis (stenosis > 70%) (n = 196) and B - without coronary artery stenosis (n = 83). Two weeks after coronary angiography office BP measurement and ABPM were performed. Day records were performed every 20 minutes between 8.00 and 20.00 and night records every 30 minutes between 22.00 and 6.00. Patients with night dip of blood pressure < 10% of day values was classify as non-dippers. Abnormal value of blood pressure was &#8805; 135/80 mm Hg for 24 hour measurement, &#8805; 135/85 mm Hg for day and &#8805; 120/70 mm Hg for night. Results Significant differences between group A and groups B were observed only in night systolic BP (124 &#177; 14 vs. 117 &#177; 14 mm Hg, p < 0,01) and diastolic BP (68 &#177; 9 vs. 65 &#177; 8 mm Hg, p < 0,02). In group A in comparison with group B there were more non-dippers (72% vs. 54%, p < 0,05). In group A less patients reached normal BP values at night than in group B (36% vs. 51, p < 0,02). Mean value of diastolic BP measured in office was lower in group A than in B (78 &#177; 13 mm Hg vs. 81 &#177; 11 mm Hg, p < 0,05). Conclusions CAD can play significant role in disruption of diurnal blood pressure profile. Office BP measurements cannot be sufficient in optimal regulation of BP in patients with CAD

Stosowanie Konstytucji RP z 1997 roku - doświadczenia i perspektywy : międzynarodowa konferencja naukowa

Sprawozdanie z Międzynarodowej Konferencji Naukowej, która odbyła się w Krakowie w dniach 24-27 września 2006Prowadzone w latach 2002-2005 przez kilkudziesięciu specjalistów z całej Polski, pod kierownictwem prof. dr hab. Kazimierza Działochy, badania nad stosowaniem Konstytucji RP z 1997 r. przyniosły nie tylko bogaty dorobek liczący dziesięć tomów studiów i raport końcowy, ale znalazły swój finał w pracach Międzynarodowej Konferencji Naukowej, która odbyła się w Krakowie w dniach 24-27 września 2006 r. Konferencja zorganizowana została przez Polskie Towarzystwo Prawa Konstytucyjnego, Katedrę Prawa Ustrojowego Uniwersytetu Jagiellońskiego oraz Katedrę Prawa Konstytucyjnego Krakowskiej Szkoły Wyższej im. Andrzeja Frycza Modrzewskiego. Wybitne osobistości ze świata nauki i praktyki politycznej - zwłaszcza współtwórcy Konstytucji - oraz osoby zajmujące najwyższe stanowiska państwowe, które stosowały ją bezpośrednio, tworzyły Komitet Honorowy Konferencji pod przewodnictwem pana Prezydenta Aleksandra Kwaśniewskiego