Wytwarzanie wielofunkcyjnych blach techniką ścinania

Incremental shear has been used to vary blank properties along the sheet plane. The feasibility of the method has been investigated to manufacture so called Tailor Sheared Blanks featuring property distribution of the blank without thickness variation. Mechanical properties resulting from evolution of coarse grain microstructure towards ultra fine grain one can be achieved. Tool configuration, experimental procedure, simulation using finite element method and preliminary trials of producing tailored blanks by incremental shear were described

Biliary complications after orthotopic liver transplantation in adults

Przeszczepianie wątroby stało się obecnie leczeniem z wyboru w przypadku schyłkowej niewydolności wątroby. Wraz z ciągłym rozwojem transplantologii i immunologii wyniki przeszczepiania wątroby ulegają stopniowej poprawie. Obecnie średnie 5-letnie przeżycie po ortotopowym przeszczepieniu wątroby (OLT) biorców kształtuje się na poziomie 72–77% w zależności od stopnia niewydolności wątroby. Z procedurą transplantacji wątroby nierozerwalnie wiąże się obecność powikłań, które w 80% występują w ciągu pierwszych 6 miesięcy po OLT. Do najczęściej spotykanych należą powikłania dotyczące dróg żółciowych. Najważniejsze i najszerzej opisywane to: wycieki żółci, zwężenia — zarówno w miejscu, jak i poza miejscem zespolenia dróg żółciowych, złogi w drogach żółciowych, dysfunkcja zwieracza Oddiego oraz ucisk na drogi żółciowe. Są one groźne, gdyż niejednokrotnie prowadzą do utraty przeszczepu lub zgonu chorego. Obecnie częstość powikłań żółciowych kształtuje się na poziomie 6–35% wszystkich transplantacji, najczęściej oscylując wokół 20% przy utrzymującej się od wielu lat stałej tendencji spadkowej. Do istotnych czynników prognozujących wystąpienie powikłań żółciowych po OLT należą: przedoperacyjne stężenie bilirubiny w surowicy krwi oraz wskaźnik INR biorcy, zastosowanie drenażu Kehra, liczba przetoczonych podczas operacji jednostek osocza świeżo mrożonego, a także rodzaj graftu wątrobowego. Zmienia się sposób postępowania w przypadku podejrzenia powikłań żółciowych. Referencyjną metodą diagnostyczną stał się magnetyczny rezonans dróg żółciowych (MRCP). W przypadku potwierdzenia rozpoznania powikłań żółciowych leczenie operacyjne w większości zostało zastąpione technikami endoskopowymi i przezskórnymi. Przy nieskuteczności powyższego postępowania konieczna staje się retransplantacja wątroby. Z powodu ciągle niewystarczającej liczby zmarłych dawców wciąż poszukuje się nowszych metod pozyskiwania narządów do przeszczepienia. Wprowadzono metodę pozyskiwania graftów z częściowej hepatektomii od dawców żywych oraz podziału na mniejsze części wątroby pochodzącej od zmarłego dawcy. Cele niniejszego artykułu to analiza i podsumowanie doniesień dotyczących powikłań żółciowych po OLT u dorosłych. Problem ten wydaje się szczególnie istotny z powodu coraz większej liczby transplantacji wątroby w Polsce.Liver transplantation has become at present the treatment of choice in cases of end-stage liver disease. Along with the significant development of transplantology and immunology, the results of liver transplantation have been gradually improving. Currently, the 5-year survival rate in recipients following orthotopic liver transplantation (OLT) is at a level of 72–77%, depending on the stage of liver insufficiency. The presence of complications is inseparably connected with the procedure of liver transplantation, and occur in 80% of cases during the first six months after OLT. One of the most common are complications concerning bile ducts. The most important and widely described are bile leakages, anastomotic and nonmagnetyczanastomotic strictures, bile concrements, sphincter of Oddi dysfunction and compression of the biliary tract. Such complications are dangerous as many times they lead to the loss of the graft or even death. Despite permanent improvements in the surgical technique of performing bile ducts anastomoses and the growing experience of transplantologists, biliary anastomosis is often called the “Achilles heel” of liver transplantation. Nowadays, the prevalence of biliary complications is at a level of 6–35% of all liver transplantations, and most frequently oscillates around 20%, a figure which has been showing a regular downward trend for many years. The most commonly-listed risk factors of biliary complications after OLT are: preoperative serum bilirubin level and INR in recipient, T-tube drainage, the number of fresh frozen plasmas used during the operation and the type of liver graft. Management options, in cases of suspicion of biliary complications, have also changed with Magnetic Resonance Cholangiopancreatography (MRCP) having become a “gold standard” in diagnostics. In the cases of confirmation of the diagnosis of biliary complications, surgical techniques have mainly been replaced by endoscopic or percutaneous techniques. In cases of the ineffectiveness of the above-mentioned treatment, liver re-transplantation becomes necessary. Because of the continuously insufficient number of deceased donors, more and more new methods of expanding the number of grafts for transplantation are being discovered. The methods of gaining the grafts from partial hepatectomy from living donors and division of the liver into smaller parts from a deceased donor have also been introduced. The aim of this article is to be a review and analysis of reports concerning biliary complications after orthotopic liver transplantation in adults. This problem has becomes especially important due to more and more liver transplantations being performed in Poland

The Use of Three-dimensional Analysis of GPR Data in Evaluation of Operational Safety of Airfield Pavements

AbstractDiagnosis of airfield pavements is an important component of airport managing. Proper diagnosis makes possible to take optimal decisions in terms of ongoing maintenance and repairs, which in the case of airfields is of particular importance, among others, in the context of seasonal changes in the intensity of air traffic. The completeness and accuracy of gathered data is important in the diagnostic activities, what means that the entire airfield road network should be measured and identification of all relevant pavement construction parameters at regular intervals should be done. These capabilities give the Ground Penetrating Radar technique (GPR), which enables the evaluation of the pavement structure in different ways and outlining different aspects of construction.GPR application as a tool supporting the process of state assessment gives a wider and better understanding of the potential damage of pavement. Properly prepared methodology of measurement, configuration and selection of the measurement system creates the possibility of observation of the investigated object, not only in a single plane of a typical radar profiling, but also in the three-dimensional image. Spatial representation obtained on the basis of synchronized profiling allows precise localization of interlayer boundaries in longitudinal and transverse directions. An important advantage of three-dimensional analysis is the ability of imaging data by the use of horizontal cuts (slices). This makes it possible to identify plane direction and depth of the cracks and crevices of concrete slabs covered with layers of asphalt or concrete. An additional element of the GPR data analysis can be quantitative assessment of dowels in concrete slabs, reinforcement of prefabricated elements supporting pavement structure, as well as location of pipes, cables, tie bars and other.The paper presents the series of examples illustrating the use of GPR technique as supporting in the process airfield pavement assessment

First records of Kolibacia squamulata (Gebler, 1830), Cucujus haematodes Erichson, 1845, and Clerus dealbatus (Kraatz, 1879) (Coleoptera: Trogossitidae, Cucujidae, Cleridae) from Kazakhstan

Three saproxylic beetle species: Kolibacia squamulata (Gebler, 1830) (Trogossitidae), Cucujus haematodes Erichson, 1845 (Cucujidae), and Clerus dealbatus (Kraatz, 1879) (Cleridae) are recorded from Kazakhstan for the first time. Notes on their biology, habitat preferences and distribution are also provided. All species were found in the eastern part of the country, in the vicinity of the villages of Putintsevo, Kol’bay and Koktal in 2017

Analiza patogenów i ich lekowrażliwości u pacjentów z zespołem stopy cukrzycowej leczonych chirurgicznie

 Wstęp. Cukrzyca jako jedna z najczęstszych chorób cywilizacyjnych wywiera znaczący wpływ nie tylko na poszczególne jednostki, lecz także na całe społe­czeństwo. Nieprawidłowy metabolizm cukrów może prowadzić do szeregu powikłań dotykających cały organizm. Z chirurgicznego punktu widzenia leczenie powikłań cukrzycy, poza optymalizacją leczenia hi­perglikemii, sprowadza się do leczenia zespołu stopy cukrzycowej. Zespół ten rozwija się na podłożu mikro­neuroangiopatii i doprowadza do powstania zmian martwiczych będących doskonałym miejscem rozwoju dla szeregu bakterii. Odpowiednia antybiotykoterapia stanowi jeden z ważniejszych elementów całego po­stępowania interdyscyplinarnego w leczeniu zespołu stopy cukrzycowej. Materiał i metody. W niniejszej pracy, w celu określe­nia optymalnej antybiotykoterapii, oceniano wyniki wykonanych posiewów pobranych ze zmian ropno­-martwiczych (ocena dotyczy tylko pierwszego wyho­dowanego izolatu od danego pacjenta). Wyniki. U wszystkich 61 chorych stwierdzano naciek zapalny skóry i tkanek miękkich, któremu w większości towarzyszyły rany stóp/podudzi gojące się po drobnych interwencjach chirurgicznych. U prawie połowy cho­rych wyhodowano jeden patogen, a u pojedynczego chorego — aż osiem patogenów chorobotwórczych. Najczęściej identyfikowanymi były: Staphylococcus aureus, Enterococcus faecalis, Staphylococcus koa­gulazonegatywny (inny niż S. Cohni, S. epidermidis, S. werneri, S. haemoliticus). Wnioski. Zakażenie tkanek miękkich w zespole stopy cukrzycowej jest zwykle powodowane przez kilka rodzajów bakterii, z których najczęściej hodowany to Staphylococcus aureus. Na podstawie uzyskanych wyników wydaje się, że optymalnym początkiem an­tybiotykoterapii byłoby zastosowanie amoksycyliny z kwasem klawulanowym

Immunohistochemical markers of cancerogenesis in the lung.

Lung cancer is the leading cause of cancer deaths for people of both sexes worldwide. Early diagnosis of precancer lesions may be of crucial significance to lowering lung cancer mortality. The World Health Organization has defined three preneoplastic lesions of the bronchial epithelium: squamous dysplasia and carcinoma in situ, atypical adenomatous hyperplasia and diffuse idiopathic pulmonary neuroendocrine cell hyperplasia. These lesions are believed to progress to squamous cell carcinoma, adenocarcinoma and carcinoid tumors, respectively. Apart from WHO classification, two other lesions such as bronchiolization and bronchiolar columnar cell dysplasia (BCCD) can be observed and thought to be preneoplastic lesions leading to adenocarcinoma. In this review we summarize the data of morphological and cell cycle related proteins changes in both central and peripheral compartments of lung. Many molecular changes, which accompany the multistep process of the development of invasive types of cancer, may be observed thanks to the application of immunohistochemical markers. A deeper knowledge of molecular and genetic changes accompanying pre-cancer states may show new directions of early diagnostics of cancer development

Immunohistochemical markers of cancerogenesis in the lung.

Lung cancer is the leading cause of cancer deaths for people of both sexes worldwide. Early diagnosis of precancer lesions may be of crucial significance to lowering lung cancer mortality. The World Health Organization has defined three preneoplastic lesions of the bronchial epithelium: squamous dysplasia and carcinoma in situ, atypical adenomatous hyperplasia and diffuse idiopathic pulmonary neuroendocrine cell hyperplasia. These lesions are believed to progress to squamous cell carcinoma, adenocarcinoma and carcinoid tumors, respectively. Apart from WHO classification, two other lesions such as bronchiolization and bronchiolar columnar cell dysplasia (BCCD) can be observed and thought to be preneoplastic lesions leading to adenocarcinoma. In this review we summarize the data of morphological and cell cycle related proteins changes in both central and peripheral compartments of lung. Many molecular changes, which accompany the multistep process of the development of invasive types of cancer, may be observed thanks to the application of immunohistochemical markers. A deeper knowledge of molecular and genetic changes accompanying pre-cancer states may show new directions of early diagnostics of cancer development

Mixture of Growing Medium with IAA, Biochemical and Chemical Properties in Euphorbia Pulcherrima Cultivation

In the experiment there were used rooting of cuttings of poinsettia Euphorbia pulcherrima 'Prestige Early Red'. This cultivation of plants was carried out in cell trays with the use of commercial peat growing medium ‘Klasmann Steck Medium’, containing four concentrations of indole-3-acetic acid (IAA), (natural concentration and 200, 300 and 400 μg kg-1 additionally). Data indicates that the mixture of substrate with IAA had an impact on chemical compounds and enzymes activity before and after rooting of cuttings of poinsettia. These investigations revealed that higher activity of xanthine oxidase and peroxidase were observed before cultivation of poinsettia. However, different results related to phenol oxidase, urease and nitrate reductase activity were noted

Impact of routine invasive strategy on outcomes in patients with non-ST-segment elevation myocardial infarction during 2005–2014: A report from the Polish Registry of Acute Coronary Syndromes (PL-ACS)

Background: Non-ST-segment elevation myocardial infarction (NSTEMI) has become the most frequently encountered type of myocardial infarction. The patient clinical profile and management has evolved over the past decade. As there is still a scarcity of data on the latest trends in NSTEMI, changes herein were observed and assessed in the treatment and outcomes in Poland between 2005 and 2014.Methods: A total of 197,192 patients with NSTEMI who enrolled in the Polish Registry of Acute Coronary Syndromes (PL-ACS) between 2005 and 2014 were analyzed. In-hospital and 12-month mortality were assessed.Results: Coronary angiography use increased from 35.8% in 2005–2007 to 90.7% in 2012–2014 (p < 0.05), whereas percutaneous coronary intervention increased from 25.7% in 2005–2007 to 63.6% in 2012–2014 (p < 0.05). There was a 50% reduction in in-hospital mortality (from 5.6% in 2005–2007 to 2.8% in 2012–2014; p < 0.05) and a 30% reduction in 1-year mortality (from 19.4% in 2005–2007 to 13.7% in 2012–2014; p < 0.05). A multivariate analysis confirmed an immense impact of invasive strategy on patient prognosis during in-hospital observation with an odds ratio (OR) of 0.31 (95% confidence interval [CI] 0.29–0.33; p < 0.05) as well as during the 12-month observation with an OR of 0.51 (95% CI 0.49–0.52; p < 0.05).Conclusions: Over the past 10 years, an important advance in the management of NSTEMI has taken place in Poland. Routine invasive strategy resulted in a significant decrease in mortality rates in all groups of NSTEMI patients

Wartość oznaczania stężenia tyreoglobuliny w aspiratach z węzłów chłonnych szyi u chorych ze zróżnicowanym rakiem tarczycy

Introduction: Recurrent differentiated thyroid cancer generally occurs first in the neck. Ultrasound is sensitive in detecting enlarged cervical lymph nodes but is not specific enough. Ultrasound-guided fine-needle biopsy increases the specificity but still may fail to detect a recurrence of the disease in the cystic metastatic lymph nodes. The aim of the study was to estimate the value of Tg concentration in the needle washout after fine-needle aspiration of suspicious lymph nodes. Material and methods: The 105 patients studied had presented one or more enlarged suspicious cervical lymph nodes. All had undergone total thyroidectomy and 131I ablative therapy. Serum thyroglobulin (Tg) concentration was within the 0.15-711.5 ng/ml range (mean 22.24 ng/ml) and Tg recovery range 94-100%. The positive Tg washout concentration cut-off value was established as equal to the mean plus two standard deviations of the Tg washout concentration of patients with negative cytology. Results: Lymph node involvement was diagnosed by cytology in 15 patients and in 28 lymph nodes. Positive Tg washout concentration was found in 22 patients and in 48 lymph nodes. All the lymph nodes which turned out to have positive cytology had a positive Tg washout concentration. All lymph nodes with positive cytology were positive in pathology. Seven patients and 20 lymph nodes with negative cytology were positive in the Tg washout concentration test. All but one patients and all but two lymph nodes with a positive Tg washout concentration had positive pathology. Conclusions: 1. Ultrasound-guided fine-needle biopsy is not sensitive enough to detect all metastatic lymph nodes. 2. The Tg washout concentration test is 100% sensitive in the detection of metastatic lymph nodes. 3. Cytology in ultrasound- guided fine-needle biopsy is 100% specific. 4. The Tg washout concentration test carries a risk of false-positive results. 5. Both methods should be used for early detection of metastatic lymph nodes in patients with differentiated thyroid cancer.Wstęp: Przerzuty zróżnicowanego raka tarczycy (DTC, differentiated thyroid cancer) występują najczęściej w węzłach chłonnych szyi. Badanie ultrasonograficzne (USG) jest czułą metodą w wykrywaniu powiększonych węzłów chłonnych szyi, ale nie jest wystarczająco swoiste. Biopsja aspiracyjna cienkoigłowa celowana (BACC) ma większą swoistość, ale nie jest wystarczająco czuła. Celem pracy była ocena wartości diagnostycznej stężenia tyreoglobuliny (Tg) w aspiratach z węzłów chłonnych szyi u chorych z DTC. Materiał i metoda: Badaniem objęto 105 chorych po całkowitej tyreoidektomii i po leczeniu ablacyjnym 131I. Wszyscy chorzy wykazywali brak jodochwytności w obrębie szyi, prawidłową scyntygrafię całego ciała [u większości - w warunkach endogennej stymulacji hormonem tyreotropowym (TSH, thyroid-stimulating hormone)] oraz powiększone w badaniu USG węzły chłonne szyi. U wszystkich pacjentów objętych badaniem oznaczono stężenie i odzysk Tg w surowicy, wykonano BACC (2-3 aspiraty z każdego węzła chłonnego szyi), a następnie przepłukano igłę 125 µl 0,9-procentowym NaCl i oznaczono stężenie Tg w popłuczynach, używając zestawu do oznaczania Tg w surowicy. Za podwyższone stężenie Tg w popłuczynach przyjęto wartość równą średniej plus 2 odchylenia standardowe dla chorych z ujemnym wynikiem BACC (bez obecności komórek nowotworowych). Wszystkich chorych z dodatnim wynikiem BACC (z obecnością komórek nowotworowych) lub podwyższonym stężeniem Tg w popłuczynach operowano. Wyniki: Dodatni wynik BACC stwierdzono u 15 chorych (w 28 węzłach chłonnych), a podwyższone stężenie Tg w popłuczynach u 22 chorych (w 48 węzłach chłonnych). We wszystkich węzłach chłonnych z dodatnim wynikiem BACC stwierdzono podwyższone stężenie Tg w popłuczynach. U 7 chorych (w 20 węzłach chłonnych) z ujemnym wynikiem BACC wykazano podwyższone stężenie Tg w popłuczynach. U wszystkich chorych z wyjątkiem 1 osoby (we wszystkich węzłach chłonnych z wyjątkiem 2 węzłów) z podwyższonym stężeniem Tg w popłuczynach stwierdzono wynik histopatologiczny wskazujący na przerzut DTC. Wnioski: 1. BACC nie jest wystarczająco czuła do wykrywania obecności przerzutów DTC do węzłów chłonnych szyi. 2. Oznaczanie stężenia Tg w popłuczynach igły biopsyjnej jest metodą 100-procentowo czułą. 3. BACC charakteryzuje się 100-procentową swoistością w wykrywaniu obecności przerzutów DTC do węzłów chłonnych szyi. 4. Oznaczanie stężenia Tg w popłuczynach igły biopsyjnej może być fałszywie dodatnie. 5. Obie metody powinny być stosowane do wczesnego wykrywania przerzutów DTC do węzłów chłonnych szyi