Birds Drinking Alcohol: Species and Relationship with People. A Review of Information from Scientific Literature and Social Media.

Ethanol is a natural by-product of the fermentation process of fruit sugars and is occasionally consumed by fruit-eating and tree sap drinking birds. Information on this form of alcohol consumption features in the scientific literature. However, as pets or as wild animals living close to humans in urban habitats, birds have increasing possibilities to consume alcohol from beverages, such as beer, wine or spirits. Some observations have been discussed in a light-hearted manner in mass media and social media, but without any generalization of why some bird species drink the beverages intentionally or unintentionally provided by humans. To check which species and in what circumstances birds drink alcohol and how this is evaluated by humans, we reviewed the scientific literature and analysed videos from YouTube. In total we found and analysed 8 scientific papers and 179 YouTube videos, from which we identified at least 55 species (in some cases not all birds were identified to species level), 11 in the scientific literature and 47 in videos. The distribution of these species over the avian phylogenetic tree suggests that the origin of this convergent behaviour is mainly by human influence. The two data sources differed in the species covered. Videos typically presented interactions of birds with human-provided alcoholic beverages, and were dominated by two groups of intelligent birds: parrots and corvids. The popularity of YouTube videos for a particular species was positively correlated with the general popularity of the species as measured by the number of hits (results listed) on Google. Human responses to the videos were generally very positive and we analysed how the responses were influenced by factors derived from viewing the videos. Moreover, YouTube videos also provide information on at least 47 new bird species not previously mentioned as using alcohol, and our results suggest that parrots in particular can be potentially good candidates for future restricted laboratory studies on the effect of ethanol on birds and their relationship with humans

Arterial Circle of the Brain of the Red-Necked Wallaby (<i>Notamacropus rufogriseus</i>)

The red-necked wallaby is a medium-sized marsupial species, which have increasingly been kept as pets around the world. In the study, the arterial blood supply for the brain in this species was described. The study was conducted on 50 specimens with two preparation methods. The main artery supplying the brain was the internal carotid artery. The arterial circle of the brain was closed from the caudal side. The anatomy of the arteries of the described region was compared with other groups of mammals. This is the first description of this anatomical area that has been carried out in a marsupial species. Understanding the anatomy of the circulatory system in the wallaby can be valuable for further physiological and pathophysiological studies

Birds Drinking Alcohol: Species and Relationship with People. A Review of Information from Scientific Literature and Social Media

Ethanol is a natural by-product of the fermentation process of fruit sugars and is occasionally consumed by fruit-eating and tree sap drinking birds. Information on this form of alcohol consumption features in the scientific literature. However, as pets or as wild animals living close to humans in urban habitats, birds have increasing possibilities to consume alcohol from beverages, such as beer, wine or spirits. Some observations have been discussed in a light-hearted manner in mass media and social media, but without any generalization of why some bird species drink the beverages intentionally or unintentionally provided by humans. To check which species and in what circumstances birds drink alcohol and how this is evaluated by humans, we reviewed the scientific literature and analysed videos from YouTube. In total we found and analysed 8 scientific papers and 179 YouTube videos, from which we identified at least 55 species (in some cases not all birds were identified to species level), 11 in the scientific literature and 47 in videos. The distribution of these species over the avian phylogenetic tree suggests that the origin of this convergent behaviour is mainly by human influence. The two data sources differed in the species covered. Videos typically presented interactions of birds with human-provided alcoholic beverages, and were dominated by two groups of intelligent birds: parrots and corvids. The popularity of YouTube videos for a particular species was positively correlated with the general popularity of the species as measured by the number of hits (results listed) on Google. Human responses to the videos were generally very positive and we analysed how the responses were influenced by factors derived from viewing the videos. Moreover, YouTube videos also provide information on at least 47 new bird species not previously mentioned as using alcohol, and our results suggest that parrots in particular can be potentially good candidates for future restricted laboratory studies on the effect of ethanol on birds and their relationship with humans

RETRACTION: Encorafenib plus cetuximab in patients with BRAFV600E-mutated metastatic colorectal cancer — Polish multicenter experience

The article has been retracted.   The article after resubmission is available: https://journals.viamedica.pl/oncology_in_clinical_practice/article/view/9851

Enkorafenib i cetuksymab (EC) w leczeniu chorych na przerzutowego raka jelita grubego z mutacją BRAFV600E — polskie doświadczenia. Retrospektywna analiza wieloośrodkowa

Wstęp: Mutacja BRAF występuje u około 8-12% chorych na raka jelita grubego. Wiąże się z niekorzystnym rokowaniem - w chorobie przerzutowej mediana przeżycia nie przekracza roku. Leczenie molekularnie ukierunkowane - enkorafenibem z cetuksymabem jest standardem postępowania w przypadku niepowodzenia chemioterapii. Materiał i metody: Oceniono dane kliniczne 18 chorych leczonych enkorafenibem z cetuksymabem w latach 2021–2023 w 10 ośrodkach onkologicznych w Polsce. Przedmiotem analizy były podstawowe czynniki kliniczne, patomorfologiczne i molekularne, a także skuteczność i bezpieczeństwo leczenia. Wyniki: Mediana wieku w ocenianej grupie wyniosła 63 lata. Przeważali chorzy z przerzutami ograniczonymi do jednej lokalizacji (78%). Leczenie enkorafenibem z cetuksymabem zastosowano w trzeciej (u 50% chorych) lub czwartej (u 28%), ale także w drugiej linii leczenia (u 22%). Wskaźnik obiektywnych odpowiedzi wynosił 29,4 %, a wskaźnik kontroli choroby 76,4%. Z uwagi na krótki okres obserwacji nie osiągnięto mediany czasu wolnego od progresji.  U czterech chorych (22%) odnotowano odpowiedź utrzymującą się ponad 12 miesięcy. Wnioski: Praca ta potwierdza skuteczność i bezpieczeństwo leczenia celowanego enkorafenibem z cetuksymabem u chorych na przerzutowego raka jelita grubego z mutacją BRAF V600E.Wprowadzenie. Mutacja BRAF występuje u 8–12% chorych na raka jelita grubego. Wiąże się to z niekorzystnym rokowaniem — w chorobie przerzutowej mediana przeżycia nie przekracza roku. Leczenie molekularnie ukierunkowane — enkorafenibem z cetuksymabem jest standardem postępowania w przypadku niepowodzenia chemioterapii.  Materiał i metody. Oceniono dane kliniczne 18 chorych leczonych enkorafenibem z cetuksymabem w latach 2021–2023 w 10 ośrodkach onkologicznych w Polsce. Przedmiotem analizy były podstawowe czynniki kliniczne, patomorfologiczne i molekularne, a także skuteczność i bezpieczeństwo leczenia.  Wyniki. Mediana wieku w ocenianej grupie wyniosła 63 lata. Przeważali chorzy z przerzutami ograniczonymi do jednej lokalizacji (78%). Leczenie enkorafenibem z cetuksymabem zastosowano nie tylko w trzeciej (u 50% chorych) lub czwartej (u 28%) linii leczenia, ale także w drugiej (u 22%). Wskaźnik obiektywnych odpowiedzi wynosił 29,4 %, a wskaźnik kontroli choroby — 76,4%. Z uwagi na krótki okres obserwacji nie osiągnięto mediany czasu wolnego od progresji. U czterech chorych (22%) odnotowano odpowiedź utrzymującą się ponad 12 miesięcy.  Wnioski. W pracy tej potwierdzono skuteczność i bezpieczeństwo leczenia celowanego enkorafenibem z cetuksymabem u chorych na przerzutowego raka jelita grubego z mutacją BRAFV600E

Encorafenib plus cetuximab in patients with BRAFV600E-mutated metastatic colorectal cancer — Polish multicenter experience

Introduction. The BRAF mutation occurs in 8–12% of patients with colorectal cancer. This is associated with unfavorable prognosis — in metastatic disease, median survival does not exceed one year. Molecularly targeted treatment — encorafenib with cetuximab — is the standard of care in cases of chemotherapy failure.  Material and methods. Medical data of 18 patients treated with encorafenib and cetuximab in 2021–2023 in 10 oncology centers in Poland were assessed. We analyzed clinical, pathomorphological, and molecular factors, as well as the effectiveness and safety of treatment.  Results. The median age in the group was 63 years. Patients with metastases limited to one location predominated (78%). Treatment with encorafenib and cetuximab was used not only in the third (in 50% of patients) or fourth (in 28%) lines of treatment but also in the second (in 22%). The objective response rate was 29.4%, and the disease control rate was 76.4%. The median progression-free survival was 7.1 months. Four patients (22%) had a response lasting over 12 months.  Conclusions. The results of the analysis confirmed the efficacy and safety of targeted treatment with encorafenib and cetuximab in patients with metastatic colorectal cancer with the BRAFV600E mutation, known from other studies

RETRAKCJA: Enkorafenib i cetuksymab (EC) w leczeniu chorych na przerzutowego raka jelita grubego z mutacją BRAFV600E — polskie doświadczenia. Retrospektywna analiza wieloośrodkowa

Wstęp: Mutacja BRAF występuje u około 8-12% chorych na raka jelita grubego. Wiąże się z niekorzystnym rokowaniem - w chorobie przerzutowej mediana przeżycia nie przekracza roku. Leczenie molekularnie ukierunkowane - enkorafenibem z cetuksymabem jest standardem postępowania w przypadku niepowodzenia chemioterapii. Materiał i metody: Oceniono dane kliniczne 18 chorych leczonych enkorafenibem z cetuksymabem w latach 2021–2023 w 10 ośrodkach onkologicznych w Polsce. Przedmiotem analizy były podstawowe czynniki kliniczne, patomorfologiczne i molekularne, a także skuteczność i bezpieczeństwo leczenia. Wyniki: Mediana wieku w ocenianej grupie wyniosła 63 lata. Przeważali chorzy z przerzutami ograniczonymi do jednej lokalizacji (78%). Leczenie enkorafenibem z cetuksymabem zastosowano w trzeciej (u 50% chorych) lub czwartej (u 28%), ale także w drugiej linii leczenia (u 22%). Wskaźnik obiektywnych odpowiedzi wynosił 29,4 %, a wskaźnik kontroli choroby 76,4%. Z uwagi na krótki okres obserwacji nie osiągnięto mediany czasu wolnego od progresji.  U czterech chorych (22%) odnotowano odpowiedź utrzymującą się ponad 12 miesięcy. Wnioski: Praca ta potwierdza skuteczność i bezpieczeństwo leczenia celowanego enkorafenibem z cetuksymabem u chorych na przerzutowego raka jelita grubego z mutacją BRAF V600E.Wprowadzenie. Mutacja BRAF występuje u 8–12% chorych na raka jelita grubego. Wiąże się to z niekorzystnym rokowaniem — w chorobie przerzutowej mediana przeżycia nie przekracza roku. Leczenie molekularnie ukierunkowane — enkorafenibem z cetuksymabem jest standardem postępowania w przypadku niepowodzenia chemioterapii.  Materiał i metody. Oceniono dane kliniczne 18 chorych leczonych enkorafenibem z cetuksymabem w latach 2021–2023 w 10 ośrodkach onkologicznych w Polsce. Przedmiotem analizy były podstawowe czynniki kliniczne, patomorfologiczne i molekularne, a także skuteczność i bezpieczeństwo leczenia.  Wyniki. Mediana wieku w ocenianej grupie wyniosła 63 lata. Przeważali chorzy z przerzutami ograniczonymi do jednej lokalizacji (78%). Leczenie enkorafenibem z cetuksymabem zastosowano nie tylko w trzeciej (u 50% chorych) lub czwartej (u 28%) linii leczenia, ale także w drugiej (u 22%). Wskaźnik obiektywnych odpowiedzi wynosił 29,4 %, a wskaźnik kontroli choroby — 76,4%. Z uwagi na krótki okres obserwacji nie osiągnięto mediany czasu wolnego od progresji. U czterech chorych (22%) odnotowano odpowiedź utrzymującą się ponad 12 miesięcy.  Wnioski. W pracy tej potwierdzono skuteczność i bezpieczeństwo leczenia celowanego enkorafenibem z cetuksymabem u chorych na przerzutowego raka jelita grubego z mutacją BRAFV600E