Geni potencijalne virulencije i profili antibiotske rezistencije bakterije campylobacter jejuni izolirane iz mačaka

Daily contact with cats is an important risk factor for human campylobacteriosis. The main goal of this study was to investigate the virulence genes and antibiotic resistances of C. jejuni isolated from the stools of cats brought to Erciyes University, Faculty of Veterinary Medicine, Training and Research Hospital Clinics. In the study, feces taken from different breeds and ages (1 month to 9 years) of 200 (116 female, 84 male) cats were examined between May 2017 and April 2018. Campylobacter spp. isolates were identified at genus and species level using genus specific multiplex PCR (mPCR), and the existence of iam, cadF, cdtA, flaA, ceuE, cdtC, cdtB and virB11 genes were found by PCR. The antimicrobial resistance and multidrug resitance (MDR) of the isolates were determined by disc diffusion test. By means of Enterobacterial Repetitive Intergenic Consensus Polymerase Chain Reaction (ERIC-PCR), the genetic relativeness of the isolates were revealed. In this study, 41 (20.5%) of 200 stool samples were shown to be positive for Campylobacter spp. in the isolation of Campylobacter spp. from stool samples. In the positive samples, 14 of 22 (63.6%) were from diarhoeic cats and 27 of 178 (15.1%) were non-diarhoeic cats. Also, in total 71 Campylobacter spp. suspicious isolates were recovered from the 41 positive samples obtained. Phenotypic tests and PCR revealed that 65 isolates (20 from diarrhoeic and 45 from non-diarhoeic cat isolates) were identified as C. jejuni. The differences in isolation rate in relation to sex or age were not statistically significant (P>0.05). In terms of virulence genes, all C. jejuni isolates harbored at least five virulence genes. All isolates were positive for the cadF, cdtC and ceuE genes, respectively. C. jejuni isolates contained iam, cadF, cdtA, flaA, ceuE, cdtC, cdtB and virB11, at the rate of 19 (29.2%), 65 (100%), 64 (98.4), 54 (83%), 65 (100%), 65 (100%), 64 (98.4%) and 22 (33.8%) respectively. Moreover, cdtA and cdtB toxin genes were found in most of the isolates analysed. All C. jejuni isolates were susceptible to amoxicillin clavulanic acid. The highest resistances of the isolates were found as follows; 64 (98.4%), 63 (96.9%), 62 (95.3%) for ciprofloxacin (CIP), trimethoprim sulfamethoxazole (SXT), nalidixic acid (NA) antibiotics, respectively. Multiple resistance of isolates was detected in the present study. Sixty-one (93.8%) out of 65 isolates were resistant to three or more antibiotics, and the highest resistance levels to three and seven antimicrobials were observed in 23.1% and 15.3% of the isolates respectively. In the study, C. jejuni isolates were resistant to most antibiotics currently used, and had extraordinary virulence traits in cats which may constitute a non-negligible risk for public health.Svakodnevni kontakt s mačkama znatan je čimbenik rizika za kampilobakteriozu u ljudi. Glavni je cilj ovoga rada bio istražiti gene virulencije i antibiotsku rezistenciju bakterije C. jejuni izolirane iz izmeta mačaka dovedenih na Erciyes University, Faculty of Veterinary Medicine, Training and Research Hospital Clinics. Izmet je uzet od 200 mačaka (116 ženki i 84 mužjaka) različitih pasmina i dobi (1 mjesec do 9 godina), od svibnja 2017. do travnja 2018. Izolati Campylobacter spp. identificirani su na razini roda i vrste primjenom genski specifičnog multipleks PCR-a (mPCR) kojim je ustanovljena prisutnost gena iam, cadF, cdtA, flaA, ceuE, cdtC, cdtB i virB11. Antimikrobna rezistencija i otpornost na širok spektar lijekova (MDR) izolata određeni su disk-difuzijskim testom. Primjenom Enterobacterial Repetitive Intergenic Consensus Polymerase Chain Reaction (ERIC-PCR) otkriveni su genski srodnici izolata. U ovom je istraživanju 41 (20,5 %) od 200 uzoraka izmeta bio pozitivan na Campylobacter spp. Među pozitivnim uzorcima njih 14 od 22 (63,6 %) potjecalo je od mačaka koje su imale proljev, a 27 od 178 (15,1 %) uzoraka bilo je od mačaka koje nisu imale proljev. Fenotipski testovi i PCR pokazali su da je 65 izolata (20 od njih potjecalo je od mačaka koje su imale proljev i 45 od mačaka koje nisu imale proljev) identificirano kao C. jejuni. Razlike u broju izolata s obzirom na spol i dob nisu bile statistički znakovite (P > 0,05). Svi izolati C. jejuni imali su barem pet gena virulencije i bili pozitivni na gene cadF, cdtC i ceuE. Gen iam sadržavalo je 19 izolata C. jejuni (29,2 %), gen cadF 65 izolata (100 %), gen cdtA 64 izolata (98,4 %), gen flaA 54 izolata (83 %), gen ceu E 65 izolata (100 %), gen cdtC 65 izolata (100 %), gen cdtB 64 izolata (98,4 %) i gen virB11 22 izolata (33,8 %). Geni toksina cdtA i cdtB pronađeni su u većini analiziranih izolata. Svi su izolati C. jejuni bili osjetljivi na amoksicilin-klavulansku kiselinu. Najveća rezistencija bila je: 64 izolata (98, 4 %) na ciprofloksacin (CIP), 63 izolata (96,9 %) na trimetoprim- sulfametoksazol (SXT) i 62 izolata (95,3 %) na nalidiksičnu kiselinu (NA). U ovom je istraživanju ustanovljena višestruka rezistencija izolata. 61 od 65 izolata (93,8 %) bilo je otporno na tri ili više antibiotika, a najveća je otpornost utvrđena na tri antimikrobna lijeka u 23,1 % izolata i na sedam antimikrobnih lijekova u 15,3 % izolata. Istraživanjem je ustanovljena otpornost izolata C. jejuni na većinu antibiotika koji se trenutačno primjenjuju te iznimna svojstva virulencije u mačaka, koja mogu imati određeni rizik za javno zdravstvo

TURKISH JOURNAL of ONCOLOGY Leptomeningeal Carcinomatosis in a Krukenberg Tumor Associated with Signet Ring Cell Gastric Cancer

SUMMARY Leptomeningeal carcinomatosis (LCM) is a rare complication of gastric cancer. It usually occurs late in advanced stage of disease and is sometimes misdiagnosed as toxicity of chemotherapeutic agents. Here we report a rare case of gastric cancer that developed LCM in follow-up. A 28-year-old woman with signet ring cell gastric cancer associated with Krukenberg tumor was admitted with persistent headache, nausea, vomiting, vertigo, and diplopia. Linear appearance of contrast enhancement in cerebellar fissures and around cranial nerves was seen in magnetic resonance imaging and cerebrospinal fluid was hypercellular with numerous carcinoma cells. LMC was confirmed and treated with intrathecal methotrexate and additional whole-brain irradiation. LCM is a rare complication, but occurs more often than expected and is often misdiagnosed. If patient who is being treated for gastric cancer presents with neurological symptoms, LCM should be kept in mind. Clinical improvement can be achieved with current treatment modalities, including radiotherapy, chemotherapy, or targeted molecules

Retrospective Analysis of Lymphangitis Carcinomatosa Regarding Primer Tumor Spectrum and Computer Tomography Features

INTRODUCTION: Lymphangitis carcinomatosis (LC) is used to describe the metastatic involvement of pulmonary lymphatic canals and perilymphatic connective tissue by primary tumor cells and commonly occurs secondary to primary tumors, mostly adenocarcinomas, originated from breast, lung, gastrointestinal system cancers. Common findings in lung computed tomography (CT) are interlobular septal thickening and increased reticular/reticulonodular density. In this study, we aim to present the primary tumor spectrum and most frequent computed tomography findings of patients with LC. METHODS: In this double-centered study 63 patients, who had lung CT examination due to prediagnosis of LC, were retrospectively investigated. 41 patients with final diagnosis of LC due to findings upon Positron emission tomography/Computed tomography (PET/CT), ultrasonography, CT scan, endoscopic, bronchoscopic and cytopathologic investigations and/or clinical manifestations are ultimately included RESULTS: In 41 patients with LC, lung in 11 cases, esophagus in 7 cases, colon in 6 cases, stomach in 4 cases, pancreas in 3 cases, breast in 2 cases, bladder in 2 cases, thyroid in 2 cases and singly larynx, kidney, prostate and bone marrow in 4 cases were respectively revealed as primary tumor origins. Most frequent lung CT findings were increased reticular/reticulonodular and nodular densities, thickenings of interlobular septa, mediastinal and hilar lymphadenopathies, pleural and/or pericardial effusions, atelectasis, ground-glass opacities. Extrapulmonary involvement was detected in 14 patients DISCUSSION AND CONCLUSION: LC occurs with metastatic involvement of pulmonary lymphatics in patients with primary malignancy, especially adenocarcinomas. In CT, the reticular, reticulonodular, and noduler pattern (most common pulmonary parenchymal changes) and mediastinal lymphadenopathies (LAP) are the most common findgs. Pulmonary CT examination is accepted as the most important radiological modality in diagnosis and follow up of LC

Orta lob sendromlu olgularda bilgisayarlı tomografi bulguları

Amaç: Orta lob sendromu OLS , sağ akciğer orta lobunun kronik veya tekrarlayan atelektazileri ile karakterize bir tablodur. Spesifik bir klinik bulgusu yoktur. OLS tanısında Bilgisayarlı Tomografi BT en sık kullanılan modalitedir. Kliniğimizde son iki yılda OLS tanısı almış hastaların BT bulgularını literatür eşliğinde sunmayı amaçladık.Gereç ve Yöntem: Mayıs 2015- Mayıs 2017 tarihleri arasında hastanemiz radyoloji kliniğine başvuran ve OLS tanısı alan 29 hastanın, BT ve klinik bulguları retrospektif olarak iki radyolog ve bir göğüs hastalıkları uzmanı tarafından incelendi. Bulgular: OLS tanısı alan 29 hastanın 17’si %58,6 kadın, 12’si %41,4 erkek hastaydı. Kadın/erkek oranı 1.42 idi. Bu olguların yaş ortalaması ise 59,4±17,01 8-84 yaş olarak hesaplandı. Klinik değerlendirmede en sık semptom öksürük, nefes darlığı ve balgam olarak saptandı. Radyolojik görüntülemede tüm hastaların BT tetkiklerinde sağ akciğer orta lobda atelektazi mevcuttu. Atelektazi ile birlikte diğer en sık eşlik eden bulgular ise 11 hastada mediastinal ve/veya hiler patolojik görünümde lenfadenopati, 6 hastada bronşektazi, 4 hastada enfeksiyon ile uyumlu parankimal bulgular, 3 hastada parankimal nodüller, 3 hastada peribronşial kalınlaşma, 2 hastada operasyon sonrası değişiklikler, 2 hastada diafragmaevantrasyonu, 2 hastada mukus tıkacı, 1 hastada squamöz hücreli kanser, 1 hastada da pulmoneremboli idi. Dört hastada herhangi bir ek akciğer patolojisi saptanmadı. Sonuç: OLS, sağ akciğer orta lobun total atelektazisi olup spesifik klinik bulguları olmaması nedeniyle kronik ve tekrarlayan akciğer şikayetleri olan her hastada özellikle sağ akciğerde yerleşim gösteren lezyonlarda ayırıcı tanılar arasında göz önünde bulundurulmalıdır. BT’nin rutine girmesi ile de radyolojik olarak görülme sıklığı artmıştır. BT, OLS tanısında etkin ve noninvaziv bir görüntüleme yöntemidi

Resurrection and hashr in fakhr al-din al-Râzî

Bu çalışmada kelam tarihinde önemli olan bir yere sahip olan Fahreddin Râzî'nin diriliş ve haşr düşüncesi ele alınmıştır.Çalışmanın giriş kısmında bu konu ile ilgili kavramlar, diriliş ve haşrin iman esasları arasındaki yeri incelenmiştir. Çalışmanın birinci bölümünde Râzî'nin diriliş ve haşrin varlığını temellendirme yönteminden ve bu temellendirmede kullandığı delillerden bahsedilmiştir. Râzî, Kur'ân'ın dirilişi delillendirmedeki yöntemini takip ederek dirilişin mümkün olduğunu açıklamaya çalışmıştır. O, bu konu ile ilgili ayetleri temel alarak insanın kendisinden ve dış âlemden hareketle dirilişin varlığı ile ilgili kıyaslamalar yapmıştır. Aynı zamanda o, kendi dönemindeki anatomi, fizik, biyoloji, astronomi vb. ilimlerden faydalanarak dirilişi ispat etmeye çalışmıştır. Râzî'nin dirilişin varlığı ile ilgili getirdiği delillerin çoğu, dirilişin bedenselliğini açıklamada da kullanılan argümanlardır.Son bölümde ise felsefi ve kelâmi birçok tartışmada yer bulan dirilişin keyfiyeti konusu Râzî'nin fikirleri çerçevesinde ele alınmıştır. Çok yönlü bir ilim adamı olan Râzî'nin, bulunduğu ortamın şartlarına ve fikirlerinin tekâmülüne bağlı olarak bu konuda farklı görüşler ileri sürdüğü görülür. Râzî, nefs ve ma'dûmun iadesi konusundaki fikirleri paralelinde dirilişin meydana geliş şekli üzerinde durmuştur. O, kelâmi tarzda yazdığı eserlerinde daha çok cismânî dirilişi savunurken; ruh ve beden ile olan diriliş şeklini ise ihtimal dâhilinde görmüştür. Felsefe ve kelamın bir arada olduğu eserlerinde ise o, nefs anlayışına bağlı olarak ruh ve beden birlikteliği ile olacak diriliş fikrini benimsemiştir.This study deals with the idea of resurrection and hashr in the works of Fakhr al-Din al-Razi, who has an important place in the history of ılm al-kalam. In the introduction of the study, concepts related to this subject and their place among the principles of faith are examined.In the first part of the study, al-Razi's method of basing the existence of resurrection and hashr and the evidence he used in this justification are mentioned. Al-Razi tries to explain the possibility of resurrection by following the Qur'an's method of grounding resurrection. He makes comparisons concerning the existence of resurrection with reference to man himself and the outer realm on the basis of the verses related to this subject. At the same time, he tries to prove the resurrection by using sciences such as anatomy, physics, biology, astronomy, etc. Most of the evidence that al-Razi brings about the existence of resurrection are also the arguments he used to prove the physicality of resurrection.In the last part, the state of resurrection, which is a topic of many philosophical and kalam-related debates, are addressed within the context of al-Razi's ideas. It is seen that al-Razi, a well-rounded scholar, puts forward different opinions on this subject depending on the conditions of his environment and the evolution of his ideas. Al-Razi dwells upon the way in which resurrection comes into being, parallel to his ideas of the restitution of nafs and ma'dum. While he defends physical resurrection more in his first works of kalam, he considers the way of resurrection that will take place with soul and body together to be possibility. In his works, where he addresses philosophy and kalam together, he adopts the idea of resurrection in soul and body unity depending on the understanding of nafs

Çocuk Refahı Alanında Gönüllü Katılımı Etkileyen Faktörlerin İncelenmesi: Bir Karma Yöntem Araştırması

Volunteering is a universal phenomenon and a way that people try to do something good for society, and that exists all over the world. People all over the world participate in volunteer activities for a great variety of reasons: to help to eliminate poverty and to improve basic health and education, to provide a safe water supply and adequate sanitation, to tackle environmental issues and climate change, to reduce the risk of disasters and to combat social exclusion and violent conflict. Problems such as the low level of participation of individuals in formal volunteering activities in Turkey and the existence of large gaps in terms of both legal and implementation in the field of volunteering have made it necessary to examine the motivational factors of volunteers in formal volunteering activities in the field of child welfare and to examine the national volunteering system. In this context, the general purpose of the study is to explain the factors affecting participation in voluntary activities in the field of child welfare. In line with this purpose, factors (micro, mezzo and macro) affecting voluntary participation and individual motivations that exist in the background of volunteerism in Turkey have been determined through participants engaged in volunteering and activities in the field of child welfare. In line with the results obtained, a model proposal was created for the development of volunteerism in Turkey. Within the scope of the research, mixed methods research approach was adopted. For the quantitative part of the research, 1046 volunteers participated in non-governmental organizations operating in Ankara and Istanbul, which are within the scope of this study sample. In addition, the qualitative part of the study consisting of two dimensions, in-depth interviews were conducted with 25 volunteers for the first dimension, and in-depth interviews were conducted with 35 experts and decision makers for the second dimension. In the quantitative part of the research, the characteristics of the participants are defined and described. In addition, the "Volunteering Motivation Inventory (VMI)" scale was used to measure the motivations of the participants. For the qualitative part of the study, two different semi-structured interview forms were used. SPSS 22.0 and AMOS 23.0 statistical package programs were used in the analysis of the quantitative research data. MAXQDA 2020 package program was used to create coding and themes at the point of analyzing qualitative data. Regarding the results in the quantitative part of the study, it was determined that approximately 80% of the volunteers are women and between the ages of 18-30, and approximately one third of them are students. In addition, 36.7% of the volunteers felt their physical health better after volunteering, and 78.9% felt their psychological health better after volunteering. The dimensions of ‘recognition, reactivity’ and ‘understanding’ within the motivations for volunteering draw attention compared to other dimensions. Regarding the qualitative research results, different results were presented under five themes. These themes; "the first step to volunteering and the perception of volunteering", "the effects of volunteering", "the development and sustainability of the volunteer system", "stakeholders, responsibilities and roles in volunteering" and as the last theme, "past, present and future in volunteering" were determined respectively. Generally, results have been presented under micro, mezzo and macro structures. Thus, the field of volunteerism was examined in an integrated structure. The consequences of mixed methods show that volunteer decision making is affected through motivations and social environment which be classified as micro, mezzo and macro. In this study, it is necessary to create a new model because of no development field of volunteering adequately in Turkey, lack of legal legislations and institutional coordination about volunteer and field of volunteering. The model will significantly contribute to making voluntary activities more systematic and sustainable.Gönüllülük, evrensel bir nitelikle dünyanın her yerinde varlığını sürdüren ve insanların toplum için iyi bir şeyler yapmaya çalıştıkları bir seçim, faaliyet ve yoldur. Tüm dünyada insanlar çok çeşitli sebeplerle gönüllü faaliyetlere katılmaktadır. Yoksulluğu ortadan kaldırmak, temel sağlık ve eğitim hizmetlerini iyileştirmek, insanlara güvenli su kaynağı ve sağlıklı koşullar sağlamak, çevre sorunlarından ve iklim değişiminden kaynaklanan sorunlarla başa çıkmak, afet riskini azaltmak, sosyal dışlanmayla ve şiddete meydan veren itilaflarla mücadele etmek bunlardan sadece bazıları olarak görülmektedir. Türkiye’de bireylerin resmi gönüllülük faaliyetlerine katılımlarının düşük düzeyde olması, gönüllülük alanına yönelik hem yasal hem uygulama anlamında belirli boşlukların olması, çocuk refahı alanındaki resmi gönüllülük faaliyetlerinde rol alan gönüllülerin gönüllü faaliyetlere katılımına yönelik motivasyonel faktörlerinin ve bununla ilişkili olarak ulusal gönüllülük sisteminin incelenmesi gerekliliğini ortaya çıkarmıştır. Bu bağlamda araştırmanın genel amacı, çocuk refahı alanında gönüllü faaliyetlere katılımı etkileyen faktörleri açıklamaktır. Bu amaç doğrultusunda, Türkiye’de gönüllülüğün arka planında var olan faktörler (mikro, mezzo ve makro) ve motivasyonlar, çocuk refahı alanı üzerinden belirlenmiş ve elde edilen veriler ışığında gönüllülüğün gelişimine yönelik bir model önerisi ortaya koyulmuştur. Araştırma kapsamında karma yöntemler araştırması yaklaşımı benimsenmiştir. Araştırmanın nicel boyutuna yönelik, örneklem kapsamında Ankara ve İstanbul’daki belirlenmiş sivil toplum kuruluşlarında gönüllü 1046 kişi katılım sağlamıştır. Ayrıca araştırmanın iki boyutlu olan nitel bölümünde ise, ilk boyuta yönelik 25 gönüllü ile derinlemesine görüşme gerçekleştirilmiş ve ikinci boyuta yönelik ise, 35 uzman ve karar verici ile derinlemesine görüşme gerçekleştirilmiştir. Araştırmanın nicel boyutunda, katılımcıların özellikleri tanımlanmış ve betimlenmiştir. Ayrıca katılımcıların gönüllülüğe ilişkin motivasyonun ölçülmesine ilişkin de ‘Gönüllülük Motivasyon Envanteri’ ölçeği kullanılmıştır. Araştırmanın nitel boyutuna yönelik ise iki farklı yarı yapılandırılmış görüşme formu kullanılmıştır. Nicel araştırma verilerinin analizinde SPSS 22.0 ve AMOS 23.0 istatistik paket programları kullanılmıştır. Nitel verilerinin çözümlenmesi noktasında kodlama ve temaların oluşturulması amacıyla MAXQDA 2020 paket programı kullanılmıştır. Araştırma sonucunda nicel boyuta yönelik; gönüllülerin yaklaşık %80’inin kadın ve 18-30 yaş arasında olduğu, yaklaşık üçte birinin ise öğrenci olduğu tespit edilmiştir. Ayrıca, gönüllülerin yaklaşık üçte birinin gönüllülük sonrası fiziksel sağlıklarını daha iyi hissettiklerini ve yaklaşık %80’inin ise de psikolojik anlamda sağlıklarını daha iyi hissettiklerini ifade etmişlerdir. Aynı zamanda gönüllülerin gönüllü olma motivasyonlarında; takdir etme, tepkisellik ve anlamada boyutları diğer boyutlara kıyasla ön plana çıkmıştır. Nitel araştırma sonuçlarına yönelik ise beş tema altında farklı sonuçlar ortaya koyulmuştur. Bu temalar; sırasıyla ‘gönüllülüğe ilk adım ve gönüllülük algısı’, ‘gönüllülüğün etkileri’, ‘gönüllülük sisteminin geliştirilmesi ve sürdürebilirliği’, ‘gönüllülükte paydaşlar, sorumluluklar ve rol dağılımları’ ve son tema olarak ise ‘gönüllülükte geçmiş, şimdi ve gelecek’ olarak belirlenmiştir. Genel olarak çalışmanın hem nicel hem de nitel boyutundan elde edilen bulgular, gönüllülüğe dair mikro, mezzo ve makro yapıda birçok sonuca ulaşılabilinmesine imkan tanımıştır. Böylelikle gönüllülük alanı bütünleşik bir yapıda incelenmiştir. Sonuç olarak ise, bireylerin sahip oldukları gönüllülük motivasyonları ile mikro, mezzo ve makro düzeyde sahip oldukları özellikler ve içerisinde bulundukları yapılar, onların gönüllü olma kararını etkilediğini göstermektedir. Model önerisi anlamında ise, özellikle Türkiye’de gönüllülük alanının yapılanmamış olması, yasal mevzuat kapsamında gönüllülüğe yönelik bir çerçevenin olmayışı ve kurumsal düzeyde eşgüdüm eksiklikleri çalışma kapsamında yeni bir model önerisi oluşturulmasını gerekli kılmıştır. Çalışma kapsamında ortaya koyulan model, gönüllü faaliyetlerin daha sistemli ve sürdürülebilir yapılabilmesine yönelik katkı sağlamaktadır

The Relationship Between Anxiety, Coping Strategies and Characteristics of Patients with Hypertension

Objective:The aim of this study was to explore and define the trait anxiety levels of hypertension patients, their coping strategies, socio-demographic characteristics, and the relationship between anxiety and coping strategies.Materials and Methods: In the study, 20-item Trait Anxiety Scale (STAI TX-2) was used to measure the level of anxiety and a 28-item Brief Cope which scale developed by Carver et al. (1989) was used to measure coping strategies. Results:The sample of the study consisted of 147 people diagnosed with hypertension who were treated in Ankara Dışkapı Yıldırım Beyazıt Training and Research Hospital. The mean age was 61.16 (SD = 10.52), with a range from 34 to 89 years. The majority of the participants were female (57.1%). In the research, 95.9% of the participants (n = 141) exceeded the 42 points with trait anxiety threshold. Acceptance and religion, were the most frequently used problem-focused coping strategies. On the other side, self-distraction and self-blame were the most frequently used emotion-focused coping strategies. Conclusion:Significant correlations were found between socio-demographic and health characteristics, anxiety and coping strategies. The findings point to the importance of considering individual coping strategies when evaluating the impact of hypertension on psychosocial well-being

ANALYZING OF UNIVERSITY SPORTS FACILITY PROFICIENCY LEVELS ACCORDING TO ACADEMICIANS' VIEWS (SAMPLE CASE OF EASTERN ANATOLIA REGION)

Doğu Anadolu Bölgesi’nde spor eğitimi veren yükseköğretim kurumlarında görev yapan akademisyenlerin görüşleri doğrultusunda üniversite spor tesis yeterlilik düzeylerinin incelendiği bu çalışmada genel tarama yöntemi kullanılmıştır. Çalışmanın evrenini 181 erkek, 33 kadın olmak üzere 214 katılımcı, örneklemini ise çalışmada gönüllü yer alan 87 erkek, 12 kadın olmak üzere toplam 99 katılımcı oluşturmuştur. Veri toplama aracı olarak araştırmacılar tarafından geliştirilen “Kişisel Bilgi Formu” ve ‘‘Spor Tesisi Yeterliliği Anketi’’ kullanılmıştır. Araştırmanın verileri lisanslı SPSS 20 paket programı, çözümlemeleri için ise yüzde frekans testi ve ki-kare testi kullanılmıştır. Katılımcılar spor tesislerinin hem sayısal bakımdan (%53,5) hem de araç-gereç bakımından yeterli olmadığı (%43,4) görüşünde birleşmişlerdir. Buna karşılık spor tesislerinin öğretim kalitesi açısından önemli olduğu (%95,9) ve öğretim kalitesinin artması için her bölümün kendine ait spor tesisleri olmalıdır (%72,8) şeklinde görüş bildirmişlerdir. Sonuç olarak katılımcıların spor tesislerini ve spor eğitimi amaçlı kullanılan araç-gereçleri yeterli düzeyde görmedikleri ortaya konulmuştur. Kullanılan araç-gereçlerin nitelik ve nicelik olarak arttırılması önerilebilir.When comparing the qualifications of university sports facilities to the opinions of academicians who work in higher education institutions in the Eastern Anatolia Region and provide sports education, a general screening method is used on this list. The research population consisted of 99 participants, 87 males and 12 females, with 214 participants in the survey, including 181 males and 33 females. "Personal Data Form" and "Sports Facility qualification survey" developed by researchers were used as data collection tools. The data of the study was used in the licensed SPSS 20 package program, and the percentage frequency test and chi-square test were used for their analysis. Participants were united in the opinion that sports facilities are not sufficient both numerically (53.5%) and in terms of tools and equipment (43.4%). In contrast, they stated that sports facilities are important in terms of teaching quality (95.9%) and that each department should have its own sports facilities (72.8%) in order to improve teaching quality. As a result, it was found that participants did not see sports facilities and equipment used for sports training at a sufficient level. It may be recommended to increase the quality and quantity of the tools used

An overlooked cause of retrosternal pain: Tetracycline-induced esophagitis

Chest pain is one of the most common admission symptoms of emergency services. The differential diagnosis is usually challenging but also very important for emergency physicians. After the exclusion of cardiac sources; noncardiac etiologies must be evaluated. Herein, we report a remarkable case who referred to our emergency department with chest pain and eventually diagnosed as tetracycline-induced esophagitis. Pill esophagitis should be kept in mind in the differential diagnosis of noncardiac chest pain. [Med-Science 2018; 7(2.000): 451-2