Birinci basamakta çalışan sağlık personelinin hasta hakları konusunda bilgi düzeylerinin belirlenmesi

The aim of the research was to examine the knowledge levels of the health care personnel working at the first step health institutions about patient rights. It was a descriptive research which was carried out in Melikgazi and Kocasinan Health Group Directorate of Kayseri Province between 1st. of October 2006 and 30th. of May 2007. 406 of 610 health care personnel participated in the study (% 66.5 participation rate). A questionnaire form of 39 questions was utilized. Kruskal-wallis test was used for statistical evaluation. % 56.2 of the health care personnel was 29 years old and younger. % 38.4 of the personnel had undergraduate diploma, % 37.9 was midwife, % 37.2 worked for 10 or 14 years. It was found out that % 42.4 of the personnel was unaware of the patient rights. It was seen in the statistical evaluation that there was a significant statistical difference between the scores of knowledge on patient rights of the personnel and age, educational status, professional group and working period. It was concluded that nearly half of the personnel working at the first step health institutions did not know nothing about patient rights and such variables as age, school from which they graduated, professional status and working period affected knowledge levels of patient rights.Bu araştırmada, birinci basamak sağlık hizmetlerinde görev yapan sağlık personelinin hasta hakları konusundaki bilgi düzeylerinin incelenmesi amaçlanmıştır.Çalışma 01 Ekim 2006-30 Mayıs 2007 tarihleri arasında Kayseri Melikgazi ve Kocasinan Sağlık Grup Başkanlığı Bölgelerinde yürütülmüş tanımlayıcı tipte bir araştırmadır.Toplam 610 sağlık personelinden 406 kişi araştırmaya katılmıştır (katılım oranı %66,5). Araştırmada 39 sorudan oluşan anket formu uygulanmıştır. İstatistiksel değerlendirmede kruskal-wallis  testi kullanılmıştır. Sağlık personelinin %56,2’ si 29 yaş ve daha küçük bireyler oluşturmaktadır .Personelin  %38,4’ ü ön lisans mezunu, %37,9’u ebe, %37,2’si 10-14 yıl arasında çalıştıkları saptanmıştır. Sağlık personelinin %42.4’ ü hasta haklarını  bilmediğini belirtmiştir.  Personelin hasta hakları konusundaki bilgi puanları ile  yaş, eğitim durumu, meslek grubu ve çalışma süresi değişkenleri ile yapılan istatistik değerlendirmede aralarında fark istatistiksel olarak  anlamlı bulunmuştur. (p<0,01, p<0.05) . Birinci basamak sağlık hizmetlerinde çalışan personelin yarıya yakının hasta haklarını hiç bilmediği ve hasta hakları ile ilgili bilgi durumunu, yaş, mezun olduğu okul,  mesleki durum,  çalışma yılının etkilediği bulunmuştur

The Effect on Health Outcomes of Post-Intervention Transtheoretical Model-Based Motivational Interview in Adults with Type 2 Diabetes Mellitus: Follow up a Cross-Sectional Study

Introduction: The individuals with type 2 diabetes mellitus were supported with the individual motivational interview in the previous randomized controlled trial. The aim of this study was to assess whether the effect of motivational interview persists relative to the self-efficacy, metabolic control, and health-behavioral change of them. Methods: This study was contacted a cross-sectional design. This study was the follow-up to the previous randomized controlled trial. Total of 32 participants, including 18 from the intervention group and 14 from the control group, were contacted. No new intervention was performed to previous groups (control and intervention). The participants in the intervention and control groups were contacted by phone in the 18th month, and their self-efficacy, metabolic control and health behaviors were assessed. Results: The intergroup comparisons showed that the difference between the sixth month and 18th month was statistically significant except for medical treatment self-efficacy subscale score, postprandial blood glucose and waist circumference. The groups were similar in terms of their use of medicine, nutrition and physical activity behavior stages according to the 18th-month follow-up. Conclusion: This study found that the self-efficacy scores of the intervention group decreased negatively, and their metabolic values increased negatively in the 18th months, compared with the sixth month. In this respect, it is recommended that motivational interviews should be carried out at certain intervals assessing the characteristics of participants without discontinuing them after the intervention

Importance of Public Health Practices to Protect and Control From Enterobius vermicularis

Enterobius vermicularis; dünyada ve ülkemizde ilkokul çağı çocuklarda ilk sıralarda görülen parazitler arasındadır. Bu parazit; yayılmasında sosyoekonomik durum, kişisel hijyen alışkanlıkları, çevre ve alt yapının iyileştirilmesi gibi etkenlerin önemli olması ve önlenebilir olması nedeniyle önemli bir halk sağlığı sorunudur. Ayrıca bu parazitin çocuklar üzerinde; ülser, egzama, karın ağrısı, anemi, uyku sorunları gibi sağlık sorunları ile doğrudan ve akademik başarısızlık, okul devamsızlığı gibi sorunlarla dolaylı etkileri vardır. Bu nedenle birinci basamak sağlık çalışanlarının E.vermicularis kontrolünde toplumun bilinçlendirilmesi ve sağlık eğitimi hizmetlerinin sunulmasına önem vermesi gerekmektedir. Bu derlemede, enterobius vermicuarisin çocuk sağlığı üzerindeki etkileri ve korunma ve tedavisinde de halk sağlığı uygulamalarının sunulması amaçlanmıştır.Enterobius vermicularis is one of the most common parasites all over the World and in our country that is seen in primary school children. This parasite is an important public health problem as being suppressible and having important factors for propagation like socio-economic situation, personal hygiene addictions and rehabilitation of environment and infrastructure. Moreover this parasite has direct effects like ulcer, eczama, abdominal pain, anemia, sleep problems and indirect effects like academic failure, absence to school on children. For this reason primary care professionals should place emphasis to make public conscious of E.vermicularis and supplying educational services. In this review it is aimed to present public health practices about protection and treatment of enterobius vermicuaris and to define it’s effects on children healt

Effect of Social Projects on Developing Leadership, Problem Solving and Assertiveness Skills By Using Peer Education Method

Giriş: Hemşirelerin sorunlarını etkin şekilde çözümlemeleri için lider ve atılgan davranış göstermeleri ve bunu mesleki eğitimleri sırasında kazanmış olmaları beklenmektedir. Amaç: Bu çalışma, akran eğitimi yöntemini destekleyen sosyal öğrenme kuramına dayandırılarak yürütülen sosyal projelerin, hemşirelik öğrencilerinde liderlik, problem çözme ve atılganlık becerilerinin gelişimi üzerine etkisini incelemek amacıyla yapılmıştır. Yöntem: Çalışma İç Anadolu Bölgesi'nde bulunan bir üniversite'nin sağlık bilimleri fakültesi dördüncü sınıf hemşirelik öğrencileri ile karma araştırma yöntemi kullanılarak yapılmıştır. Veri toplama aracı olarak sosyo-demografik özellikleri içeren anket formu, Liderlik Davranışı Belirleme Ölçeği (LDBÖ), Problem Çözme Envanteri (PÇE) ve Rathus Atılganlık Envanteri (RAE) kullanılmıştır. Okulun akademik kurul izni ve öğrencilerden yazılı onamı alınmıştır. Verilerin değerlendirilmesinde, t-testi ve korelasyon analizi kullanılmıştır. Kalitatif kısmı ses kayıtlarının deşifre edilmesi sonrası katılımcıların ifadelerinde değişiklik yapılmadan sunulmuştur. Bulgular: Akran eğitimi yöntemiyle yürütülen sosyal projelerin öğrencilerin atılganlık, liderlik ve problem çözme becerilerini geliştiğini belirlemiştir (p<0,05). Öğrencilerin ifadeleri de bu durumu destekler niteliktedir. Atılganlık ile liderlik arasında pozitif (p<.010), liderlik ve atılganlık ile problem çözme arasında negatif bir ilişki belirlenmiştir (p<.010). Cronbach alfa katsayıları Liderlik davranışı belirleme ölçeği için. 82, problem çözme envanteri için .92, Rathus atılganlık envanteri için .76'dır. Sonuç: Hemşirelik eğitimi veren okullarda yaşayarak öğrenme ve akran eğitimi yöntemiyle yürütülen sosyal projelerle akran eğitiminin yaygınlaştırılması önerilmektedir. Giriş: Hemşirelerin sorunlarını etkin şekilde çözümlemeleri için lider ve atılgan davranış göstermeleri ve bunu mesleki eğitimleri sırasında kazanmış olmaları beklenmektedir. Amaç: Bu çalışma, akran eğitimi yöntemini destekleyen sosyal öğrenme kuramına dayandırılarak yürütülen sosyal projelerin, hemşirelik öğrencilerinde liderlik, problem çözme ve atılganlık becerilerinin gelişimi üzerine etkisini incelemek amacıyla yapılmıştır. Yöntem: Çalışma İç Anadolu Bölgesi'nde bulunan bir üniversite'nin sağlık bilimleri fakültesi dördüncü sınıf hemşirelik öğrencileri ile karma araştırma yöntemi kullanılarak yapılmıştır. Veri toplama aracı olarak sosyo-demografik özellikleri içeren anket formu, Liderlik Davranışı Belirleme Ölçeği (LDBÖ), Problem Çözme Envanteri (PÇE) ve Rathus Atılganlık Envanteri (RAE) kullanılmıştır. Okulun akademik kurul izni ve öğrencilerden yazılı onamı alınmıştır. Verilerin değerlendirilmesinde, t-testi ve korelasyon analizi kullanılmıştır. Kalitatif kısmı ses kayıtlarının deşifre edilmesi sonrası katılımcıların ifadelerinde değişiklik yapılmadan sunulmuştur. Bulgular: Akran eğitimi yöntemiyle yürütülen sosyal projelerin öğrencilerin atılganlık, liderlik ve problem çözme becerilerini geliştiğini belirlemiştir (p<0,05). Öğrencilerin ifadeleri de bu durumu destekler niteliktedir. Atılganlık ile liderlik arasında pozitif (p<.010), liderlik ve atılganlık ile problem çözme arasında negatif bir ilişki belirlenmiştir (p<.010). Cronbach alfa katsayıları Liderlik davranışı belirleme ölçeği için. 82, problem çözme envanteri için .92, Rathus atılganlık envanteri için .76'dır. Sonuç: Hemşirelik eğitimi veren okullarda yaşayarak öğrenme ve akran eğitimi yöntemiyle yürütülen sosyal projelerle akran eğitiminin yaygınlaştırılması önerilmektedir