Bitkisel bir kompozitin yüzey topografyası basılabilirliğini nasıl etkiler?

In this study, the effect of surface topography of luffa fiber reinforced green composite materials on its printability was investigated. For this purpose, bio-composite plates using luffa fiber as reinforcement and epoxy as the matrix were produced. Then, printing such as line and dot on the surfaces of these plates was carried out by the screen printing method. Before and after printing, the surface roughness values of the produced bio-composites were measured using 3D non-contact optical profilometer. Afterward, to validate these measurements and to check the printing quality, 3D Optical Profilometer was used to scan the surface roughness of bio-composite materials. According to the obtained results, the improvement of the composite surface topography is increase surface smoothness. With this result, it is clearly understood that the surface smoothness is the main parameter of printability for the resulting image clarity.Bu çalışmada, kabak lifi takviyeli bitkisel kompozit malzemelerin yüzey topografyasının basılabilirliğine etkisi incelenmiştir. Bu amaçla, takviye olarak kabak lifi ve matris olarak epoksi kullanılarak biyokompozit plakalar üretilmiştir. Daha sonra bu plakaların yüzeylerine çizgi ve nokta gibi baskılar serigrafi baskı yöntemi ile gerçekleştirilmiştir. Baskıdan önce ve sonra, üretilen biyo-kompozitlerin yüzey pürüzlülük değerleri, 3D temassız optik profilometre kullanılarak ölçülmüştür. Daha sonra bu ölçümleri doğrulamak ve baskı kalitesini kontrol etmek için 3D Optik Profilometre biyo-kompozit malzemelerin yüzey pürüzlülüğünü taramak için kullanılmıştır. Elde edilen sonuçlara göre, kompozit yüzey topografyasındaki gelişme, yüzey pürüzsüzlüğünü arttırmaktadır. Bu sonuç ile yüzey pürüzsüzlüğünün, elde edilen görüntü netliği için basılabilirliğin ana parametresi olduğu açıkça anlaşılmaktadır

A Wideband Low-frequency Pulse Radar For Hidden Objects Detection

Tez (Yüksek Lisans) -- İstanbul Teknik Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, 2010Thesis (M.Sc.) -- İstanbul Technical University, Institute of Science and Technology, 2010Bu çalışmanın amacı gizli nesneleri algılamak için geniş bandlı düşük frekanslı bir darbe radarı tasarlamaktır. Çalışmada temel radar fikri üzerinden durulmuş, radar teknolojisinin ana başlıkları incelenmiş, taşıcı darbelerin sinyal yapısı zaman domeninde ve frekans bölgesinde incelenmiş, geniş band ve düşük frekansta çalışmanın temel avantajları ortaya konmuştur. Taşıyıcı sinyal üretimi için hızlı frekans atlama ve sayısal olarak programlanabilme imkânı nedeniyle Doğrudan Sayısal Sentezleme (Direct digital synthesis) yöntemi seçilmiştir. Gösterici sistem için gerekli filtreler, kuvvetlendiriciler, zayıflatıcılar ADS programında tasarlanmış, ardından üretilmiş ve ilişkin sistem yapısı kurulmuştur. Gösterici devre Python’la kontrol edilerek, farklı hedef sezim senaryoları için test edilmiş ve sistem optimize edilmiştir. Optimize edilen son gösterici devresi çıkışı zamanda ve frekans domeninde incelenerek sistemin gizli cisimleri algılama konusunda ciddi bir potansiyele sahip olduğu ortaya konmuş.The purpose of this study is to design a wide band low-frequency pulse radar for hidden objects detection. In the study it was focused on the basic idea of radar, the main topics of radar technology was examined, the signal structure of carrier pulses was investigated in time domain and frequency region and the basic advantages of operating with broadband and at low-frequency were revealed. Due to fast frequency hopping chance and digitally programmable feature, direct digital synthesis method was selected for carrier signal generation. The required filters, amplifiers and attenuators for the demonstrator circuit were designed in ADS, then fabricated and the corresponding system structure was built up. The demonstrator was controlled by Python, was tested for different target detection scenarios and the system was optimized. The output of the optimized last demonstrator was examined in time domain and frequency region, the serious potential of the system on hidden object detection was revealed.Yüksek LisansM.Sc

Rare earth element-bearing fluorite deposits of Turkey: An overview

Rare Earth Element (REE)-bearing fluorite deposits in Turkey occur in association with Cenozoic post-collisional alkaline-carbonatite systems and can be divided into three groups: (1) carbonatite-associated; (2) those associated with subalkaline to alkaline magmatic rocks of Cretaceous to Cenozoic age; and (3) those in sedimentary successions, typically in areas dominated by limestone. Some of these deposits show significant enrichment in the REE, especially the Kızılcaören deposit which has average REE grades of almost 30,000 ppm; others have very low REE contents but have potential fluorite resources. The homogenization temperature and salinity values of fluid inclusions in these deposits vary between 600 °C and 150 °C, and 10–65 wt% NaCl eq., respectively. The carbonatite-associated deposits have the highest bulk REE contents and are LREE-enriched. As a general feature, the REE contents of the fluorite deposits decrease with decreasing homogenization temperatures and salinity of the fluorite fluid inclusions. Fluorite ore chemistry indicates that a plot of Nb + Ta versus total REE differentiates the carbonatite- hosted from the alkali intrusive- hosted and carbonate- hosted deposits. Beyond the cooling and/or dilution of the fluids, REE and fluorite deposition was driven by changes in pH, instead of change in Eh, according to our geostatistical treatment. The chondrite-normalized rare earth element patterns of each group of deposits show some similar features, indicating that the REE in the fluorite are independent of their host lithology, but reflect the magmatic systems from which they were derived. Overall, the F-REE deposits of the Anatolides-Taurides in Turkey are considered to be largely related to the post-collisional magmatic systems, but with variable contributions of fluids from other sources

Binaların Deprem Risk Durumlarının Çok Faktörlü Bir Modelle Belirlenmesi

Bu çalışmada, Sakarya İli, Akyazı ilçe merkezinde 1967-1999 depremleri arasında yapılan 12 eski binanın deprem risk durumları çok faktörlü bir model ile belirlenmiştir. Bu amaçla, ilk olarak yerinde inceleme ve gözlem yapılarak öncelik sırasına göre riskli olduğu düşünülen binalar tespit edilmiştir. İkinci aşamada, bu yapılar çok faktörlü P-25 metodu ile değerlendirilmiş ve yapıların ilk deprem risk puanları oluşturulmuştur. Üçüncü aşamada ise riskli olduğu belirlenen yapıların mimari ve statik projeleri de incelenerek puanlandırılmış ve toplam risk puanları elde edilmiştir. Buna göre binaların yaklaşık %8’ inin düşük riskli, %58’nin orta riskli ve %34’ünün de yüksek riskli olduğu, orta ve yüksek riskli binaların ise toplamda %92 oranında olduğu tespit edilmiştir. Bu sonuçlar dikkate alınarak Akyazı ilçesinde kentsel dönüşüm çalışmalarına riskli olan binaların olduğu alanlardan başlanılması, olası bir depremde can ve mal kayıplarını önlenmesi, bu çalışmanın deprem bölgelerinde örnek olarak uygulanması, benzer yerleşim alanlarındaki yapıların muhtemel Deprem Risk durumlarının tespit edilerek bu yerler için kentsel dönüşüme katkı sağlanması amaçlanmıştır

Sıçanlarda altlık değişim sıklığının lipid peroksidasyon, antioksidan durum ve histopatolojik değişiklikler üzerine etkileri

The aim of this research was to evaluate the effect of bedding change frequency on oxidative stress parameters of rats. In the experiment; animals were randomly and equally divided into 4 groups, each group consisted of 6 male rats. Group 1; bedding change every day, Group 2; bedding change once in 2 days, Group 3; bedding change once in 4 days, and Group 4; bedding change once in a week. Dust-free wood shavings were used as bedding material and the study lasted for 2 months. At the end of experimental period, MDA levels were found to be increased in blood, liver, kidney, heart, brain, and lung of groups with longer intervals of bedding change whereas GSH levels of these tissues were decreased. It was also found that SOD and CAT activities were higher in erythrocyte and lung tissues in Group 1 than the other groups. Moreover, notable histopathological alterations were observed in the tissues of longer intervals of bedding change (especially, group 3 and 4). As a result, it has been determined that long periods of bedding change in animals causes oxidative stress, tissues damages, and these alterations adversely affect the life quality of laboratory animals.Bu araştırmanın amacı sıçanlarda altlık değişim sıklığının oksidatif stres parametreleri üzerine etkisi değerlendirmektir. Çalışmada hayvanlar her grupta 6 erkek sıçan olacak şekilde rastgele ve eşit olarak 4 gruba ayrıldı. Gruplar: Grup 1; her gün altlığı değişen, Grup 2; 2 günde bir altlığı değişen, Grup 3; 4 günde bir altlığı değişen ve Grup 4; haftada bir altlığı değişen şeklinde oluşturuldu. Çalışma 2 ay olacak şekilde planlandı ve altlık malzemesi olarak tozsuz ağaç talaşı kullanıldı. Çalışmanın sonunda, daha uzun aralıklarla altlık değişimi olan gruplarda kan, karaciğer, böbrek, kalp, beyin ve akciğer dokularında MDA düzeylerinin arttığı, bu dokulardaki GSH düzeylerinin ise azaldığı görülmüştür. Ayrıca, eritrosit ve akciğer dokularında SOD ve CAT aktivitelerinin Grup 1'de, diğer gruplardan daha yüksek olduğu belirlendi. Ayrıca, daha uzun aralıklarla altlıkları değişen grupların (özellikle grup 3 ve 4) beyin, akciğer, kalp, karaciğer ve böbrek dokularında histopatolojik değişiklikler gözlendi. Sonuç olarak, hayvanlarda uzun aralıklarla altlık değişiminin oksidatif strese, doku hasarlarına yol açarak laboratuvar hayvanlarının yaşam kalitesini olumsuz etkilediği belirlenmiştir

Farklılıkla Öğrenme Yaklaşımı ile Uygulanan Temel Hareket Becerileri Eğitiminin İlkokul Öğrencilerinin Dikkat ve Motorik Özelliklerine Etkisi

The purpose of this study was to investigate the effect of differential learning approach on attention and motor skills of elementary school students through basic movement skills education program. Total 20 students aged 9-10 years in the third grade of an elementary school in Beykoz, Istanbul participated in this study. 12 of them were boys (132,75±7,38 cm. of height, 31,50±9,57 kg. of body weight) and eight of them were girls (131,95±6,19 cm., 33,57±8,19 kg. of body weight) The Basic Movement Skills program on the Yellow Cards group of the Physical Activity Cards (PAC) prepared for the “Games and Physical Activities” classes was carried out with perspective of differential learning on the experimental group during 4 course hour for 10 weeks. “Bourdon Attention Test”, “Illinois Agility Test”, 10 and 20 m. Sprint Tests”, “Flamingo Balance Test”, “Standing Long Jump Test (STJ)”, “Sit-up Test” were carried out as a pre-test in the beginning of the study period and as and post-test at the end. The data collected were determined as descriptive statistics and according to the result of the Wilcoxon Signed-Rank Test, it was seen that there was a significant statistical difference between the pre-test and post-test points of the Attention (p<0.01), 10 m. sprint (p<0.01), 20 m. sprint (p<0.01) features of the students of the experimental group and that these features were improved for the better and there was a significant statistical difference between the pre-test and post-test points of the according to the data collected, it was evaluated that the Basic Movement Skills practices with differential learning approach can be effective on the attention and speed improvements of 3th grade elementary school students.Bu çalışmanın amacı, farklılıkla öğrenme yaklaşımı ile uygulanan temel hareket becerileri eğitimi programının, ilkokul öğrencilerinin dikkat ve motorik özelliklerinin gelişimi üzerindeki etkilerini araştırmaktır. Çalışma grubunu İstanbul Beykoz İlçesindeki bir İlkokulun 3. Sınıf , 9-10 yaş grubundan 12 erkek öğrenci (boy uzunluğu 132,75±7,38 cm., vücut ağırlığı 31,50±9,57 kg.) ve 8 kız öğrenci (boy uzunluğu 131,95±6,19 cm., vücut ağırlığı 33,57±8,19 kg.) olmak üzere toplam 20 öğrenci oluşturmuştur. Bu araştırmada çalışma grubuna farklılıkla öğrenme yaklaşımı ile haftada 2 gün ve 4 ders saati olmak üzere 10 hafta süresince "Oyun ve Fiziki Etkinlikler" dersleri için hazırlanmış olan Fiziksel Etkinlik Kartları ndan Sarı Kart grubundaki, Temel Hareket Becerileri alanı olan programı uygulanmıştır. Çalışmada ön test ve son test olarak “Bourdon dikkat testi”, "Çeviklik testi", "10 m. ve 20 m. koşu sürati testleri", "Flamingo denge testi", "Durarak uzun atlama testi ", “Mekik testi” yapılmıştır. Elde edilen veriler, tanımlayıcı istatistikler olarak belirlenmiş ve Wilcoxon işaretli sıralar toplamı testi sonucuna göre de deney grubu öğrencilerinin Dikkat (p<0.01), 10 m. koşu (p<0.01), 20 m. koşu (p<0.01) özelliklerinin ön ve son test puanları arasında istatistiksel açıdan anlamlı bir fark olduğu ve bu özelliklerin olumlu yönde geliştiği saptanmıştır. Elde edilen verilere göre farklılıkla öğrenme yaklaşımı ile uygulanan temel hareket beceri eğitimi uygulamalarının 3. sınıf ilkokul öğrencilerinin özellikle dikkat ve sürat özelliklerinin gelişimi üzerine etkili olabileceği değerlendirilmiştir

Increased Caspase-3 Immunoreactivity of Erythrocytes in STZ Diabetic Rats

Eryptosis is a term to define apoptosis of erythrocytes. Oxidative stress and hyperglycemia, both of which exist in the diabetic intravascular environment, can trigger eryptosis of erythrocytes. In this experimental study, it is presented that the majority of erythrocytes shows caspase-3 immunoreactivity in streptozocin- (STZ)-induced diabetic rats. Besides that, caspase-3 positive erythrocytes are aggregated and attached to vascular endothelium. In conclusion, these results may start a debate that eryptosis could have a role in the diabetic complications

Potential protective effect of boron against gentamicin-induced oxidative stress on rat tissues

Çalışmada gentamisin maruziyeti ile toksisite oluşturulan ratlarda borun (B) muhtemel koruyucu etkisinin belirlenmesi amaçlandı. Bu amaçla Wistar albino 56 erkek rat kullanıldı. Her grupta 7 hayvan olacak şekilde, kontrol, gentamisin (100 mg/kg i.p.), B-5 (5 mg/kg B, i.p.), B-10 (10 mg/kg B, i.p.), B-20 (20 mg/kg B, i.p.), B-5 + gentamisin (5 mg/kg B ve 100 mg/kg gentamisin, i.p.), B-10 + gentamisin (10 mg/kg B ve 100 mg/kg gentamisin, i.p.), B-20 + gentamisin (20 mg/kg B ve 100 mg/kg gentamisin, i.p.) olarak 8 gruba ayrıldı. Ratlara B uygulaması gentamisin enjeksiyonundan 4 gün önce verilmeye başlandı. Gentamisin uygulamasına 4. gün başlandı ve 12. gün bu uygulama sonlandırıldı. Gentamisin uygulamasının bitişinden itibaren hayvanlara 2 gün daha B verildi. Uygulama sonunda hayvanlardan anestezi altında karaciğer, kalp, beyin, akciğer ve testis dokuları alındı. Gentamisinin karaciğer dokusunda malondialdehid düzeylerini arttırdığı, buna karşın redükte glutatyon düzeylerini, superoksid dismutaz ve katalaz aktivitelerini azalttığı tespit edildi. Histopatolojik incelemede gentamisinin dokularda hasar oluşturduğu gözlendi. Buna karşın, B uygulamasının gentamisin ile indüklenen hasarı azalttığı tespit edildi.The objective of this study was to determine the protective effects of boron on gentamicin induced toxicity in rats. Rats were divided into eight experimental groups containing seven animals in each group. Experimental groups were as follows; control group (fed without B), gentamicin group (100 mg/kg, i.p.), B-5 group (5 mg/kg B, i.p.), B-10 group (10 mg/kg B, i.p.), B-20 group (20 mg/kg B, i.p.), B-5 + gentamicin group (5 mg/kg B and 100 mg/kg gentamicin, i.p.), B-10 + gentamicin group (10 mg/kg B and 100 mg/kg gentamicin, i.p.), and B-20 + gentamicin group (20 mg/kg B and 100 mg/kg gentamicin, i.p.). B was given to rats before four days. Gentamicin was given to rats on the fourth day and finished on the twelfth day. Also, administration of B was completed the fourteenth day. End of the experiment, liver, hearth, brain, lung, and testis tissues were collected from animals under anaesthesia. Administration of gentamicin increased malondialdehyde levels whereas decreased reduce glutathione levels, superoxide dismutase and catalase activities in the liver. Histopathologically, damages were detected in the tissues of gentamicin group. However, treatment of boron resulted in a reversal of gentamicin-induced damages

Contribution of Endorectal Ultrasound, Magnetic Resonance Imaging and Positron Emission Tomography to Operation Strategy in Rectal Cancer

Objective:Colorectal cancer is the most common type of cancer in the gastrointestinal tract. Preoperative staging is important for applying appropriate treatment modalities. The role of endorectal ultrasonography (ERUS), magnetic resonance imaging (MRI) and positron emission-computed tomography (PET-CT) in rectal cancer patients was evaluated.Method:In this study, between October 2010-April 2012, 30 patients who were diagnosed as rectal cancer clinically and histopathologically were evaluated with ERUS, MRI and PET-CT preoperatively and results were compared with histopathologic findings.Results:Between October 2010-April 2012, 30 patients who were diagnosed as rectal cancer with biopsy in Bezmialem University Medical Faculty Hospital General Surgery Department were included in this study [20 male (66.6%), 10 female (33.3%) and their ages are 38-75 years old, 21 of them received neoadjuvant treatment and 9 of them did not received]. All patients were evaluated with MRI, ERUS and PETCT preoperatively. Rectal cancer patients who are primarily operated from rectal adenocarcinoma were included in this study. For T staging, preoperative MRI, ERUS and PET-CT staged 9 (31%), 12 (41%) and 12 (40%) of 30 patients accurately, respectively. For N staging, preoperative MRI, ERUS and PET-CT staged 15 (51%), 16 (55.1%) and 17 (56.6%) of 30 patients accurately, respectively. In comparison to other modalities, PET-CT did not yield a significant difference in staging and did not change operation strategy. PET-CT detected distant metastasis in 3 patients. One of them was liver and two of them were lung metastasis. Biopsies from mass predicted as lung metastasis did not result as metastasis. PET-CT has high rates of false positivity to detect distant metastasis. In statistical analysis, significant p-values for evaluation could not be obtained.Conclusion:Efficacy of routine use of PET-CT on staging, evaluation of T, N and extramesorectal spread could not be shown

Long-term prognosis of patients with heart failure: Follow-up results of journey HF-TR study population

Background: Despite advances in therapeutic management of patients with heart failure, there is still an increasing morbidity and mortality all over the world. In this study, we aimed to present the 3-year follow-up outcomes of patients included in the Journey HF-TR study in 2016 that has evaluated the clinical characteristics and management of patients with acute heart failure admitted to the hospital and present a national registry data. Methods: The study was designed retrospectively between November 2016 and December 2019. Patient data included in the previously published Journey HF-TR study were used. Among 1606 patients, 1484 patients were included due to dropout of 122 patients due to inhospital death and due to exclusion of 173 due to incomplete data. The study included 1311 patients. Age, gender, concomitant chronic conditions, precipitating factors, New York Heart Association, and left ventricular ejection fraction factors were adjusted in the Cox regression analysis. Results: During the 3-year follow-up period, the ratio of hospitalization and mortality was 70.5% and 52.1%, respectively. Common causes of mortality were acute decompensation of heart failure and acute coronary syndrome. Angiotensin receptor blockers, beta-blockers, statin, and sacubitril/valsartan were found to reduce mortality. Hospitalization due to acute decompensated heart failure, acute coronary syndrome, lung diseases, oncological diseases, and cerebrovascular diseases was associated with the increased risk of mortality. Implantation of cardiac devices also reduced the mortality. Conclusions: Despite advances in therapeutic management of patients with heart failure, our study demonstrated that the long-term mortality still is high. Much more efforts are needed to improve the inhospital and long-term survival of patients with chronic heart failure