Okul Öncesi ve İlköğretimde Beden Eğitimi ve Oyun Eğitimi: Sistematik Derleme

The purpose of this study was to systematically analyze studies which were about game and physical education published between 2009-2019 years. Study was conducted through studies published on databases of Higher Education Institution (YOK) thesis dates between 2009-2019 years, Dergi park and Google Academic in terms of terms “physical education” and “game/play” in primary and secondary schools. There were 46 studies detected by physical education related three thesis from 548 master thesis, one doctoral dissertation; game related 30 thesis from 1661 master thesis, 12 doctoral dissertation. In dergi park database, 45 articles were selected; a) physical education related 13 articles from 28.160 articles, b) game/play related 32 articles from 1649 articles. In google academic database, 8 articles were determined; a) physical education related one article from 17100 articles, seven articles from 17.700 articles. There were 99 studies determined as 53 scientific researches, 33 master thesis and 13 doctoral dissertations in dates between 2009-2019. This study comprises of reviewing scientific researches in terms of physical education and game/play in preschool and primary school. Future directions have been discussed.Çalışmamızda; okulöncesi ve ilköğretimde beden eğitimi ve oyun eğitimi ile ilgili 2009 ve 2019 yılları arasında yayınlanmış akademik çalışmaların gözden geçirilmesi ve çalışmalardan elde edilen verilerin sistematik biçimde incelenmesi amacıyla gerçekleştirilmiştir. Çalışma 2009-2019 yılları arasında Yüksek Öğretim Kurumu (YÖK) tez sorgu sayfasında yayınlanan doktora ve yüksek lisans tezleri ile Dergipark ve Google Akademi’de yayınlanan makaleler; okulöncesi ve ilköğretimde “beden eğitimi” ve “oyun” anahtar kelimelerinin kombinasyonu şeklinde literatür taraması yapılmıştır. YÖK tez sorgu sayfasında okulöncesi ve ilköğretimde; beden eğitimi ile ilgili 548 tezden Üç yüksek lisans tezi, bir doktora tezi, oyun ile ilgili 1661 tezden 30 yüksek lisans tezi, 12 doktora tezi olmak üzere toplam 46 çalışma tespit edilmiştir. Dergi Parkta okulöncesi ve ilköğretimde beden eğitimi ile ilgili 28160 bilimsel makaleden 13, oyun ile ilgili 1649 bilimsel makaleden 32 olmak üzere toplam 45 çalışma tespit edilmiştir. Google Akademikte ise okulöncesi ve ilköğretimde beden eğitimi ile ilgili 17.100 bilimsel makaleden bir, oyun ile ilgili 17.700 bilimsel makaleden 7 olmak üzere toplam 8 çalışma tespit edilmiştir. Okulöncesi ve ilköğretimde beden eğitimi ve oyun eğitimi ile ilgili 2009 ila 2019 yılları arasında yayınlanmış çalışmaların incelenmesi sonucu bu yıllar arasında 53 bilimsel makale, 33 yüksek lisans ve 13 doktora tezi olmak üzere toplam 99 bilimsel çalışma belirlenmiştir

Oyun Senaryolarıyla Durumsal Öğretim: Beden Eğitimi Derslerinde Spor Öğretimi için Yenilikçi Bir Model

Physical education teachers are expected to have sport specific content knowledge and know pedagogical models in order to teach sports and games in physical education lessons in authentic settings. Even though sports in physical education lessons are taught sufficiently, teaching sport specific skills mostly depends on traditional or techniques-focused teaching methods. The purpose of this study was to explain components, qualities and pedagogical steps of an innovative pedagogical model, Situated Game Teaching through Set Plays, which uses situated game scenarios reflecting real match situations, and discussing its appropriateness for physical education and sport curriculum in Turkey. The aim of this model is to improve students’ game competencies through situated game scenarios and support them to enjoy a lifelong physical activity for a healthy life. Students who are mentally engaged to analyze the cues and relations among game parameters can improve reflective thinking, decision making and problem-solving competencies to select appropriate techniques, strategies and tactics. Future research should focus on analyzing the effectiveness of the model on technique development, tactical decision making, and motivation of students.Beden eğitimi öğretmenlerinin, öğretim sürecini gerçek koşullara uyumlu hale getirmek için öğrettikleri spor ve oyunlara ait alan bilgisine sahip olmalarının yanında pedagojik modelleri bilmeleri ve uygulamaları beklenmektedir. Beden eğitimi derslerinde spor dalları yeterince öğretiliyor olsa da spora özgü becerilerin öğretimi çoğunlukla geleneksel ya da teknik odaklı öğretim yöntemleriyle gerçekleştirilmektedir. Bu çalışmanın amacı temelini durumsal öğrenme kuramından alarak hazırlanan yenilikçi bir pedagojik model olan Oyun Senaryolarıyla Durumsal Öğrenme Modelinin bileşenleri, özellikleri ve pedagojik adımlarını açıklamak ve Türkiye beden eğitimi ve spor dersi öğretim programlarına uygunluğunu tartışmaktır. Modelin hedefi ilişkisel ve durumsal oyun senaryoları yoluyla öğrencilerin oyunsal yeterliliklerini geliştirmek ve onları yaşam boyu sağlık kazandırıcı fiziksel aktiviteden keyif almaları konusunda desteklemektir. Modelin, ipuçlarını kavramak ve bunlar arasındaki ilişkileri analiz etmek için zihinsel çaba harcayan öğrencilerin maç koşullarında uygun teknik, strateji ve taktiği seçmek için yansıtıcı düşünme, karar verme ve problem çözme konusundaki yetkinliklerini geliştirme potansiyeli olduğu düşünülmektedir. Gelecek çalışmaların modelin öğrencilerin teknik gelişimi, taktiksel karar verme ve güdülenmeleri üzerindeki etkisini incelemesi önerilmektedir

Beden Eğitimi Öğretmen Adaylarının Akademik Başarılarında Yükseköğretime Geçiş Sınavı, Ağırlıklı Ortaöğretim Başarı Puanı ve Özel Yetenek Sınav Puanlarının Etkisi: Mersin Üniversitesi Örneği

Purpose was to analyze the impact of the transition to higher education examination (YGS), weighted high school grade point average (AOBP) and special talent examination scores (ÖYSP-SP) on the academic success (GNO) of preservice physical education teachers. Sample group included 189 pre-service physical education teachers graduated from Department of Physical Education and Sports Teaching in the last five years. Data were collected from official sources via retrospective archive searching. The data analysis was conducted by t test, one-way ANOVA, Kruskal-Wallis H and Welch test if the variances are inhomogeneous. Scheffe and Tamhane’s T2 tests used as post-hoc tests. Correlation analysis was used to test the relation among independent variables while multi-linear regression analyses were used to test the predictive power between dependent and independent variables. Error margin was set as 0,01 and 0,05. YGS scores differed by sex. Men’s scores average (M= 264,99; SD= 37,05) were significantly higher than women’s scores (M= 241,22; SD= 34,66). In the meantime, those having YGS score interval between 160,00-210,00 have higher ÖYSP scores than those between 310,01-360,00. Those scoring 310,01-360,00 in YGS have higher GNO than those scoring 160-210 and 210,01-260,00 (p0,01). Although there was no correlation between YP and GNO, a positive correlation was observed between GNO, YGS and AOBP (p0,01). YGS scores and AOBP only explained 24% of total variance in academic success. Those with lower YGS scores were more successful in ÖYSP-SP, yet this success had no impact on the academic success of pre-service teachers. The most effective variance in academic success was AOBP. For this reason, AOBP should be given importance when choosing physical education teacher candidates.Çalışmanın amacı, beden eğitimi öğretmen adaylarının akademik başarılarında (GNO) Yükseköğretime Geçiş Sınavı puanları (YGS), Ağırlıklı Ortaöğretim Başarı Puanı (AOBP) ve Özel Yetenek Sınav Puanlarının (ÖYSP-SP) etkisini incelemektir. Bu araştırma retrospektif ve kesitsel çalışma türündedir. Örneklem grubunu beden eğitimi ve spor öğretmenliği bölümünden son beş yılda mezun olmuş toplam 189 öğretmen adayı oluşturmaktadır. Veriler, geçmişe dönük arşiv taraması yoluyla resmi kaynaklardan alınmıştır. Verilerin analizinde Levene’s testi, t testi, One-Way ANOVA testi, Kruskal-Wallis H testi ve varyansların homojen olmadığı durumlarda Welch testi kullanılmıştır. Post-Hoc test olarak Scheffe ve Tamhane’s T2 testleri uygulanmıştır. Bağımsız değişkenler arasındaki ilişki için korelasyon, bağımlı değişkeni bağımsız değişkenlerin yordama gücünü test etmek için de Çoklu Doğrusal Regresyon ® analizleri yapılmıştır. Hata payına 0,01 ve 0,05 olarak bakılmıştır. YGS puanları cinsiyete göre farklılık göstermektedir. Erkeklerin puan ortalamaları (M= 264,99; SD= 37,05) kadınların ortalamalarından (M= 241,22; SD= 34,66) anlamlı biçimde yüksek bulunmuştur (p<0,05). Aynı zamanda, YGS puan aralığı 160,00-210,00 olanlar 260,01-310,00 ve 310,01-360,00 aralığında olanlardan daha yüksek ÖYSP-SP puanına sahiptirler (p<0,05). YGS’den 310,01-360,00 arası puan alanlar 160-210 ve 210,01-260,00 arası puan alanlardan daha yüksek GNO’ya sahiplerdir (p<0,05). Yerleştirme Puanı (YP) ile ÖYSP-SP ve AOBP arasında pozitif ve yüksek (p<0,01), YP ile YGS arasında negatif bir korelasyon bulunmaktadır (p>0,01). YP ile GNO arasında herhangi bir ilişki görülmemesine rağmen, GNO ile YGS ve AOBP arasında pozitif korelasyon gözlenmiştir (p<0,01). Regresyon analizi sonucuna göre YGS, AOBP ve GNO arasında anlamlı bir ilişkinin olduğu, GNO ile ÖYSP-SP arasında ise anlamlı bir ilişkinin olmadığı bulunmuştur (R= ,49; R2= ,24; p<0,01), YGS Puanı ve AOBP akademik başarıdaki toplam varyansın % 24’ünü açıklayabilmektedir. Sonuç olarak, Düşük YGS puanı olanlar özel yetenek sınavlarında daha başarılı olurken, bu başarı öğretmen adaylarının akademik başarıları üzerinde etkili değildir. Adayların akademik başarılarında en etkili olan değişken AOBP’dır. Bu nedenle, beden eğitimi öğretmen aday seçiminde AOBP'na önem verilmelidir

Farklılıkla Öğrenme Yaklaşımı ile Uygulanan Temel Hareket Becerileri Eğitiminin İlkokul Öğrencilerinin Dikkat ve Motorik Özelliklerine Etkisi

The purpose of this study was to investigate the effect of differential learning approach on attention and motor skills of elementary school students through basic movement skills education program. Total 20 students aged 9-10 years in the third grade of an elementary school in Beykoz, Istanbul participated in this study. 12 of them were boys (132,75±7,38 cm. of height, 31,50±9,57 kg. of body weight) and eight of them were girls (131,95±6,19 cm., 33,57±8,19 kg. of body weight) The Basic Movement Skills program on the Yellow Cards group of the Physical Activity Cards (PAC) prepared for the “Games and Physical Activities” classes was carried out with perspective of differential learning on the experimental group during 4 course hour for 10 weeks. “Bourdon Attention Test”, “Illinois Agility Test”, 10 and 20 m. Sprint Tests”, “Flamingo Balance Test”, “Standing Long Jump Test (STJ)”, “Sit-up Test” were carried out as a pre-test in the beginning of the study period and as and post-test at the end. The data collected were determined as descriptive statistics and according to the result of the Wilcoxon Signed-Rank Test, it was seen that there was a significant statistical difference between the pre-test and post-test points of the Attention (p<0.01), 10 m. sprint (p<0.01), 20 m. sprint (p<0.01) features of the students of the experimental group and that these features were improved for the better and there was a significant statistical difference between the pre-test and post-test points of the according to the data collected, it was evaluated that the Basic Movement Skills practices with differential learning approach can be effective on the attention and speed improvements of 3th grade elementary school students.Bu çalışmanın amacı, farklılıkla öğrenme yaklaşımı ile uygulanan temel hareket becerileri eğitimi programının, ilkokul öğrencilerinin dikkat ve motorik özelliklerinin gelişimi üzerindeki etkilerini araştırmaktır. Çalışma grubunu İstanbul Beykoz İlçesindeki bir İlkokulun 3. Sınıf , 9-10 yaş grubundan 12 erkek öğrenci (boy uzunluğu 132,75±7,38 cm., vücut ağırlığı 31,50±9,57 kg.) ve 8 kız öğrenci (boy uzunluğu 131,95±6,19 cm., vücut ağırlığı 33,57±8,19 kg.) olmak üzere toplam 20 öğrenci oluşturmuştur. Bu araştırmada çalışma grubuna farklılıkla öğrenme yaklaşımı ile haftada 2 gün ve 4 ders saati olmak üzere 10 hafta süresince "Oyun ve Fiziki Etkinlikler" dersleri için hazırlanmış olan Fiziksel Etkinlik Kartları ndan Sarı Kart grubundaki, Temel Hareket Becerileri alanı olan programı uygulanmıştır. Çalışmada ön test ve son test olarak “Bourdon dikkat testi”, "Çeviklik testi", "10 m. ve 20 m. koşu sürati testleri", "Flamingo denge testi", "Durarak uzun atlama testi ", “Mekik testi” yapılmıştır. Elde edilen veriler, tanımlayıcı istatistikler olarak belirlenmiş ve Wilcoxon işaretli sıralar toplamı testi sonucuna göre de deney grubu öğrencilerinin Dikkat (p<0.01), 10 m. koşu (p<0.01), 20 m. koşu (p<0.01) özelliklerinin ön ve son test puanları arasında istatistiksel açıdan anlamlı bir fark olduğu ve bu özelliklerin olumlu yönde geliştiği saptanmıştır. Elde edilen verilere göre farklılıkla öğrenme yaklaşımı ile uygulanan temel hareket beceri eğitimi uygulamalarının 3. sınıf ilkokul öğrencilerinin özellikle dikkat ve sürat özelliklerinin gelişimi üzerine etkili olabileceği değerlendirilmiştir

Oyun Konsollu Fiziksel Aktivite Programı ile Otizm Spektrumundaki Bireylerde Fiziksel Uygunluğun Geliştirilmesi

The aim of this study was to investigate the effects of game consoles on the physical fitness levels of young individuals with autism spectrum disorders. Sample consisted of 8 individuals (4 male, 4 female), aged 11-18 years who were attending a sports training center. ABAB - multiple baseline across participants, single case research design was used. Overall study period was 14 weeks and the minimum research group participation period was 12 weeks. Camera was used to record the activities. The alternative treatment groups were given a routine training program that is provided by the center. The experiment group received an adapted physical activity training program using the kinect game console. Eurofit test battery was used for physical fitness assessments. Pre-test post-test measures were reported regarding the physical fitness levels were. Considering the evaluated results; The average percentage of the percentage increase in the Flamingo equilibrium test was 60.15%, the average of the increase percentage in the elasticity measurement results was 62.39, the mean percentage of the increase in body strength test was 45.46%, the average of the increase in running speed was 12.37%, the average of the increase in durability was 43.14%. Findings show significant improvements on the physical fitness levels of participants in the experimental group (console training) in contrast to the alternative treatment group (routine program).Bu araştırmanın amacı, Otizm Spektrum Bozukluğu olan (OSB’li) bireylerin katıldığı oyun konsollu uyarlanmış fiziksel aktivite antrenman programının; fiziksel uygunluğa etkilerini belirlemektir. Araştırma grubu 11-18 yaş aralığında olan sekiz OSB’li bireylerden oluşmuştur. Sporcular araştırma başlamadan önce de merkezde spor yapmakta olan 8 kişilik 4’ü erkek 4’ü kadın OSB’li bireylerdir. 8 kişilik bu grup rastgele seçilen 4’er kişilik kadın ve erkek gruplarından oluşmaktadır. Antrenmanların programlanması sürecinde araştırma yöntemi olarak Tek Denekli Araştırma Yöntemlerinden ABAB modeli kullanılmıştır. Araştırmaya alınan bireylere 14 hafta boyunca haftada 4 gün, her gün birer saat olmak üzere haftada 4 saat antrenman yaptırılmıştır. Antrenmanlar çalışmaların yapıldığı alanlarda kameraya çekilmiştir. Kontrol gruplarına standart antrenman programları uygulanırken araştırma gruplarına ise “Oyun konsollu uyarlanmış fiziksel aktivite antrenman programı isimli özel bir antrenman programı uygulanmıştır. Araştırmada fiziksel uygunluk düzeyleri ile ilgili gelişimler izlenmiş ve değerlendirilmiştir. Fiziksel uygunluk değerlendirmesinde eurofit test bataryası kullanılmıştır. Sporculara ön test son test ölçümleri uygulanarak fiziksel uygunluk düzeyleri de değerlendirilmiştir.Değerlendirilen sonuçlar ele alındığında; Flamingo denge testi artış yüzdesinin ortalaması 60.15, Esneklik Ölçüm sonuçlarındaki artış yüzdesinin ortalaması 62.39, Gövde Kuvveti Testi artış yüzdesinin ortalaması %68.67, Bükülü Kol Asılmada artış yüzdesinin ortalaması %62.16, Kol Hareketinin Süratindeki artış yüzdesinin ortalaması %13.84, Durarak Çift Bacak Öne Sıçrama artış yüzdesinin ortalaması %45.46, Koşu Sürati artış yüzdesinin ortalaması %12.37, Dayanıklılıktaki artış yüzdesinin ortalaması ise %43.14 gözlemlenmiştir. Sonuç olarak uyarlanmış antrenman programına katılan OSB’li bireylerin fiziksel uygunluk testlerinin sonuçları incelendiğinde sonuçlarda artan bir fark olduğu ve farkın uyarlanmış antrenman programı uygulaması lehine anlamlı olduğu bulunmuştur

Antropometrik Özelliklerin Voleybolda Servis Performansına Etkisinin İncelenmesi

The purpose of this study is to examine the effects of anthropometry on volleyball serve performance. The researchers recorded serve performances of the volleyball players that participated at the Universities Volleyball League organized by the Turkish University Sports Federation. The Volleyball Serve Scouting Sheet developed by the researchers was used to collect data. The area that the ball was served to, or the type of error (ace, net, out) were recorded on the sheet. Personal information of the athletes who volunteered to participate in the study was collected; height, raised arm height, and body weight were measured. The coefficient of variation and Q-Q plot test were used to test the normal distribution of the data. The significance level was set as p<0.05. Independent samples t-test was used for the statistical analysis. As a result, it was observed that the height and raised arm height of the male volleyball players had an effect on the ability to serve aces (p<0.05).Bu çalışmanın amacı, voleybol oyuncularının antropometrik özelliklerinin servis performanslarına etkisinin incelenmesidir. Bu amaçla, Türkiye Üniversite Sporları Federasyonu tarafından gerçekleştirilen Ünilig Voleybol Müsabakalarına katılan bazı takımların müsabakaları izlenmiş ve oyuncuların servis performanslarının değerlendirilmesi için, araştırmacılar tarafından geliştirilen servis performansı gözlem formu kullanılarak, müsabakalarda kullanılan servislerin, hangi bölgeye atıldığı ya da servisin doğrudan sayı ile sonuçlanıp sonuçlanmadığı kaydedilmiştir. Çalışmaya katılmayı kabul eden sporcuların kişisel bilgileri toplanmış; boy uzunluğu, erişme yüksekliği ve vücut ağırlığı ölçümleri yapılmıştır. Verilerin normal dağılıma uygunluğunun test edilmesi için varyasyon katsayısı ve Q-Q plot testi kullanılmış ve tüm istatistiklerde anlamlılık düzeyi 0,05 olarak kabul edilmiştir. Verilerin analizi için bağımsız örneklem t testi kullanılmıştır. Araştırma sonuçlarına göre, erkek voleybolcuların boy uzunluğu ve erişme yüksekliği değerlerinin, servis atışında doğrudan sayı alma becerisi üzerinde etkili olduğu (p<0,05) görülmüştür

Yöneticilerin Takım Çalışması Etkinlikleri İle Desteklenmiş Kalite Yönetimi Eğitimine Katılıma Bakış Açılarının Değerlendirilmesi

The aim of this study was to examine the thoughts of the organizational managers who participated in quality management training which was enhanced by group dynamics activities. For this purpose, group dynamics activities were carried out during the training of 60 administrators, including academic and administrative personnel, who had attended the 2-day Hitit University Quality Management Training. The participants were asked to take part in three twenty-minute sessions of group dynamics events. Following the Quality Management Training, a web-based survey was conducted to obtain data from the participants by using the evaluation form designed by the researchers. It was concluded that participation in the group dynamics activities contributed to increase the efficiency of the training, increased the motivation for the training participation, and affected the sense of belonging at work positively.Bu çalışmanın amacı, kurum içi eğitim toplantısı olarak düzenlenen Kalite Yönetimi Eğitimi’ne katılım sağlayan üniversite yöneticileri için tasarlanmış olan takım çalışması etkinliklerine iştirak eden yöneticilerin bu aktivitelere katılıma ilişkin görüşlerinin incelenmesidir. Araştırma kapsamında, 2 gün süre ile devam etmiş olan Hitit Üniversitesi Kalite Yönetimi Eğitimi’ne katılan, akademik ve idari personelin yer aldığı 60 yöneticiye eğitim süresince takım çalışması etkinlikleri uygulamaları yaptırılmıştır. Katılımcılara, eğitim seanslarının aralarında olacak şekilde dört kez 20’şer dakikalık etkinlikler planlanmıştır. Etkinliklere katılımın etkilerinin değerlendirilmesi amacıyla, araştırmacılar tarafından tasarlanan değerlendirme formu kullanılarak web tabanlı veri toplama yöntemi ile elde edilen bilgilere göre, takım çalışması etkinliklerine katılımın, yöneticilerin eğitimin veriminin artmasına katkı sağladığı, eğitime katılıma ilişkin motivasyonlarını yükselttiği, kurumsal aidiyet duygularını olumlu etkilediği sonucuna ulaşılmıştır

14 Haftalık Voleybol Dersinin Beden Eğitimi Öğretmen Adaylarının Alan Bilgisine Etkisi

Volleyball course takes place on secondary and high school curriculums. It also takes place on physical education teacher education undergraduate programs. Physical education teacher education students are supposed to have volleyball content knowledge before graduating teacher education programs. This study aims to examine physical education teacher education students’ volleyball content knowledge level after they newly completed volleyball course. Participants were 15 female and 23 male, totally 38 students. Data were collected with volleyball common content knowledge test and content map. Paired sample t-test and descriptive statistics were utilized for statistical calculations. Results showed that while participants reached expected common content knowledge level (70% and over), their specialized content knowledge levels were lower than expected (3.0 or over). As a conclusion, common content knowledge focused course increased physical education teacher education students’ common content knowledge level. Specialized content knowledge which directly affects physical education teacher education students’ quality can be obtained by content and applications focusing on it.Voleybol, ortaokul ve lise beden eğitimi ve spor dersi öğretim programının yanı sıra beden eğitimi öğretmeni yetiştiren kurumların lisans programlarında da yer almaktadır. Beden eğitimi öğretmen adaylarının öğretmen yetiştiren kurumlardan mezun olmadan önce yeterli voleybol alan bilgisine sahip olmaları gerekmektedir. Bu çalışmanın amacı, voleybol dersini yeni tamamlamış beden eğitimi ve spor öğretmenliği bölümü öğrencilerinin voleybol alan bilgisi düzeyinin incelenmesidir. Çalışmaya 15 kadın ve 23 erkek, toplam 38 beden eğitimi ve spor öğretmen adayı katılmıştır. Veri toplama aracı olarak voleybol genel alan bilgisi testi ve içerik haritası kullanılmıştır. Toplanan veriler bağımlı örneklem t-testi ve tanımlayıcı istatistik kullanılarak analiz edilmiştir. Bulgulara göre katılımcıların genel alan bilgisi istendik düzeye ulaşırken (% 75 ve üzeri), özelleşmiş alan bilgisi değerleri beklenen düzeyin (3.0 ve üzeri) oldukça altında bulunmuştur. Sonuç olarak, genel alan bilgisi odaklı bir ders sonrası öğretmen adaylarının genel alan bilgisi düzeyleri de anlamlı olarak artmıştır. Beden eğitimi öğretmen adaylarının öğretim kalitesini doğrudan etkileyen özelleşmiş alan bilgisi de ancak ona odaklanan içerik ve uygulamalarla kazandırılabilir

Voleybol Milli Takım Gelişim Kampına Çağrılan 14-15 Yaş Grubu Erkek Sporcuların Hedef Yönelimleri ve Yaşam Doyum Düzeyleri

The purpose of this study was to determine goal orientations and life satisfaction levels of talented young players, and to show the importance of knowing the player to get them to perform their potential. A total of 72 male volleyball players (aged 14-15) who were invited to the development camp of the national volleyball team participated in the study. Volleyball players’ goal orientations were measured by the Task and Ego Orientation Scale in Sports (TEOSS). The volleyball players’ perceived life satisfaction levels were measured by using the Life Satisfaction Scale (LSS). Descriptives, Pearson’s r, independent samples t-test, Mann-Whitney U, Kruskal-Wallis and ANOVA tests were carried out where appropriate. No statistically significant difference was found between experience, considerable achievements, income from the club, or age groups of Ego, Task, and Life Satisfaction mean scores. Players studying at middle school had higher mean scores of task and ego orientation when compared to high school students. Players living in provinces had higher life satisfaction scores than those living in towns. The ego and task orientation scores of the volleyball players with a life satisfaction score of more than 20 were higher than those with a life satisfaction score below 20 (p<.05). The analysis of correlations between Goal Orientations (Ego and Task) and Life Satisfaction revealed positive significant correlations between Task Orientation and Ego Orientation, Task Orientation and Life Satisfaction, and Ego Orientation and Life Satisfaction. As a result, the positive correlation between the life satisfaction and target aspects of the young male players invited to the development camp of the national volleyball team can be used to improve their performance. In goal setting, the use of scientific methodology to determine the motivation environment that will be created according to the players' ego and goal orientation scores can help improve the performance of promising players.Bu çalışmanın amacı, yetenekli genç sporcuların hedef yönelimlerinin ve yaşam doyum düzeylerinin belirlenerek, bu sporcularda beklenen performansa ulaşmasında hem sporcuların tanınması hem de uygun antrenman ortamlarının oluşturulması açısından bilimsel yöntemlerden faydalanmanın önemini ortaya koymaktır. Çalışmaya, voleybol milli takımı gelişim kampına çağrılan 14-15 yaş grubu toplam 72 erkek voleybolcu katılmıştır. Voleybolcuların hedef yönelimleri ile yaşam doyum düzeylerine ilişkin verilerin toplanmasında, Sporda Görev ve Ego Yönelim Ölçeği (SGEYÖ) ve Yaşam Doyum Ölçeği (YDÖ) ölçeği kullanılmıştır. Çalışmada betimsel istatistikler ile Pearson korelasyon testi, bağımsız örneklem t testi, Mann-Whitney U testi, Kruskal-Wallis testi ve varyans analizleri yapılmıştır. Ego, görev ve yaşam doyum puanları ortalamaları arasındaki farklara ve ilişkilere bakılmıştır. Yapılan karşılaştırmalar sonucunda; sporcuların deneyimleri, önemli başarıları, oynadıkları kulüplerden gelir elde etme durumları ya da yaş grupları arasında istatistiksel olarak anlamlı bir fark olmadığı, buna karşın ortaokulda okuyan voleybolcuların hem görev hem de ego yönelim puanı ortalamalarının lisede okuyan voleybolculardan daha yüksek olduğu bulunmuştur. İlde yaşayan voleybolcuların yaşam doyum puanları ilçede yaşayan voleybolculardan daha yüksektir. 20 puanın altında yaşam doyumuna sahip olan voleybolcular ile 20 puanın üstünde yaşam doyum düzeyine sahip voleybolcuların görev ve ego yönelim puanları arasında istatistiksel olarak anlamlı farklar bulunmuştur. Yaşam doyum puanı 20’nin üstünde olan voleybolcuların ego ve görev yönelimi puanları yaşam doyum puanı 20’nin altında olanlardan daha yüksektir. Hedef yönelimi ve yaşam doyumu arasındaki ilişkilerde, görev yönelimi ve ego yönelimi arasında; hem görev yönelimi hem de ego yönelimi ile yaşam doyumu arasında pozitif yönde anlamlı ilişki bulunmuştur. Sonuç olarak; milli takım gelişim kampına çağrılan erkek sporcuların yaşam doyumları ile hedef yönelimleri (ego ve görev) arasındaki pozitif yönde anlamlı ilişkinin sporcuların performanslarının gelişiminde kullanılabileceği değerlendirilmektedir. Yaşam doyum düzeyleri normalin altında olan sporcuların hedef yönelim puanlarının da düşük olmasının, bu sporcuların performans gelişimlerini olumsuz etkileyebileceği düşünülmektedir. Sporcuların ego ve görev yönelimi puanlarına bakarak ne tür motivasyonel bir iklim yaratılacağına karar vermede bilimsel yöntemlerden faydalanılarak, elit sporcu olma potansiyeli olan sporcuların performans gelişimlerine katkı sağlanabilir

Sporcular ve grip

Yurdumuzda yeni tanınmaya başlayan gribin, henüz benzeri hastalıklardan ayrımı sağlıklı olarak yapılamamaktadır. Sonbahar ve kış aylarında yaygın olarak görülen ve "gripal enfeksiyonlar" olarak tanımlanan üst solunum yolu enfeksiyonları, etkenlerine göre araştırıldığında, bu hastalıkların %49.5'unun grip virüsü (Myxovirüs İnfluenza) ile oluşurken, geriye kalan %50.5'u ise 9 değişik mikroorganizma arasında paylaşılmaktadır. Bu yüzden, en büyük orana sahip gripten korunma önem kazanmaktadır. Ayırıcı tanı için gerekli laboratuvar koşulları yurdumuzda yaygın olmaması ve pahalı olması nedeniyle gerektiği şekilde kullanılamamaktadır. Bunun doğal sonucu olarak sonbahar, kış mevsimlerinde görülen ve benzer belirtilerle seyreden tüm üst solunum yolu hastalıkları, gerek sağlık kesimi çalışanları, gerekse halkımız tarafından "gribal enfeksiyonlar" olarak yanlış tanımlanmaktadır