Povezanost genskoga polimorfizma OPRM1 A118G s ovisnosti u turskoj populaciji

Susceptibility to addiction has a complex genetic basis that includes genes associated with the action and metabolism of drugs of abuse. One important gene in that respect is OPRM1, which codes for the μ-opioid receptor and has an important role in mediating the rewarding effects of addiction substances. The aim of our study was to assess the prevalence of the OPRM1 A118G polymorphism (rs1799971) in Turkish population and to investigate its association with opioid and other substance addiction. In addition, we examined the association of rs1799971 in addicted patients who were also diagnosed with psychiatric disorders. The study included 103 patients addicted to opioids, cocaine, ecstasy, alcohol, lysergic acid diethylamide (LSD), cannabis, and sedative/hypnotic substances and 83 healthy volunteers with similar demographic features as controls. rs1799971 polymorphisms were identified with the polymerase chain reaction restriction fragment length polymorphism method (PCR-RFLP). The genotype frequencies were significantly higher in the addicted patients than controls (32.0 % vs 16.9 %, respectively; p=0.027). The prevalence of the G allele was 16.1 % in the addicted group and 8.4 % in the control group (p=0.031). Our study confirmed the association between the rs1799971(G) allele frequency and opioid and other substance addiction, but not with psychiatric disorders.Sklonost ovisnosti ima svoju složenu gensku pozadinu, koja obuhvaća gene povezane s djelovanjem i metabolizmom opojnih tvari i droga. U tom je smislu jedan od istaknutih gena OPRM1, koji kodira μ-opioidni receptor te ima važnu ulogu u nagradnom djelovanju tvari koje stvaraju ovisnost. Cilj je ovoga istraživanja bio utvrditi prevalenciju OPRM1 A118G polimorfizma (rs1799971) u turskoj populaciji te njegovu povezanost s ovisnosti o opijatima i drugim drogama. Usto smo istražili povezanost rs1799971 u ovisnika s dijagnozom psihijatrijskih poremećaja. Istraživanje je obuhvatilo 103 ovisnika o opioidima, kokainu, ekstaziju, alkoholu, lizergidu (LSD-u), kanabisu i o sedativima/hipnoticima, odnosno 83 zdrava dobrovoljca sličnih demografskih karakteristika koji su poslužili kao kontrolna skupina. Polimorfizmi rs1799971 utvrđeni su pomoću metode lančane reakcije polimerazom s obzirom na dužinu restrikcijskoga fragmenta (PCR-RFLP). Učestalost ciljanoga genotipa bila je značajno viša u ovisnika nego u kontrolnih ispitanika (32,0 % odnosno 16,9 %; p=0,027), a učestalost G alela iznosila je 16,1 % u ovisnika, odnosno 8,4 % u kontrolnoj skupini (p=0,031). Time je naše istraživanje potvrdilo povezanost između učestalosti rs1799971(G) alela i ovisnosti o opioidima i drugim opojnim tvarima, ali ne i povezanost s psihijatrijskim poremećajima

Risk İletişiminde Geleneksel Medya: Gazete Haberlerinin Deprem Felaketleri Örnekleminde Analizi

Bireylerin doğal afetler hakkındaki bilgilerini ve risk algılarını şekillendirmede önemli bir rol oynayan medya, bu niteliği ile risk ve afet yönetiminin ayrılmaz bir parçasıdır. Türkiye için en yüksek doğal afet riskleri arasında ilk sırada yer alan depreme yönelik, medya aracılığıyla gerçekleştirilecek iletişim faaliyetlerinin niteliği, hedeflemesi, içeriği ve yoğunluğu da özel bir düzenlemeyi ve önemi gerektirmektedir. Afetler sırasında ve sonrasında olduğu kadar başta deprem olmak üzere tüm afetlere ilişkin riskler için de birincil bilgilenme, tutum geliştirme ve davranışa dönüştürme kaynağını medya oluşturmaktadır. Bu bakış açısından hareketle, geleneksel medyanın en önemli araçlarından biri olan gazetelerin depreme ilişkin içeriklerinin analizi çalışmanın odağını oluşturmuştur. Gazetelerin, deprem riski içeriklerindeki bilgi, kaynak, aktör, yoğunluk, genişlik ve tekrar düzeylerinin saptanması amacıyla, Basın İlan Kurumu 2021 yılı tiraj verileri temel alınmış ve buna göre en yüksek satış rakamına sahip Sabah, Hürriyet, Sözcü, Posta, Milliyet ve Türkiye gazetelerinden oluşan örneklem üzerinde, yakın zamanda yaşanmış İstanbul ve İzmir depremlerine ilişkin haberlere, nitel araştırma yönteminin bir tekniği olarak içerik analizi uygulanmıştır. Araştırmada medyanın sadece depremin yaşanmasının ardından konuyu yoğun olarak haberleştirdiği, konuyla ilgisinin ancak afet ile birlikte oluştuğu görülmüştür. Ayrıca, depreme yönelik açıklama ve bilgilendirme yapan aktörlerin, depremin toplumsal etkilerine göre değişiklik gösterdiği, riskin iletişimine yönelik anlamlı bir çalışmanın söz konusu olmadığı ve depreme yönelik haberlerin gündeme geliş zaman, biçim ve oranlarının medya organları açısından oldukça benzerlik taşıdığı sonucuna ulaşılmıştır. Araştırma bulguları, ülkenin sahip olduğu en büyük risklerden biri olan depreme ilişkin ‘risk iletişimi’nde, medyanın kurumsal olarak taşıdığı işlev, önem ve sorumlulukların yeniden tartışılmaya muhtaç olduğunu göstermektedir

Evaluation of patients with fibrotic interstitial lung disease: Preliminary results from the Turk-UIP study

OBJECTIVE: Differential diagnosis of idiopathic pulmonary fibrosis (IPF) is important among fibrotic interstitial lung diseases (ILD). This study aimed to evaluate the rate of IPF in patients with fibrotic ILD and to determine the clinical-laboratory features of patients with and without IPF that would provide the differential diagnosis of IPF. MATERIAL AND METHODS: The study included the patients with the usual interstitial pneumonia (UIP) pattern or possible UIP pattern on thorax high-resolution computed tomography, and/or UIP pattern, probable UIP or possible UIP pattern at lung biopsy according to the 2011 ATS/ERSARS/ALAT guidelines. Demographics and clinical and radiological data of the patients were recorded. All data recorded by researchers was evaluated by radiology and the clinical decision board. RESULTS: A total of 336 patients (253 men, 83 women, age 65.8 +/- 9.0 years) were evaluated. Of the patients with sufficient data for diag-nosis (n=300), the diagnosis was IPF in 121 (40.3%), unclassified idiopathic interstitial pneumonia in 50 (16.7%), combined pulmonary fibrosis and emphysema (CPFE) in 40 (13.3%), and lung involvement of connective tissue disease (CTD) in 16 (5.3%). When 29 patients with definite IPF features were added to the patients with CPFE, the total number of IPF patients reached 150 (50%). Rate of male sex (p<0.001), smoking history (p<0.001), and the presence of clubbing (p=0.001) were significantly high in patients with IPE None of the women <50 years and none of the men <50 years of age without a smoking history were diagnosed with IPE Presence of at least 1 of the symptoms suggestive of CTD, erythrocyte sedimentation rate (ESR), and antinuclear antibody (FANA) positivity rates were significantly higher in the non-IPF group (p<0.001, p=0.029, p=0.009, respectively). CONCLUSION: The rate of IPF among patients with fibrotic ILD was 50%. In the differential diagnosis of IPF, sex, smoking habits, and the presence of clubbing are important. The presence of symptoms related to CTD, ESR elevation, and EANA positivity reduce the likelihood of IPF

Utjecaj desflurana i sevoflurana na razine oksidativnog stresa u tkivima štakora

General anaesthetics are often used in patients who are under oxidative stress due to a critical illness or surgical trauma. Some anaesthetics may worsen oxidative stress and some may act as antioxidants. The aim of this study was to evaluate liver, brain, kidney, and lung tissue oxidative stress in rats exposed to desflurane and sevoflurane and in unexposed rats. The animals were divided in three groups: control (received only air); sevoflurane (8 %), and desflurane (4 %). After four hours of exposure, we evaluated the levels of malondialdehyde (MDA), superoxide dismutase (SOD), glutathione peroxidase (GSH-Px), Cu, and Zn. Exposure to either of the anaesthetics significantly increased lung MDA levels compared to control (Mann-Whitney U test; P<0.05), probably because it is the tissue directly exposed to anaesthetic gases. Oxidative stress and antioxidant activity in other tissues varied between the desflurane and sevoflurane groups. Our results suggest that anaesthesiologist should not only be aware of the oxidative or antioxidative potential of anaesthetics they use, but should also base their choices on organs which are the most affected by their oxidative actionkisikovih radikala tako i zbog smanjene aktivnosti obrambenih sustava koji se mogu oduprijeti njihovu djelovanju. Stoga su saznanja o antioksidativnom kapacitetu anestetika koji se primjenjuju prije nekoga kirurškog zahvata vrlo važna i od velikog su kliničkog značenja. Sevofl uran i desfl uran su inhalacijski anestetici koji se učestalo rabe u svrhu uvođenja bolesnika u anesteziju. Cilj ovog istraživanja bio je utvrditi razine oksidativnog stresa u različitim tkivima štakora i usporediti razlike u odgovoru tkiva na izlaganje navedenim anesteticima. U tu svrhu razine oksidativnog stresa izmjerili smo u jetri, mozgu, bubrezima i plućima štakora podijeljenih u tri eksperimentalne skupine. Kontrolna skupina udisala je samo zrak, dok su druge dvije skupine izložene 8 %-tnomu sevofl uranu te 4 %-tnomu desfl uranu tijekom 4 h. Nakon završetka obrade životinje su žrtvovane i uzimani su im uzorci tkiva za biokemijske analize. Mjerena je razina malondialdehida (MDA), aktivnst enzima superoksid dismutaze (SOD) i glutation peroksidaze (GSH-Px) te razine bakra i cinka. Izloženost anesteticima izazvala je oksidativni stres u plućima, na što upućuje značajno povišena razina MDA (Mann-Whitney U-test P<0.05) izmjerena u plućnom tkivu štakora obiju izloženih skupina u odnosu na kontrolu. Plućno je tkivo u odnosu na ostala tkiva podložnije štetnim utjecajima reaktivnih kisikovih radikala vjerojatno stoga što je ono prvo izloženo plinovitim anesteticima nakon njihova ulaska u organizam. Razine oksidativnog stresa i antioksidativne aktivnosti koje smo izmjerili u ostalim tkivima bile su različite te su ovisile o primijenjenom anestetiku. Na osnovi dobivenih rezultata možemo zaključiti da bi se zbog različitog odgovora tkiva izbor anestetika trebao provoditi na individualnoj osnovi

TIP FAKÜLTESİNDE GÖREV YAPAN ÖĞRETİM ÜYELERİNİN ÇATIŞMA ÇÖZME BECERİLERİ

Bu araştırmanın amacı, tıp fakültesi'nde görev yapan öğretim üyelerinin çatışmayı çözme becerilerini saptamak ve bazı demografik değişkenlere dayalı olarak incelemektir. Bu amaçla Robt. E. Quin tarafından geliştirilen ''Çatışma Yönetimi Stratejileri'' anketi uygulanmıştır. Araştırmanın evrenini 2007-2008 eğitim-öğretim yılında ülkemizdeki tıp fakültelerinde görevli profesör, doçent, yardımcı doçentler ve öğretim elemanları oluşturmaktadır. Araştırmaya örneklem teşkil eden grup yığın içinden tesadüfi olarak seçilmiştir. Analiz ve değerlendirmelerde sıklık dağılımları, merkezi ve yaygınlık ölçüleri ile bağımsız gruplarda t-testi, tek yönlü varyans analizi ve pearson momentler çarpımı korelasyon katsayısı hesaplanmıştır. Araştırmada şu sonuçlara ulaşılmıştır: Tıp Fakültelerinde eğitici olarak görev yapan öğretim üyeleri karşılaştıkları çatışma durumlarında en sık çözüme yönelik stratejiyi seçtikleri; erkek öğretim üyeleri, kadın öğretim üyelerine göre çatışma istemeyen bir tutum içerisinde olduğu; katılımcıların yaşı ilerledikçe çözüme yönelik stratejinin daha çok tercih edildiği; akademik statü yükseldikçe, daha çatışmacı stratejilerin kullanıldığı; görev süresi uzadıkça kontrollü stratejinin daha az seçildiği; öğretim üyelerinin yönetsel görevlerinin türü çatışma yönetimi stratejisini belirlemede etkili olduğu; dahili bölümler daha çok çözüme yönelik stratejiyi kullanırken, cerrahi bölümler kontrollü stratejiyi tercih ettiği; öğretim üyelerinin akademik yaşamları süresince çatışma yaşamış olmaları seçtikleri stratejiyi belirlemede etkili olduğu ve çatışma yaşamayan ile yaşayan ve kısmen yaşayan arasında kontrollü strateji açısından farklılıklar bulunduğu; daha önce çatışma yönetimiyle ilgili eğitim almış olmaları seçilen çatışma yönetimi stratejisini etkilediği; eğitim almak isteyenler ile kısmen isteyen ve istemeyenlerden kontrollü strateji açısından fark görüldüğü; öğretim üyelerinin motivasyonunu ve performansını etkilemesine göre çatışma yönetimi stratejilerinin de farklılaştığı; Çatışma Yönetimi ya da Eğitim Yönetimi konularında eğitim alma ihtiyacı duyan öğretim üyelerinin daha çok kontrollü stratejiyi seçtikleri sonuçlarına ulaşılmıştır.The purpose of this study is to determine conflict management abilities of the lecturers working in schools of medicine. Participants were asked questions concerning conflict management and strategies through ''Conflict Management Strategy'' questionnaire developed by Robt. E. Quin. The population of the study is professors, associate professors, assistant professors and other teaching staff working in schools of medicine in our country in 2007-2008 academic year. The group was chosen randomly as sample. In analyses and assessments frequency distributions, central and variability measures and in independant groups t-test, one way anova and Pearson test was used. The results of the study can be summarized as follows: The lecturers in schools of medicine choose solution oriented strategy mostly; in terms of conflict management strategies, male teachers prefer attitudes without conflicts when compared with female ones; participants choose solution oriented strategy as they grow older; lecturers' conflict management strategies change in accordance with their academic titles; lecturers choose controlled strategy leastly as their term of office gets longer;managerial positions are not effective in determining conflict management strategies, however among the lecturers in managerial staff, the type of the managerial position does not determine conflict management strategy; conflict management strategies of the participants differ in respect of their departments: internal departments mostly employ solution oriented strategy whereas vi surgical ones choose controlled strategy. The lecturers have dealt with conflict throughout their academic lives is effective in determining strategy employed and there is a significant difference in accordance with how often they faced conflicts; training on conflict management effects conflict management strategy chosen; there is a significant difference among the ones who are willing, partially-willing, and unwilling to have training with respect to choice of controlled strategy; conflict management strategies differ in effecting lectureres' motivation and performance; the lecturers willing to have training on Conflict Management or Educational Administration mostly choose controlled strategy

Effect of µ opiate receptor gene polymorphisms on addiction

Opiyat ve psikostimulanların bağımlılığı kronik, tekrarlayıcı bir beyin hastalığıdır ve tedavi edilmezse önemli sosyal ve tıbbi ekonomik sorunlara neden olabilir. Çevresel faktörlerin yanı sıra, genetik yapı madde bağımlılığına yatkınlıkta önemli rol oynar. Madde bağımlılığın da bireysel farklılıklar (başlama, bağımlılık gelişmesi ve yoksunluk gibi) yeni tedavi ve önleme yaklaşımlarını sağlayacak bilgiler verebilirler. Morfin etkisine µ opiyat reseptörü aracılık eder ve A118G polimorfizmi opiyat bağımlılığında aday gendir. Çalışmamızın amacı µ opiyat reseptör geninin (OPRM1) Türk popülasyonunda bağımlılıkla ilişkisini araştırmaktı. Bu amaçla 103 bağımlı çalışmaya dahil edildi. Benzer demografik verilere sahip 83 sağlıklı bireyden kontrol grubu oluşturuldu. Tüm hastalara DSM-IV kriterlerine göre tanı konuldu. Demografik verileri ve madde kullanım öyküsünü almak için bireylere anket uygulandı. Çalışmaya dahil edilen bireylerden kan örnekleri alınarak OPRM1 polimorfizmi için SNP genotip bakıldı. Çalışmamızda, bağımlı grubunda G aleli % 16,1 iken kontrol grubunda % 8,6 olarak bulundu. Gruplar arasındaki fark istatistiksel olarak anlamlıdır. Sonuç olarak; OPRM1 A118G gene polimorfizmi ile bağımlılık gelişmesi arasında bir ilişki saptanmış olmakla beraber, klinik uygulamalarda yol göstermesi açısından farklı polimorfizmlerin kombine edildiği farklı çalışmalara ihtiyaç vardır.Addiction to opiates and illicit use of psychostimulants is a chronic, relapsing brain disease that, if left untreated, can cause major medical, social, and economic problems. In addition to environmental factors, genetic background plays an important role in the susceptibility toward drugs of abuse. Inter-individual differences underlying drug abuse (such as initiation, addiction, and abstinence) would provide information that might lead to novel treatment and prevention approaches.The opiate receptor mediates the action of morphin and the A118G polymorphism is candidate gene for studies of opiate dependence.The aim of our study was to examine whether µ-opiate receptor gene (OPRM1) polymorphism was associated with substance dependence in Turkish population. 103 addicts were included in the study to evaluate the association of variants with addiction. 83 healthy volunteers with similar demographic features were included as a control group. Subjects were conformed to the criteria for opiate dependency as defined by DSM-IV. Demographic questionnaire and drug -taking history questionnaire was employed to collect information. Blood samples were collected and SNP genotyping was done for OPRM1 genetic polymorphisms The G allele in Addiction Group was 16,1% and 8,4 % in Control Group. The difference between groups is significant. In conclusion, there was a significant association between OPRM1 A118G gene polimorphisms and addicton. However, further studies with combination of several SNP are required for clinical managemet of addicted patients

Effects of different drying techniques on some nutritional components of tomato (lycopersicon esculentum)

In this research, four drying techniques were applied for tomato (Lycopersicon escuientum) namely, hot air drying using tunnel type dryer, vacuum drying, freeze drying and sun drying and changes of food components of the vitamin C, lycopene, sodium (Na), and potassium (K) content were examined. As a result of drying applications, the initial moisture content of 94.73% of fresh tomato, dried tomato samples were found to range from 9.33% to 11.11%. Losses of nutritional contents of hot air dried samples increased with rising drying temperature. Loss of lycopene and Potassium content of vacuum dried samples at 75 &deg;C were found lower compared to hot air dried samples at the same drying temperature. On the other hand increasing of drying time for vacuum drying increased loss of vitamin C. Vitamin C and lycopene content of sun dried samples were found higher compared to those of hot air dried and vacuum dried samples. Freeze drying method gave the best results in respect of all nutritional value criteria

Association of ischemia-modified albumin with oxidative stress status and insulin resistance in obese patients

WOS: 000407007100004Objectives: Obesity is associated with oxidative stress due to the overproduction of free radicals in some accompanying states, such as hyperglycemia, elevated lipid levels and chronic inflammation. Free radical accumulation may modify the structure of human serum albumin, generating ischemia-modified albumin (IMA), and increased serum levels of IMA have been linked to obesity-related diseases and oxidative damage. The association of IMA levels with oxidative stress and insulin resistance (IR) has not been evaluated in the context of obesity. The aim of this study is to determine IMA levels in the context of obesity and their relationship with oxidative status and insulin resistance. Methods: Sixty-one adult obese cases with body mass index (BMI) = 30 were evaluated, with 30 healthy adults with 18.5 0.05), while triglyceride levels were determined to be higher and HDL-cholesterol levels were determined to be lower in the obese group (P-value 0.05), but the fasting blood glucose level was determined to be higher in the obese/IR(+) group than in the control group. Conclusions: We concluded that obesity and insulin resistance had no effect on IMA levels in the obese group, who showed no impairment in their oxidative balance