Herpes simplex encephalitis in Iceland 1987-2011.

To access publisher's full text version of this article, please click on the hyperlink in Additional Links field or click on the hyperlink at the top of the page marked Files. This article is open access.Herpes simplex encephalitis (HSE) is a serious disease with 10-20% mortality and high rate of neuropsychiatric sequelae. This study is a long-term, nationwide study in a single country, Iceland. Clinical data were obtained from patient records and from DNA PCR and antibody assays of CSF. Diagnosis of HSE was classified as definite, possible or rejected based on symptoms, as well as virological, laboratory and brain imaging criteria. A total of 30 definite cases of HSE were identified during the 25 year period 1987-2011 corresponding to incidence of 4.3 cases/106 inhabitants/year. Males were 57% of all patients, median age 50 years (range, 0-85). Fever (97%), cognitive deficits (79%), impaired consciousness (79% with GCS < 13), headache (55%) and seizures (55%) were the most common symptoms. Brain lesions were found in 24 patients (80%) by MRI or CT. All patients received intravenous acyclovir for a mean duration of 20 days. Three patients (10%) died within one year and 21/28 pts (75%) had a Karnofsky performance score of <70% with memory loss (59%), dysphasia (44%), frontal symptoms (44%) and seizures (30%) as the most frequent sequelae. Mean delay from onset of symptoms to treatment was 6 days; this was associated with adverse outcome. In conclusion, the incidence of `HSE is higher than recently reported in a national registry study from Sweden. Despite advances in rapid diagnosis and availability of treatment of HSE, approximately three of every four patients die or are left with serious neurological impairment

Re-emergence of enterovirus D68 in Europe after easing the COVID-19 lockdown, September 2021

We report a rapid increase in enterovirus D68 (EV-D68) infections, with 139 cases reported from eight European countries between 31 July and 14 October 2021. This upsurge is in line with the seasonality of EV-D68 and was presumably stimulated by the widespread reopening after COVID-19 lockdown. Most cases were identified in September, but more are to be expected in the coming months. Reinforcement of clinical awareness, diagnostic capacities and surveillance of EV-D68 is urgently needed in Europe

Seasonal and inter-seasonal RSV activity in the European Region during the COVID-19 pandemic from autumn 2020 to summer 2022

© 2023 The Authors. Influenza and Other Respiratory Viruses published by John Wiley & Sons Ltd.Background: The emergence of the Severe Acute Respiratory Syndrome Coronavirus 2 (SARS-CoV-2) in early 2020 and subsequent implementation of public health and social measures (PHSM) disrupted the epidemiology of respiratory viruses. This work describes the epidemiology of respiratory syncytial virus (RSV) observed during two winter seasons (weeks 40–20) and inter-seasonal periods (weeks 21–39) during the pandemic between October 2020 and September 2022. Methods: Using data submitted to The European Surveillance System (TESSy) by countries or territories in the World Health Organization (WHO) European Region between weeks 40/2020 and 39/2022, we aggregated country-specific weekly RSV counts of sentinel, non-sentinel and Severe Acute Respiratory Infection (SARI) surveillance specimens and calculated percentage positivity. Results for both 2020/21 and 2021/22 seasons and inter-seasons were compared with pre-pandemic 2016/17 to 2019/20 seasons and inter-seasons. Results: Although more specimens were tested than in pre-COVID-19 pandemic seasons, very few RSV detections were reported during the 2020/21 season in all surveillance systems. During the 2021 inter-season, a gradual increase in detections was observed in all systems. In 2021/22, all systems saw early peaks of RSV infection, and during the 2022 inter-seasonal period, patterns of detections were closer to those seen before the COVID-19 pandemic. Conclusion: RSV surveillance continued throughout the COVID-19 pandemic, with an initial reduction in transmission, followed by very high and out-of-season RSV circulation (summer 2021) and then an early start of the 2021/22 season. As of the 2022/23 season, RSV circulation had not yet normalised.Peer reviewe

Skáldskapur raunveruleikans: Staða sjálfsævisögunnar í dag og viðtökur verksins Min Kamp eftir Karl Ove Knausgård

Norski rithöfundurinn Karl Ove Knausgård gaf út sjálfsævisögulegt verk sitt, Min kamp, á árunum 2009-2011. Verkið, sem taldi 3600 síður og kom út í sex bindum, vakti strax mikla athygli í heimalandi höfundarins og var Knausgård fljótlega settur í flokk annarra merkra rithöfunda á borð við Marcel Proust, Knut Hamsun og Jon Fosse. Ekki leið þó á löngu þar til lesendur bókanna viðruðu efasemdir sínar um gildi textans, þá sérstaklega sökum þess hvernig hann lægi á mörkum veruleika og skáldskapar. Í ritgerðinni verða viðtökur verksins Min Kamp skoðaðar og kannað hvaða áhrif það hefur að verkið sé sjálfsævisögulegt. Verkið verður skoðað út frá bæði texta bókarinnar sjálfrar og paratexta bókarinnar, þ.e. umfjöllunar um bókina, káputexta og viðtala við höfundinn. Einnig verður verkið skoðað í bókmenntasögulegu samhengi og hvort að það hafi valdið þeim vatnaskilum sem viðtökur verksins gefa til kynna. Litið verður til fræðimanna á sviði sjálfsævisagna á borð við Philippe Lejeune, Paul John Eakin og Poul Behrendt. Skoðað verður hvernig viðtökur bókanna eru ólíkar eftir löndum og hvort að staða sjálfsævisögunnar í þessum löndum eigi þar hlut að máli. Velt verður vöngum yfir stöðu sjálfsævisögunnar í nútímabókmenntaumhverfi og þá hvort mögulegt sé að sjálfsævisagan eigi ekki sæti í kanónu nútímabókmennta og því sé stöðugt verið að gefa henni annað nafn, skapa nýja greinarflokka sem rúma „bókmenntalegar“ sjálfsævisögur

„Hver á sér fegra föðurland?“ Þjóðarsjálfsmynd í íslenskum hrunbókmenntum

Í ritgerðinni er fjallað um hvernig íslenska efnahagshrunið árið 2008 birtist sem tráma í íslensku þjóðarminni í bókmenntum. Með hjálp trámakenninga verður sýnt fram á hvernig hrunið hafði áhrif á bæði sjálfsmynd einstaklingsins og hvernig sjálfsmynd þjóðar breyttist í einu vetfangi. Ýmsir fræðimenn hafa gert tráma að viðfangsefni í kenningum sínum um bókmenntir. Hægt er að færa rök fyrir því að íslenska þjóðin hafi gengið í gegnum sameiginlega reynslu sem sé nokkurs konar þjóðartráma. Í ritgerðinni eru þrjár bækur teknar til umfjöllunar, sem allar eiga það sameiginlegt að koma út árið 2009 og fjalla um efnahagshrunið. Bækurnar eru Bankster eftir Guðmund Óskarsson, Gæska eftir Eirík Örn Norðdahl og Hvíta bókin eftir Einar Má Guðmundsson. Í þeim birtast viss þemu sem eiga margt sameiginlegt með viðbrögðum einstaklinga og hópa við trámatískum atburðum. Sjálfsmynd íslensku þjóðarinnar er að stórum hluta byggð á sterkri þjóðernsivitund sem á rætur sínar að rekja til sjálfstæðisbaráttunnar. Sú sjálfsmynd hrynur í kjölfar efnahagshrunsins og hefja verður leit að nýjum mælikvarða á þjóðarsjálfið. Bókmenntir eru spegill samfélagsins á umbrotatímum en í bókunum þremur sjást ólík viðbrögð við þeim atburðum sem áttu sér stað í íslensku samfélagi. Í kjölfar tráma birtist oft ákveðinn skortur á leið til þess að tjá það sem gerst hefur, og finna þarf atburðunum stað í frásagnarminninu. Skáldsagan hefur þá kosti að hún er margradda og getur því sýnt ólíkar hliðar á viðfangsefninu. Þannig fær lesandinn svigrúm til þess að mynda sér sína eigin skoðun. Bókmenntirnar leika einnig stórt hlutverk í minningasköpun þjóða og hvernig atburðirnir eru túlkaðir síðar meir

Konur og barneignir: Þróun atvinnuþátttöku kvenna og áhrif barneigna á stöðu þeirra á íslenskum vinnumarkaði

Viðfangsefni þessa verkefnis er að skoða hvernig atvinnuþátttaka kvenna hefur þróast og hvaða þættir hafa helst áhrif á þátttöku kvenna á íslenskum vinnumarkaði. Einnig verður skoðað hvaða áhrif barneignir hafa á vinnumarkaðsþátttöku kvenna. Atvinnuþátttökuhlutfall íslenskra kvenna er með því hæsta sem þekkist í Evrópu og er hærra en á hinum Norðurlöndunum. Þátttaka karla á vinnumarkaði er nokkuð meiri en kvenna og skýrist það meðal annars vegna barneigna þar sem konur eru enn helsti umönnunaraðili barna. Nokkrir þættir hafa áhrif á vinnuframboð kvenna og má þar nefna frjósemi og fæðingarorlof. Frjósemi hefur dregist verulega saman á undanförnum áratugum í kjölfar þess að konur juku vinnuaflsframboð sitt á vinnumarkaði. Hér á landi hefur mikil atvinnuþátttaka kvenna ekki komið niður á frjósemi eins og í mörgum öðrum ríkjum. Megin ástæðan er talin vera sú að á Íslandi er gott velferðarkerfi sem felur meðal annars í sér launað fæðingarorlof. Fæðingarorlof hér á landi hefur tekið miklum breytingum síðan lögum um fæðingarorlof var breytt árið 2000. Með breytingunum fengu feður aukin réttindi auk þess sem lögunum var ætlað að tryggja samvistir barna við báða foreldra og jafna réttindi kvenna og karla á vinnumarkaði. Efnahagskreppan hefur haft töluverð áhrif á fæðingarorlofstöku foreldra. Í kjölfar kreppunnar drógu foreldrar úr nýtingu réttar síns vegna ólgu á vinnumarkaði. Nýjustu lagasetningunni um fæðingarorlof er ætlað að bæta fyrir þær skerðingar sem orðið hafa á síðustu árum og auka orlofstöku foreldra. Íslenskur vinnumarkaður er enn í dag kynskiptur og karlar eru mun líklegri til að sinna æðri stjórnunarstörfum en konur. Barneignir hafa áhrif á þessa kynskiptingu þar sem konur sjá að mestu leyti um uppeldi barna og heimilisverkin. Konur velja sér því gjarnan störf með sveigjanlegri vinnutíma eða hlutastörf til þess að geta sameinað atvinnu- og fjölskyldulíf. Þörfum fjölskyldunnar er þannig mætt með því að konur takmarki vinnu sína eða starfsferil. Eftir því sem fleiri börn eru á heimili eykst vinnutíma karla en vinnutími kvenna styttist

HUN VAR EN FLAMME! En læsning af Thit Jensens „islandske“ forfatterskab med udgangspunkt i rejserne til Island i 1904 og 1905

Unga, danska skáldkonan Thit Jensen kom tvisvar sinnum til Íslands á árunum 1904-1905. Hún var einn af stofnendum sálarrannsóknarfélags Íslands. Hún skrifaði þónokkuð um Ísland í dönsk tímarit og blöð. Þess utan skrifaði hún eina skáldsögu Í Messias Spor og smásagnasafnið Sagn og Syner, efniviðinn sótti hún í íslenska þjóðtrú, menningu og samfélag þess tíma

Herpes simplex esophagitis in immunocompetent individuals

Neðst á síðunni er hægt að nálgast greinina í heild sinni með því að smella á hlekkinn View/OpenObjective: Infections by herpes simplex viruses (HSV) are common but esophageal involvement is relatively rare. It is most frequently diagnosed in immunocompromized patients. We describe four healthy, young men with HSV esophagitis and review the literature on the subject. Material and methods: The diagnosis of HSV esophagitis was considered likely if three out of four of our criteria were met but definite if all four were fulfilled. IgM and IgG against HSV was measured with two different ELISAs. Viral culture was done in Vero and A-549 cells. Virus typing was done with ELISA. Histopathological exam was performed. A MEDLINE search of HSV esophagitis among otherwise healthy individuals was performed and the literature reviewed. Results: Four young, healthy men were diagnosed with HSV esophagitis in 1997. Diagnosis was likely in two cases and definite in two. One patient was initially suspected of heart disease and another of gallbladder disease. All four patients were proven to have primary infection, were hospitalized, given intravenous hydration and treated with acyclovir. A MEDLINE search revealed 12 other cases of HSV esopha¬gitis in otherwise healthy individuals. Including all 16 cases, the age ranged from 18 to 50 years (mean age 26 years). There were two women and 14 men. The most frequent symptom was odynophagia (69%). Eight patients (50%) had fever but only six (37.5%)had lesions in skin and/or mucosa on examination. Esophageal ulcers or inflammation were detected in all patients. The changes were in the distal esophagus (13/16), in the middle (2/16) or the entire organ (1/16). HSV-1 was cultured from 10 patients. Viral inclusions were seen in esophageal samples from eight patients. HSV antibodies were measured in 10 patients, six of which were proven to have primary infection. Conclusions: HSV esophagitis is rare in otherwise healthy individuals but probably underdiagnosed. Most cases are young men. Clues to the diagnosis such as visible lesions in skin or mucosae are frequently not present. Vigilance and endoscopy with biopsies and culture is needed for an accurate diagnosis.Inngangur: Sýkingar af völdum herpes simplex veiru eru algengar en herpes simplex vélindabólga er hins vegar tiltölulega sjaldgæf. Langoftast er hún greind hjá ónæmisbældum sjúklingum. Við lýsum fjórurn ungum, annars heilbrigðum karlmönnum sem greindir voru með herpes simplex vélindabólgu og gerum grein fyrir rituðu máli um þennan sjúkdóm. Efniviður og aðferðir: Herpes simplex vélindabólga var talin líkleg ef þremur af fjórum skilmerkjum okkar var fullnægt en ákveðin/örugg ef öllum fjórum var fullnægt. Mótefni, IgM og IgG, gegn herpes simplex veiru voru mæld með tveimur mismunandi ELISA aðferðum. Veiruræktun var gerð í Vero og A-549 frumum. Herpes simplex tegund var greind með ELISA aðferð. Sýni tekin frá vélinda voru skoðuð af meinafræðingi. Leit var gerð á MEDLINE að tilfellum herpes simplex vélindabólgu sem lýst var í annars heilbrigðum einstaklingum. Niðurstöður: Fjórir ungir karlmenn greindust með herpes simplex vélindabólgu árið 1997 á Landspítalanum. Greining var líkleg hjá tveimur og ákveðin hjá tveimur. Einn þeirra var upphaflega grunaður um að hafa hjartasjúkdóm og annar að hafa gallblöðrubólgu. Allir reyndust hafa herpes simplex veiru frumsýkingu, voru lagðir inn á sjúkradeild og meðhöndlaðir með vökva í æð og acíklóvír. Við leit í MED¬LINE fundust 12 tilfelli herpes simplex vél-indabólgu í einstaklingum sem ekki voru ónæm-isbældir og fullnægðu skilmerkjum. Að okkar sjúklingum meðtöldum var aldursbil hópsins 18 til 50 ár (meðalaldur 26 ár). Konur voru tvær en karlar 14. Algengasta einkenni var verkur við kyngingu (69%). Hjá átta sjúklingum (50%) var lýst hita en aðeins sex (37,5%) sjúklingar höfðu greinanleg sár í húð og/eða slímhúð við skoðun. Algengast var að greina sár við speglun, venjulega í neðsta hluta vélinda (13/16), en tveir höfðu sár í miðhluta (2/16) og einn eftir endilöngu líffærinu (1/16). Herpes simplex veira-1 ræktaðist frá 10 sjúklingum. Hjá átta sjúkling-um greindust innlyksur í þekjufrumum í vélindasýnum. Mótefnamælingar voru gerðar hjá 10 sjúklingum og samræmdust þær frumsýkingu hjá sex þeirra. Ályktanir: Herpes simplex vélindabólga virðist sjaldgæf í annars heilbrigðum einstaklingum en sjúkdómurinn er sennilega vangreindur. Flestir sem hafa greinst eru ungir karlmenn. Vísbendingar eins og sýnileg mein í húð og/ eða slímhúð eru oft ekki til staðar. Þörf er árvekni og speglunar með sýnatöku til greiningar

Herpes simplex esophagitis in immunocompetent individuals

Neðst á síðunni er hægt að nálgast greinina í heild sinni með því að smella á hlekkinn View/OpenObjective: Infections by herpes simplex viruses (HSV) are common but esophageal involvement is relatively rare. It is most frequently diagnosed in immunocompromized patients. We describe four healthy, young men with HSV esophagitis and review the literature on the subject. Material and methods: The diagnosis of HSV esophagitis was considered likely if three out of four of our criteria were met but definite if all four were fulfilled. IgM and IgG against HSV was measured with two different ELISAs. Viral culture was done in Vero and A-549 cells. Virus typing was done with ELISA. Histopathological exam was performed. A MEDLINE search of HSV esophagitis among otherwise healthy individuals was performed and the literature reviewed. Results: Four young, healthy men were diagnosed with HSV esophagitis in 1997. Diagnosis was likely in two cases and definite in two. One patient was initially suspected of heart disease and another of gallbladder disease. All four patients were proven to have primary infection, were hospitalized, given intravenous hydration and treated with acyclovir. A MEDLINE search revealed 12 other cases of HSV esopha¬gitis in otherwise healthy individuals. Including all 16 cases, the age ranged from 18 to 50 years (mean age 26 years). There were two women and 14 men. The most frequent symptom was odynophagia (69%). Eight patients (50%) had fever but only six (37.5%)had lesions in skin and/or mucosa on examination. Esophageal ulcers or inflammation were detected in all patients. The changes were in the distal esophagus (13/16), in the middle (2/16) or the entire organ (1/16). HSV-1 was cultured from 10 patients. Viral inclusions were seen in esophageal samples from eight patients. HSV antibodies were measured in 10 patients, six of which were proven to have primary infection. Conclusions: HSV esophagitis is rare in otherwise healthy individuals but probably underdiagnosed. Most cases are young men. Clues to the diagnosis such as visible lesions in skin or mucosae are frequently not present. Vigilance and endoscopy with biopsies and culture is needed for an accurate diagnosis.Inngangur: Sýkingar af völdum herpes simplex veiru eru algengar en herpes simplex vélindabólga er hins vegar tiltölulega sjaldgæf. Langoftast er hún greind hjá ónæmisbældum sjúklingum. Við lýsum fjórurn ungum, annars heilbrigðum karlmönnum sem greindir voru með herpes simplex vélindabólgu og gerum grein fyrir rituðu máli um þennan sjúkdóm. Efniviður og aðferðir: Herpes simplex vélindabólga var talin líkleg ef þremur af fjórum skilmerkjum okkar var fullnægt en ákveðin/örugg ef öllum fjórum var fullnægt. Mótefni, IgM og IgG, gegn herpes simplex veiru voru mæld með tveimur mismunandi ELISA aðferðum. Veiruræktun var gerð í Vero og A-549 frumum. Herpes simplex tegund var greind með ELISA aðferð. Sýni tekin frá vélinda voru skoðuð af meinafræðingi. Leit var gerð á MEDLINE að tilfellum herpes simplex vélindabólgu sem lýst var í annars heilbrigðum einstaklingum. Niðurstöður: Fjórir ungir karlmenn greindust með herpes simplex vélindabólgu árið 1997 á Landspítalanum. Greining var líkleg hjá tveimur og ákveðin hjá tveimur. Einn þeirra var upphaflega grunaður um að hafa hjartasjúkdóm og annar að hafa gallblöðrubólgu. Allir reyndust hafa herpes simplex veiru frumsýkingu, voru lagðir inn á sjúkradeild og meðhöndlaðir með vökva í æð og acíklóvír. Við leit í MED¬LINE fundust 12 tilfelli herpes simplex vél-indabólgu í einstaklingum sem ekki voru ónæm-isbældir og fullnægðu skilmerkjum. Að okkar sjúklingum meðtöldum var aldursbil hópsins 18 til 50 ár (meðalaldur 26 ár). Konur voru tvær en karlar 14. Algengasta einkenni var verkur við kyngingu (69%). Hjá átta sjúklingum (50%) var lýst hita en aðeins sex (37,5%) sjúklingar höfðu greinanleg sár í húð og/eða slímhúð við skoðun. Algengast var að greina sár við speglun, venjulega í neðsta hluta vélinda (13/16), en tveir höfðu sár í miðhluta (2/16) og einn eftir endilöngu líffærinu (1/16). Herpes simplex veira-1 ræktaðist frá 10 sjúklingum. Hjá átta sjúkling-um greindust innlyksur í þekjufrumum í vélindasýnum. Mótefnamælingar voru gerðar hjá 10 sjúklingum og samræmdust þær frumsýkingu hjá sex þeirra. Ályktanir: Herpes simplex vélindabólga virðist sjaldgæf í annars heilbrigðum einstaklingum en sjúkdómurinn er sennilega vangreindur. Flestir sem hafa greinst eru ungir karlmenn. Vísbendingar eins og sýnileg mein í húð og/ eða slímhúð eru oft ekki til staðar. Þörf er árvekni og speglunar með sýnatöku til greiningar