Is there room for a palliative care support team in an emergency hospital ward? Analysis of the palliative care support team activity at the University Hospital, Bydgoszcz, in 2002–2006

Background. Despite the development of this form of activity around the world, there are still only two hospital palliative care supportive teams in Poland: in Bydgoszcz and in Warsaw. The study was aimed at demonstrating the need for the formation and development of supportive teams in emergency care hospitals in Poland. Methods. Analysis of documents (disease records) of patients under the care of the Palliative Care Support Team at the University Hospital, Bydgoszcz, in 2002-2004, 2005 and 2006. Results. Between 2002-2006, the Palliative care support team in Bydgoszcz provided a total of 1,441 consultations, including 807 consultations by doctors and 634 consultations by nurses. The total number of examined patients involved 372 persons. The mean age of treated women was 67.27 years and the mean age of treated men was 64.74 years. Most of the patients suffered from tumours (78.49%), although every year the proportion of patients with non-neoplastic diseases (17.20%) demonstrated an increasing tendency. The main reason for the care requests involved a lack of satisfactory treatment of pain (54.57%). The patients were referred primarily by surgical wards (36.4%). Approximately 10% of the patients under the care of the supportive team died in hospital. Conclusions. The results confirmed the need to form palliative care supportive teams as every year there is an increase in the number of requests for consultation and an increase in the number of patients. The supportive team was shown to play an important role in symptomatic care, in providing appropriate care for patients dying in hospital, in educating the patients, their families and the medical staff.Background. Despite the development of this form of activity around the world, there are still only two hospital palliative care supportive teams in Poland: in Bydgoszcz and in Warsaw. The study was aimed at demonstrating the need for the formation and development of supportive teams in emergency care hospitals in Poland. Methods. Analysis of documents (disease records) of patients under the care of the Palliative Care Support Team at the University Hospital, Bydgoszcz, in 2002-2004, 2005 and 2006. Results. Between 2002-2006, the Palliative care support team in Bydgoszcz provided a total of 1,441 consultations, including 807 consultations by doctors and 634 consultations by nurses. The total number of examined patients involved 372 persons. The mean age of treated women was 67.27 years and the mean age of treated men was 64.74 years. Most of the patients suffered from tumours (78.49%), although every year the proportion of patients with non-neoplastic diseases (17.20%) demonstrated an increasing tendency. The main reason for the care requests involved a lack of satisfactory treatment of pain (54.57%). The patients were referred primarily by surgical wards (36.4%). Approximately 10% of the patients under the care of the supportive team died in hospital. Conclusions. The results confirmed the need to form palliative care supportive teams as every year there is an increase in the number of requests for consultation and an increase in the number of patients. The supportive team was shown to play an important role in symptomatic care, in providing appropriate care for patients dying in hospital, in educating the patients, their families and the medical staff

Czy jest miejsce dla zespołu wspierającego opieki paliatywnej w "ostrym" szpitalu? Analiza działalności Zespołu Wspierającego Opieki Paliatywnej w Szpitalu Uniwersyteckim w Bydgoszczy w latach 2002-2006

Wstęp. W Polsce istnieją tylko dwa szpitalne zespoły wspierające opieki paliatywnej - w Bydgoszczy i w Warszawie - mimo rozwoju tej formy działania na świecie. Celem autorów niniejszego badania było wykazanie potrzeby tworzenia i rozwoju zespołów wspierających przy "ostrych" szpitalach w Polsce. Materiał i metody. Analizowano dokumentację (historii chorób) pacjentów objętych opieką Zespołu Wspierającego Opieki Paliatywnej Szpitala Uniwersyteckiego w Bydgoszczy w latach 2002-2006. Wyniki. Bydgoski Zespół Opieki Paliatywnej w latach 2002-2006 łącznie udzielił 1441 konsultacji, w tym 807 lekarskich i 634 pielęgniarskich. Całkowita liczba badanych to 372 pacjentów. Średnia wieku leczonych kobiet wyniosła 67,27 roku, a mężczyzn - 64,74 roku. Pacjenci zespołu wspierającego przeważnie byli chorzy na nowotwory (78,49%), chociaż wśród osób ze schorzeniami nienowotworowymi (17,20%) stwierdzono coroczną tendencję wzrostową. Głównym powodem zgłoszenia był brak zadowalającego leczenia bólu (54,57%). Pacjenci byli kierowani przede wszystkim przez oddziały chirurgiczne (36,4%). Około 10% chorych objętych opieką zespołu wspierającego zmarło w szpitalu. Wnioski. Na podstawie uzyskanych wyników potwierdzono potrzebę tworzenia zespołów wspierających opieki paliatywnej ze względu na coroczny wzrost próśb o konsultację oraz zwiększanie się liczby chorych. Wykazano, że zespół wspierający odgrywał ważną rolę w zakresie prowadzenia leczenia objawowego, zapewnienia odpowiedniej opieki nad umierającymi w szpitalu, a także edukacji zarówno chorego, rodziny, jak i personelu medycznego

Application of dignity therapy in an advanced cancer patient — wider therapeutic implications

Aim: Dignity therapy is a short-term, individualized, patient-focused form of therapy reducing stress and helping both the patient and his family appreciate the end-of-life situation. The present study describes the impact of dignity therapy on an advanced cancer patient within a Polish hospital setting.Methods: MH. Chochinov’s dignity therapy protocol was applied. A session was conducted during which an interview with the patient was recorded; subsequently subjected to a statistical analysis. The competent judges’ approach was used to effectively preclude subjective interpretation of the patient’s statement by an investigator. The judges’ appraisal was then checked for concordance (W Kendall). The patient was also asked to complete a survey questionnaire designed to assess the therapeutic effectiveness of dignity therapy in the intervention.Results: The patient indicated that family epitomized the most crucial values. He also highlighted othe  issues, i.e. his work and life’s passion — playing the drums. The survey questionnaire indicated that by far the greatest benefit consisted in an overall improvement of his mental well–being (4.67). Benefits for the family followed (4), including his hope for recovering family ties (4). An unexpected therapeutic effect consisted in re–establishing a broken relationship with his daughters.Conclusions: Dignity therapy proved effective not only as a method of enhancing the patient’s own sense of dignity in the face of impending death but also tangibly instrumental in overcoming a dramatic communication break within a family.Palliat Med Pract 2018; 12, 4: 218–22

Total pain in a patient with lung cancer diagnosis

Pain is experienced by most cancer patients. According to the definition of the International Society forthe Study of Pain (IASP), pain is an unpleasant sensory and emotional experience associated with, or resemblingthat associated with, actual or potential tissue damage. This very “medical” definition indicatesthat pain is a mental, subjective, sensual, emotional, and unpleasant phenomenon. In palliative care, thereis often a need for a better and deeper understanding of what “total” pain can be. The case of a youngpatient with lung cancer diagnosis presented an opportunity to describe characteristics of such pain, whichencompasses physical, mental, social and spiritual suffering

Immunogenetyczny dobór dawcy allogenicznych krwiotwórczych komórek macierzystych

Allogeneic hematopoietic stem cell transplantation is dependent on successful search andmatching of family or unrelated donor. The search is a complex medical procedure, performedby dedicated search centers. For successful matching, fluent generation of tests’ results and perfect information flow is crucial and it must be strictly coordinated between the patient,transplant center, donor registries, donor centers, laboratories and a national hub. Efficientand persistently managed donor search procedure can be currently successful for as much as85% of patients. Immunogenetic match is depended on amino acid sequence of human leukocyteantigens (HLA) molecules (phenotype) being in turn determined by the donor and recipientgenotypes at DNA level. Chief measure of transplant outcome is overall survival of transplantedpatients that is influenced by the level of HLA match and some biological features of the donor,such as age, sex, number of transfusions and pregnancies, CMV infection status, and a numberof transplanted stem cells, between else. Transplantation in remission of disease is also highlyrelevant measure of transplant success and it is strongly dependent on the diagnosis, timing ofthe initial transplantation decision, availability of suitable donor, efficiency of donor matching,and recognition of week and strong points of donor-recipient matching system. In this articlecurrent immunogenetics, biology and organization determinants and requirements of stem celldonor-recipient matching system have been presented.Allogeniczne przeszczepienie krwiotwórczych komórek macierzystych jest poprzedzone procedurądoboru rodzinnego lub niespokrewnionego dawcy. Dobór niespokrewnionego dawcy jestzłożoną procedurą medyczną wykonywaną przez wyspecjalizowany ośrodek doboru dawców,wymagającą koordynacji badań i przepływu informacji między ośrodkiem leczącym chorego,ośrodkiem transplantacyjnym, rejestrami i ośrodkami dawców szpiku, laboratoriami orazkrajowym rejestrem centralnym. Sprawny i stale nadzorowany przepływ informacji umożliwiaobecnie dobranie optymalnego pod względem immunogenetycznym i biologicznym dawcy dlaokoło 85% potrzebujących chorych. Immunogenetyczna zgodność dawcy z biorcą jest warunkowanasekwencją aminokwasów w cząsteczkach ludzkich antygenów leukocytarnych (HLA)mającą swe odzwierciedlenie w genotypach dawcy i biorcy badanych na poziomie DNA. Najistotniejszymwskaźnikiem oceny przebiegu potransplantacyjnego jest całkowity czas przeżyciachorych, który zależy od stopnia zgodności HLA, jak również od cech biologicznych dawcy(wiek, płeć, liczba ciąż i przetoczeń preparatów krwiopochodnych, status CMV itp.) i liczbyprzeszczepionych komórek krwiotwórczych. Istotnym wyznacznikiem sukcesu transplantacjijest wykonanie przeszczepienia w remisji choroby, na co wpływają rozpoznanie choroby, terminpodjęcia decyzji o wszczęciu procedury transplantacyjnej, dostępność zgodnego dawcyi sprawność przeprowadzenia procedury doboru, a także znajomość mocnych stron i ograniczeńsystemu doboru dawcy. W pracy przedstawiono aktualne immunogenetyczne, biologicznei organizacyjne uwarunkowania doboru dawcy komórek krwiotwórczych do transplantacji

Twórczość autobiograficzna na Bliskim Wschodzie oraz w Azji Środkowej

Tekst Piotra Bachtina stanowi analizę czterech kobiecych dzienników z pielgrzymki do Mekki, spisanych między końcem XVII a końcem XIX wieku. Przedmiotem zainteresowań Ashrafa S. Benyamina jest autobiografia Tahy Husajna, jednego z najwybitniejszych intelektualistów w historii Egiptu. Jagoda Budzik ogniskuje swoją refleksję wokół cyklu poetyckiego "Ani Szliszi" Adiego Wolfsona, należącego do tzw. "pokolenia postpamięci" - potomków ofiar Holokaustu. Sylwia Filipowska przez pryzmat twórczości autobiograficznej obserwuje fascynujące spotkania kultur: szlacheckiej Rzeczypospolitej z Orientem, na który okno stanowił osmański Stambuł (1453-1922). Tekst Agnieszki Graczyk skupia się wokół problemu relacji między prawdą a fikcją w utworach autobiograficznych współczesnych pisarek arabskich. Pytanie o stosunek prawdy i fikcji powraca w artykule Moniki Janoty, poświęconym XI-wiecznemu "Traktatowi o przewodnikach i zwodnikach" pióra Abu 'Amira Ibn Szuhajda al-Andalusiego. Izabela Kończak przedstawia postać Kulsum 'Awdy - palestyńskiej prekursorki kobiecej autobiografii. Ewa Machut-Mendecka dokonuje przeglądu bogatej XX-wiecznej arabskiej twórczości autobiograficznej pod kątem wyłaniających się z niej obrazów konfliktów. Pełen repertuar technik i taktyk mówienia autobiograficznej prawdy wyłania się ze studium Adrianny Maśko, stanowiącego ujęcie trzech autotematycznych utworów egipskiej pisarki Radwy 'Aszur przez pryzmat wykorzystanych w nich strategii narracyjnych. Czytając dzienniki z podróży do Europy XIX-wiecznego syryjskiego pisarza Fransisa Marrasza, Joanna Musiatewicz zauważa pewną tendencyjność charakteryzującą proces percepcji, a co za tym idzie - opisu świata zewnętrznego. Adam Pleskaczyński i Wawrzyniec Popiel-Machnicki kreślą intrygujący portret Bronisława Grąbczewskiego - podróżnika i badacza terenów Azji Środkowej. Grażyna Zając opowiada historię autobiograficznego oszustwa, jakiego dopuścił się autor rzekomych wspomnień sułtana Abdulhamita II, opublikowanych po raz pierwszy w 1919 roku i kilkakrotnie wznawianych na przestrzeni prawie sześciu kolejnych dekad.Publikacja zawiera dwanaście artykułów dotyczących rozmaitych zagadnień związanych z twórczością autobiograficzną na terenie Bliskiego Wschodu oraz Azji Środkowej od średniowiecza po współczesność. Ich autorzy, głównie filolodzy orientalni, reprezentują najważniejsze ośrodki akademickie w Polsce.Wydział Neofilologii i Katedra Studiów Azjatyckich UA

Pro Libris: Lubuskie Pismo Literacko-Kulturalne, nr 3 (2009)

134 s. : il.

Pro Libris: Lubuskie Pismo Literacko-Kulturalne, nr 4 (2010)

145 s. : il., portr.

Role of Donor Activating KIR–HLA Ligand–Mediated NK Cell Education Status in Control of Malignancy in Hematopoietic Cell Transplant Recipients

AbstractSome cancers treated with allogeneic hematopoietic stem cell transplantation (HSCT) are sensitive to natural killer cell (NK) reactivity. NK function depends on activating and inhibitory receptors and is modified by NK education/licensing effect and mediated by coexpression of inhibitory killer-cell immunoglobulin-like receptor (KIR) and its corresponding HLA I ligand. We assessed activating KIR (aKIR)-based HLA I–dependent education capacity in donor NKs in 285 patients with hematological malignancies after HSCT from unrelated donors. We found significantly adverse progression-free survival (PFS) and time to progression (TTP) in patients who received transplant from donors with NKs educated by C1:KIR2DS2/3, C2:KIR2DS1, or Bw4:KIR3DS1 pairs (for PFS: hazard ratio [HR], 1.70; P = .0020, Pcorr = .0039; HR, 1.54; P = .020, Pcorr = .039; HR, 1.51; P = .020, Pcorr = .040; and for TTP: HR, 1.82; P = .049, Pcorr = .096; HR, 1.72; P = .096, Pcorr = .18; and HR, 1.65; P = .11, Pcorr = .20, respectively). Reduced PFS and TTP were significantly dependent on the number of aKIR-based education systems in donors (HR, 1.36; P = .00031, Pcorr = .00062; and HR, 1.43; P = .019, Pcorr = .038). Furthermore, the PFS and TTP were strongly adverse in patients with missing HLA ligand cognate with educating aKIR-HLA pair in donor (HR, 3.25; P = .00022, Pcorr = .00045; and HR, 3.82; P = .027, Pcorr = .054). Together, these data suggest important qualitative and quantitative role of donor NK education via aKIR-cognate HLA ligand pairs in the outcome of HSCT. Avoiding the selection of transplant donors with high numbers of aKIR-HLA-based education systems, especially for recipients with missing cognate ligand, is advisable