Yeni Nesil Sünek Dökme Demir Malzemenin Basamaklı Polimerizasyon Yöntemi ile Hazırlanan Epoksi Reçinelerle Korozyona Karşı Korunması

In recent years, the importance of cast iron has increased considerably in the metallurgy and materials science. Unlike the primary generation cast iron, a new class of spheroidal cast iron emerged at the end of the 20th century, called the second generation. These materials, called solid solution strengthened ferritic ductile iron (SSF), which is reinforced by solid solution, have become a material class which is very advantageous for metallurgical industry as it is cheaper than steel and has high elongation values as well as being ductile, yet not as complex as steel's chemical structure. In this thesis, it was aimed to find out the suitable chemical composition for the production of EN-GJS-600-10 material, which is one of the new generation of spheroidal cast iron materials that not yet been widely produced, for the purpose of providing mechanical properties given in corresponding standards, and then to modify the surface of this material with a suitable polymer to render it resistant to corrosion and abrasion in use in industries such as the defense industry. The new generation ductile spheroidal cast iron material was obtained by mixing 16 different elements such as iron (Fe), silicon (Si) manganese (Mn), carbon (C), and magnesium (Mg) with appropriate ratios. These elements were assembled at various amounts and in the end; optimum ratios were determined to meet the criteria defined in the standards for both chemical composition and mechanical properties. Production of the prepared cast iron material is not widespread in the world. Industrial production is not yet optimized in our country. In the scope of the thesis, significant results were obtained in terms of surface modification against corrosion and preparation of new generation metallic alloy having 16 elements in its chemical composition, being cheaper and lighter than steel, and yet having properties approaching to those of it. Surface modification is a frequently used method to obtain the surface properties desired in academic and industrial studies. In particular, modification of the metal surfaces against corrosion is essential for their use in many applications. In the scope of the thesis, epoxy resin formation was provided on metal surfaces by step-growth polymerization method and the resistance of these surfaces against corrosion was investigated. Corrosion tests have shown remarkable resistance to corrosion on metal surfaces. Ethylene glycol, alcohol type of 5 monomers studied, failed to demonstrate the desired performance in surface modification. The weakest resistance amongst the 4 amine type monomers was found in the presence of ethylene diamin (EDA), a diamin. Resins synthesized using -tri, -tetra and -penta, in particular -tetra and -penta, amines presented better barrier properties against corrosive gas, liquid or dissolved species by preventing the diffusion of these species thorough the bulk of the polymer matrix. The main reason for this is that the chain length between the cross-links is shorter and/or the free volume voids between the cross-links are filled more densely, depending on the high branching, and thus higher barrier properties are obtained. Significant results have been obtained demonstrating the importance of proper adjustment of the stoichiometric ratio between the monomers used in step-growth polymerization in order to obtain a corrosion resistant resin. Di-epoxy:amin monomer ratio of 2:1 showed higher resistance to corrosion among the formulations used for the synthesis of resin samples except for those prepared using EDA. 2:1 mole ratio may have caused a denser cross-linking in the resin structure and may have increased barrier properties by shortening the chain lengths between the cross-links. At the end of the corrosion test, no blistering was detected in any of the surfaces by microscopic examination of metallic surfaces. This is an important finding in terms of the durability of the surface coating as blisterization increases the corrosion by causing the paint to swell on the surfaces. As a corrosion inhibitor, the effect of benzotriazol (BTA) was investigated and the results were indicated that BTA had a positive effect on corrosion prevention. BTA is thought to form a thin layer on the metal surface and/or clusters in the bulk of the resin which act as barrier-like structures. The metallic materials developed within the scope of this thesis are thought to be important for our country, especially for defense industry, and to have economic value. It is thought that the part of the thesis related to the preparation of anti-corrosive polymeric coating is important especially in terms of presenting some basic criteria.Son yıllarda dökme demirlerin önemi metalurji ve malzeme bilimi sektöründe oldukça artmıştır. Birincil nesil dökme demirlerden farklı olarak, 20. Yüzyılın sonlarında ikinci nesil adı verilen, yeni bir sfero dökme demir sınıfı ortaya çıkmıştır. Katı çözelti ile güçlendirilmiş ferritik sfero dökme demir (solid solution strengthened ferritic ductile iron, SSF) olarak adlandırılan bu malzemeler, yüksek mukavemete dayanımının yanı sıra yüksek uzama değerleri de göstererek çeliğin kimyasal yapısı kadar kompleks olmayan, çelik benzeri özellikler taşıyan, işleme kabiliyeti yüksek, metalurji sektörü için oldukça avantajlı ve üretimi çeliğe nazaran ucuz olan bir malzeme sınıfı haline gelmiştir. Bu tez çalışmasında yeni nesil sfero dökme demir malzemelerinden biri olan ve üretimi henüz yaygınlaşmamış olan EN-GJS-600-10 kodlu malzemenin kimyasal bileşimini, standartta verilen mekanik test değerlerini sağlayacak şekilde oluşturmak ve sonrasında savunma sanayi gibi sektörlerde kullanımında korozyona ve aşınmaya karşı dirençli hale getirmek için uygun bir polimer malzemeyle yüzeyini modifiye etmek amaçlanmıştır. Tez çalışması kapsamında hazırlanan sünek özelliklere sahip yeni nesil sfero dökme demir malzeme, başta demir (Fe) olmak üzere, silisyum (Si), mangan (Mn), karbon (C), magnezyum (Mg) gibi toplam 16 farklı elementin uygun oranlarda karıştırılması ile elde edilmiştir. Bu elementler farklı oranlarda bir araya getirilmiş ve neticede hem kimyasal bileşime hem de mekanik özelliklere yönelik olarak standartlarda tanımlanan kriterleri karşılayacak optimum oranlar tespit edilmiştir. Hazırlanan dökme demir malzemenin dünyada üretimi yaygın değildir. Ülkemizde ise endüstriyel üretimi henüz optimize edilmemiştir. Tez çalışması kapsamında, çelikten daha ucuz ve daha hafif ancak çelikle benzer mekanik özellikler gösteren, yapısında 16 element içeren metal malzemelerin hazırlanması ve yüzey özelliklerinin modifikasyonu ile korozyon ve aşınmaya dayanıklı hale getirilmeleri adına önemli sonuçlar elde edildiği düşünülmektedir. Yüzey modifikasyonu, akademik ve endüstriyel çalışmalarda ihtiyaç duyulan yüzey özelliklerinin elde dilebilmesi için sıklıkla başvurulan bir yöntemdir. Özellikle, metalik malzemelerin korozyona karşı yüzeylerinin modifiye edilmesi pek çok uygulamadaki kullanımları açısından zaruridir. Tez kapsamında, metal yüzeylerde basamaklı polimerizasyon yöntemi ile epoksi reçine oluşumu sağlanmış ve korozyona karşı yüzeylerin dirençleri araştırılmıştır. Korozyon testleri, metal yüzeylerde dikkat çekici düzeyde korozyona karşı direncin sağlandığını göstermiştir. Çalışılan 5 monomerden alkol türündeki etilen glikol yüzey modifikasyonunda istenen performansı gösterememiştir. 4 amin monomer içinde en zayıf direnç bir diamin olan etilen diamin (EDA) varlığında tespit edilmiştir. -Tri, -tetra ve -penta (bilhassa -tetra ve -penta) aminler kullanılarak sentezlenen reçinelerin bariyer özelliklerinin daha iyi olduğu; korozif gaz, sıvı ve çözünmüş türlerin polimer matrisi boyunca iç kısımlara doğru difüzyonuna engel olarak metalin korozyona uğramasına karşı daha şiddetli direnç gösterdiği kanaatine varılmıştır. Bunun temel sebebinin çapraz bağlar arasındaki zincir uzunluklarının daha kısa olması ve/veya yüksek dallanma oranına bağlı olarak çapraz bağlar arasındaki serbest hacim bölgelerinin daha sık doldurulması ve böylece daha yüksek bariyer özelliklerinin elde edilmesi olduğu düşünülmüştür. Basamaklı polimerizasyonun gerçekleştirildiği monomerler arasındaki stokiyometrik oranın iyi ayarlanmasının, korozyona karşı dirençli bir reçine elde edilmesinde oldukça önemli olduğuna dair sonuçlar elde edilmiştir. EDA hariç diğer tüm numunelerde di-epoksi:amin momoner oranı 2:1 olan örnekler korozyona karşı daha yüksek direnç göstermiştir. 2:1 mol oranının, reçine yapısında daha sık çapraz bağ oluşumuna sebep olmuş olabileceği, çapraz bağlar arasındaki zincir uzunluklarının kısalması ile bariyer özelliklerinin artmış olabileceği düşünülmektedir. Korozyon testi sonrasında metalik yüzeylerin mikroskobik incelenmesi neticesinde yüzeylerin hiçbirinde blisterleşme tespit edilmemiştir. Bu durum, yüzey kaplamasının dayanıklılığını ve yüzeylerde boya kabarmalarına sebep olarak korozyonu attıran blisterleşmenin olmadığını göstermesi açısından önemli bir bulgudur. Bir korozyon inhibitörü olarak Benzotriazol’ün (BTA) korozyona etkisi incelenmiş; BTA’nın korozyonu önlemede olumlu bir etki yarattığına yönelik sonuçlar elde edilmiştir. BTA’nın metal yüzeyde ince bir tabaka oluşturduğu ve/veya reçine içerisinde BTA moleküllerinin bir araya gelip kümelenerek bariyer benzeri yapılar oluşturmuş olabileceği düşünülmektedir. Tez kapsamında geliştirilen metalik malzemelerin, başta savunma sanayi olmak üzere ülkemiz için önem arz ettiğine ve ekonomik değere sahip olduğuna inanılmaktadır. Anti-korozif polimerik kaplamanın hazırlanması ile ilgili kısmın özellikle bazı temel kriterlerin ortaya konulması açısından önem arz ettiği düşünülmektedir

Matematik Dersine Bağlılık Ölçeği’nin Türkçeye Uyarlama Çalışması

Bu araştırmanın amacı Rimm-Kauffman (2010) tarafından geliştirilen "Matematik Dersine Bağlılık Ölçeği"ni Türkçeye uyarlamak, geçerlik ve güvenirlik çalışma sonuçlarını ortaya koymaktır. Çalışma grubunu "Matematik Dersine Bağlılık Ölçeği"ni" yanıtlayan 602 ortaokul öğrencisi oluşturmaktadır. Orijinal ölçek 13 madde ve üç faktörden (sosyal, duyuşsal ve bilişsel) oluşmaktadır. Ölçeğin test tekrar test güvenirlik katsayısı .591 hesaplanırken, iç tutarlılık katsayısı .872 olarak elde edilmiş ve maddelerin birbiri ile ilişkisini gösteren madde-toplam korelasyonlarının .30 ile .66 arasında değer aldığı saptanmıştır. Ölçeğin yapı geçerlik çalışmaları için birinci ve ikinci düzey doğrulayıcı faktör analizleri yapılmıştır. Yapılan doğrulayıcı faktör analizleri sonunda ölçeğin orijinal ölçekteki gibi "sosyal", "bilişsel" ve "duyuşsal" bağlılık olmak üzere üç faktörden oluştuğu doğrulanmış ve kurulan modellerin iyi uyum gösterdiği belirlenmiştir. Analizler sonucunda, ölçeğin Türkçe formunun geçerli ve güvenilir bir ölçme aracı olarak matematik bağlılığı ile ilgili çalışmalarda kullanılabilir olduğu ifade edilebilirThe purpose of this study is to adapt “Student Engagement in Mathematics Scale”, developed by Rimm-Kauffman (2010), into Turkish and to determine validity and reliability of the scale in Turkish form. The study group is consisted of 602 secondary school students. The original scale consisted of 13 items with three factors (social, emotional and cognitive). Adapted scale?s test-retest reliability coefficient was found .591 and Cronbach alpha value was found .872. Item-total correlations of scale items ranged between .30 to .66. First order and second order confirmatory factor analyses were executed for construct validity. As a result of confirmatory factor analyses, the scale was confirmed consisting of three factors namely “social”, “cognitive” and “emotional” as in original scale. These results showed that Turkish form of the scale, being reliable and valid, can be used in studies related to mathematics engagemen

Adile Sultan Sarayı'ndan Kandilli Kız Lisesi'ne yolculuk

Ankara : İhsan Doğramacı Bilkent Üniversitesi İktisadi, İdari ve Sosyal Bilimler Fakültesi, Tarih Bölümü, 2018.This work is a student project of the Department of History, Faculty of Economics, Administrative and Social Sciences, İhsan Doğramacı Bilkent University.The History of Turkey course (HIST200) is a requirement for all Bilkent undergraduates. It is designed to encourage students to work in groups on projects concerning any topic of their choice that relates to the history of Turkey. It is designed as an interactive course with an emphasis on research and the objective of investigating events, chronologically short historical periods, as well as historic representations. Students from all departments prepare and present final projects for examination by a committee, with 10 projects chosen to receive awards.Includes bibliographical references (page 13).by İbrahim Mert Öztürk

İki Farklı Fakültede Öğrenim Gören Öğrencilerin Empati Düzeyleri

Amaç: Bu araştırma Düzce Üniversitesi Sosyal Hizmet ve Bilgisayar Mühendisliği bölümlerinde öğrenim görenöğrencilerin empati düzeylerinin karşılaştırılması amacıyla kesitsel ve korelasyonel olarak planlanmıştır.Gereç ve Yöntemler: Orantılı tabakalı örnekleme yöntemi uygulanarak, her bir bölümden rastgele seçilen ve çalışmayakatılmayı kabul eden 100'er öğrenci alarak araştırma örneklemi oluşturulmuştur. Verilerin toplanmasında kişisel bilgiformu ve Empati Düzeyi Belirleme Ölçeği kullanılmıştır.Bulgular: Sosyal Hizmet bölümünde öğrenim gören öğrencilerin empati düzeyinin, Bilgisayar Mühendisliğibölümünde öğrenim gören öğrencilerin empati düzeyinden anlamlı düzeyde daha yüksek olduğu saptanmıştır. Öğrenimgörülen bölüme göre öğrencilerin anne ve baba eğitim düzeyleri, cinsiyet, sınıf, aile tipi, çoğunlukla yaşanılan yer(bilişsel empati düzeyi dışında), sanat/spor ile ilgilenme durumu gibi sosyo-demografik özelliklerin öğrencilerin empatidüzeyini etkilemediği belirlenmiştir. Sadece çoğunlukla yaşanılan yere göre ölçülen bilişsel empati alt ölçek puanlarıarasındaki farkın her iki bölümde farklı olduğu saptanmıştır. Kasaba/köyde yaşayan Sosyal Hizmet bölümünde öğrenimgören öğrencilerin bilişsel empati alt ölçek puanı, kasaba/köyde yaşayan Bilgisayar Mühendisliğinde öğrenim görenöğrencilerin puanından anlamlı düzeyde daha yüksektir (p<0,001). Benzer bulgular şehir ve büyükşehirde yaşayanfarklı bölümlerde öğrenim gören öğrenciler için de elde edilmiştir. Ayrıca Bilgisayar Mühendisliğinde öğrenim görenkasaba/köyde yaşayan öğrencilerin bilişsel empati alt ölçek puanı, aynı bölümde öğrenim gören diğer yerleşimyerlerinde yaşayan öğrencilerin puanlarından anlamlı düzeyde daha düşüktür (p<0,05).Sonuç: Öğrenim görülen bölümlerdeki ders içeriklerinin ve eğitimlerinin farklı olması nedeniyle öğrencilerin empatidüzeylerinin farklı olduğu söylenebilir. Empati becerisi eğitimle geliştirilebileceğinden Sosyal Hizmet bölümündeolduğu gibi diğer sayısal ağırlıklı fakülte ve bölümlerde de benzeri eğitimlerin ve/veya seçmeli derslerin verilmesiönerilebilir.Aim: This study was planned as cross-sectional and correlational to compare the empathy levels of the students studying in Social Work and Computer Engineering departments of Duzce University. Material and Methods: By applying proportional stratified sampling method, a research sample was created by randomly selected 100 students from each department and agreed to participate in the study. Personal information form and Empathy Level Determination Scale were used to collect the data. Results: It was found that the empathy level of the students studying in the Social Work department was significantly higher than the empathy level of the students studying in the Computer Engineering department. According to the department, socio-demographic characteristics such as parents' education levels, gender, class, family type, place of residence (except for cognitive empathy level), status of dealing with art/sports did not affect students' empathy level. Only the difference between the cognitive empathy subscale scores measured from them according to place of residence was found to be different in both departments. The cognitive empathy subscale score of the students in Social Work department living in the town/village was significantly higher than the score of the students studying in the Computer Engineering living in the town/village (p<0.001). Similar findings were obtained for students studying in different departments that living in the city and metropolitan. In addition, the cognitive empathy subscale score of the students living in the town/village studying in Computer Engineering was significantly lower than the scores of the students living in other settlements in the same department (p<0.05). Conclusion: It can be said that the empathy levels of the students are different due to the different course content and education in the departments where they are educated. As empathy skills can be improved through education, it may be suggested to offer similar trainings and / or elective courses in other numerical intensive faculties and departments as well as in Social Work department

Efficacy of Capecitabine and Temozolomide Regimen in Neuroendocrine Tumors: Data From the Turkish Oncology Group

INTRODUCTION: This study aims to report the efficacy and safety of capecitabine plus temozolomide (CAPTEM) across different lines of treatment in patients with metastatic neuroendocrine tumors (NETs). METHODS: We conducted a multicenter retrospective study analyzing the data of 308 patients with metastatic NETs treated with CAPTEM between 2010 and 2022 in 34 different hospitals across various regions of Turkey. RESULTS: The median follow-up time was 41.0 months (range: 1.7-212.1), and the median age was 53 years (range: 22-79). Our results across the entire patient cohort showed a median progression-free survival (PFS) of 10.6 months and a median overall survival (OS) of 60.4 months. First-line CAPTEM treatment appeared more effective, with a median PFS of 16.1 months and a median OS of 105.8 months (median PFS 16.1, 7.9, and 9.6 months in first-, second- and ≥third-line respectively, P = .01; with median OS values of 105.8, 47.2, and 24.1 months, respectively, P = .003) In terms of ORR, the first-line treatment again performed better, resulting in an ORR of 54.7% compared to 33.3% and 30.0% in the second and third or higher lines, respectively (P < .001). Grade 3-4 side effects occurred only in 22.5% of the patients, leading to a discontinuation rate of 9.5%. Despite the differences in outcomes based on treatment line, we did not observe a significant difference in terms of side effects between the first and subsequent lines of treatment. CONCLUSIONS AND RELEVANCE: The substantial superior outcomes in patients receiving first-line CAPTEM treatment highlight its potential as an effective treatment strategy for patients with metastatic NET