YAŞAM ORTAMLARINDA ENERJİ TASARRUFU SAĞLAYAN BİR ELEKTRİK DEVRESİ

Projede tasarlanan elektrik devresi, gündüz vakti ev ve iş yerleri gibi ortamlarda ampullerin açılmasını ön-leyerek ve güneş panelleriyle elektrik üreterek enerji tasarrufu sağlamayı amaçlamaktadır

TIME BISECTION ABILITY IN SUPRA-SECONDS IS PRESERVED DURING HEALTHY AGING

Introduction: Interval timing requires cognitive resources such as attention, longterm memory, and working memory. Unfortunately, these functions deteriorate with aging. Changes in time perception are reported in healthy aging, in addition to several different neuropsychiatric disorders. Although age-related changes in time perception have been amply described in the literature, the actual underlying mechanisms remain controversial. Materials and Method: This study included a total of 33 young (mean age = 23.31 years) and 33 old (mean age = 67.63 years) individuals who performed a time bisection task with a range of 1.25-2.5 seconds. The experimental design was strictly controlled to minimize the effects of age-related declines in cognitive functions. An additional psychometric measurement related to the subjective passage of time was also assessed. Results: A Mann-Whitney U test was conducted with the bisection point, Weber ratio, and difference limen as the dependent variables. The young and old participants showed similar time bisection performances (p ≥ 0.05). However, the verbal expression of the subjects indicated that time generally passes faster for old individuals whereas old participants expected the next hour to pass slower for them than did their younger counterparts (p ≤ 0.05). Conclusion: It was demonstrated that the perception of time is preserved with aging in the supra-second range when cognitive demands are minimized by reducing task complexity

Brief ampelographic characterization of indigenous grapevine cultivars subjected to clonal selection in Turkey

A unique national clonal selection programme is still being conducted on 24 indigenous table (15 white, 6 black, 3 red), 16 wine (7 white, 9 red) and 4 raisin (2 white seedless, 2 white seeded) grape cultivars in 9 agricultural regions of Turkey. As the results of this programme, 127 candidate clones belonging to 13 cultivars have been selected This paper also includes a brief ampelographic description of the indigenous Turkish grape cultivars subjected to clonal selection, based mainly on fruit characteristics, growth, productivity and ripening periods in their primary locations

AKUT RENAL HASARLI KÖPEKLERDE BAĞIRSAK ULTRASONOGRAFİSİ: BAĞIRSAK-RENAL EKSENİ ODAKLI PROSPEKTİF DEĞERLENDİRMELER

Amaç: İntestinal disbiyozis ile renal hastalıkların patofizyolojileri arasında, gastrointestinal sistem ve renal arasındaki bağlantıdan dolayı bir ilişkili bulunmaktadır. Bu kapsamda belirtilen tez projesi ile akut renal hasarı bulunan köpeklerde renal ve intestinal ilişkinin ultrasonografik olarak belirlenmesi ve ultrasonografik intestinal verilerin akut renal hasarın erken belirteci olup olmayacağının ortaya konulması amaçlanmıştır. Gereç ve Yöntem: Doğal yolla oluşan akut renal hasar tanısı konulan ve herhangi bir şikayeti bulunmayan sağlıklı olmak üzere her iki cinsiyetten ve farklı yaşlardaki (yaş aralığı 1-13) toplamda 64 köpek çalışmaya dahil edildi. Birinci grubu (n=24), kliniğe aşı veya sağlık kontrolü amacıyla getirilen, klinik ve laboratuvar değerlendirilmelerinde herhangi bir anormallik saptanmayan sağlıklı köpekler, ikinci grubu subklinik akut renal hasar (ARH)’lı kreatin değerleri normal sınırlar içerisinde olup Nötrofil jelatinaz ilişkili lipokalin (NGAL) değerleri yüksek olan köpekler (n=33), üçüncü grubu tübüler zararla ilişkili ARH bulunan kreatin ve NGAL değerleri yüksek (n=7) köpekler oluşturdu. Bulgular: Gerek tübüler zararla ilişkili ARH tanısı grubunda gerekse de subklinik ARH tanısı konulan gruplarda meydana gelen NGAL değişimleri ile yapılan sol böbrek /Aort ölçümleri arasında anlamlı düzeyde bir artış eğiliminin bulunmadığı belirlendi. Subklinik ARH ile, tübüler zararla ilişkili ARH kreatinin düzeyleri ve tübüler zararla ilişkili ARH bulunan hastalarla, sağlıklı grup arasında güçlü anlamlı (p<0,001) bir farklılık tespit edilmiştir. Tübüler zararla ilişkili ARH bulunan hastalarda kolon 3.3±0.1 mm, duodenum 5.1±0.4 mm, jejenum 4.4±0.3 mm olarak bulunurken, subklinik ARH grubuna dahil edilen hastalarda duvar kalınlıkları kolon 3.8±0.2 mm, duodenum 5.5±0.2 mm, jejenum 4.6±10.8 mm olarak tespit edilmiştir. Renal intestinal ilişki değerlendirildiğinde yanlızca subklinik ARH’li köpeklerdeki intestinal değişimler sağlıklılara kıyasla anlamlı olarak kolon p<0.001, duodenum p<0.01 ve jejenum p<0.05 bulunmuştur. Sonuç: ARH mevcut olan köpeklerde intestinal duvar kalınlıklarında artış görülmüştür. Elde edilen bu sonuçlar köpeklerde böbrek bağırsak iletişimini desteklemektedir.KABUL VE ONAY …………...………………………..………………….………… i TEŞEKKÜR …………………………………………………………….…………… ii İÇİNDEKİLER ..…………………………………………….………...……….….…. iii SİMGELER VE KISALTMALAR DİZİNİ …..…………………….…………….…. v RESİMLER DİZİNİ ….………….…………………………...……………………… vii TABLOLAR DİZİNİ ….………….…………………………...…………………….. viii ÖZET ………………………………………………………………………………… ix ABSTRACT ………………………………………………………………….………. x 1. GİRİŞ …………………….…………………...………………………….…….….. 1 2. GENEL BİLGİLER ……………………..…………………………………....…… 2 2.1. Akut Renal Hasarı ….…………………………………………………...……..… 2 2.1.1. Etiyoloji ve Patogenez…………..……….….……..…………………………... 2 2.1.2. Klinik Bulgular ...............................….………….....…………………….……. 5 2.1.3. Tanı ve Prognoz …………….…………………………….…………................ 6 2.2. Köpeklerde Renal Bağırsak Ekseni ……………………………………………... 10 2.3. Ultrasonografi……………………………...…………..………………………… 16 2.3.1. Renal Ultrasonografi……. …………………………………………..........…… 16 2.3.2. İntestinal Ultrasonografi …………………….……………………………….... 21 3. GEREÇ VE YÖNTEM ……...……………………………………….………….… 25 3.1. Gereç…………………………………….……………………....…..………….... 25 3.1.1. Hayvan Materyali ve Çalışma Dizaynı….…………………..….........….……... 25 3.2. Yöntem ………………………………………………………………………….. 28 3.2.1. Örneklerin Toplanması ……………...………………………………………… 28 3.2.2. Laboratauar Değerlendirme ………...…………...…………..……...…………. 28 3.2.3.Ultrasonografik Değerlendirme. ………………….……...….………………… 31 4. BULGULAR ………………………………………………………………….….... 36 4.1. Hayvanların Demografik Dağılımları ve Klinik Bulgular………………..……... 36 4.2. Kreatinin ve NGAL Bulguları..…………………………………….….………… 36 4.3. Renal Ultrasonografi Verileri...…………………..…………………...………… 38 4.4. Bağırsak Ultrasonografi Verileri ……………….….…..……….…….………… 40 4.4. Bağırsak- Renal Ekseni………..………………………..……….…….………… 43 5. TARTIŞMA …………...……….…………………...……...….……………....…... 46 6. SONUÇ VE ÖNERİLER ……………………………..…………..………….….… 52 KAYNAKLAR ..………………………………...……...……………………….…… 53 EKLER ……………………………………………………………………………….. 68 Ek 1. ADÜ-HADYEK ……………………………………...…..……………….…… 68 Ek 2. Bilgi Onam Formu..………………..………………………………....…..….… 69 BİLİMSEL ETİK BEYANI ………………………………………………………….. 70 ÖZ GEÇMİŞ …………………………………………...…………………………….. 7

İnfantil kolikli bebeklerde dışkıda kalprotektin düzeyleri

Objective: Excessive crying is one of the most common complaints in the first months of life. Although various theories have been proposed to explain infantile colic, the etiology is still unclear. The aim of this study is to measure fecal calprotectin levels in infants with and without infantile colic and to investigate their possible relationship with inflammation. Methods: Infants attending a General Pediatrics Clinic in Medipol Mega University Hospital constituted the study population. Fecal calprotectin levels were measured using the Elisa Method in a total of 70 infants aged 1-3 months, 35 of which had infantile colic. A total of 42 infants, 22 of whom were in the colic group and 20 of them in the control group were followed for one year. Results: The socio-demographic features and feeding types of the infants with or without infantile colic were similar. Fecal calprotectin levels were significantly higher in the colicky babies, and all had calprotectin levels > 250 µgr/g. The median fecal calprotectin values of the colic and control groups were 651 µgr/g and 354 µgr/g, respectively. No significant difference was found between the cases where the calprotectin levels were higher or lower than 350 µg/g in terms of birth weight, gender, mode of delivery, diet and use of probiotics. During the follow-up, symptoms of food allergy occurred in 4 patients in the control group and in 3 patients in the study group. Conclusion: High fecal calprotectin levels in the colic infants suggest that infantile colic and intestinal inflammation may be associated.Amaç: Doğumu izleyen ilk üç ayda aşırı ağlama çok sık rastlanan bir yakınmadır. İnfantil kolik etyolojisi kesin olarak aydınlatılamamıştır. Son yıllarda intestinal mikrobiyatadaki değişikliklerin koliğe neden olabileceği ileri sürülmektedir. Çalışmamızın amacı dışkıda kalprotektin düzeylerinin ölçülerek kolik ile intestinal inflamasyon ilişkisinin araştırılmasıdır. Gereç ve Yöntem: Medipol Mega Üniversite hastanesi Genel Pediatri Polikliniğinde yapılan çalışmada 1-3 ay arası infantil kolikli 35 bebek (çalışma grubu) ile koliği olmayan 35 bebek olmak üzere toplam 70 bebeğin dışkıda kalprotektin düzeyleri İÜ Çocuk Gastroenteroloji Laboratuarında Elisa yöntemiyle ölçüldü. Kolik grubunda 22, kontrol grubunda 20 olmak üzere toplam 42 bebek bir yıl boyunca izlendi. Bulgular: Çalışma ve kontrol grubu bebekleri doğum tartısı, cins, doğum şekilleri, beslenme biçimleri açısından karşılaştırıldığında iki grup arasında fark saptanmadı. Çalışma grubunda kalprotektin düzeyleri anlamlı derecede yüksek olup, tüm olgularda fekal kalprotektin düzeyleri >250 µgr/g bulundu. Çalışma grubunun median kalprotektin değeri 651 µgr/g kontrol grubunun median değeri ise 354 µgr/g ölçüldü. Kalprotektin düzeyleri 350 µgr/g’den yüksek ve düşük olan olgular arasında doğum tartısı, cins, doğum şekli, beslenme biçimi ve probiyotik kullanımı açısından anlamlı fark saptanmadı. Takipte kontrol grubunda 4, çalışma grubunda 3 olgu besin alerjisi tanısı aldı. Sonuç: Kolik bebeklerde yüksek dışkı kalprotektin seviyeleri, infantil kolik ve intestinal inflamasyonun ilişkili olabileceğini düşündürmektedir

Blood viscosity and inflammation in first-episode and acute exacerbations of schizophrenia: A case-control study with healthy controls

Introduction: Elevated proinflammatory status and alterations in blood flow, both of which are associated with the pathophysiology of schizophrenia, may be linked with an increased risk of cardiovascular diseases. However, such a relationship at different acute stages of schizophrenia has not been evaluated. We aimed to examine whether blood viscosity and systemic inflammatory status varied between first-episode schizophrenia (FES) and acute exacerbations of schizophrenia. Methods: Fifty-two patients with FES, 69 schizophrenia patients with acute exacerbation (S-AE) and 56 healthy controls (HC) were included in the study. Whole blood viscosity (WBV) was calculated according to de Simone’s formula at low and high shear rates (LSR and HSR). Systemic immune-inflammation index (SII) and systemic inflammatory response index (SIRI) were calculated from hemogram screening data at admission. Results: When adjusted for age, WBV at both LSR and HSR were significantly decreased in both FES and S-AE groups compared to HCs. Systemic inflammatory response index was significantly higher in FES patients than in the S-AE and HC groups. Total cholesterol (TC) and WBV at HSR were correlated in patients. Total cholesterol predicted WBV at LSR in patients with FES whereas other independent variables including age and SIRI did not. Conclusion: Both first and subsequent episodes of schizophrenia are associated with reduced blood viscosity. Increased inflammatory status may not fully explain such a relationship. Extrapolation of hemorheological characteristics in schizophrenia may help to stratify cardiovascular risk and reflect the pathophysiological process in the early and later stages of schizophrenia

UNCERTAINTY QUANTIFICATION OF SELF-PROPULSION ANALYSES WITH RANS-CFD AND COMPARISON WITH FULL-SCALE SHIP TRIALS

RANS-CFD is a well-established tool with widespread use in maritime industry and research. Valuable information might be extracted from the results of such simulations in terms of ship resistance and flow field variables. With recent advancements in computational power, it became possible to investigate the performance of ships in self-propulsion conditions with RANS method. This paper presents the results of a study in which self-propulsion analyses of a small size product/oil tanker has been carried out at ship scale. The methodology proposed in this study makes use of open water propeller performance predictions, resistance analyses at model scale and self-propulsion computations at ship scale for a minimum of 2 different propeller loadings to obtain the self-propulsion point and respective performance parameters. In order to speed up the time-consuming self-propulsion computations, these cases have been solved with a single-phase approach. Resistance predictions have been compared with experimental findings. Uncertainty associated with prediction of resistance and thrust has been quantified. Additionally, sea trials have been conducted on the subject vessel and its two sisters and measured delivered power data have been used for evaluating the capability of the numerical method in self-propulsion predictions. Comparison of results indicate that the proposed self-propulsion computation methodology with RANS CFD at ship scale is capable of predicting delivered power with sufficient accuracy at an acceptable computational cost

Indirect Benefits of Vaccines

Aşı programları, aşı ile önlenebilir hedef bulaşıcı hastalığı önlemek ve bu hastalığa bağlı oluşabilecek komplikasyon ve ölümleriengellemeyi amaçlar. Bununla beraber, aşı uygulamalarının yaygınlaşması ile toplumda hedef patojeni bulaştırma potansiyeli olanbireylerin sayısı azalır, böylece aşılanmamış bireylerin hastalık etkeni ile teması azalır ve bu bireylerde dolaylı yoldan korunmuş olur.Ayrıca aşıların, toplumdaki genel morbidite ve ölüm oranları üzerine hedef hastalığın önlenmesi ile açıklanamayacak olan ikincil olumluetkileride bulunmaktadır. Aşı uygulamalarına bağlı oluşan ikincil etkiler son yıllarda araştırmacıların daha fazla ilgisini çekmeyebaşlamıştır. Aşı uygulamalarına dair ikincil etkileri belirleyebilmek için doğru, açık ve standart gözlem metotları uygulanmalıdır.Epidemiyolojik sürveyans, hastalığın yükünün belirlenmesi, hedef grupların ortaya çıkarılması ve bağışıklama programlarının etkisininbelirlenmesi için dikkatle yürütülmelidir. Bu sayede bir ülkenin ulusal bağışıklama programı belirlenirken basit ve kanıta dayalı bilgilerlehareket edilebilir.Vaccination programs aim to prevent the target infectious disease and also prevent complications and mortality related to this disease. However, with the widespread use of vaccines, the number of individuals with the potential to infect the pathogen in the community decreases, so that the contact of the non-vaccinated individuals with the pathogen decreases, and these individuals are protected indirectly. In addition, vaccines have secondary positive effects on overall morbidity and mortality rates in the community, which cannot be explained by the prevention of target disease. Secondary effects due to vaccine applications have attracted more attention from researchers in recent years. Accurate, clear, and standard observation methods should be applied to identify secondary effects on vaccine applications. Epidemiological surveillance should be carried out carefully to determine the burden of the disease, to reveal target groups and to determine the effect of immunization programs. In this way, it is possible to act with simple and evidence-based information when determining a national immunization program

Blood viscosity and inflammatory indices in treatment-resistant schizophrenia: A retrospective cross-sectional study

Objective: Alterations in blood flow and inflammation may be associated with the treatment response of psychotic disorders. However, changes in blood viscosity in patients with treatment-resistant schizophrenia (TRS) have yet to be studied. We examined whether blood viscosity and systemic inflammatory status varied between patients with TRS, remitted schizophrenia, and healthy subjects.Method: Forty patients with TRS, 40 remitted schizophrenia patients, and 43 age- and gender-matched healthy controls were enrolled in this retrospective file review study. Whole blood viscosity (WBV) was calculated according to de Simone's formula at low and high shear rates (LSR and HSR, respectively). Complete blood count (CBC) markers of inflammation were recorded through screening data at admission.Results: In patients with TRS, WBV at both LSR and HSR was significantly decreased, whereas all CBC markers of inflammation were significantly increased compared to controls. Remitted patients had significantly decreased WBV at HSR than controls. There was no significant correlation between blood viscosity and CBC markers in patients. According to the regression models, the systemic immune-inflammation index (& beta;=0.578) and monocyte-to-lymphocyte ratio (& beta;=1.844) were significantly associated with WBV at LSR in multivariate analyses, whereas the Positive and Negative Syndrome Scale (PANSS) Positive subscale (& beta;=-0.330) was significantly associated with WBV at HSR in univariate analyses in the patient sample.Conclusion: TRS, associated with decreased blood viscosity and increased inflammatory status, may not fully explain such a reflect the pathophysiological process underlying treatment responsiveness as well as cardiovascular morbidity

BİR GRUP ÜNİVERSİTE ÖĞRENCİSİNDE SOSYO-DEMOGRAFİK ÖZELLİKLER VE TİNSELLİK ARASINDAKİ İLİŞKİ

Amaç: Bu çalışma bir grup üniversite öğrencisinde sosyo-demografik özellikler ve tinsellik arasındaki ilişkiyi belirlemek amacıyla yapılmıştır. Yöntem: Araştırma tanımlayıcı olup, bir üniversitede farklı fakültelerde lisans eğitimi alan ve son sınıfta okuyan 721 öğrenci ile, Pender’in Sağlıklı Yaşam Biçimi Davranışları Ölçeği II’nin”Tinsellik” alt boyutu ve araştırmacılar tarafından geliştirilen anket formu kullanılarak gerçekleştirilmiştir. Bulgular: Öğrencilerin yaş ortalamaları 22,71±2,68 olup, %64,6’i kız öğrencidir. Çalışma öncesinde sağlık ile ilgili herhangi bir ders alan öğrenci oranı %62,47’dir. Öğrencilerin %73,13’ü Fen Ve Matematik Bilimleri, %62,47’si ise 1. Öğretim öğrencisidir. Sağlık ile ilgili ders alan katılımcı oranı %62,47, seminer alan ise %55,54’tür. Katılımcıların “Tinsellik” puan ortalaması, 27.27±4,74’tür. Çalışma öncesinde sağlık ile ilgili herhangi bir ders veya seminer alma durumu, madde bağımlılığı öyküsü ve ailedeki bireylerin çalışma durumu ile tinsellik arasında anlamlı bir ilişki vardır (p lt;0,05). Sonuç: Çalışmaya katılan öğrencilerin tinsellik puanlarının yüksek olduğu ve cinsiyete göre tinsellik puanları incelendiğinde kız öğrencilerin, sağlık ile ilgili ders alanların ve madde bağımlılığı olmayan katılımcıların tinsellik puanlarının daha yüksek olduğu bulunmuştur