Normas para a transcrición de etnotextos do Arquivo do Galego Oral.

Sin resume

Moita costa, ‘pouco’ mar: o léxico mariñeiro e a construcción do estándar galego

Galicia ten moita costa, pero na cultura, na literatura e na lexicografía galega hai relativamente pouco mar. Nos diccionarios de uso xeral, a pesar do moito que se leva feito, e ben, é bastante o que hai que revisar pois faltan acepcións mariñeiras de uso común e cómpre unha revisión de acepcións con mar, co fin de reflectir de xeito máis adecuado a fala viva da xente mariñeira. No propio Vocabulario ortográfico da lingua galega (VOLG 1989) hai voces comúns que faltan, a algunhas referireime na miña intervención. A xeito de introdución, vou comeza-la miña exposición falando da recolleita e dos estudos do léxico mariñeiro e da recuperación do noso patrimonio marítimo. Logo tratarei o mar e o léxico mariñeiro na literatura galega, salientando primeiras documentacións no galego escrito; e a seguir farei unhas calas sobre a presenza e a ausencia de mar no VOLG (1989)