'Stop met ploegen'

In andere landen doen boeren het al: hun land bewerken zonder ploeg. Goed voor het milieu, voor duurzame landbouw, en zeker goed voor het bodemleven. Het ministerie van LNV zou in Nederland experimenten met niet-kerende grondbewerking moeten stimuleren, vindt bodemonderzoeker Jack Fabe

Ongewervelde fauna van uiterwaarden: een literatuurstudie naar effecten van inundatie en begrazingsbeheer

Deze literatuurstudie geeft inzicht in het potentiële voorkomen van ongewervelden in Nederlandse uiterwaarden in relatie tot bodemgesteldheid, overstroming en begrazing. 886 soorten libellen, dagvlinders, sprinkhanen, zweefvliegen, vliesvleugeligen, loopkevers, wantsen en spinnen (waaronder 36 rodelijst- of I-soorten) kunnen hun volledige levenscyclus volbrengen in de uiterwaarden. Daarvan is 7␜pecifiek gebonden aan het rivierengebied. De soortendiversiteit neemt toe bij afnemende overstromingsfrequentie. Zeldzame soorten worden vooral gevonden in graslandecotopen; kleiige ecotopen onderhouden een hogere biomassa. Begrazing conditioneert het voorkomen van ongewervelden. Er worden aanbevelingen gedaan voor de opzet van begrazingsonderzoek

Ecologische risico's van bodemverontreiniging: ecologische bouwstenen

Advies TC

Toxische stoffen en het milieu : geen goede chemie

Milieuvreemde stoffen, nutri¿nten en zware metalen vormen nog steeds een bedreiging voor de levende natuur. Onderzoek van Klok (2001) toont aan, dat de kwaliteit van leefgebieden voor diersoorten onvoldoende worden meegewogen in het Nederlands beleid. Hoewel onderzoek van Faber (1997) aantoonde, dat vervuiling van uiterwaarden bestemd voor uiterwaarden best meeviel, geeft hij nu aan, dat de vraag welke risico's deze met zich meebrengt binnen de voedselketen centraal moet staa

Advantages and challenges associated with implementing an ecosystem services approach to ecological risk assessment for chemicals

The ecosystem services (ES) approach is gaining broad interest in regulatory and policy arenas for use in landscape management and ecological risk assessment. It has the potential to bring greater ecological relevance to the setting of environmental protection goals and to the assessment of the ecological risk posed by chemicals. A workshop, organised under the auspices of the Society of Environmental Toxicology and Chemistry Europe, brought together scientific experts from European regulatory authorities, the chemical industry and academia to discuss and evaluate the challenges associated with implementing an ES approach to chemical ecological risk assessment (ERA). Clear advantages of using an ES approach in prospective and retrospective ERA were identified, including: making ERA spatially explicit and of relevance to management decisions (i.e. indicating what ES to protect and where); improving transparency in communicating risks and trade-offs; integrating across multiple stressors, scales, habitats and policies. A number of challenges were also identified including: the potential for increased complexity in assessments; greater data requirements; limitations in linking endpoints derived from current ecotoxicity tests to impacts on ES. In principle, the approach was applicable to all chemical sectors, but the scale of the challenge of applying an ES approach to general chemicals with widespread and dispersive uses leading to broad environmental exposure, was highlighted. There was agreement that ES-based risk assessment should be based on the magnitude of impact rather than on toxicity thresholds. The need for more bioassays/tests with functional endpoints was recognized, as was the role of modelling and the need for ecological production functions to link measurement endpoints to assessment endpoints. Finally, the value of developing environmental scenarios that can be combined with spatial information on exposure, ES delivery and service provider vulnerability was recognized

Is bodembiodiversiteit van belang voor herstel van beekdalvegetaties?

Effectgerichte maatregelen voor vegetaties richten zich doorgaans op het herstel van abiotische factoren in de bodem, zoals nutriënten- en waterhuishouding en tegengaan van verzuring. Lang niet altijd heeft dat het gewenste effect. Het is aannemelijk dat deze milieustress ook tot verstoring van het bodemleven kan leiden. De vraag is in hoeverre een goed functionerend bodemleven van belang is voor het herstel van de vegetatie. Het onderzoek richtte zich op blauwgraslanden en heischrale graslanden, vanwege hun gevoeligheid voor milieustress