Health behaviours religiously conditioned on the example of the followers of the Seventh-day Adventist Church

The modern vision of patient care is the provision of holistic care that takes into the account not only the biological, psychological and social needs, but also those that arise from the cultural and religious differences. Professed religion is a factor that seems to have a strong influence on health behaviors, as well as health-promoting and those which endanger health however much less likely The aim of this article was to familiarize readers of the customs, beliefs and behaviors related to health followers of the Seventh-day Adventist Church (KADS), as well as sensitivity to religiously adequate to help. In this paper we used the method of document analysis, reviewing the literature on the Polish-language lifestyle followers KADS and their many years of experience in the care of Adventists in the Nursing Home "Samaritan" in Bielsko-Biala. In Poland there are about 9,600 followers KADS, the majority of which lives in southern Poland. Among Protestant Christian communities, they stand out in the approach to health, promoting healthy lifestyle in conjunction with certain truths of faith. Seventh-day Adventists are a group of religious characterized by a different lifestyle than Catholics, there are fundamental differences. Differences affecting nursing cover issues: the use of certain therapeutic agents; diet; religious practices to the seriously ill and dying; relation to contraception, abortion, artificial insemination

Evolutionary response of cold-adapted chasmophytic plants to Quaternary climatic oscillaltions in the Mountains of Central Asia (a world hotspot of biodiversity)

Aim Past climatic oscillations are the main driving force of evolutionary changes in alpine species. Species' response to paleoclimatic oscillations is crucial in forecasting their future response in face of climate warming. The aim of this research is to explore the effect of climatic fluctuations on the evolutionary history, demography, and distribution of high-mountain bellflowers (Campanula lehmanniana complex), the flagship and taxonomically problematic members of chasmophytic vegetation within an underexplored biodiversity hotspot, the Mountains of Central Asia. Location Central Asia (Tian Shan, Alai and Zeravshan-Hissar Mountains). Methods We used molecular data (ITS, cpDNA, DArTseq-based SNPs) of 262 individuals (70 for the phylogeny reconstruction, and 247 from 31 localities for population studies). We analysed the data using phylogenetic and molecular clock reconstructions, coalescent simulations, and ecological niche modelling. Results Tertiary isolation between the Tian-Shanian and Pamir-Alaian populations led to the differentiation of the two main lineages (~5-6 Mya) corresponding to C. eugeniae and C. lehmanniana, whereas further Quaternary isolation into subregions led to intraspecific genetic differentiation, which starts almost simultaneously for both species (~2.7-1.5 Mya). The relatively small genetic admixture among populations indicates rare historic events of connectivity. In response to Holocene warming, the analysed species experienced a substantial decline in effective population size. Currently, the distribution of both taxa is highly influenced by precipitation in the coldest and driest quarters. Main Conclusions Our results highlight a general principle that glacial–interglacial cycles and contemporary island-like habitats distribution, shape the genomic variation of high-mountain species. The similar declining demographic trend of examined taxa may suggest the overall response to ongoing climate warming. The results underline also the urgent need for conservation action in alpine regions to preserve their biodiversity

Assessment of knowledge of nursing students on HBV and HCV infection prophylaxis : introductory report

HBV and HCV infections are not given enough attention even though they affect 500-600 million people around the world. Every year in Poland about 1500 people are infected with Hepatitis B and according to research carried out in 2009, about 2% of Poles are infected with Hepatitis C. Healthcare workers are often exposed in contact with blood and other potentially infectious matter, especially if health and safety regulations are not adheared to. The aim of the research was to ascertain nursing students' knowledge level on after-exposition procedures against HBV, HBC and other hazardous material. Research was carried out among third year students at University of Bielsko-Biala and Medical University of Silesia. Methods used included: poll and survey questionnaire (prepared by the authors) and knowledge test. The majority of the surveyed students know the methods of HBV and HCV transmission and can state the after-exposition procedures. A small proportion of them performs invasive procedures without individual protection means. Among surveyed students there were people who were exposed to probable transmission and the implemented proceedings did not comply with after-exposition procedures. The analysis of the obtained data led to the conclusion that the knowledge level of nursing students on prophylaxis and afterexposure procedures is insufficient and requires supplementation. Special attention should be paid to education in the field of health and safety which will contribute to the increase of awareness thus causing a reduction of students' exposition and in the future the exposition of healthcare workers

Mowa w przestrzeni publicznej ćwiczenia z komunikacji społecznej

monografia wieloautorskaHistoria różniących się kategorii „prywatne” oraz „publiczne” sięga czasów starożytnych. Terminy te – a także ich rozdzielne traktowanie – rozumiane są w różnoraki sposób. Niejednoznaczności w ich pojmowaniu ukształtowały m.in. tradycja językowa i myślenie potoczne, które nadają im znaczeń wartościujących. Ta wieloznaczność szczególnie silnie funkcjonuje w polszczyźnie, która obciążona jest historycznie – lata zaborów i realnego socjalizmu odcisnęły piętno na polskim systemie leksykalnym. Pojęciowe niejasności utrudniają nie tylko rozumienie świata, ale także międzyludzkie porozumiewanie się w nim. W tej pracy podejmujemy problematykę porozumiewania się i budowania interpersonalnych więzi w ramach przestrzeni publicznej, która wyrasta z przestrzeni prywatnej, a nawet współgra z nią, harmonijnie ją dopełniając – mimo iż spełnia zupełnie inne ludzkie potrzeby. „Przestrzeń prywatna” to zwykle bliskie, niesformalizowane relacje (interakcje), zachodzące m.in. w obrębie grup przyjacielskich, sąsiedzkich czy hobbystycznych. Związana jest ona także z interakcjami zachodzącymi na poziomie życia rodziny. To właśnie komunikacja w przestrzeni prywatnej w największym stopniu tworzy poczucie szczęścia, sprzyja budowaniu jednostkowej tożsamości, bywa źródłem naszej witalności i energii życiowej. Natomiast pod pojęciem „przestrzeń publiczna” kryje się, jak twierdzi Jerzy Szacki, „sfera pośrednia między życiem prywatnym i państwowym, do której jednostki wkraczają jako osoby prywatne, nie po to jednak, by utrwalać swoje odosobnienie, lecz po to, by je przezwyciężać bez stawania się trybami machiny państwowej. W grę nie wchodzi przeto ani prywatność, by tak rzec czysta, ani upublicznienie tożsame z upaństwowieniem” [J. Szacki]. Na tak rozumianą przestrzeń publiczną składają się m.in. wszelkiego rodzaju instytucje kulturalne i oświatowe, wspólnoty, organizacje i stowarzyszenia nakierowane na realizacje wspólnych dążeń i zamysłów o charakterze regionalnym, branżowym, artystycznym, edukacyjnym, naukowym, sportowym, organizacje pożytku publicznego, a także związki wyznaniowe i kościoły. Pojęcie to jest mocno związane z terminem „spo- łeczeństwo obywatelskie”, które – ponownie za Szackim – można definiować jako przestrzeń społeczną, w której spełniony jest pewnego rodzaju kult aktywności spontanicznej, „nie planowanej i nie kierowanej”, ale utrzymanej w ściśle określonych granicach wyznaczonych przez prawo i dobre obyczaje. Z drugiej jednak strony to przestrzeń, którą wyróżnia uznanie indywidualizmu i pluralizmu za wartości zasługujące na ochronę i prawnie określoną gwarancję. Wspomniany „kult aktywności” to aktualizacja postulatu uczestnictwa – uczestnictwo powinno być świadome, dobrowolne, otwarte, winno mieć również charakter publiczny. W prezentowanej książce kluczową rolę odgrywa pytanie o charakter międzyosobowych relacji (interakcji) dominujących w definiowanej przestrzeni publicznej. Są to także pytania o sposoby niwelowania napięcia między realizacją interesów i celów grupowych (wspólnotowych) a spełnianiem zamierzeń i interesów jednostkowych (indywidualnych). U ich podłoża leży inna jeszcze, bardziej elementarna kwestia: pytanie o znaczenie komunikacji interpersonalnej, międzyosobowego porozumiewania się w różnych formach aktywności w ramach przestrzeni publicznej. Tę ostatnią kwestię należy podkreślić, gdyż zajmuje ona pozycję wyróżnioną. Szukanie odpowiedzi na szereg rodzących się pytań w obrębie tematu, wyznacza sposoby konstruowania tożsamości jednostkowej działających podmiotów, dookreśla możliwości rozumienia otaczającego nas świata społecznego, sprzyja zadomowieniu się w nim, a wreszcie może przyczynić się do negacji poczucia samotności i odosobnienia. Dzisiaj, w obliczu dominacji nowych technologii, prowadzących do społecznej izolacji i poczucia nieśmiałości i osamotnienia, problem ten jest szczególnie aktualny. Bo właśnie przestrzeń publiczna, stanowiąca połączenie roztropnej aktywności obywateli z budującą więź interpersonalną komunikacją, może stanowić skuteczne podważenie formuły Francisa Clifforda, złowrogo głoszącej, że „wszyscy ludzie są dzisiaj samotni”. Autorzy szkiców i artykułów zamieszczonych w zbiorze uniknęli jednoznaczno- ści kategoryzacyjnej – pojęcia będące przedmiotem opisu wymykają się bowiem ostatecznemu dookreśleniu, a wymagają omówienia. Niewątpliwym sukcesem – trzeba to powiedzieć – jest sam fakt-próba podjęcia problemu interakcji międzyludzkich w procesach komunikacji prywatnej i publicznej. Dzięki przybliżeniu pojęć czy zagadnień zyskujemy szansę pełniejszego rozumienia rzeczywistości społecznej. Mamy nadzieję, że do „próby” tej skłonimy także Czytelnik

Kompetencje społeczne w edukacji, pracy socjalnej i relacjach zawodowych

W dzisiejszej dyskusji dotyczącej siły i słabości polskiego środowiska akademickiego – mając na względzie przyczyny i uwarunkowania jego wyraźnych zaniedbań, opóźnień i ograniczeń w porównaniu z univesitas Europy Zachodniej – coraz częściej pojawiają się pytania dotyczące umiejętności i kompetencji, jakie absolwenci naszych uczelni zdobywają w trakcie uniwersyteckiej edukacji. Wśród tych „umiejętności i kompetencji” wyróżniają się te, które sprzyjają konstruowaniu dobrych relacji interpersonalnych. Należą do nich: kompetencje i umiejętności komunikacyjne, umiejętności budowania bliskich relacji z innymi ludźmi, sfera tzw. roztropności emocjonalnej, czyli zdolność postrzegania, oceniania i wyrażania emocji, sprawność w rozumieniu i analizowania informacji emocjonalnej, a wreszcie – sztuka regulowania przestrzeni emocjonalności. Wszystkie wymienione umiejętności, nazywane „kompetencjami społecznymi” albo „społecznymi umiejętnościami miękkimi”, w praktyce akademickiej uznawane są coraz powszechniej za fundamentalny „budulec” wszelkich instytucji społecznych zarówno w skali „makro”, jak i „mikro”. Krucha struktura polskiej przestrzeni publicznej, niestabilność sektora prywatnej przedsiębiorczości czy też słabość instytucji rodziny przekonują jednak, że wiążąca siła kompetencji społecznych wciąż pozostaje nader wątpliwa. W przedstawianej pracy zbiorowej – będącej pokłosiem zorganizowanej wiosną 2012 roku konferencji naukowej Studenckiego Koła Umiejętności Społecznych, działającego przy Wydziale Pedagogiczno-Artystycznym UAM w Kaliszu – stawiamy pytania o jakość, charakter i specyfikę wspomnianego „budulca” życia społecznego, warunkują- cego sposoby funkcjonowania różnorodnych zawodów. Konferencyjne analizy i refleksje, dyskusje i płynące z nich wnioski odsłoniły zaskakujący fenomen. Z jednej strony wszyscy uczestnicy seminarium uznali, że podejmowane kwestie kompetencji społecznych są rzeczywiście ważne, lecz zarazem, niestety, najczęściej niedoceniane. Ale z drugiej strony okazało się, że dyskutanci operowali 6 często rozbieżną teoretycznie aparaturą pojęciową, istotnie utrudniającą naukowe porozumienie, wspólne wypracowanie odpowiedniej terminologii i badawczej perspektywy. Zagadnienie społecznych umiejętności miękkich obnażyło więc znaczące zróżnicowanie: prelegenci różnili się między sobą, bo w czym innym upatrywali istotę czy sedno problemu kompetencji społecznych. Taka sytuacja zintensyfikowała przede wszystkim kontrasty, utrudniając znacząco sformułowanie konstruktywnych wniosków. Prawdopodobną przyczyną zaistniałej sytuacji jest fakt niezmiennie niskiego stopnia zaawansowania badań nad problematyką kompetencji społecznych. Pomimo że literatura przedmiotu na przestrzeni ostatnich dwóch dekad wskazuje na rosnące zainteresowanie poruszanymi kwestiami, ciągle trudno mówić o stosowaniu spójnej i jednolitej aparatury pojęciowej, w której ta problematyka byłaby ujmowana, opisywana i badana. Inną przyczyną tego stanu rzeczy może być jednakże zróżnicowanie przygotowania oraz doświadczenie akademickie autorów zebranych w książce tekstów: dla wielu z nich była to bowiem pierwsza naukowa „próba”, nowatorskie doświadczenie owocujące naukową pracą. Przy okazji warto podkreślić, że autorzy, mimo towarzyszących im wątpliwości, co zrozumiałe w ich sytuacji, podjęli intelektualny wysiłek z ogromną wiarą we własne siły – ten naukowy optymizm wartościowany winien być pozytywnie. Zebrane artykuły i szkice zestawiliśmy w dwóch blokach tematycznych. Pierwszy z nich obejmuje artykuły podejmujące kwestię kompetencji społecznych przypisanych do zawodu i powołania nauczyciela. Problematyka ta wydaje się bardzo ważna, gdyż, jak wspomniano, różnice pomiędzy skutecznością kształcenia przez polskie szkoły wyż- sze i szkoły krajów Zachodu być może mają właśnie źródło w kompetencjach samych nauczycieli. Drugi blok tematyczny zawiera prace dotyczące problematyki sfery aktywności socjalnej, poziomu niesienia pomocy ludziom cierpiącym, wszystkim potrzebującym. W tej drugiej grupie artykułów stawiamy zatem pytania o wolontariat – jego psychologiczne, filozoficzne i społeczne uwarunkowania – pamiętając o jego wciąż kruchym (w polskich realiach) statusie. Czy udało się nam osiągnąć zasugerowane w tej przedmowie cele i zamierzenia? – niech oceni Czytelnik

Способ воспринимания Европы и европейцев беженцами с Дахук. Отчёт о разведке проведённой в лагере для беженцев в Иракском Курдистане

This article presents the analysis from a research project carried out by the author in Dahuk, a refugee camp in Iraqi Kurdistan in July 2016. The research project concerned the perception of Europe and Europeans by Arabs and Yazidis, who stayed in the refugee camp. Based on unstructured observations and in-depth interviews, the following images of Europe and Europeans were prominent in refugees’ narratives: a belief in the possibility of quick enrichment in Europe, relaxed relationships between family and friends in Europe, relaxed relations between women and men in Europe and the liberal lifestyle of European women. Based on the gathered data, the author analyses chances of respondents’ integration in Europe. The author focuses on factors conducive to integration and factors that impede integration. This subject has gained particular importance during the recent migration crisis. The arrival of big number of refugees from the Middle East to Europe once again sparked public debates about the possibility for their integration in Europe.Целей статьи является показание отчёта об исследованиях проведённых её автором в лагере для беженцев в Дахук в Иракском Курдистане в июле 2016г. исследование произошло на счёт воспринимания европейцев и Евро- пы арабами и курдамиезидами проживающими в лагере для беженцев. Наблюдая жителей лагеря и ведя интервью и разговоры с беженцами, из всего создался общий стереотип Европы и европейцев, видимый глазами беженцев: убеждение в возможности быстрого обогачения, ослаблённые отношения между членами семьи и между друзями в Европе, свободные соотношения между женщинами и мужчинами в Европе, свободный стиль жизни женщин. По данным исследований автор анализирует шансы на ас- симиляцию беженцев Европе, обращая внимание особенно на интеграторы и те факторы, которые могут этому сплочению мешать. Рассмотрение дан- ного вопроса имеет значение особенно во время миграционного кризиса, когда-то вместе с нашествием мигрантов из Ближнего Востока в Европу в диспуте опять появляется вопрос о возможности объединения беженцев с европейцами

Zachowania zdrowotne uwarunkowane religijnie na przykładzie wyznawców Kościoła Adwentystów Dnia Siódmego

Introduction. The modern vision of patient care is the provision of holistic care that takes into the account not only the biological, psychological and social needs, but also those that arise from the cultural and religious differences. Professed religion is a factor that seems to have a strong influence on health behaviors, as well as health-promoting and those which endanger health however much less likely. Aim. The aim of this article was to familiarize readers of the customs, beliefs and behaviors related to health followers of the Seventh-day Adventist Church (KADS), as well as sensitivity to religiously adequate to help. Material and methods. In this paper we used the method of document analysis, reviewing the literature on the Polish-language lifestyle followers KADS and their many years of experience in the care of Adventists in the Nursing Home “Samaritan” in Bielsko-Biala.Results. In Poland there are about 9,600 followers KADS, the majority of which lives in southern Poland. Among Protestant Christian communities, they stand out in the approach to health, promoting healthy lifestyle in conjunction with certain truths of faith. Seventh-day Adventists are a group of religious characterized by a different lifestyle than Catholics, there are fundamental differences. Differences affecting nursing cover issues: the use of certain therapeutic agents; diet; religious practices to the seriously ill and dying; relation to contraception, abortion, artificial insemination.Nursing Topics 2014; 22 (4): 533–538 Wstęp. Nowoczesna wizja opieki nad pacjentem, to zapewnianie opieki holistycznej biorącej pod uwagę nie tylko potrzeby biologiczne, psychiczne, społeczne, ale także te które wynikają z uwarunkowań kulturowych i wyznaniowych. Wyznawana religia jest czynnikiem, który wydaje się mieć silny wpływ na zachowania zdrowotne, zarówno prozdrowotne, jak i choć znacznie rzadziej na zagrażające zdrowiu.Cel. Celem artykułu było zapoznanie czytelników i czytelniczek z zwyczajami, przekonaniami i zachowaniami dotyczącymi zdrowia wyznawców Kościoła Adwentystów Dnia Siódmego (KADS), a także uwrażliwienie na religijnie adekwatne niesienie pomocy. Materiał i metody. W artykule wykorzystano metodę analizy dokumentów, dokonując przeglądu piśmiennictwa polskojęzycznego na temat stylu życia wyznawców KADS oraz własnych wieloletnich doświadczeniach w opiece nad Adwentystami w Domu Opieki „Samarytanin” w Bielsku-Białej. Wyniki. W Polsce jest ich około 9600 wyznawców KADS, z czego większość mieszka w południowej Polsce. Wśród chrześcijańskich wspólnot protestanckich wyróżniają się oni w podejściu do zdrowia, promując zdrowy tryb życia w powiązaniu z określonymi prawdami wiary. Adwentyści Dnia Siódmego są grupą wyznaniową charakteryzującą się odmiennym stylem życia, niż katolicy, nie są to różnice zasadnicze. Różnice wpływające na opiekę pielęgniarską dotyczą kwestii: stosowania niektórych środków terapeutycznych, diety, praktyk religijnych wobec ciężko chorych i umierających, stosunku do antykoncepcji, aborcji, sztucznego zapłodnienia. Problemy Pielęgniarstwa 2014; 22 (4): 533–53

Bicyclic cytarabine analogues: synthesis and investigation of antitumor properties of novel, 6-aryl- and 6-alkyl-3H-pyrrolo[2,3-d] pyrimidin-2(7H)-one arabinosides.

A series of sixteen hitherto unknown Cytarabine analogues bearing a bicyclic 3H-pyrrolo[2,3-d]pyrimidin-2(7H)-one base modified with aryl, pyridyl, benzyl and alkyl substituents was prepared in a straightforward approach. This is the one of the few examples of the synthesis of pyrrolo[2,3-d]pyrimidin-2(7H)-one nucleosides and the first example of pyrrolo[2,3-d]pyrimidin-2(7H)-one nucleosides possessing arabinose moiety. For the first time, the conversion of the furopyrimidine arabinoside products to a series of novel pyrrolopyrimidines by ammonolysis reaction was thoroughly investigated using aqueous and methanolic reaction conditions under classical and micro-wave heating. This approach resulted in a small library of compounds, which were evaluated for their antiproliferative properties against HL-60 and Jurkat E6.1 cell lines. All synthesised compounds exhibited a weaker cytotoxic effect in comparision to the mother compound. Of all the tested compounds, the derivative bearing a 4-n-pentylphenyl substituent exhibited the highest antiproliferative activity

Assessment of knowledge of nursing students on HBV and HCV infection prophylaxis — introductory report

Wstęp. Zakażeniom HBV i HCV poświęca się zbyt mało uwagi, mimo że dotyczą one 500–600 mln osób na świecie. W Polsce corocznie rejestruje się około 1500 zachorowań na wirusowe zapalenie wątroby typu B, a z przeprowadzonych w 2009 roku badań epidemiologicznych w grupie 26 tys. osób wynika, że blisko 2% Polaków jest zakażonych wirusem zapalenia wątroby typu C. Pracownicy ochrony zdrowia często narażeni są na kontakt z krwią i innym materiałem potencjalnie zakaźnym, co ma miejsce szczególnie podczas nieprzestrzegania obowiązujących zasad higieny i bezpieczeństwa pracy. Cel. Celem badań było określenie poziomu wiedzy studentów pielęgniarstwa na temat profilaktyki i postępowania poekspozycyjnego na HBV, HCV lub inny materiał potencjalnie zakaźny. Materiał i metody. Badania przeprowadzono wśród studentów III roku pielęgniarstwa Akademii Techniczno-Humanistycznej oraz Śląskiego Uniwersytetu Medycznego. W pracy wykorzystano metodę sondażu diagnostycznego, a jako narzędzie badawcze posłużył kwestionariusz ankiety własnego autorstwa oraz test wiedzy. Wyniki. Większość respondentów zna drogi przenoszenia zakażenia HBV i HCV oraz potrafi wymienić zasady postępowania poekspozycyjnego. Niewielka część badanych wykonywała inwazyjne procedury medyczne bez użycia środków ochrony osobistej. Wśród ankietowanych znalazły się również osoby, które narażone były na ekspozycję prawdopodobną, a wdrożone postępowanie nie było zgodne z zasadami postępowania poekspozycyjnego. Wnioski. Analiza zebranych danych pozwoliła wysunąć wniosek, że wiedza studentów pielęgniarstwa na temat profilaktyki i postępowania poekspozycyjnego jest niepełna i wymaga uzupełnienia. Ponadto należy zwrócić szczególną uwagę na kształcenie z zakresu zasad BHP, co przyczyni się do zwiększenia świadomości, a w konsekwencji zmniejszenia ekspozycji wśród studentów, a w przyszłości pracowników służby zdrowia. Problemy Pielęgniarstwa 2012; 20 (4): 466–472Introduction. HBV and HCV infections are not given enough attention even though they affect 500-600 million people around the world. Every year in Poland about 1500 people are infected with Hepatitis B and according to research carried out in 2009, about 2% of Poles are infected with Hepatitis C. Healthcare workers are often exposed in contact with blood and other potentially infectious matter, especially if health and safety regulations are not adheared to. Aim of the study. The aim of the research was to ascertain nursing students’ knowledge level on after-exposition procedures against HBV, HBC and other hazardous material. Material and methods. Research was carried out among third year students at University of Bielsko-Biala and Medical University of Silesia. Methods used included: poll and survey questionnaire (prepared by the authors) and knowledge test. Results. The majority of the surveyed students know the methods of HBV and HCV transmission and can state the after-exposition procedures. A small proportion of them performs invasive procedures without individual protection means. Among surveyed students there were people who were exposed to probable transmission and the implemented proceedings did not comply with after-exposition procedures. Conclusions. The analysis of the obtained data led to the conclusion that the knowledge level of nursing students on prophylaxis and afterexposure procedures is insufficient and requires supplementation. Special attention should be paid to education in the field of health and safety which will contribute to the increase of awareness thus causing a reduction of students’ exposition and in the future the exposition of healthcare workers. Nursing Topics 2012; 20 (4): 466–47