Milking characteristics, hygiene and management practices in Saanen goat farms: a case of Canakkale province, Turkey

In order to determine the current status of milking characteristics, hygiene and health protection practices in Saanen goat farms in Turkey, data were obtained from 92 farms through surveys in Çanakkale province. The farms are grouped according to the number of animals as small-scale (25–75 heads), medium-scale (76–150 heads) and large-scale (151 and overheads). As a result of the data observed, it has been seen that the majority of the farms (63.04%) had primary education and only 8.69% had education at the university level. While 44 farms have a milking machine or milking system in their farms, the other 48 farms use the hand milking. The 72.8% of the farms stated that they did not receive any training on milking hygiene and milking machines. Breast diseases are among the most common health problems in the farms (61.9%), followed by, digestive system diseases (8.6%), bacterial diseases (5.4%), foot diseases (2.1%) and viral diseases (4.3%), respectively. The prevalence of mastitis which is the leading cause of breast disease differs statistically in terms of scale (p < .05). In this period, the scale of the farms increased and the use of machine milking became widespread in dairy goat farms. Considering that Saanen breed goats, which have high milk yield, are also sensitive to diseases and are delicate breeds, it is important for the farmers to be educated and informed about breeding, herd management, and milking hygiene practices in order to increase milk production and quality and to prevent economic losses.Highlights The current status of milking hygiene and practices was evaluated. Mastitis was the most common disease (39.1%) observed in Saanen goat farms. To prevent economic losses due to diseases, farmers should be trained on hygiene and management practices

Socio-economic structure and current problems of saanen goat farms in Çanakkale province

Aim: This study was carried out to reveal the socio-economic structure and present problems of Saanen goat farms in Çanakkale province. Materials and Methods: The primary data obtained from the Saanen goat farms by using questionnaire which are the members of Sheep and Goat Breeders' Association of Çanakkale province. The sample size consisted of 92 enterprises obtained by simple random sampling method. Results of the enterprises in 2017 were evaluated by means of descriptive analysis methods such as mean, percentage distribution and frequency, and statistically differences between 2016 and 2017 for some technical data were evaluated by independent t-test. Results: It was determined that the education level of the farmers was 63.04%, the average age was 43.64 years and the average professional experience was 12.47 years. The average milk yield per animal was 1.95 kg per day and the average lactation period was 228.15 days. The main problems in the enterprises were found as the instability in milk prices, insufficient marketing infrastructure and producer organization. Conclusion: Saanen goat breeding is an important production sector in terms of employment. The fact that the capital / income coefficient in animal husbandry is lower compared to other sectors that may play important role in creating employment and reducing unemployment. In addition to breeding activities that play a role in increasing milk yield per animal, it is also important to improve care and feeding, health and hygiene conditions in the farms. Increasing the effectiveness of cooperatives in marketing is also necessary for added value to be provided to producers

Structural characteristics and problems of beekeeping enterprises in aegean region example

Aim: In this study, structural characteristics and production problems of the beekeeping enterprises are examined in the Denizli, Mugla and Aydin provinces. Materials and Methods: The material of the research was provided through questionnaires from Turkish Association of Beekeepocooperatives member beekeeping enterprises. In the study, 73 enterprises were determined by stratified random sampling method. Frequency, and percent distribution of these enterprises according to their survey findings for the 2014- 2015 operating period. Differences between the two dependent groups were examined by the "Wilcoxon test". Results: The average age and beekeeping experience (year) of producers with primary school graduates (61.6%) was 50,08 ± 9,25 and 17,52 ± 11,02 respectively. In the enterprises where the rate of specialization is low (20.5%), average honey yield per hive was found to be 14.44 ± 6.56. Among the problems experienced in the production, not to be taken into village land (26,9%) and transportation (17,7%) took the first two places. The producers expect more support from the TAB Associations, where they are members, for storage-marketing and accommodation- transporting. Conclusion: According to the research findings, it can be said that the producer profile is important for sustainable beekeeping In particular, young producers are encouraged to use promoting policies in this area. Moreover, in terms of quality and productive honey production, bee diseases should be more effectively fighted and necessary limitations should be given to hive mobility. Current support policies should be revised

The importance and development of carcass classification and grading in beef cattle: an update

This study was conducted to evaluate the current situation in Turkey by providing information about the systems used in carcass classification and grading in beef cattle. Industrial goods and services must have a standard in their economy. Obtaining quality products is provided by production within the framework of determining standards. The carcasses obtained from beef cattle are standardized and graded to ensure their recognition in the market. Standardization and grading; ıt simplifies, facilitates and makes it less costly to move goods across the market channel. In livestock quality standardization, current production is divided into standard shares as much as possible; therefore, animal products are produced in a wide range of quality. The trend in the marketing of high-quality beef animals and carcasses is geared towards grading and yield. Carcass classification is used to accurately define the suitability and values of cattle and sheep carcasses according to their intended use. The main criteria used in the classification of cattle carcasses are weight, conformation and fatness. In the USA and European Union countries, the classification of beef carcasses plays an essential role in international meat trade marketing

Bilim kurgu filmlerinde kent ve iç mekan olgusunun zaman içindeki değişimi: Metropolis, 2001: A space odyssey, blade runner ve miniority report örnekleri

Modern bir olgu olan bilim kurgu filmlerini, diğer temsillerden ayıran özellik, yapıldığı dönemin siyasal, toplumsal, ekonomik, kültürel ve teknolojik gelişmelerini yansıtmalarıdır. Bu yaklaşım bilim kurgu filmlerinin yapıldığı dönemin sanat, tasarım ve mimarlık kültürüyle ilişkilenmesine de yardım eder. Bu noktadan hareketle, bu tez öncelikle bilim kurgun türünün ortaya çıkışına ve süreç içerisindeki değişimine odaklanır. Önceleri bir edebiyat formu olarak ortaya çıkan daha sonra sinema filmleri üzerinden anlatı bulan bilim kurguların, zaman içerisinde nasıl değiştiğine bakmak bizlere bu temsilleri dönemin olaylarıyla ilişkilendirmemize olanak sağlayacaktır. Bu kapsamda seçilen, değişik dönemlerde yapılmış, dört bilm kurgu filmi üzerinden öncelikle bu filmlerin yapıldığı dönemle kurduğu ilişkiye ve dönemin önemli olaylarının bu filmlere nasıl yansıdığına bakılır. Daha sonra çalışma, bu filmleri dönemlerin sanat, mimarlık ve tasarım kültürüyle ilişkisi üzerinden inceler. Bu incelemede filmlerde değişen kent ve iç mekân olgusu çalışma kapsamında ayrıca önemlidir. Metropolis (1927), 2001: A Space Odyssey (1968), Blade Runner (1982), Minority Report (2002) filmleri üzerinden yapılan bu inceleme bizlere bilim kurgu filmlerinin değişen dünyanın değişen yaklaşımlarını anlamamızda belge niteliği olarak okunabileceğinin altını çizer. It distinguishes science fiction films, which are modern phenomena, from other representations, reflecting their political, social, economic, cultural and technological developments. This approach also helps to relate the era of science fiction films to the culture of art, design and architecture. From this point of view, this thesis primarily focuses on the emergence of science fiction and the change in the process. Looking at how science fiction, which emerged as a literary form in the first place and then narrates through motion pictures, changes over time will enable us to relate these representations to events of the period. In this context, it is examined how the important events of the period and the period that the films are made through these four films are firstly reflected in these films. Later, the study examines these films in relation to the art, architecture and design culture of the period. In this review, the changing urban and interior space in films is also important in the scope of the study. This review of Metropolis (1927), 2001: A Space Odyssey (1968), Blade Runner (1982), and Minority Report (2002) underscores that science fiction films can be read as documentary qualities in our changing approaches to the changing world

Tarsim Arılı Kovan Sigorta Uygulamaları TR32 Bölgesi Örneği

Arıcılık doğa koşullarına bağlı olarak gerçekleştirilen ve doğa koşullarından en çok etkilenen hayvancılık alt sektörlerinin başında gelmektedir. Gerek iklime, gerek doğal afetlere gerekse diğer faktörlere bağlı olarak yaşanabilecek olumsuzluklar arıcılık işletmelerinin kârını azaltmakta hatta bazı durumlarda işletmeler zarar edebilmekte ve gelecek yıllar için işletmenin ekonomik durumunun uzun süre normale dönmesini imkânsız kılmaktadır. Bahsi geçen risklerin bir kısmının ya da tamamının sigorta ile güvence altına alınması mümkündür. Bu çalışma ile 2014-2015 üretim döneminde, arıcılık faaliyetlerinin yoğun olarak yapıldığı Muğla, Aydın ve Denizli illerini kapsayan TR32 Bölgesinde tabakalı örnekleme yöntemiyle belirlenen 73 adet arıcılık işletmesinin TARSİM uygulamalarına ilişkin bilgi ve görüşlerinin araştırılması amacıyla gerçekleştirilmiştir. Arıcılık işletmelerinin 59 tanesi (%80) iller-bölgeler arası gezginci arıcılık faaliyeti yapmakta olup 14 tanesi (%20) il içi gezginci arıcılık faaliyeti gerçekleştirmektedir. İşletmelerin 28 tanesi (%38) arılı kovan sigortası yaptırdığını, 45 tanesi (%62) çeşitli nedenlerden dolayı sigorta yaptırmadığını bildirmiştir. Arıcılık işletmelerinin 20 tanesi (%27,4) TARSİM hakkında bilgi sahibi olduklarını, 53 tanesi (%72,6) bilgi sahibi olmadıklarını belirtmişlerdir. Sigorta yaptıran işletmelerin %32,1’i kovan başına ödedikleri sigorta prim bedelini bildiği, %67,9’unun bilmediği tespit edilmiştir. Sigorta yaptıran arıcılık işletmelerinin arılı kovan sigorta maliyeti 123 TL ile 738 TL arasında değiştiği ve ortalama sigorta masrafının işletme başına 328 TL olduğu saptanmıştır. Arılı kovan sigortası yaptırmayan işletmelerin sigorta yaptırmama nedenleri; sigorta teminatının dar kapsamlı olması, işletme giderlerine fazladan mali yük getirmesi, kendi ihmalinden dolayı, sigorta kapsamında yapılan ödemelerde mağduriyet yaşanması veya mağduriyet yaşayacağına inanması şeklinde tespit edilmiştir. Arıcılık işletmeleri, tarımsal ilaçlamaya bağlı zehirlenmeler, bir takım arı hastalıklarına bağlı oluşan ekonomik kayıplar, hırsızlık ve meydana gelebilecek bir takım ürün kayıplarının da teminat kapsamına alınması gerektiğini belirtmişlerdir. Sonuç olarak, sigorta yaptırma oranlarının ileriye dönük olarak artırılması, TARSİM’in tanınırlık ve bilinirlilik oranının arıcılık işletmeleri nazarında artırılması ve bu konularda mutlak bir başarı sağlanması durumunda, arıcılık işletmelerinin beklentileri arasında olan teminatların bir kısmının ya da tamamının güvence altına alınarak, kovan başına yapılan ödeme primlerinin azaltılması mümkün görülmektedir

Historical development, economic importance and current status of agriculture and livestock cooperatives in Turkey and around the world

Bu çalışmada, dünyada ve Türkiye’de tarım ve hayvancılık sektörlerinde kooperatif örgütlenmenin tarihsel gelişimi, mevcut durumu ve iktisadi öneminin değerlendirilmesi amaçlanmıştır. Günümüzde tarım ve hayvancılık kooperatifleri özellikle gelişmiş ülkelerde önemli bir ekonomik, siyasal ve sosyal güç haline gelmiştir. Türkiye Cumhuriyeti, Anadolu ve Osmanlı’dan köken aldığı imece usulü dayanışma, ahilik teşkilatı ve gedik sistemi gibi sosyal ve iktisadi örgütlenme birikimi ve 150 yıllık kooperatifçilik geçmişine rağmen örgütlenmede istenen başarıyı sağlayamamıştır. Başarısızlığın dışsal nedenleri arasında geçmişte yaşanan askeri, iktisadi ve siyasi istikrarsızlıklar, örgütlenme hareketinin halkın talepleriyle tabandan değil, büyük ölçüde devlet tarafından biçimlendirilmesi, çok amaçlı kooperatifçilik modelinin benimsenmesi ve özellikle son yıllarda üretici ve yetiştirici örgütlenmesine ilişkin çıkarılan yasaların yetki karmaşası oluşturması gibi nedenler yer almaktadır. İçsel nedenlere bakıldığında, öncelikle kooperatiflerdeki yönetim zaafları, üyelerde örgüt bilinci ve güveninin yeterince olgunlaşmaması, düşük üye sayısı ve ortaklık payları, yetersiz sermaye birikimi ve kooperatifler arası işbirliği eksikliği dikkati çekmektedir. Türkiye’de kooperatif örgütlenmenin başarılı olabilmesi için evrensel kooperatifçilik ilkelerinin eksiksiz uygulanması, üyelerde örgüt bilincini geliştirecek eğitim çalışmalarının artırılması, yasal mevzuatın Avrupa Birliği’ne uyumunun sağlanması ve model olarak ihtisas kooperatiflerinin öne çıkarılması gibi çalışmaların yapılması gerekmektedir. Türkiye’de kooperatifçilik alanında sağlanacak ilerlemelerin yalnızca üretici ve yetiştirici lehine ekonomik ve siyasi kazanımlar sağlamakla kalmayacağı, aynı zamanda tüketici refahının artırılması, yerel ürünlerin küreselleşmenin olumsuz etkilerinden korunması ve kırsal ekonomik kalkınmada da önemli roller oynayacağı düşünülmektedir.In this study, the evaluation of the historical development, current status and economic importance of the cooperative organization in the agriculture and livestock sectors in Turkey and in the world was aimed. Nowadays, agricultural and livestock cooperatives have become important economical, political and social strengths, especially in developed countries. As for the Republic of Turkey, despite the social and economic accumulation such as the collective work of solidarity (imece), Turkish-Islamic guidance (ahi community) and the rift system (gedik) it received from Anatolia and the Ottoman Empire, along with the 150-year cooperative history it has not achieved the desired organizational success. Among the external causes of failure: the military, economic and political instabilities of the past; organizational movements&amp;#8217; being formed not by the public&amp;#8217;s grassroots movements, but mostly by the shaping by the state; adapting a multi-purpose cooperative model; and authority and function confusion emerged due to the recent laws related to the organization of the producers and breeders. When the internal reasons are viewed, low partnership shares, low number membership and participation share, insufficient accumulation of capital, in addition to the management weaknesses in cooperatives, the lack of collaboration among cooperatives, the organizational awareness of the members and insufficient trust are quite noteworthy are draw attention. In order for cooperative organization to be successful in Turkey, the full implementation of universal cooperative principles, increased training activities that will provide organizational awareness for the members, enabling the alignment of legal statutes with the EU, and bringing forth expert cooperatives as a model, must be carried out. It is believed that the progress provided in the cooperative field in Turkey will not only remain simply to contribute to the economical and political gains in favor of the producers and, but also to playing an important role in protecting against the negative effects of globalization, increasing consumer welfare and in improving the rural economics

Nesibe Aydın ve Nesibe Aydın eğitim kurumları

Ankara : İhsan Doğramacı Bilkent Üniversitesi İktisadi, İdari ve Sosyal Bilimler Fakültesi, Tarih Bölümü, 2016.This work is a student project of the The Department of History, Faculty of Economics, Administrative and Social Sciences, İhsan Doğramacı Bilkent University.by Ünsal, Mehmet Süha