Przekształcenia w powszechnym wymiarze sprawiedliwości w Polsce w latach 1944-1956

W niniejszym tekście pragnę przedstawić te zagadnienia w oparciu o nowe materiały źródłowe, które pogłębiają naszą wiedzę na ten temat, jak również prowadzą do poznania losów zawodowych przedstawicieli wymiaru sprawiedliwości. Celem szkicu jest ukazanie tylko tych regulacji prawnych, które dotyczyły sprawności procedury sądowej, jej kierunku i mechanizmu działania i miały zasadnicze znaczenie dla realizacji zadań, jakie nowa władza postawiła przed wymiarem sprawiedliwości w Polsce w latach 1944-1956

Preliminary results of proton radiotherapy for choroidal melanoma : the Kraków experience

AIM OF THE STUDY: The objective of the study was to present the preliminary results of proton radiotherapy as a method for treating 15 patients with choroidal melanoma. MATERIAL AND METHODS: The proton radiotherapy was administered using beams providing energy levels of 60 MeV, which ensures a clinical range of 28.4 mm. In addition, the beam has a very narrow penumbra of 1.3 mm and a sharp distal dose fall-off. All patients received the dose of 60 CGE (cobalt gray equivalent) given to the PTV (planning target volume). This dose was administered in 4 fractions over 4 successive days of treatment. RESULTS: The tumour had regressed in 8 patients (53.3%) and remained stable in 3 patients (20%). The large tumours in another 3 patients (20%) were removed during vitrectomy (endoresection), which increased the number of patients with tumour regression up to 11 (73.3%). In the case of 1 patient, despite intraocular tumour regression occurring the choroidal melanoma had spread multifocally into the orbit, which necessitated orbit exenteration. The results ensured that the eyeballs of 14 patients (93.3%) could be saved. The follow-up period for the 15 patients ranged between 8 and 26 months (average: 17.4 months, median: 19 months). In this period some side effects were noted: an increase in intraocular pressure, retinal detachment, cataract, maculopathy, neuropathy and vitreous haemorrhaging. CONCLUSIONS: The preliminary results confirm that proton radiotherapy is an effective method for treating patients with choroidal melanoma. This method ensures an eyeball preservation rate of 93%, with the vision function of 80% of the patients being saved

Proton beam irradiation inhibits the migration of melanoma cells

In recent years experimental data have indicated that low-energy proton beam radiation might induce a difference in cellular migration in comparison to photons. We therefore set out to compare the effect of proton beam irradiation and X-rays on the survival and long-term migratory properties of two cell lines: uveal melanoma Mel270 and skin melanoma BLM.Cells treated with either proton beam or X-rays were analyzed for their survival using clonogenic assay and MTT test. Long-term migratory properties were assessed with time-lapse monitoring of individual cell movements, wound test and transpore migration, while the expression of the related proteins was measured with western blot.Exposure to proton beam and X-rays led to similar survival but the quality of the cell colonies was markedly different. More paraclones with a low proliferative activity and fewer highly-proliferative holoclones were found after proton beam irradiation in comparison to X-rays. At 20 or 40 days post-irradiation, migratory capacity was decreased more by proton beam than by X-rays. The beta-1-integrin level was decreased in Mel270 cells after both types of radiation, while vimentin, a marker of EMT, was increased in BLM cells only.We conclude that proton beam irradiation induced long-term inhibition of cellular motility, as well as changes in the level of beta-1 integrin and vimentin. If confirmed, the change in the quality, but not in the number of colonies after proton beam irradiation might favor tumor growth inhibition after fractionated proton therapy

Nauka prawa finansowego po I dekadzie XXI wieku

Księga pamiątkowa dedykowana profesorowi Apoloniuszowi Kosteckiem

PROSECUTOR’S OFFICE ON MARTIAL LAW: NOTE FROM THE MEETING OF THE CHAIRMAN OF THE COUNCIL OF STATE WITH THE PROSECUTORS OF THE GENERAL PROSECUTOR’S OFFICE ON FEBRUARY 15, 1982

13 grudnia 1981 r. wprowadzono w Polsce stan wojenny, który rozpoczął trwający z różnym natężeniem, aż do końca PRL, okres masowych represji skierowanych przeciwko społeczeństwu. Bezpośrednio po wprowadzeniu stanu wojennego w jednostkach Prokuratury PRL przystąpiono do realizacji przepisów prawa stanu wojennego. Szczególne znaczenie dla władz miało kształtowanie przez prokuratorów właściwej represji karnej w poszczególnych kategoriach przestępstw, zwłaszcza w sprawach prowadzonych w trybie doraźnym. Żądano, aby prokuratorzy oddziaływali na orzecznictwo sądów, głównie poprzez aktywny udział w rozprawach sądowych. Domagano się wymierzania określonych kar zasadniczych i kar dodatkowych, a także reagowania środkami prawnymi na niesłuszne, z punktu widzenia władzy orzeczenia. W okresie stanu wojennego duży nacisk został położony na doskonalenie pracy wewnątrz Prokuratury PRL, podnoszenie sprawności jej działania, pryncypialności, lojalności i dyspozycyjności wobec partii.Martial law was introduced in Poland on December 13th, 1981. It started the period of massive repressions against the public, going on with varying intensity until the end of the People’s Republic of Poland. Immediately after the imposition, the regulations of martial law were implemented in the units of the PRL Prosecutor’s Office. The formation of proper criminal repression by prosecutors in particular categories of crime, especially in cases conducted ad hoc was of particular importance for the authorities. It was demanded that prosecutors influence court rulings, mainly through active participation in court hearings. Specific basic penalties and additional penalties were expected to be imposed, as well as legal remedies for wrongful decisions from the point of view of power. During the martial law period, a great deal of emphasis was placed on improving the work inside the PRL Prosecutor’s Office, improving the efficiency of its operation, principality, loyalty and availability to the party

„For the lack of the evidence of quilt…” – rehabilitation of attorney general Romana Golanska

Autorka przedstawia zarys biogra&i Romany Golańskiej, akowca, prokuratora, w latach 1951–1954 więźnia politycznego. Od początku 1944 r. na terytorium państwa polskiego masowo stosowano represje na tle politycznym. Represjom poddane zostały osoby, które w okresie drugiej wojny światowej walczyły w  ugrupowaniach niepodległościowych z  hitlerowskim okupantem o polskie państwo niepodległe i demokratyczne. Czynności te uzyskały cechy czynu faszystowskiego, niedozwolonego i przestępnego. Osoby podejmujące takie działania uznano za zdrajców narodu polskiego i pociągnięto do odpowiedzialności karnej na równi ze zbrodniarzami hitlerowskimi. W artykule pokazany został dramat człowieka postawionego pod pręgierzem „ludowej” sprawiedliwości. Golańska, poddana represji karnej za działalność konspiracyjną w okresie drugiej wojny światowej na podstawie decyzji organów bezpieczeństwa publicznego, walczyła o uznanie jej za osobę niewinną i przywrócenie praw cywilnych.;e author presents an outline of Romana Golanska’s biography; National Army member, attorney general, a  political prisoner between 1951and 1954. From the beginning of 1944 political repressions were massively applied. ;ey oppressed people who were &ghting for an independent and democratic Polish state with nazi occupants during World War II. ;ose actions were treated as nazilike, illegal and criminal. People who undertook such actions were treated as traitors of the Polish nation and prosecuted equally to nazi criminals. ;e article presents the drama of a person put at the bar of the ‘people’s’ justice. Golanska, repressed for the conspiracy activity during WW II based on the decision of the organs of public security fought for presuming her to be innocent and restoration of her civil rights

Postępowanie karne przeciwko płk. Feliksowi Michałowskiemu (1952-1953)

In May 1943, the 1st Polish Infantry Division named after Tadeusz Kosciuszko was created in the USSR. It was the nucleus of the future Polish Armed Forces created in the territory of the USSR. With the formation of the 1st Infantry Division, the Military Information was created otherwise called Military Counterintelligence. Military Information was one of the most criminal institutions in the Stalinist Poland. From 1949 to 1953, the bodies of this institution arrested 2665 people, including 518 officers, 713 non-commissioned officers, 1139 privates and 295 civilians. As a result of these actions, mock trials and judicial murders on innocent people were performed on a large scale, including 20 senior officers of the Polish Army. One of the victims of this criminal institution was Col. Feliks Michałowski, an officer of the Polish Army, a secret informer of the Military Information from 1949 to 1951.W maju 1943 r. w ZSRR powstała 1. Dywizja Piechoty im. Tadeusza Kościuszki. Stanowiła ona zalążek przyszłych Polskich Sił Zbrojnych tworzonych na terytorium ZSRR. Wraz z formowaniem 1. Dywizji Piechoty utworzono Informację Wojskową, czyli kontrwywiad wojskowy. Informacja Wojskowa była jedną z najbardziej zbrodniczych instytucji w stalinowskiej Polsce. W latach 1949-1953 organy tej instytucji aresztowały 2665 osób w tym 518 oficerów, 713 podoficerów, 1139 szeregowych i 295 osób cywilnych. Efektem tych działań były najczęściej sfingowane procesy i mordy sądowe na bardzo wielu niewinnych ludziach, w tym na 20 wyższych oficerach Wojska Polskiego. Jedną z ofiar tej instytucji był płk Feliks Michałowski, oficer Wojska Polskiego, w latach 1949-1951 tajny informator Informacji Wojskowej

Too Confidential to Be Registered, Too Political for the Prosecutor’s Office: “Secret Sections” in the Common Judiciary (1950—1955)

W latach 1950-1954 funkcjonowały w sądownictwie powszechnym „sekcje tajne”. W literaturze przedmiotu nazwane obiegowo „sądem tajnym”. Były to nieformalne jednostki przeznaczone do szczególnego sposobu rozpoznawania spraw karnych. Na początku 1950 r. „sekcję tajną” zorganizowano na terenie Departamentu Nadzoru Sądowego w Ministerstwie Sprawiedliwości jako organ orzekający w sprawach w I instancji. W drugiej połowie 1950 r. odpowiednia sekcja powstała w Sądzie Apelacyjnym w Warszawie, a 1 stycznia 1951 r. w Sądzie Wojewódzkim dla m. st. Warszawy utworzono sekcję III w Wydziale IV określaną jako sekcję do spraw szczególnej wagi. W połowie roku 1951 „sekcję tajną” utworzono w Sądzie Najwyższym jako organ odwoławczy. W latach 1950 - 1954 rozpoznano w ten sposób łącznie 506 spraw karnych przeciwko 626 osobom. Sprawy te sądzone były przez sędziów cieszących się zaufaniem partii, przy udziale obrońców z urzędu wybieranych z listy sporządzonej i zatwierdzonej przez Komitet Centralny Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej. Kary orzekane przez „sądownictwo” tajne były bardzo surowe, 1/3 tych kar to wyroki 10 letnie i dłuższe, wykonano 9 wyroków śmierci.In the years 1950—1955, “secret sections” operated in the common judiciary. Commonly referred to in the literature on the subject as the “secret court”, they aere informal units designed for a special way of dealing with criminal cases. At the beginning of 1950, a “secret section” was organized in the Department of Judicial Supervision in the Ministry of Justice as a body adjudicating in cases in the first instance. In the second half of 1950, a similar section was established in the Court of Appeal in Warsaw. And on January 1, 1951, in the Voivodship Court for the city of Warsaw, Section III was created in Department IV and referred to as the section for matters of particular importance. In mid-1951, a “secret section” was created in the Supreme Court as an appellate organ. Between 1950 and 1955, a total of 506 criminal cases against 626 people were heard in this way. These cases were tried by judges trusted by the party, with the participation of public defenders elected from a list drawn up and approved by the Central Committee of the Polish United Workers’ Party. The penalties imposed by the “secret court” were very severe: 1/3 of these sentences are sentences of 10 years and longer; also, nine death sentences were carried out.Zwischen 1950 und 1955 gab es „geheime Sektionen“ in der ordentlichen Gerichtsbarkeit. In der Fachliteratur zu diesem Thema wurden sie gemeinhin als „Geheimgericht“ bezeichnet. Es handelte sich um informelle Einheiten, die für eine besondere Art der Verhandlung von Strafsachen bestimmt waren. Zu Beginn von 1950 wurde eine „geheime Sektion“ auf dem Gebiet des Departements für Richterliche Aufsicht im Justizministerium als ein Organ eingerichtet, das Fälle in erster Instanz entschied. In der zweiten Hälfte des Jahres 1950 wurde eine entsprechende Sektion beim Berufungsgericht in Warschau eingerichtet, und am 1. Januar 1951 wurde die Sektion III in der Abteilung IV beim Woiwodschaftsgericht für die Hauptstadt Warschau eingerichtet, die als Sektion für Rechtssachen von besonderer Bedeutung bezeichnet wurde. Mitte 1951 wurde beim Obersten Gerichtshof eine „geheime Sektion“ als Berufungsinstanz eingerichtet. Zwischen 1950 und 1955 wurden insgesamt 506 Strafsachen gegen 626 Personen auf diese Weise verhandelt. Diese Fälle wurden von Richtern, die das Vertrauen der Partei genossen, unter Beteiligung von Pflichtverteidigern verhandelt, die aus einer vom Zentralkomitee der Polnischen Vereinigten Arbeiterpartei erstellten und genehmigten Liste ausgewählt wurden. Die von den „Geheimgerichten“ verhängten Strafen waren sehr hart — ein Drittel dieser Strafen waren Urteile von 10 Jahren oder mehr; außerdem wurden neun Todesurteile vollstreckt