A New Stereo Method Based on the Detector of Local Structures

Publication in the conference proceedings of EUSIPCO, Toulouse, France, 200

The comparison of two different embryo culture methods in the course of in vitro fertilization program.

The objective of the study was to compare two different embryo culture methods in the course of in vitro fertilization program by means of fertilization rate, embryo development, total time and cost. 98 patients undergoing assisted reproduction procedures due to infertility were analyzed. The inclusion criteria for the study: first IVF-ET program, at least 10 MII oocytes, no indications for ICSI. Oocytes were divided into two study groups: group A- open culture (oocytes placed in four-well dishes together, then inseminated and cultured in successive wells) and group B - a closed culture (oocytes placed in microdroplets, each embryo cultured separately). The fertilization rate was assessed around 18 hours from insemination. The embryos were classified into four classes. The best embryos were chosen for transfer. In the group A the fertilization rate obtained was lower than in group B (68% vs. 78%, respectively). The microdroplet culture required more time on the insemination day and on the second day of culture, while the four-well dish method required more time on the first day of culture and on the day of transfer. On analyzing the total cost of the above procedures (MI medium and oil costs) it occurred that the microdroplet culture was more expensive than the four-well dish method (due to the intake of paraffin oil). However, the difference was of no practical importance. In the conclusion, microdroplet culture gives a higher fertilization rate than four-well dish culture, probably due to a homogenous sperm distribution. Despite the differences in time outside the incubator and laboratory expenses (which are after all insignificant) microdroplet culture allows a better control over the embryo development. The embryos of best developmental potential can therefore be chosen for ET

The postprandial hyperglycaemia and its role at the development of diabetic complications

Celem wyznaczonym przez aktualne zalecenia dotyczące leczenia chorych na cukrzycę jest osiągnięcie normoglikemii ocenianej za pomocą pomiaru glikemii na czczo (FPG, fasting plasma glucose) oraz odsetka hemoglobiny glikowanej (HbA1c). Jednak stężenie HbA1c przedstawia średnią glikemię w przedziale czasowym i nie odzwierciedla częstości krótkotrwałych wahań stężenia glukozy we krwi. Z tego powodu rutynowe oznaczenia FPG i HbA1c nie świadczą o rzeczywistym stężeniu glukozy poposiłkowej (PPG, postprandial plasma glucose). Na odsetek HbA1c składają się FPG (60-80%) oraz PPG (20-40%). Zwiększone PPG może się przyczyniać do niezadowalającego wyrównania glikemii. Hiperglikemia jest istotnym czynnikiem wpływającym na rozwój makro- i mikronaczyniowych powikłań cukrzycy oraz zwiększonego ryzyka zgonu. Aktualne wytyczne WHO i ADA zalecają kontrolowanie stężenia HbA1c oraz glikemii na czczo i przed posiłkiem. Jedyną grupą, w przypadku której należy badać PPG, stanowią kobiety ciężarne z cukrzycą. Brak jednak długofalowych badań oceniających wpływ PPG na rozwój późnych powikłań cukrzycy oraz porównujących grupy chorych leczonych preparatami kontrolującymi PPG z grupą poddaną terapii lekami wpływającymi na obniżenie stężenia HbA1c.Actually, the recommended goal of glycemic control in the treatment of diabetes mellitus is to approach normoglycaemia, usually assessed by fasting plasma glucose (FPG) and glycated haemoglobin (HbA1c). The level of HbA1c is a statistical measure and expresses a mean blood glucose concentration in time. It does not provide information on short-term fluctuations of blood glucose. For that reason measurements of fasting blood glucose and HbA1c as a routine do not reflect the glucose level after a meal. HbA1c is related to fasting plasma glucose (60-80%) and postprandial plasma glucose (PPG) (20-40%). The elevated PPG contributes to overall glycemic control. Hyperglycaemia is independent risk factor for macro- and microvascular diabetic complications and increased risk of death. Actual WHO and ADA guidelinesrecommend fasting and preprandial glucose concentrations control as well as HbA1c. The only setting in which PPG monitoring has been shown to improve out-comes is gestational diabetes. There is lack of evidence in clinical trials on contribution of postprandial glucose to the long-term complications of diabetes and comparing PPG versus HbA1c lowering therapy

How to treat obesity - a review of current therapeutic methods

Stale wzrastająca częstość występowania otyłości powoduje, że jest ona istotnym problemem stanowiącym o zagrożeniu zdrowia publicznego. Badania epidemiologiczne dowodzą, że otyłość skraca czas przeżycia chorych oraz zwiększa umieralność z wszystkich przyczyn. Poniższa praca stanowi przegląd aktualnych sposobów leczenia zarówno dotyczących metod behawioralnych, jak i farmakoterapii oraz leczenia operacyjnego otyłości. Dane z badań obserwacyjnych potwierdzają skuteczność wszystkich metod leczenia. Długotrwałą poprawę zaburzeń metabolicznych oraz zmniejszenie śmiertelności chorych otyłych uzyskuje się, stosując metody chirurgii bariatrycznej. (Diabet. Prakt. 2008; 9: 39-43)The prevalence of obesity has increased over the recent past and it is important and severe public health problem. Several previous studies have shown that patients with obesity have higher morbidity and mortality. This review article discusses the significance of each of the methods of weight reduction, briefly reviews prior research in each area, identifies barriers to success of losing weight, and makes some recommendations. Diet and exercise are considered important components of a treatment strategy for adults with obesity. Appropriate use of diet and exercise can improve insulin sensitivity and glycemic control. Farmacotherapy can be helpful in the treatment of obesity. The observations confirmed that surgically induced body weight loss in obese subjects decreased overall mortality and improved metabolic disturbances associated with obesity. (Diabet. Prakt. 2008; 9: 39-43

The postprandial hyperglycaemia and its role at the development of diabetic complications

Celem wyznaczonym przez aktualne zalecenia dotyczące leczenia chorych na cukrzycę jest osiągnięcie normoglikemii ocenianej za pomocą pomiaru glikemii na czczo (FPG, fasting plasma glucose) oraz odsetka hemoglobiny glikowanej (HbA1c). Jednak stężenie HbA1c przedstawia średnią glikemię w przedziale czasowym i nie odzwierciedla częstości krótkotrwałych wahań stężenia glukozy we krwi. Z tego powodu rutynowe oznaczenia FPG i HbA1c nie świadczą o rzeczywistym stężeniu glukozy poposiłkowej (PPG, postprandial plasma glucose). Na odsetek HbA1c składają się FPG (60–80%) oraz PPG (20–40%). Zwiększone PPG może się przyczyniać do niezadowalającego wyrównania glikemii. Hiperglikemia jest istotnym czynnikiem wpływającym na rozwój makro- i mikronaczyniowych powikłań cukrzycy oraz zwiększonego ryzyka zgonu. Aktualne wytyczne WHO i ADA zalecają kontrolowanie stężenia HbA1c oraz glikemii na czczo i przed posiłkiem. Jedyną grupę, w przypadku której należy badać PPG, stanowią kobiety ciężarne z cukrzycą. Brak jednak długofalowych badań oceniających wpływ PPG na rozwój późnych powikłań cukrzycy oraz porównujących grupy chorych leczonych preparatami kontrolującymi PPG z grupą poddaną terapii lekami wpływającymi na obniżenie stężenia HbA1c.Actually, the recommended goal of glycemic control in the treatment of diabetes mellitus is to approach normoglycaemia, usually assessed by fasting plasma glucose (FPG) and glycated haemoglobin (HbA1c). The level of HbA1c) is a statistical measure and expresses a mean blood glucose concentration in time. It does not provide information on short-term fluctuations of blood glucose. For that reason measurements of fasting blood glucose and HbA1c as a routine do not reflect the glucose level after a meal. HbA1c is related to fasting plasma glucose (60–80%) and postprandial plasma glucose (PPG) (20–40%). The elevated PPG contributes to overall glycemic control. Hyperglycaemia is independent risk factor for macro- and microvascular diabetic complications and increased risk of death. Actual WHO and ADA guidelinesrecommend fasting and preprandial glucose concentrations control as well as HbA1c. The only setting in which PPG monitoring has been shown to improve out-comes is gestational diabetes. There is lack of evidence in clinical trials on contribution of postprandial glucose to the long-term complications of diabetes and comparing PPG versus HbA1c lowering therapy

How to treat obesity : a review of current therapeutic methods

Stale wzrastająca częstość występowania otyłości powoduje, że jest ona istotnym problemem stanowiącym o zagrożeniu zdrowia publicznego. Badania epidemiologiczne dowodzą, że otyłość skraca czas przeżycia chorych oraz zwiększa umieralność z wszystkich przyczyn. Poniższa praca stanowi przegląd aktualnych sposobów leczenia zarówno dotyczących metod behawioralnych, jak i farmakoterapii oraz leczenia operacyjnego otyłości. Dane z badań obserwacyjnych potwierdzają skuteczność wszystkich metod leczenia. Długotrwałą poprawę zaburzeń metabolicznych oraz zmniejszenie śmiertelności chorych otyłych uzyskuje się, stosując metody chirurgii bariatrycznej.The prevalence of obesity has increased over the recent past and it is important and severe public health problem. Several previous studies have shown that patients with obesity have higher morbidity and mortality. This review article discusses the significance of each of the methods of weight reduction, briefly reviews prior research in each area, identifies barriers to success of losing weight, and makes some recommendations. Diet and exercise are considered important components of a treatment strategy for adults with obesity. Appropriate use of diet and exercise can improve insulin sensitivity and glycemic control. Farmacotherapy can be helpful in the treatment of obesity. The observations confirmed that surgically induced body weight loss in obese subjects decreased overall mortality and improved metabolic disturbances associated with obesity

Cerebral amyloid angiopathy-related inflammation – A case report presenting diagnostic difficulties

We describe an 86-year-old woman with a history of hypertension who presented sudden disturbances of consciousness and left hemiparesis. Brain magnetic resonance imaging (MRI) revealed diffused hyperintensive changes on T2-weighted images localized subcortically in the white matter of both cerebral hemispheres, corresponding to acute vasogenic edema, causing moderate mass effect. Posterior reversible encephalopathy syndrome was initially diagnosed. After implementation of anti-edema intravenous steroid treatment and hypotensive therapy the symptoms began to retire, till the total regression. The successive hospitalizations took place two and eight months later due to the occurrence of seizures, motor deficits and the development of mild cognitive impairment. Brain MRI revealed progression of the white matter changes and diffused subcortical microhemorrhages. Each time pulse steroid therapy was implemented and the symptoms improved significantly after several days. Chronic oral steroid treatment resulted in the stabilization of neurological status. The long-term observation of clinical symptoms, remission after immunosuppressive therapy and white matter changes with subcortical microhemorrhages in brain MRI leaded to the diagnosis of cerebral amyloid angiopathy-related inflammation

The role of metalloproteinases in endometrial remodelling during menstrual cycle

Endometrium is the only tissue in the human body subject to cyclic transformations under the influence of ovarian steroid hormones. As estradiol and progesterone balance throughout the physiological menstrual cycle changes, so does the expression of metalloproteinases (MMPs). These endopeptides are responsible for keeping the balance between the process of synthesis and degradation of extracellular matrix proteins. Thus, MMP’s take part in sustaining physiological stability of the endometrium. A number of MMPs found in the endometrial tissue and their activity is related to menstrual cycle phase. This paper is an up-to-date review of literature of Medline database. The search was conducted for key words including “matrix metalloproteinases”, “MMPs”, “TIMPs” and “tissue inhibitors of metalloproteinases”. Over 1092 publications regarding interdependence and interplay between ovarian hormones and the role of various MMPs and their inhibitors in normal endometrial remodelling and in pathological conditions were analysed and critically reviewed