Βαθιά υπό καθοδήγηση ενισχυτική μάθηση

Summarization: Imitation is a popular technique of behavioral learning widely practiced in nature. The most famous applications involve animal babies imitating their parents, with imitation providing the stepping stone to walk their first steps in life survival. Additionally, imitation examples can be found in cross species instances, with most known samples the voice imitation of parrots or crow behavioral imitation. The imitation learning paradigm has naturally been taken up in machine learning applications, implemented in supervised learning and in reinforcement learning, mostly with the use of explicit imitation, where the mentor agent attempts to explicitly teach learners. Implicit imitation, on the other hand, assumes that learning agents observe the state transitions of an agent they use as a mentor, and try to recreate them based on their own abilities and knowledge of their environment. Though it has also been employed with some success in the past, implicit imitation has only recently been utilized in conjunction with deep reinforcement learning, the current leading reinforcement learning paradigm. In this thesis, we enhance the operation of implicit imitation by adding four state-of-the-art deep reinforcement learning algorithms, treated as "imitation optimization modules". These include Double Deep Q-network [Hasselt, Guez, and Silver, 2016], Prioritized Experience Replay [Schaul et al., 2016], Dueling Network Architecture [Wang et al., 2016] and Parameter Space Noise for Exploration [Plappert et al., 2018]. We modify these appropriately to better fit the implicit imitation learning paradigm. By enabling and disabling those methods we create diverse combinations of them; systematically test and compare the viability of each one of these combinations; and end up with a clear "winner": the combination of Double Deep Q-network, Prioritized Experience Replay and Dueling Network Architecture.Περίληψη: Η μίμηση αποτελεί μία τεχνική συμπεριφορικής εκμάθησης, ευρέως χρησιμοποιούμενη στην φύση. Στο ζωϊκό βασίλειο, για παράδειγμα, τα μωρά μιμούνται τους γονείς τους, και η μίμηση τα εφοδιάζει με τις κατάλληλες γνώσεις για να περπατήσουν στα πρώτα τους βήματα επιβίωσης. Παραδείγματα μίμησης παρατηρούνται και μεταξύ διαφορετικών ειδών, όπως στην φωνητική μίμηση των παπαγάλων ή στην συμπεριφορική μίμηση των κορακιών. Η μίμηση, λοιπόν, δεν θα μπορούσε να μην συμπεριληφθεί σε εφαρμογές της μηχανικής μάθησης, όπου αλγόριθμοι των πεδίων επιτηρούμενης μάθησης και ενισχυτικής μάθησης εκμεταλλεύονται την χρήση τεχνικών απευθείας, κυρίως, μίμησης, όπου ο πράκτορας που λειτουργεί ως "μέντορας'' προσπαθεί να "διδάξει'' απευθείας άλλους. Η μηχανική εκμάθηση μέσω έμμεσης μίμησης, από την άλλη, θεωρεί ότι οι πράκτορες-μιμητές απλά παρατηρούν τις αλλαγές καταστάσεων που προκύπτουν από την συμπεριφορά ενός πράκτορα που επιλέγουν ως μέντορα, και προσπαθούν να τις αναπαράγουν με βάση τις δικές τους δυνατότητες και γνώση του περιβάλλοντός τους. Αν και η έμμεση μίμηση έχει χρησιμοποιηθεί με ικανοποιητικά αποτελέσματα στο απώτερο παρελθόν, μόλις πρόσφατα έχει αξιοποιηθεί σε συνδυασμό με βαθιά ενισχυτική μάθηση, η οποία αποτελεί μια τρέχουσα τεχνολογία αιχμής στη μηχανική μάθηση. Στην παρούσα διπλωματική εργασία, βελτιώνουμε περαιτέρω την διαδικασία της έμμεσης μηχανικής εκμάθησης ενσωματώνοντας τέσσερις σύγχρονους αλγόριθμους βαθειάς ενισχυτικής μάθησης, τους οποίους θεωρούμε και χρησιμοποιούμε ως δομικά στοιχεία βελτιστοποίησης της προσπάθειας μίμησης. Οι εν λόγω αλγόριθμοι είναι οι Double Deep Q-network [Hasselt, Guez, and Silver, 2016], Prioritized Experience Replay [Schaul et al., 2016], Dueling Network Architecture [Wang et al., 2016] και Parameter Space Noise for Exploration [Plappert et al., 2018]. Προσαρμόσαμε τη λειτουργία των αλγορίθμων ώστε να συνάδει με το μοντέλο της έμμεσης μίμησης. Ενεργοποιώντας και απενεργοποιώντας τις παραπάνω μεθόδους, δημιουργούμε ποικίλους συνδυασμούς αυτών, και δοκιμάζουμε μεθοδικά και συγκρίνουμε την βιωσιμότητα του κάθε ενός από αυτούς τους συνδυασμούς. Οι πειραματισμοί μας κατέληξαν στην ανάδειξη ενός ξεκάθαρου "νικητή”: συγκεκριμένα, του συνδυασμού των Double Deep Q-network, Prioritized Experience Replay και Dueling Network Architecture

On the Reduction of Transmission Complexity in MIMO-WCDMA Frequency-Selective Fading Orientations via Eigenvalue Analysis

In this paper, a novel transmission strategy for Mutliple Input Multiple Output Wideband Code Division Multiple Access (MIMO-WCDMA) orientations operating in frequency-selective fading environments is investigated, in terms of overall algorithmic complexity reduction. To this end, Principal Component Analysis (PCA) is employed on the received data matrix, in order to define the significant terms that are taken into account during transmission matrix formulation. According to the presented results, feedback information of only the primary eigenvector of the corresponding covariance matrix of the received data matrix is required, in order to maintain the mean Bit Error Rate (BER) at acceptable levels. In particular, a complexity reduction of up to 10% can be achieved, when comparing BER values derived by the selection of all components of the received covariance matrix during transmission matrix formulation, and the corresponding BER when selecting half of the components. This reduction is maintained to 10%, when considering a realistic four-element antenna design; however, in this case mean BER inaccuracy is further reduced to 1%

A ROS-based energy management system for a prototype fuel cell hybrid vehicle

Summarization: The automotive industry has been rapidly transforming and moving further from internal combustion engines, towards hybrid or electric vehicles. A key component for the successful adoption of the aforementioned approach is their Energy Management Systems (EMSs). In the proposed work, we describe in detail a custom EMS, with unique characteristics, which was developed and installed in a hydrogen-powered prototype vehicle. The development of the EMS was based on off-the-shelf components and the adoption of a Robot Operating System (ROS), a meta-operating system developed for robotic-oriented applications. Our approach offers soft real-time control and the ability to organize the controller of the EMS as a straightforward and comprehensive message system that provides the necessary inter-process communication at the core of the EMS control procedure. We describe in detail the software-based implementation and validate our approach through experimental results obtained while the prototype was racing in a low-energy consumption competitionPresented on: Energie