Improved Cost Management at Small and Medium Sized Road Transport Companies: Case Hungary

Small and medium sized road freight transport companies located in Hungary are facing strong competition on the logistics market. An advanced cost management system supporting decisions on capacity allocations or pricing may be a competitive advantage for them and indirectly for the whole economy as well. Still, they generally apply simple, traditional cost calculation regimes, potentially sufficient in case of a homogeneous service portfolio. Nevertheless, road haulage companies with heterogeneous service structures may witness information distortions when using traditional costing methods. So it might be recommended for them to introduce better costing principles. To support an improved transport costing, a multi-level full cost allocation model has been set up and tested in this paper. The research results have pointed out that such a methodological development accompanied by the extension of the data collection mechanism can contribute to making the cost management systems of road freight transport companies more effective

Indeks efikasnosti mresta kao alatka za istraživanje i proizvodnju u akvakulturi

Intenzivno gajenje u akvakulturi je vrsta proizvodnje koja zahteva strogu kontrolu celog proizvodnog procesa. Ovo takođe važi za protokol reprodukcije, koji predstavlja prvi korak u intenzivnoj akvakulturi. Efikasan protokol za reprodukciju je obično zasnovan na jednom broju veoma detaljnih eksperimenata, gde se svi faktori odgovorni za efikasnost mresta proveravaju. Međutim, glavna slaba tačka ovog procesa je ta što su zaključci o efikasnosti pojedinačnih protokola zasnovani na kratkoročnim ekperimentima, čiji su glavni indikatori preživljavanje embriona, stopa izleganja ili uopšteni kvalitativni parametri ranih stupnjeva larvi. Cilj ove studije je da proveri da li specijalno dizajniran indeks efikasnosti mresta (koji predstavlja broj mlađi proizveden u odnosu na jedinicu težine ženki) može da pokaže značajne razlike i slabosti najčešće korišćenih markera za kvalitet jaja, koji su indikatori efikasnosti mresta. Izabrana vrsta za model bio je Evroazijski grgeč, koji je danas jedan od najboljih kandidata za gajenje u intenzivnom sistemu u slatkim vodama. Ribe su, u toku jeseni uzete iz zemljanog ribnjaka. Riba je bila izložena hladnim vremenskim uslovima u periodu od 40 dana. Ženke su zatim, kada je temperatura vode ponovo dostigla 10°C, nasumično raspodeljene u 6 tretmana (n=10 za svaku grupu). Svaka grupa bila je podvrgnuta različitim protokolima stimulacije hormona sa lososovim GnRHa (10, 25, 50 i 100 µg kg-1 u toku prvog ubrizgavanja i sa100 µg kg-1 u toku drugog, sedam dana posle prve aplikacije). Nakon toga, ribe su stavljene u odvojene tankove od 300 l. Posle drugog ubrizgavanja, temperatura je podignuta na 12°C a svakom tanku dodato je 10 muških jedinki (koje su 4 dana ranije primile injekciju hCG u dozi od 500 IU kg-1). Riba je ostavljena da se spontano mresti. Jaja su sakupljana u narednih 10 dana i inkubirana na 14°C. Stopa preživljavanja embriona ustanovljena je u stadijumu očnog mehura. Posle izvaljivanja larve grgeča su gajene (iz svake grupe odvojeno) prateći isti protokol u toku od 48 dana. Larve su prvo hranjene sveže izvaljenim Artemia nauplii. 28og dana, gajene larve su nasilno odviknute i prebačene (bez uporedog hranjenja) na komercijalnu hranu. Ustanovljena je stopa preživljavanja mlađi iz svake grupe posle odvikavanja i ukupna dužina tela (TL, mm). Izračunat je i indeks efikasnosti mresta (SEI) za svaku grupu, i on predstavlja broj odviknutih riba dobijenih od 1 kg ženki. U kontrolnoj grupi 1 (koja je dva puta tretirana placebom) ovulacija se nije desila. U kontrolnoj grupi 2, dve ribe su ovulirale. Primena procesa u nekoliko ponavljanja izazvala je ovulaciju u 40 i 60%. Stopa preživljavanja embriona kod sakupljenih jaja bila je najniža u kontrolnoj grupi II. Među ostalim grupama zabeležena je slična stopa preživljavanja embriona. Nije bilo razlika među izlegnutim larvama, ako se uzme u obzir efikasnost punjenjaribljeg mehura kao i krajnja TL proizvedene ribe. Najniže SEI vrednosti zabeležene su u kontrolnoj grupi II. Najviše SEI vrednosti zabeležene su kod ribe koja je inicijalno tretirana sa 10 i 25 µg kg-1. Rezultati ove studije pokazuju da je SEI vrednost jako dobar i siguran indicator koji dozvoljava pouzdanu verifikaciju reproduktivnih protokola. Međutim, čini se da broj proizvedenih larvi sa napunjenim mehurom takođe može da posluži kao dobar indikator kvaliteta mresta. Ovakav indikator bi načinio process verifikacije efikasnosti reproduktivnih protokola mnogo kraćim i manje napornim, nego što se to ranije mislilo. Takođe, rezultati ove studije pokazuju da ponavljana primena GnRHa može da poboljša mrest izvan sezone. Međutim, potrebno je raditi na optimizaciji doza i intervalima u kojima se daju injekcije da bi se proverila korisnost ovog procesa

Ponovo uvođenje manića u akvakulturu Mađarske (preliminarni rezultati)

Burbot (Lota Lota) is a native species in Hungary and is known to live in most of our rivers. It is a popular but slightly rare catch among anglers. The length of the larger sized individuals varies between 40 and 50 centimeters, rarely reaches 60 cm, the national record is 3,56 kg from 2001 (Harka and Sallai, 2007). The Hungarian aquaculture industry is interested in rearing this species for a while, however in spite of some foreign research teams having started to work on investigating the rearing of burbot (Żarski et al., 2010; Trabelsi et al., 2011; Lahnsteiner et al., 2012;), this species does not have a developed and detailed reproduction and rearing technology. The previous national studies (e.g. Keresztessy and Rideg, 2001) and the increasing consumer and angler needs made us to begin the rearing and reproduction of burbot again. Two Polish, RAS reared burbot population delivery arrived to Hungary lately: 1000 pcs larvae with 15 g average weight on 08.10.2014 and 100 pcs broodstock with 210 g average weight on 15.12.2014 from the laboratory of the Warmia and Mazury University. The fish were introduced to RAS system here as well, in the fish farm of Zoltán Szabó self-entrepreneur. Larvae were fed with Scretting trout feed (protein: 42%, fat: 14%), at the start in an amount of 140 g/day, later, until 13.04.2015 in an amount of 280 g/day. By this time, the average weight reached 62 g, and altogether 96 individuals died (survival rate: 90,4%) For feeding the broodstock intended for reproduction, the feed was the same Scretting feed, and after one month, we have changed to Aquabio (protein: 54%, fat: 17%). By 13.04.2015 the average weight reached 300 g, survival rate is 50% due to a bacterial infection. The water temperature was constant 14˚C. For the purpose of reproduction, we have placed 40 females into a 700 l tank, where we have reduced the water temperature to 2-2,5 ˚C in a very short time. We could strip eggs from 13 individuals at 3 different dates (20.03, 24.03, and 26.03) and success rates (PGSI: 11,75 % ±11,75; 24,43 % ±4,40; 12,92% ±3,62). In addition to the rearing and reproduction technology experiments, we have conducted a preliminary fish processing experiment as well, where we tested the following parameters: weight of intestines, liver, head, spine, and meat, the characteristics of the fish meat, reactions during kitchen preparation and taste after preparation. The work was supported by the project number 8526-5/2014/TUDPOL of the Ministry of Human Resources of Hungary.Manić (Lota Lota) je nativna vrsta ribe u Mađarskoj i poznato je da on živi skoro u svim našim rekama. Među pecarošima, ova vrsta je veoma popularna mada je retka kada je reč o ulovu. Dužina većih jedinki varira između 40 i 50 santimetara, retko dostiže dužinu od 60 santimetara, a državni rekord od 3,56 kg dostignut je 2001. godine (Harka and Sallai, 2007). Mađarska industrija za akvakulturu je zainteresovana za gajenje ove vrste već neko vreme, međutim uprkos činjenici da su neki strani istraživački timovi počeli da rade na istraživanju metoda za gajenje manića (Żarski et al., 2010; Trabelsi et al., 2011; Lahnsteiner et al., 2012;), ova vrsta nema detaljno razvijenu tehnologiju za reprodukciiju i uzgoj. Prethodna istraživanja na nivou države (e.g. Keresztessy and Rideg, 2001) i povećane potrebe potrošača i pecaroša podstakli su nas da ponovo započnemo uzgoj i reprodukciju manića. Nedavno su u Mađarsku dostavljene 2 populacije manića gajene u Poljskoj u RAS sistemu: 08.10.2014 dostavljeno je 1000 larvi prosečne težine 15g, a 15.12.2014 dostavljeno je 100 matica prosečne težine od 210g iz laboratorija Univerziteta Warmia i Mazury. Ribe su i u Mađarskoj uvedene u RAS sistem, na privatnom ribnjaku Zoltána Szabó. Larve su hranjene sa Scretting hranom za pastrmke (proteina: 42%, masti: 14%), na početku sa 140 g/dnevno, a kasnije i do 13.04.2015 sa 280 g/dnevno. Do tog datuma, prosečna težina jedinki dostigla je 62 g, a ukupno 96 jedinki je uginulo (stopa preživljavanja: 90,4%). Ista hrana, Scretting, korišćena je i za hranjenje matica za reprodukciju, međutim posle mesec dana, promenili smo je i počeli da koristimo Aquabio (proteina: 54%, masti: 17%). Do 13.04.2015 prosečna težina dostigla je 300 g, a stopa preživljavanja bila je 50% zbog bakterijske infekcije. Temperatura vode bila je konstantna: 14˚C. Da bi izvršili reprodukciju, stavili smo 40 ženki u tank od 700 l, u kome smo za jako kratak vremenski period snizili temperaturu na 2-2,5 ˚C. Uspeli smo da istisnemo ikru od 13 jedinki u tri različita dana (20.03, 24.03, i 26.03) sa stopom uspeha od PGSI: 11,75 % ±11,75; 24,43 % ±4,40; 12,92% ±3,62). Osim tehnoloških eksperimenata za gajenje i reprodukciju, izvršili smo preliminarni ekperiment prerade ribe, u kome smo testirali sledeće parametre: težinu creva, jetre, glave, kičme i mesa, karakteristike ribljeg mesa, reakcije u toku pripreme u kuhinji i ukus nakon pripreme. Rad je podržan projektom 8526-5/2014/TUDPOL Ministarstva Ljudskih Resursa Mađarske

Vitrifikacija mleča grgeča (perca fluviatilis)

Vitrifikacija je proces dovođenja vode ili rastvora u čvrsto stanje, odnosno u amorfno ili staklasto stanje koje može da se dostigne veoma brzom hlađenjem (106-1010 °C/s). Nedavno je objavljeno nekoliko istraživanja o vitrifikaciji mleča različitih vrsta riba, međutim nema dostupnih informacija o vitrifikaciji mleča grgeča (Perca fluviatilis). Mužjaci grgeča su uzorkovani 6 dana posle hormonske injekcije (250 IU kg-1 hCG). Evaluirana je pokretljivost spermatozoida pomoću sistema kompjuterske analize sperme CASA. Za process vitrifikacije mleč je razblažen modifikovanim Tanaka ekstenderom na finalni odnos 1:5 (sa krioprotektantima). Posle preliminarnih testova sa kombinacijom metanola i propilen glikola (PG) u različitim koncentracijama, odlučeno je da se koristi 15% metanola i 15 % PG (ukupno 30% krioprotektanata). Suspenzija mleča je ubačena direktno u tečni azot bez prethodnog hlađenja u njegovoj pari. Za sve eksperimente vitrifikacije za hlađenje su korišćene cevčice Cryotop (Kitazato-Dibimed, za 2 µl rastvora). Za fertilizacioni test su prikupljena jaja ženki grgeča. Vitrifikovane Cryotop cevčice otopljene su direktno u 10 µl rastvora za aktivaciju (50 mm NaCl) u petri šoljama koje su sadržale jaja. Svež mleč služio je za kontrolu. Oplođena jaja su inkubirana u plivajućem sistemu. Izvedena su 3 ogleda da bi se utvrdio odgovarajući broj cevčica Cryotop za svaku seriju jaja: 1, 6 i 18 cevčica Cryotop je isprobano za svaku seriju jajnih ćelija. U 2 µl rastvora mleča jedne Cryotop cevčice bilo je oko 0,33 µl mleča. Na osnovu stepena oplođenja u tri ogleda može se zaključiti da povećanje broja Cryotop cevčica pojačava stepen oplođenja. Dalja sitraživanja su neophodna da bi se razvio metod vitrifikacije sa većim preživljavanjem larvi posle oplođenja vitrifikovanim mlečom. Takođe je potrebno ispitati stepen izvaljenih embriona iz ogleda sa vitrifikovanim mlečom, kao i potencijalni uticaj vitrifikacije na larve, pre svega na deformitete i morfološke promene

Procena kvaliteta i metode krioprezervacije sperme grgeča (perca fluviatilis) uzorkovane van sezone

Eurasian perch (Perca fluviatilis) is a promising species among those that were recently introduced into European aquaculture. Out-of-season spawning is a remarkable factor in artificial propagation of every species. The production of Eurasian perch is mainly (Northern and Western Europe) maintained in recirculating systems where all year long production is a key factor in the satisfaction of current market demands (Migaud et al. 2002). Cryopreservation of sperm could be an efficient tool to reduce the costs of broodstock management and provide good quality gametes all year round (Cabrita et al. 2010). A broodstock of wild caught Eurasian perch (Perca fluviatilis) males was established from October to November 2014. The 13 males (bodyweight: 39-137 g) were kept at the same water temperature in the range of 6-16°C (according to the hatchery temperature). Spermiation was hormonally stimulated using 500 IU-1 kg hCG (human chorionic gonadotropin). Sperm was stripped 1 day and 6 days after injection according to the experimental design. Motility parameters of fresh and thawed sperm without injection (Wo), 1 day (1da) and 6 days (6da) after injection were measured using a CASA system. The total volume was estimated in all treated freshly stripped groups. Perch sperm was cryopreserved without injection, 1 day after and 6 days after injection according to our previously developed cryopreservation protocol. A controlled rate freezer with a cooling program (from 7.5 ºC to -160 ºC, cooling rate: 56 ºC/min) was used (Bernáth et al. 2015). The largest volume of sperm was stripped 6 days after injection (1611 ± 1428µl). Average sperm volume was significantly lower in Wo (58 ± 82µl) compared to 6da. Total volume of sperm at 1da did not differ significantly from the other groups (64 ± 49µl). Progressive motility of freshly stripped perch sperm was similar after hormonal stimulation (Wo: 79 ± 10%, 1da: 54 ± 26%, 6da: 75 ± 11%). The same tendency was observed in the case of curvilinear velocity (VCL) of spermatozoa (Wo: 149 ± 24 μm/s, 1da: 137 ± 23 μm/s, 6da: 145 ± 40 μm/s) and straightness (STR) of sperm movement (Wo: 76 ± 7%, 1da: 80 ± 1%, 6da: 80 ± 8%) in freshly stripped sperm.A similar progressive motility, VCL and STR was measured after thawing among cryopreserved groups. However, progressive motility was significantly reduced after cryopreservation in the group 6da (11 ± 7%) compare to fresh Wo and 6da (see above). Post-thaw motility did not decrease significantly in Wo (18 ± 8%) and 1da (14 ± 5%). A significant reduction was observed after thawing in VCL 6da (70 ± 11 μm/s) compared to all fresh groups. A significantly decreased VCL was recorded in Wo (88 ± 25 μm/s) after cryopreservation compared to fresh Wo and 6da. Post-thaw VCL in 1da (101 ± 15 μm/s) did not change in comparison to freshly stripped groups. STR was quite high after thawing in all cryopreserved groups (Wo: 90 ± 5%, 1da: 92 ± 2%, 6da: 88 ± 4%). A significant difference was observed between thawed 1da and fresh Wo. Hormonal stimulation was succesfully used in the out-of-season induction of spermiation in male Eurasian perch. Eurasian perch sperm can be cryopreserved out-of-season, as well. The work was supported by the projects EUREKA_HU_12-1-2012-0056, 8526-5/2014/TUDPOL of the Ministry of Human Resources of Hungary awarded to Szent István University and the GOP-1.1.1- 11.2012-0306.Od svih vrsta koje su introdukovane u evropsku akvakulturu, grgeč (Perca fluviatilis) najviše obećava. Mogučnost mrešćenja van sezone je jedan od najbitnijih faktora u veštačkom mrestu bilo koje vrste. Gajenje grgeča (u severnoj i zapadnoj Evropi) se uglavnom obavlja u recirkulacionim sistemima, gde je mogućnost proizvodnje u toku cele godine ključni faktor da bi se zadovoljile potrebe tržišta (Migaud et al. 2002). Krioprezervacija sperme je efikasan način smanjenja troškova koji nastaju držanjem matica i pruža dobar kvalitet gameta tokom cele kalendarske godine. (Cabrita et al. 2010). Matice grgeča (Perca fluviatilis) su izlovljavane u periodu od oktobra do novembra 2014. 13 mužjaka (težina: 39-137 g) su čuvani u vodi čija je temperatura iznosila 6-16°C. Ispuštanje sperme je indukovano hormonima, korišćenjem 500 IU-1 kg hCG (humanog horionskog gonadotropina). Sperma je sakupljena 1. i 6. dana nakon ubrizgavanja hormona. Parametri pokretljivosti spermatozoida sveže i odmrznute sperme bez ubrizgavanja hormona (Wo), nakon 1. (1da) i nakon 6. (6da) dana ubrizgavanja hormona su kvantifikovani CASA sistemom. Ukupna zapremina sperme nakon istiskanja je izmerena u svim tretmanima. Sperma grgeča bez i sa injektiranog hormona nakon 1. i 6. dana je prezervirana u skladu sa prethodno definisanim protokolima. Za prezervaciju je korišćen zamrzivač sa automatskim programom hlađenja (od 7.5 ºC do -160 ºC, stopa hlađenja: 56 ºC/min) (Bernáth et al. 2015). Sperma sa najvećom prosečnom zapreminom je istisnuta u 6da grupi riba (1611 ± 1428µl). Prosečna zapremina sperme je bila značajno niža u grupi Wo (58 ± 82µl) u odnosu na grupu 6da. Prosečna zapremina sperme u grupi 1da (64 ± 49µl) se nije statistički razlikovala od druge dve grupe. Progresivna pokretljivost spermatozoida u sveže istisnutoj spermi je bila slična pokretljivosti nakon hormonalne stimulacije (Wo: 79 ± 10%, 1da: 54 ± 26%, 6da: 75 ± 11%). Ista tendencija je zabeležena u slučaju brzine nepravilnog kretanja (VCL) spermatozoida (Wo: 149 ± 24 μm/s, 1da: 137 ± 23 μm/s, 6da: 145 ± 40 μm/s), kao i pravolinijskog kretanja (STR) spermatozoida (Wo: 76 ± 7%, 1da: 80 ± 1%, 6da: 80 ± 8%) u sveže istisnutoj spermi. Slične vrednosti progresivne pokretljivosti, VCL-a i STR-a su izmerene u krioprezerviranim uzorcima nakon odleđivanja sperme. Ipak, progresivna pokretljivost je značajno redukovana u grupi 6da nakon krioprezervacije (11 ± 7%) u poređenju sa sveže istisnutom spermom u grupama Wo i 6da. Pokretljivost u odleđenoj spermi nije značajno opala u grupama Wo (18 ± 8%) i 1da (14 ± 5%), dok je značajno smanjenje primećeno za parametar VCL u grupi 6da, nakon odleđivanja (70 ± 11 μm/s) u odnosu na sve grupe gde je sperma sveže isceđena. Značajno smanjenje u parametru VCL je primećeno u grupi Wo (88 ± 25 μm/s) nakon krioprezervacije u poređenju sa grupama Wo i 6da kada je sperma sveže istisnuta. Parametar VCL u grupi 1da nakon odleđivanja (101 ± 15 μm/s) se nije promenio u odnosu na sveže isceđene grupe. Vrednosti STR-a su bile jako visoke nakon odleđivanja u svim krioprezerviranim grupama (Wo: 90 ± 5%, 1da: 92 ± 2%, 6da: 88 ± 4%). Značajna razlika je primećena između grupe 1da, posle odleđivanja i sveže istisnute sperme grupe Wo. Ovi rezultati su pokazali da je hormonalna stimulacija uspešno sprovedena kod mužjaka grgeča u cilju indukovanja proizvodnje sperme van sezone parenja

New concepts for traffic, resource and mobility management in software-defined mobile networks

The evolution of mobile telecommunication networks is accompanied by new demands for the performance, portability, elasticity, and energy efficiency of network functions. Network Function Virtualization (NFV), Software Defined Networking (SDN), and cloud service technologies are claimed to be able to provide most of the capabilities. However, great leap forward will only be achieved if resource, traffic, and mobility management methods of mobile network services can efficiently utilize these technologies. This paper conceptualizes the future requirements of mobile networks and proposes new concepts and solutions in the form of Software-Defined Mobile Networks (SDMN) leveraging SDN, NFV and cloud technologies. We evaluate the proposed solutions through testbed implementations and simulations. The results reveal that our proposed SDMN enhancements supports heterogeneity in wireless networks with performance improvements through programmable interfaces and centralized control

Gajenje slatkovodnih riba u centralnoj i istočnoj Evropi: potrebe za istraživanjem i razvojem

Gajenje slatkovodinih riba ima veoma važnu ulogu za stabilizaciju biodiversiteta, resursa podzemnih voda, klime regiona kao i za snabdevenost hranom u Centralnoj i Istočnoj Evropi. Velika konkurencija cena ribe na međunarodnom tržištu i promene u navikama ishrane ljudi pojačavaju pritisak na mala i srednja preduzeća u Centralnoj i Istočnoj Evropi koja se bave gajenjem ribe i mogu da ugroze predeo oko uzgojnih jezera. Da bi povećali vrednost svih karika u lancu proizvodnje slatkovodnih riba, naučnici i proizvođači su identifikovali uobičajene i potencijalne izazove. Da bi se procenile potrebe sektora akvakulture u centralnoj i istočnoj Evropi, sprovedeni su polu strukturirani intervjui sa proizvođačima i prerađivačima ribe i udruženjima u Poljskoj i Češkoj, u okviru projekta SIAD i FP7 EU projekta TRAFOON. Takođe su održane radionice sa istraživačima u sektoru akvakulture duž svake karike lanca proizvodnje riba u Centralnoj i Istočnoj Evropi. Različite interesne strane su identifikovale nekoliko izazova koji ometaju razvoj slatkovodne akvakulture u Centralnoj i Istočnoj Evropi. Razvoj akvakulture zahteva postojanje harmonizovanog regulativnog/pravnog okvira. Razmena znanja bi imala pozitivan uticaj na razvoj uniformnih standarda za održivost, i pomogla bi stvaranju pravnih procedura za izdavanje dozvola i licenci. Potrebno je izvršiti ekonomsku procenu usluga koje ekosistem ribnjaka pruža. Poboljšana tehnoligija koja je povoljna po životnu sredinu i sistemi za upravljanje kvalitetom u proizvodnji i preradi su neophodni da bi se obezbedila ustaljenija ponuda proizvoda od ribe viskog kvaliteta. Potrošači treba da budu bolje informisani o funkciji koju slatkovodna akvakultura i njeni proizvodi imaju za životnu sredinu. Da bi došlo do održivog razvoja sektora akvakulture i da bi se izgradilo poverenje javnosti, veoma je važno podstaći društvene inovacije koje su primenljive na pojedinačni sektor ili pojedinačnu teritoriju. Da bi došlo do održivog razvoja sektora slatkovodne akvakulture potrebno je razviti strategije makro regionalnog razvoja koje su prilagođene određenim tržištima, uslovima životne sredine, ponašanju potrošača, kulturi i tradiciji i koje nude potencijal za razvoj izvan granica jedne zemlje. Razvoj i adaptacija ključnih tehnologija potrebni su da bi se stabilizovala konkurentna i održiva proizvodnja i prerada ribe u čijoj su proizvodnji resursi efikasno iskorišćeni

Cryopreservation of Pike Perch Sperm in Hatchery Conditions

Experiments were carried out on pike perch (Sander lucioperca L.) to find a method for stripping sperm without contamination by urine, to determine sperm concentration, and to fertilize large batches of eggs with cryopreserved sperm. Induced spawning technology for pike perch, an important predator fish species in Hungarian and central-eastern European pond aquaculture, has been developed only recently. Sperm cryopreservation can be an important tool for several reasons including the simplification of hatchery work and long-term preservation of genomes of males with high genetic value. In the present study, sperm was stripped without urine contami- nation, improving sperm quality, and large amounts of eggs were fertilized using 0.25 ml sperm, resulting in hatching percentages of 55±3% for 30-g batches of eggs and 87% for a 50-g batch