A case-series study to explore the efficacy of foot orthoses in treating first metatarsophalangeal joint pain

Background: First metatarsophalangeal (MTP) joint pain is a common foot complaint which is often considered to be a consequence of altered mechanics. Foot orthoses are often prescribed to reduce 1 stMTP joint pain with the aim of altering dorsiflexion at propulsion. This study explores changes in 1 stMTP joint pain and kinematics following the use of foot orthoses.Methods: The effect of modified, pre-fabricated foot orthoses (X-line ®) were evaluated in thirty-two patients with 1 stMTP joint pain of mechanical origin. The primary outcome was pain measured at baseline and 24 weeks using the pain subscale of the foot function index (FFI). In a small sub-group of patients (n = 9), the relationship between pain and kinematic variables was explored with and without their orthoses, using an electromagnetic motion tracking (EMT) system.Results: A significant reduction in pain was observed between baseline (median = 48 mm) and the 24 week endpoint (median = 14.50 mm, z = -4.88, p < 0.001). In the sub-group analysis, we found no relationship between pain reduction and 1 stMTP joint motion, and no significant differences were found between the 1 stMTP joint maximum dorsiflexion or ankle/subtalar complex maximum eversion, with and without the orthoses.Conclusions: This observational study demonstrated a significant decrease in 1 stMTP joint pain associated with the use of foot orthoses. Change in pain was not shown to be associated with 1 stMTP joint dorsiflexion nor with altered ankle/subtalar complex eversion. Further research into the effect of foot orthoses on foot function is indicated. © 2010 Welsh et al; licensee BioMed Central Ltd

Genes implicated in multiple sclerosis pathogenesis from consilience of genotyping and expression profiles in relapse and remission

<p>Abstract</p> <p>Background</p> <p>Multiple sclerosis (MS) is an inflammatory demyelinating disease of the central nervous system (CNS). Although the pathogenesis of MS remains unknown, it is widely regarded as an autoimmune disease mediated by T-lymphocytes directed against myelin proteins and/or other oligodendrocyte epitopes.</p> <p>Methods</p> <p>In this study we investigated the gene expression profiles of peripheral blood cells from patients with RRMS during the relapse and the remission phases utilizing gene microarray technology. Dysregulated genes encoded in regions associated with MS susceptibility from genomic screens or previous trancriptomic studies were identified. The proximal promoter region polymorphisms of two genes were tested for association with disease and expression level.</p> <p>Results</p> <p>Distinct sets of dysregulated genes during the relapse and remission phases were identified including genes involved in apoptosis and inflammation. Three of these dysregulated genes have been previously implicated with MS susceptibility in genomic screens: TGFβ1, CD58 and DBC1. TGFβ1 has one common SNP in the proximal promoter: -508 T>C (rs1800469). Genotyping two Australian trio sets (total 620 families) found a trend for over-transmission of the T allele in MS in females (p < 0.13). Upregulation of CD58 and DBC1 in remission is consistent with their putative roles in promoting regulatory T cells and reducing cell proliferation, respectively. A fourth gene, ALOX5, is consistently found over-expressed in MS. Two common genetic variants were confirmed in the ALOX5 putatve promoter: -557 T>C (rs12762303) and a 6 bp tandem repeat polymorphism (GGGCGG) between position -147 and -176; but no evidence for transmission distortion found.</p> <p>Conclusion</p> <p>The dysregulation of these genes tags their metabolic pathways for further investigation for potential therapeutic intervention.</p

Measuring Health Utilities in Children and Adolescents: A Systematic Review of the Literature.

BACKGROUND: The objective of this review was to evaluate the use of all direct and indirect methods used to estimate health utilities in both children and adolescents. Utilities measured pre- and post-intervention are combined with the time over which health states are experienced to calculate quality-adjusted life years (QALYs). Cost-utility analyses (CUAs) estimate the cost-effectiveness of health technologies based on their costs and benefits using QALYs as a measure of benefit. The accurate measurement of QALYs is dependent on using appropriate methods to elicit health utilities. OBJECTIVE: We sought studies that measured health utilities directly from patients or their proxies. We did not exclude those studies that also included adults in the analysis, but excluded those studies focused only on adults. METHODS AND FINDINGS: We evaluated 90 studies from a total of 1,780 selected from the databases. 47 (52%) studies were CUAs incorporated into randomised clinical trials; 23 (26%) were health-state utility assessments; 8 (9%) validated methods and 12 (13%) compared existing or new methods. 22 unique direct or indirect calculation methods were used a total of 137 times. Direct calculation through standard gamble, time trade-off and visual analogue scale was used 32 times. The EuroQol EQ-5D was the most frequently-used single method, selected for 41 studies. 15 of the methods used were generic methods and the remaining 7 were disease-specific. 48 of the 90 studies (53%) used some form of proxy, with 26 (29%) using proxies exclusively to estimate health utilities. CONCLUSIONS: Several child- and adolescent-specific methods are still being developed and validated, leaving many studies using methods that have not been designed or validated for use in children or adolescents. Several studies failed to justify using proxy respondents rather than administering the methods directly to the patients. Only two studies examined missing responses to the methods administered with respect to the patients' ages

ε/ζ systems: their role in resistance, virulence, and their potential for antibiotic development

Cell death in bacteria can be triggered by activation of self-inflicted molecular mechanisms. Pathogenic bacteria often make use of suicide mechanisms in which the death of individual cells benefits survival of the population. Important elements for programmed cell death in bacteria are proteinaceous toxin–antitoxin systems. While the toxin generally resides dormant in the bacterial cytosol in complex with its antitoxin, conditions such as impaired de novo synthesis of the antitoxin or nutritional stress lead to antitoxin degradation and toxin activation. A widespread toxin–antitoxin family consists of the ε/ζ systems, which are distributed over plasmids and chromosomes of various pathogenic bacteria. In its inactive state, the bacteriotoxic ζ toxin protein is inhibited by its cognate antitoxin ε. Upon degradation of ε, the ζ toxin is released allowing this enzyme to poison bacterial cell wall synthesis, which eventually triggers autolysis. ε/ζ systems ensure stable plasmid inheritance by inducing death in plasmid-deprived offspring cells. In contrast, chromosomally encoded ε/ζ systems were reported to contribute to virulence of pathogenic bacteria, possibly by inducing autolysis in individual cells under stressful conditions. The capability of toxin–antitoxin systems to kill bacteria has made them potential targets for new therapeutic compounds. Toxin activation could be hijacked to induce suicide of bacteria. Likewise, the unique mechanism of ζ toxins could serve as template for new drugs. Contrarily, inhibition of virulence-associated ζ toxins might attenuate infections. Here we provide an overview of ε/ζ toxin–antitoxin family and its potential role in the development of new therapeutic approaches in microbial defense

An overlooked connection: serotonergic mediation of estrogen-related physiology and pathology

BACKGROUND: In humans, serotonin has typically been investigated as a neurotransmitter. However, serotonin also functions as a hormone across animal phyla, including those lacking an organized central nervous system. This hormonal action allows serotonin to have physiological consequences in systems outside the central nervous system. Fluctuations in estrogen levels over the lifespan and during ovarian cycles cause predictable changes in serotonin systems in female mammals. DISCUSSION: We hypothesize that some of the physiological effects attributed to estrogen may be a consequence of estrogen-related changes in serotonin efficacy and receptor distribution. Here, we integrate data from endocrinology, molecular biology, neuroscience, and epidemiology to propose that serotonin may mediate the effects of estrogen. In the central nervous system, estrogen influences pain transmission, headache, dizziness, nausea, and depression, all of which are known to be a consequence of serotonergic signaling. Outside of the central nervous system, estrogen produces changes in bone density, vascular function, and immune cell self-recognition and activation that are consistent with serotonin's effects. For breast cancer risk, our hypothesis predicts heretofore unexplained observations of the opposing effects of obesity pre- and post-menopause and the increase following treatment with hormone replacement therapy using medroxyprogesterone. SUMMARY: Serotonergic mediation of estrogen has important clinical implications and warrants further evaluation

LED junction temperature measurement using generated photocurrent

LED-based lamps that are currently on the market are expensive due to the complex packaging required to dissipate the heat generated. This also limits their performance and lifetime due to the degradation of the phosphor or individual LED chips, in the case of RGB sources. There is a strong commercial imperative to develop in situ technology to measure and ultimately compensate for the thermal environment of a luminaire. © 2005-2012 IEEE

LED junction temperature measurement using generated photocurrent

LED-based lamps that are currently on the market are expensive due to the complex packaging required to dissipate the heat generated. This also limits their performance and lifetime due to the degradation of the phosphor or individual LED chips, in the case of RGB sources. There is a strong commercial imperative to develop in situ technology to measure and ultimately compensate for the thermal environment of a luminaire. © 2005-2012 IEEE

Feasibility study into the expansion of the breast cancer screening program with supplemental MRI for women with extremely dense breast tissue

Volgens het RIVM is het in principe mogelijk het bevolkingsonderzoek borstkanker uit te breiden met een MRI-scan voor vrouwen die zeer dicht borstweefsel hebben. Deze vrouwen hebben een grotere kans op borstkanker en tumoren in zeer dicht borstweefsel zijn op de gewone röntgenfoto moeilijker te zien. Een belangrijke randvoorwaarde voor de uitbreiding van het bevolkingsonderzoek is dat er voldoende medisch personeel beschikbaar is op de arbeidsmarkt. Er moet nog onderzocht worden of er bij de vrouwen in de doelgroep en bij de bestuurders van ziekenhuizen genoeg draagvlak is voor de uitbreiding. Dit onderdeel van de 'verkorte uitvoeringstoets' naar de uitbreiding is vertraagd door de uitbraak van het nieuwe coronavirus. Het RIVM adviseert om het MRI-onderzoek in ziekenhuizen uit te voeren, gecoördineerd door de screeningsorganisaties. De belangrijkste reden is dat ziekenhuizen de noodzakelijke medische zorg in huis hebben als mensen allergisch reageren op de contrastvloeistof die zij voor de MRI krijgen ingespoten. Deze reactie komt heel weinig voor maar vraagt om acute zorg. Landelijke voorwaarden en meetprotocollen zorgen ervoor dat ziekenhuizen het MRI-onderzoek op dezelfde manier doen. Dat is belangrijk om resultaten te kunnen vergelijken en bij te kunnen houden hoe vaak een tumor wordt opgespoord met deze uitbreiding van het bevolkingsonderzoek. Het RIVM onderzocht of de uitbreiding van het bevolkingsonderzoek naar borstkanker met een MRI voor vrouwen met zeer dicht borstweefsel uit te voeren is. Als uit het gewone bevolkingsonderzoek blijkt dat een vrouw zeer dicht borstweefsel heeft, wordt zij bij deze uitbreiding uitgenodigd voor een aanvullende MRI. Het gaat om ongeveer 8 procent van de vrouwen van 50 tot 75 jaar die worden uitgenodigd voor het bevolkingsonderzoek borstkanker, zo'n 80.000 vrouwen per jaar. Deze uitvoeringstoets van het RIVM wordt tegelijk uitgebracht met het advies van de Gezondheidsraad over de uitbreiding. Het RIVM heeft drie mogelijkheden geanalyseerd om een MRI-onderzoek uit te voeren: in mobiele MRI-bussen, in MRI-centra speciaal voor de screening, en in ziekenhuizen. Alle betrokken organisaties hebben aan de analyse meegewerkt: de screeningsorganisaties, de kenniscentra voor de bevolkingsonderzoeken naar kanker, koepels van beroepsgroepen in de zorg, ziekenhuizen (met name radiologen), een patiëntenorganisatie, Zorgverzekeraars Nederland, en overheidsorganisaties die zich bezighouden met de kwaliteit en financiering van de zorg.10.21945/RIVM-2020-011

Verkorte uitvoeringstoets aanvulling bevolkingsonderzoek borstkanker met MRI voor vrouwen met zeer dicht borstweefsel. : September 2020

Volgens het RIVM is het in principe mogelijk het bevolkingsonderzoek borstkanker uit te breiden met een MRI-scan voor vrouwen die zeer dicht borstweefsel hebben. Deze vrouwen hebben een grotere kans op borstkanker en tumoren in zeer dicht borstweefsel zijn op de gewone röntgenfoto moeilijker te zien. Een belangrijke randvoorwaarde voor de uitbreiding van het bevolkingsonderzoek is dat er voldoende medisch personeel beschikbaar is op de arbeidsmarkt. Er moet nog onderzocht worden of er bij de vrouwen in de doelgroep en bij de bestuurders van ziekenhuizen genoeg draagvlak is voor de uitbreiding. Dit onderdeel van de 'verkorte uitvoeringstoets' naar de uitbreiding is vertraagd door de uitbraak van het nieuwe coronavirus. Het RIVM adviseert om het MRI-onderzoek in ziekenhuizen uit te voeren, gecoördineerd door de screeningsorganisaties. De belangrijkste reden is dat ziekenhuizen de noodzakelijke medische zorg in huis hebben als mensen allergisch reageren op de contrastvloeistof die zij voor de MRI krijgen ingespoten. Deze reactie komt heel weinig voor maar vraagt om acute zorg. Landelijke voorwaarden en meetprotocollen zorgen ervoor dat ziekenhuizen het MRI-onderzoek op dezelfde manier doen. Dat is belangrijk om resultaten te kunnen vergelijken en bij te kunnen houden hoe vaak een tumor wordt opgespoord met deze uitbreiding van het bevolkingsonderzoek. Het RIVM onderzocht of de uitbreiding van het bevolkingsonderzoek naar borstkanker met een MRI voor vrouwen met zeer dicht borstweefsel uit te voeren is. Als uit het gewone bevolkingsonderzoek blijkt dat een vrouw zeer dicht borstweefsel heeft, wordt zij bij deze uitbreiding uitgenodigd voor een aanvullende MRI. Het gaat om ongeveer 8 procent van de vrouwen van 50 tot 75 jaar die worden uitgenodigd voor het bevolkingsonderzoek borstkanker, zo'n 80.000 vrouwen per jaar. Deze uitvoeringstoets van het RIVM wordt tegelijk uitgebracht met het advies van de Gezondheidsraad over de uitbreiding. Het RIVM heeft drie mogelijkheden geanalyseerd om een MRI-onderzoek uit te voeren: in mobiele MRI-bussen, in MRI-centra speciaal voor de screening, en in ziekenhuizen. Alle betrokken organisaties hebben aan de analyse meegewerkt: de screeningsorganisaties, de kenniscentra voor de bevolkingsonderzoeken naar kanker, koepels van beroepsgroepen in de zorg, ziekenhuizen (met name radiologen), een patiëntenorganisatie, Zorgverzekeraars Nederland, en overheidsorganisaties die zich bezighouden met de kwaliteit en financiering van de zorg