Orta gelir tuzağının önlenmesinde islami bankacılığın rolü

06.03.2018 tarihli ve 30352 sayılı Resmi Gazetede yayımlanan “Yükseköğretim Kanunu İle Bazı Kanun Ve Kanun Hükmünde Kararnamelerde Değişiklik Yapılması Hakkında Kanun” ile 18.06.2018 tarihli “Lisansüstü Tezlerin Elektronik Ortamda Toplanması, Düzenlenmesi ve Erişime Açılmasına İlişkin Yönerge” gereğince tam metin erişime açılmıştır.Bu çalışmanın temel amacı, Türkiye'deki İslami bankacılık sektörünün orta gelir tuzağının önlenmesindeki rolünü incelemektir. Çalışmanın amaçlarına ulaşması için, İslami bankacılık sisteminin ana temellerinin (tasarruf, yatırım ve ekonomik büyüme üzerindeki) olası etkilerinin teorik temelde incelenmesi ve İslami bankacılık sektörünün (2007-2017) yılları arasında finansal verilerini analiz etmesi benimsenmiştir. Yapılan analiz sonucu, İslami bankacılık ekonomik büyüme oranlarına anlamlı bir pozitif etki göstermektedir. İslami bankacılık geleneksel bankacılığın yerine geçmez tamamlayıcı durumdadır. Orta gelir tuzağının önlenmesi için İslami bankacılık tek başına yeterli değildir.The core objective of our study is to examine the role of Turkey's Islamic banking sector in the prevention of middle-income trap (MİT). Theoretical Analysis of the potential impact of the main principles and structure of Islamic banking on savings, investment and growth and the analysis of the financial data of the Islamic banking sector (2007-2017) was adopted to achieve the objectives of the study. Analysis shows that Islamic banking has a significant positive effect on economic growth rates. Islamic banking is not a substitute for traditional banking, it is a complement to traditional banking. Islamic banking alone is not enough for the prevention of the middle income trap

PRODUCTION TECHNICS OF HONEYCOMB FROM ALUMINUM, GLASS FIBER AND PAPER COMPOSITES AND INVESTIGATION OF THE MECHANICAL PROPERTIES

Petekli kompozit yapılar, özellikle çarpma sonucu ortaya çıkan enerjinin absorbe edildiği yüksek mekanik dayanım gerektiren konstrüksiyonlarda kullanılır. Oldukça hafif sistemler elde etmek için, sandviç yapıların iç ve dış tabakaları arasına bu petekli yapılar yerleştirilir. Tabakalar arasına petekli yapının yerleştirilmesi, yapının atalet momentinin ve eğilme dayanımının artmasını sağlar. Ondüle edilmiş plakaların birleştirilmesi sonucu elde edilen petek yapılı hücreler, sandviç yapıların iç (dolgu) malzemesini oluşturur. Bu çalışmada, alüminyum folyo (ticari alüminyum, 3000 serisi alüminyum alaşımı), polyerster reçine emdirilmiş kağıt ve cam elyaf kullanılmıştır. Deneyler sonucu petek yapılı kompozitlerin, maksimum dayanım, kırılma ve deformasyon değerleri ve enerji absorbe özellikleri basma ve çarpma yükleri altında elde edilmiştir. Petek yapılı hücrelerin farklı hücre boyutu ve malzeme seçimi birlikte ele alınarak, optimum değerler bulunmuştur. Özellikle uzay, otomotiv ve savunma sanayinde pratik uygulamalar için çeşitli ipuçları sunulmuştur. Honeycomb composite materials are used in the high strength mechanical structures especially in the case of energy absorption that is revealed after the impact of the parts. They are being inserted to laminates of the inner and the outer wall sandwich structures in order to obtain fairly lighter systems. Substituting of the honeycombs between laminae is lead to increase the moment of inertia and resulting increase to the bending strength of the structure. They are generally used for internal material that is obtained by combining corrugated plates in sandwich constructions. In this work, aluminium folio materials (commercial grade aluminium or 3000 series aluminium alloy) and polyester sucked glass fiber and paper are used. After testing, the maximum strengths, fracture and deformations values and the energy absorption ability are obtained under compression and crush loads . The optimisation will be obtained together with different choice of material and size of the honeycomb cells. It is presented various clues for the practical applications especially in aerospace, automotive and defence industry

Synthesis and biological evaluation of a new series of 4-alkoxy-2-arylquinoline derivatives as potential antituberculosis agents

Three new series of 33 quinolone compounds, 2-(2-, 3-, and 4-fluorophenyl)-4-O-alkyl(C5−15) quinolines (7a– k, 8a–k, and 9a–k), were synthesized from 2-(2-, 3-, and 4-fluorophenyl)-2,3-dihydroquinolin-4(1H )-one (4, 5, and 6) by the reaction of alkyl halides under basic conditions in DMF. The new compounds 7a–k, 8a–k, and 9a–k were synthesized from flavonones 4–6, which can be considered new precursors for quinoline synthesis through a one-step reaction. All the target compounds (7a–k, 8a–k, and 9a–k) were evaluated for their in vitro antimicrobial activity against nine test microorganisms. They showed the most activity against Mycobacterium smegmatis with minimum inhibitory concentrations (MIC) of 62.5–500 µg/mL, indicating their potential uses as antituberculosis agents. Among them 8a–k (m-fluoride) were the most active compounds against M. smegmatis (MIC, 62.5–125 µg/mL). The newly synthesized title compounds were also evaluated for their in vitro antioxidant activities using DPPH• radical scavenging and FRAP tests. They showed at a low concentration (mg/mL) a range of SC50 values of 0.03–12.48 mg/mL (DPPH•) and 0–722 µM (FRAP), respectively. The antioxidant results of compounds 7a–k, 8a–k, and 9a–k revealed that the length of the alkyl chain was negatively correlated with antioxidant capacity

THE EVALUATION OF ADMISSION SIGNS AND TREATMENT RESPONSE OF PATIENTS WITH ACUTE GASTROENTERITIS

Amaç: Akut gastroenteritler, hastaneye başvuru yakınmaları arasında sıklıkla yer almakta ve tedavilerdeki gelişmelere rağmen yüksek mortalite ve morbidite oranları ile seyretmeye devam etmektedir. Bu çalışmada Dokuz Eylül Üniversitesi Tıp Fakültesi Hastanesi Çocuk Acil polikliniğine akut ishal yakınması ile başvuran çocuk olguların başvuru özelliklerinin değerlendirilmesi amaçlandı. Gereç ve yöntem: Dokuz Eylül Üniversitesi Tıp Fakültesi Hastanesi Çocuk Acil polikliniğine akut ishal yakınması ile başvuran 541 olgu [291 (%53,8) erkek] retrospektif olarak değerlendirildi. Hastalar yaş, cinsiyet, dehidratasyon varlığı ve derecesi, tedavi şekli ve süresi, komplikasyonların varlığı açısından araştırıldı. Bulgular: Hastaların başvuru anındaki yaşı ortalama 4,7 ± 4,1 yıl (1 ay-16 yaş, ortanca: 3 yaş) idi. Otuzüç hasta (%6) kanlı dışkılama, 508 hasta sulu dışkılama yakınması ile başvurdu. İshal süresi ortalama 2,0 ± 1,6 gün (min:1- maks: 9 gün), günde yapılan dışkı sayısı ise ortalama 5,2 ± 2,9 (min: 3- maks:15) idi. Hastaların % 70'inde (383 hasta) kusma yakınması da mevcuttu. Hastaların 206'sı (%38,4) hastaneye başvurmadan önce antibiyotik kullanmaya başlamıştı. Hastaların %84'ünde (450 hasta) dehidratasyon yok iken, %16'sında (91 hasta) değişik derecelerde dehidratasyon mevcuttu. Onsekiz hasta (%3,3) hastaneye yatırıldı. Yatış nedenleri elektrolit imbalansı, ağır dehidratasyon ve asidoz, ağır kusma, konvulzyon geçirme ve ailenin sosyal endikasyonu idi. Dehidratasyonu olan hastalara oral veya parenteral yolla rehidratasyon tedavisi verildi. Akut ishal yakınması ile başvuran hastalar arasında kaybedilen hasta olmadı. Sonuç: Çocuklarda akut gastroenteritlerin büyük çoğunluğunu viral gastroenteritler oluşturmaktadır. İshal tedavisinin en önemli komponenti dehidratasyonun tespiti ve tedavisidir. Bu nedenle tüm hastalarda biyokimyasal incelemeler yapılmamalı, antibiyotik tedavisi gerektirecek özellikleri olmayan hastalara ampirik antibiyotik tedavisi başlanmamalıdır. Objective: Diarrhea is a frequent symptom at hospital admission, and acute gastroenteritis is a major cause of childhood morbidity and mortality, despite improvements in therapy. In this study, we aimed to evaluate patients who were seen at Dokuz Eylül University Hospital's Pediatric Emergency Department with complaint of diarrhea. Eylül University Hospital's Pediatric Emergency Department with complaint of diarrhea were retrospectively evaluated. Age and gender of patients, presence and severity of dehydration, type and duration of therapy and complications were screened. Results: The mean age of patients was 4.7 ± 4.1 years (range: 1 month-16 year, median: 3 years). Thirty three (6%) and 508 patients had bloody or watery stools, respectively. The mean duration of diarrhea was 2.0 ± 1.6 days (range:1- 9 days) and, number of stool per day was 5.2 ± 2.9 (range: 3-15). Seventy per cent (383) of patients also had vomiting. Antibiotics had already been started in 208 patients (38.4%) at the time of the hospital visit. While there was no sign of dehydration in 84% of patients (450 patients), 16% of patients had dehydration with varying severity. Eighteen patients (3.3%) required hospitalization. Electrolyte imbalance, severe dehydration and acidosis, severe vomiting, convulsions and social conditions were the reasons of hospitalization. Dehydrated patients were rehydrated with both oral and parenteral routes. No death occured among the patients. Conclusion: Viral etiologies are the major cause of acute gastroenteritis in children. Detection and therapy of dehydration are the most important components of gastroenteritis management. Therefore, biochemical investigations should not be made routinely in all of the patients and empirical antibiotic therapy should not be started without clear indications

Bauchige Lekythen aus kelendrinischer Produktion

Arslan Nurettin. Bauchige Lekythen aus kelendrinischer Produktion. In: Anatolia Antiqua, Tome 8, 2000. pp. 159-169

Eisenzeitliche Terrakotten aus Gözce

Arslan Nurettin. Eisenzeitliche Terrakotten aus Gözce. In: La Cilicie : espaces et pouvoirs locaux (IIe millénaire av. J.-C. – IVe siècle ap. J.-C.). Actes de la Table Ronde d’Istanbul, 2-5 novembre 1999. Istanbul : Institut Français d'Études Anatoliennes-Georges Dumézil, 2001. pp. 215-242. (Varia Anatolica, 13

Eisenzeitliche Terrakotten aus Gözce

Arslan Nurettin. Eisenzeitliche Terrakotten aus Gözce. In: La Cilicie : espaces et pouvoirs locaux (IIe millénaire av. J.-C. – IVe siècle ap. J.-C.). Actes de la Table Ronde d’Istanbul, 2-5 novembre 1999. Istanbul : Institut Français d'Études Anatoliennes-Georges Dumézil, 2001. pp. 215-242. (Varia Anatolica, 13

A Late Geometric Carian grave from Beçin

Arslan Nurettin, Kızıl Abuzer. A Late Geometric Carian grave from Beçin. In: Anatolia Antiqua, Tome 15, 2007. pp. 83-93