Computational aspects of N-mixture models

The N-mixture model is widely used to estimate the abundance of a population in the presence of unknown detection probability from only a set of counts subject to spatial and temporal replication (Royle, 2004, Biometrics 60,105–115). We explain and exploit the equivalence of N-mixture and multivariate Poisson and negative-binomial models, which provides powerful new approaches for fitting these models. We show that particularly when detection probability and the number of sampling occasions are small, infinite estimates of abundance can arise. We propose a sample covariance as a diagnostic for this event, and demonstrate its good performance in the Poisson case. Infinite estimates may be missed in practice, due to numerical optimization procedures terminating at arbitrarily large values. It is shown that the use of a bound, K, for an infinite summation in the N-mixture likelihood can result in underestimation of abundance, so that default values of K in computer packages should be avoided. Instead we propose a simple automatic way to choose K. The methods are illustrated by analysis of data on Hermann’s tortoise Testudo hermanni

Effects of water abstraction on stream ecosystem functioning

133 p.Ur-detrakzioa mundu osoan zehar oso hedatuta dagoen jarduera da, handitzen jarraitzenduen ur-, jaki- eta energia-eskariari erantzuteko etorkizunean gehiago areagotzea esperodena. Ur-detrakzioak tarteko emari txikitzeak habitat lotikoen eskuragarritasunamurrizten du, uraren kalitatea andea dezake eta, ondorioz, ibaietako komunitateakkaltetu. Ur-detrakzioak ibaien funtzionamenduaren gainean dituen eraginei buruz,berriz, oso ezagumendu urria dugu, nahiz eta inpaktuak espero izatekoak diren,hidraulika, ubidearen morfologia eta biodibertsitatea estuki lotuta baitaude ibaiekosistemetangertatzen diren prozesuekin. Tesi honetan ur-detrakzioak ibaiekosistemenfuntzionamenduan duen eragina aztertu da, horretarako behaketa hutsetanoinarritutako lanak eta ekosistemen manipulazioak, laborategiko eta mendikoesperimentuak konbinatuz.Hasteko, ur-detrakzioak ibai-ekosistemetako materia organikoaren metatze etadeskonposizioan duen eragina aztertu genuen, aldagai hauek alderatuz bost errekatakopresetatik gorako eta beherako erreka-tarteetan, neguan eta udaberrian. Ur-detrakzioakez zion ur-kalitateari eragin, baina adierazgarriki murriztu zituen ubide hezearenzabalera eta uraren sakonera bi esperimentuetan, eta, neguan, baita materiaorganikoaren metaketa eta deskonposizioa ere. Orbel-poltsak kolonizatu zituztenzatitzaileen kopurua ere txikiagoa zen presen azpian. Emaitza hauek adierazten dute,sasoi batzuetan behintzat, ur-detrakzioak eragin garrantzitsuak izan ditzakeela materiaorganikoaren metaketan eta deskonposizioan. Honek, era berean, ibai-ekosistemenoinarri energetikoa kalte dezake.Aurreko ikerketa bentoseko deskonposiziora mugatu zenez eta ibaiak lehortu ahalaorganismo urtarrek babesa hiporreosean bilatzen dutenez, hiporreosekodeskonposizioaren garrantzi erlatiboa aztertu genuen, ibaien perimetro hezea txikitu etamateria organikoa sedimentu lehorretan pilatzen denean. Materia organikoarendeskonposizio-tasa mikrobiarrak eta guztizkoak neurtu genituen ubide hezeko eta guneparaflubialetako gainazalean eta azpi-geruzetan. Lurperatutako orbel-poltsa guztietakodeskonposizio-tasak ubide hezeko gainazalean neurtutakoen oso antzekoak ziren.Hortaz, emaitzek erakusten dute azpi-geruzetan deskonposizio-jarduera mantendaitekeela baita, ur-detrakzioak eragindako ibai-tarteetan gertatzen den bezala,bentoseko gainazala lehortzen denean ere.Bestalde, lehorteen intentsitatea eta maiztasuna areagotzeaz gain, ur-detrakzioaklehorte-uneak ere asalda ditzake eta honek eragin garrantzitsuak izan ditzake dinamikatenporal markatuak dituzten ibai-ekosistemetako komunitate eta prozesuetan. Hortaz,lehorteekin erlazionaturiko estres-mailak onddo urtarren jardueran eta deskonposiziomikrobiarrean duen eragina aztertu genuen, eta baita eragina estres-unearen araberakoaden ere. Laborategiko mikrokosmosetan ur-lasterrak, putzu isolatuak eta sedimentulehorrak birsortu genituen. Egoera hauek eta euren segida konbinatuz 9 tratamendusortu genituen (kontrolarekin 10), estres-mailan (txikia, ertaina, handia) eta estres-unean(hasieran, erdian, amaieran) desberdin zirenak, eta onddo urtarren biomasa,esporulazioa, arnasketa mikrobiarra eta haltz-hostoen deskonposizioa neurtu genituen.Aldagai desberdinek ez zioten era berean erantzun estres-mailari, ziurrenik estres-tartetxikiegia birsortu genuelako. Aitzitik, estresaren eragina sistematikoki kaltegarriagoazen deskonposizio-prozesuaren hasieran gertatzean, eta aldagai guztiak murriztu zituen.Beraz, emaitzek erakusten dute deskonposizioarekin erlazionaturiko aldagaietanlarriagoak direla estres goiztiarraren ondorioak eta iradokitzen dute estres-uneaestresaren intentsitatea eta iraupena bezain garrantzitsua izan daitekeela.Azkenik, aspaldi utzitako presa bat berrabiaraziz eta emariaren %90 deribazio-kanaleradesbideratuz, BACI (Before-After/Control-Impact) esperimentu bat burutu genuen urdetrakzioareneragina aztertzeko biofilmaren biomasan eta jardueran, mantenugaiatxikimenduan,eta materia organikoaren atxikimenduan eta deskonposizioan. Horrezgain, emaitzak azalera unitateko eta metro linealeko aztertu genituen, ur-detrakzioareneraginak neurtzeko modurik esanguratsuena zein den zehazteko. Azalera unitateko, urdetrakzioakbiofilmaren biomasa, jarduera entzimatikoa eta mantenugai-atxikimenduamurriztu zituen. Metro linealeko, berriz, ubide hezearen perimetroa txikitzearenondorioz, ur-detrakzioak adierazgarriki murriztu zituen aldagai guztiak, salbu klorofilakontzentrazioaeta orbel atxikimendua. Gure emaitzek iradokitzen dute ur-detrakzioakinpaktu garrantzitsuak dituela ibai-ekosistemen funtzionamenduan, bereziki perimetrohezea txikitzearekin erlazionatuta daudenak, ur-detrakzioaren ondorio unibertsala dena.Oro har, zenbait muga espazial eta tenporal alde batera utzita, tesi honetako emaitzekerakutsi dute Euskal Herriko detrakzio-jarduerek adierazgarriki murrizten dituztela ibaiekosistemetakohainbat prozesu esanguratsu. Hortaz, zalantzan jartzen dute emariekologikoen egokitasuna, gutxienez gure eskualdean, eta agerian uzten dute ikertzenjarraitzeko beharra, erantzunik gabe dirauten galderei erantzuteko, eta gizakiaren etaibai-ekosistem

La concordancia del participio pasado con el auxiliar 'Avoir' en francés: una aproximación didáctica

Este estudio aborda la problemática de uno de los fenómenos gramaticales más peculiares en la sintaxis del francés: la concordancia del participio pasado cuando lleva un objeto directo antepuesto. Proponemos, a partir del estudio de varias gramáticas, y de la verificación de que no todas coinciden en las explicaciones del fenómeno, un esquema de análisis de las variables que pueden aparecer. Para ello hemos analizado un Corpus de varias obras literarias y extractado cien ejemplos de aplicación de la regla y de sus excepciones. A partir de aquí proponemos una tipología de ejercicios estructurales (traducciones inversas y transformaciones oracionales) y ofrecemos un posible modelo didáctico de programación para el aprendizaje de este tipo de fenómenos

Un modelo teórico-práctico en la didáctica de los pronombres franceses preverbales en, y

Partiendo de las nociones de mtcrosisfema y de interferencia lingüística entre ia lengua materna y la aprendida, se propone en el artículo un método para el aprendizaje correcto de los pronombres preverbales en, y, de uso frecuente en el francés hablado y escrito. Se utilizan sobre todos dos principios metodológicos: el valor del rasgo semántico Animado/No Animado, y la relación entre la oración simple y la compuesta, deteniéndose en el análisis de la relación entre el tipo de preposición de la oración simple y la aparición del pronombre clítico, aceptando para ello el concepto de transformación. Por medio de una comparación con la estructura de las interrogativas parciales, y de las construcciones de infinitivo se busca una pauta crítica para dividir en la práctica los distintos usos de en, y, ofreciendo, a partir de los distintos tipos de extensiones sintagmáticas de los verbos franceses, tres modelos de funcionamiento sintáctico de dichos pronombres, considerados como desarrollos de tipos verbales definidos por dos aspectos sintácticos: objeto directo/objeto no directo, y rasgo Animado/No Animado en las oraciones simples