Comparison of the diagnostic characteristics of electrocardiographic algorithms in detecting the localization of the accessory pathway in Wolff Parkinson White Syndrome

Amaç: Wolff Parkinson White Sendromu’nda aksesuvar yol lokalizasyonunu tespit etmek için kullanılan bazı elektrokardiyografik algo‐ ritmaların (Arruda, Boersma, Fitzpatrick ve Chiang) tanısal özelliklerinin birbirleri ile karşılaştırılması. Gereç ve Yöntem: Çalışmamıza 01.10.2013‐15.10.2017 tarihleri arasında Wolff Parkinson White Sendromu sebebi ile kliniğimize baş‐ vuran ve takibinde elektrofizyolojik çalışma yapılan 50 hasta (yaş ortalaması 34,8 ±14,3 yıl, %52’si erkek) dahil edildi. Tüm hastaların elektrokardiyogramlarında işlem öncesi preeksitasyon paterni mevcuttu. Hastaların elektrofizyolojik çalışma öncesi elektrokardiyogra‐ fileri incelendi ve herbirinde Arruda, Boersma, Fitzpatrick ve Chiang algoritmaları kullanılarak aksesuvar yol lokalizasyonu tahminleri ya‐ pıldı. Daha sonrasında elde edilen veriler ile elektrofizyolojik çalışma sonrasında tespit edilen gerçek aksesuvar yol lokalizasyonları ara‐ sındaki uyum değerlendirildi. İşlem öncesi elektrokardiyografilerine ulaşılamayan hastalar çalışma dışı bırakıldı. Dört algoritma ile elek‐ t ro fizyolojik çalışma arasındaki aksesuvar yol tahminindeki uyum fleiss kappa test istatistiği ile hesaplandı. Bulgular: Elektrofizyolojik çalışma ile doğrulanan aksesuvar yol tahmin etme gücü Arruda algoritması ile %58, Chiang algoritması ile %52, Boersma algoritması ile %48 ve Fitzpatrick algoritması ile %38 olarak tespit edildi. Algoritmaların elektrofizyolojik çalışma ile olan uyumları incelendiğinde Arruda algoritması orta derecede uyum göstermekte idi (Kappa: 0,48, p <0,001). Diğer 3 algoritma ise zayıf de‐ recede uyum göstermekte idi. Sonuç: Aksesuar yol lokalizasyonunu belirlemede elektrofizyolojik çalışma altın standart yöntem olarak bilinmektedir. Söz konusu elek‐ trokardiyografi algoritmalarının aksesuvar yol lokalizasyonunu tahmin etme gücü beklenenden düşük olmasına rağmen bu algoritma‐ ların elektrofizyolojik çalışma öncesi kullanımının işlemin başarı şansını artırabileceğini düşünmekteyiz. Bu çalışmada kullanılan algorit‐ malar arasında en yüksek tahmin gücü Arruda algoritmasında saptandı (%58).Objective: To compare the diagnostic characteristics of some electrocardiographic algorithms (Arruda, Boersma, Fitzpatrick, and Chiang) used to detect accessory pathway localization in Wolff Parkinson White Syndrome. Material and Method: Our study included fifty patients (mean age 34.8±14.3 years, 52% male) who applied to our clinic from 01.10.2013 to 15.10.2017 due to Wolff Parkinson White Syndrome and underwent electrophysiological study. There was a pre‐excita‐ tion pattern in the electrocardiograms of all patients before the procedure. The electrocardiograms of the patients were examined be‐ fore the electrophysiological study, and accessory pathway localization estimations were made using the Arruda, Boersma, Fitzpatrick, and Chiang algorithms for each. The compatibility between the data obtained afterwards and the actual accessory pathway localiza‐ tions detected after electrophysiological study was evaluated. Patients whose electrocardiograms could not be accessed before the pro‐ cedure were excluded from the study. The agreement between the four algorithms and the electrophysiological study in the prediction of the accessory pathway was calculated using the Fleiss’ kappa test statistics. Results: Accessory pathway prediction power verified by electrophysiological study was determined as 58% by Arruda’s algorithm, 52% by Chiang’s algorithm, 48% by Boersma’s algorithm and 38% by Fitzpatrick’s algorithm. Upon review of the agreement of the algorithms with the electrophysiological study, the Arruda’s algorithm showed moderate agreement (Kappa: 0.48, p<0.001). The other 3 algorithms showed weak level of agreement. Conclusion: Electrophysiological study is known as the gold standard method for detecting accessory pathway localization. Although the power of these electrocardiogram algorithms to predict accessory pathway localization is lower than expected, we believe that the use of these algorithms before electrophysiological study may increase the chance of success of the procedure. Among the algorithms used in this study, the highest predictive power was found in the Arruda algorithm (58%)

Yerel temsil ve katılım bağlamında belediye meclisleri: Kahramanmaraş ve Sivas örnekleri

Bu çalışma, yerel temsil ve katılım ile belediye meclisleri arasındaki ilişkiyi kavramsal olarak inceledikten sonra yerel temsil ve katılım açısından belediye meclislerini Kahramanmaraş ve Sivas Belediye Meclisi örneğinde karşılaştırmalı olarak ele alıp incelemektedir. Bu çerçevede öncelikle araştırma alanın sosyo-ekonomik özelliklerine değinilmekte, daha sonra K.Maraş ve Sivas belediye meclisinde uygulanan anket çalışmasının sonuçları temsil ve katılım açısından irdelenmektedir. Elde edilen sonuçlar ışığında Kahramanmaraş ve Sivas Belediye Meclisi üyelerinin yerel temsil ve katılım hakkındaki görüş ve yaklaşımları değerlendirilmektedir

MOBİLYALARDA UYGULANAN STANDARTLAR (EMNİYET, MUKAVEMET VE GÜVENLİK GEREKLERİ)

Yeryüzünde kıt olan iktisadi kaynakları optimum değerlendirme çabalarının bir ürünü olan standardizasyon, insanlık için bir lüks değil, bilakis “olmazsa olmaz” mutlak bir gereklilik olup, insanoğlu yaratıldığından beri belirli bir düzen tesis etme gayretinde olmuştur. Bu sürecin sonucu standard ve standardizasyon olgusu ortaya çıkmıştır.Standardlar üretici, tüketici ve ülke ekonomisine; zaman, sürdürülebilir kalite, mali avantajlar, rekabet, dış pazar, kayıplarda azalma, verimlilik ve psikolojik rahatlık gibi önemli üretim ve yaşam fonksiyonu avantajları sağlar.     Bu bildiride mobilya sektöründe kullanılan standartlardan bahsedilecek ve özellikle döşemeli mobilyalarda (soft mobilya) uygulanan testler detaylı anlatılacaktır

Snapshot evaluation of acute and chronic heart failure in real-life in Turkey: a follow-up data for mortality

Objective: Heart failure (HF) is a progressive clinical syndrome. SELFIE-TR is a registry illustrating the overall HF patient profile of Turkey. Herein, all-cause mortality (ACM) data during follow-up were provided. Methods: This is a prospective outcome analysis of SELFIE-TR. Patients were classified as acute HF (AHF) versus chronic HF (CHF) and HF with reduced ejection fraction (HFrEF), HF with mid-range ejection fraction, and HF with preserved ejection fraction and were followed up for ACM. Results: There were 1054 patients with a mean age of 63.3±13.3 years and with a median follow-up period of 16 (7–17) months. Survival data within 1 year were available in 1022 patients. Crude ACM was 19.9% for 1 year in the whole group. ACM within 1 year was 13.7% versus 32.6% in patients with CHF and AHF, respectively (p<0.001). Angiotensin-converting enzyme inhibitor/angiotensin receptor blocker, beta blocker, and mineralocorticoid receptor antagonist were present in 70.6%, 88.2%, and 50.7%, respectively. In the whole cohort, survival curves were graded according to guideline-directed medical therapy (GDMT) scores ?1 versus 2 versus 3 as 28% versus 20.2% versus 12.2%, respectively (p<0.001). Multivariate analysis of the whole cohort yielded age (p=0.009) and AHF (p=0.028) as independent predictors of mortality in 1 year. Conclusion: One-year mortality is high in Turkish patients with HF compared with contemporary cohorts with AHF and CHF. Of note, GDMT score is influential on 1-year mortality being the most striking one on chronic HFrEF. On the other hand, in the whole cohort, age and AHF were the only independent predictors of death in 1 yea