Improving The Quality Of The Mathematics Education: The Malaysian Experience

Improving the quality of teaching and learning of mathematics has always been a major concern of mathematics educators. The four recurring and inter-related issues often raised in the development of a mathematics curriculum are: “What type of mathematics ought to be taught?”, “Why do we need to teach mathematics?”, “How should mathematics curriculum be planned and arranged?” and “ How can teacher ensure that what is transmitted to the pupils is as planned in the curriculum?”.The relatively brief history of mathematics education in Malaysia can be said to have developed in three distinct phases. In the first phase, the traditional approach, which emphasized mainly on basic skills (predominantly computational), was the focus of the national syllabus. In the late 70’s, in consonance with the world-wide educational reform, the modern mathematics program (MMP) was introduced in schools. Understanding of basic concepts rather than attaining computational efficiency was the underlying theme of the syllabus. Finally, in the late 80’s the mathematics curriculum was further revised. It is part of the national educational reform that saw the introduction of the national integrated curriculum (KBSM) both at the primary and secondary levels. This mathematics curriculum, which has undergone several minor changes periodically, is presently implemented in schools. The curriculum also emphasizes on the importance of context in problem solving. These three syllabi, as in any other curricular development, can be seen to have evolved from changing perspectives on the content, psychological and pedagogical considerations in teaching and learning of mathematics. In this paper, I will trace the development of the Malaysian mathematics curriculum from the psychological, content and pedagogical perspectives in relation to the recurring issues. I will argue that the development has in many ways attempted to make mathematics more meaningful and thus friendlier for students both at the primary and secondary levels. There has been also a marked improvement on the quality of mathematics education in Malaysi

Keberkesanan Pelaksanaan Pengajaran Dan Pembelajaran Matematik Dalam Bahasa Inggeris Di Sekolah Luar Bandar

Kajian ini bertujuan untuk mendapatkan maklumbalas mengenai keberkesanan pelaksanaan pengajaran dan pembelajaran Matematik dalam bahasa Inggeris di sekolah luar bandar. Kajian ini memfokuskan kepada 3 objektif kajian iaitu mengenalpasti penggunaan bahasa Inggeris murid, mengenalpasti penggunaan bahasa Inggeris guru Matematik dan mengenalpasti penggunaan bahan dan kemudahan yang disediakan oleh pihak sekolah dalam membantu meningkatkan kefahaman Matematik di dalam bahasa Inggeris. Pengumpulan data melibatkan temuabual dan soal selidik. Temubual mengandungi soalan bagi menguji penggunaan bahasa Inggeris guru dan penggunaan bahan dan kemudahan yang disediakan oleh pihak sekolah membantu meningkatkan kefahaman Matematik di dalam bahasa Inggeris. Soal selidik mengandungi soalan mengenai penggunaan bahasa Inggeris murid dan penggunaan bahan dan kemudahan yang disediakan oleh pihak sekolah membantu meningkatkan kefahaman Matematik di dalam bahasa Inggeris. Seramai 2 orang guru Matematik ditemubual dan 129 orang murid tingkatan 4 sekolah luar bandar dijadikan responden untuk soal selidik. Data yang diperolehi dianalisis menggunakan perisian Statistical Package for Social Science (SPSS) Version 10 untuk mendapatkan maklumat statistik deskriptif iaitu kekerapan, peratus dan min. Dapatan kajian menunjukkan penggunaan bahasa Inggeris murid berada pada tahap sederhana dengan min 2.90. Dapatan kajian juga menunjukkan guru menggunakan bahasa Inggeris semasa mengajar Matematik bergantung kepada kelas yang diajar. Walaubagaimanapun, penggunaan kemudahan yang disediakan oleh pihak sekolah tidak begitu digunakan oleh guru dan murid. Beberapa cadangan dan kajian lanjutan diberikan agar dapat meningkatkan lagi pencapaian Matematik dalam bahasa Inggeris

Kesediaan Guru Program Pengijazahan Perguruan (PKPG) UTM Terhadap Mengajar Mata Pelajaran Sains Dan Matematik Dalam Bahasa Inggeris

Kajian ini dijalankan bertujuan untuk menilai persepsi guru Program Khas Pengijazahan Guru (PKPG) terhadap tahap kesediaan mereka untuk mengajar mata pelajaran sains dan matematik dalam Bahasa Inggeris. Tahap kesediaan dalam kajian berbentuk deskriptif ini difokuskan kepada tiga aspek utama iaitu minat, keyakinan dan kemampuan guru untuk mengajar menggunakan Bahasa Inggeris. Seramai 74 orang guru yang mengikuti jurusan Pendidikan Sains dan Matematik di Universiti Teknologi Malaysia, Skudai telah dipilih secara rawak sebagai responden. Instrumen kajian yang digunakan ialah soal selidik yang terdiri daripada bahagian A mengandungi maklumat berkenaan latar belakang responden terhadap persoalan-persoalan kajian. Maklumbalas yang diterima diukur menggunakan skala lima mata Likert yang seterusnya dianalisis menggunakan perisian Statistical Pakage for Social science (SPSS) versi 12.0. Hasil kajian mendapati bahawa kesediaan responden untuk mengajar Sains dan Matematik pada keseluruhannya berada di tahap yang baik. Majoriti responden mempunyai minat dan berkemampuan untuk mengajar sains dan matematik dalam bahasa Inggeris. Walaubagaimanapun responden mempunyai tahap keyakinan yang sederhana. Latihan atau kursus-kursus tertentu diperlukan bagi meningkatkan lagi tahap keyakinan dan penguasan mereka terhadap bahasa Inggeris, terutamanya dalam kemahiran bertutur dalam bahasa Inggeris

Isu-Isu Berterusan Dalam Pendidikan Matematik

Improving the quality of teaching and learning of mathematics has always been a major concern of mathematics curriculum developers. This paper examines and critically analyzes the following four recurring and inter-related issues often raised in the development of a mathematics curricula in Malaysia:- "What type of mathematics ought to be taught? ", "Why do we need to teach mathematics? ", "How should a mathematics curriculum be planned and arranged?" and "How can teachers ensure that what is transmitted to the pupils is as planned in the curriculum?

Faktor-Faktor Yang Telah Mempengaruhi Pelajar-Pelajar Tahun 3 SPM Dan 4 SPM Mengambil Kursus Sarjana Muda Sains Serta Pendidikan (Matematik) Di UTM Skudai

Pemilihan bidang kursus dikalangan pelajar merupakan suatu perkara yang sangat penting semasa pemilihan dibuat dalam menetukan masa depan seseorang pelajar itu. Tujuan utama kajian ini adalah untuk mengenalpasti faktor-faktor yang telah mempengaruhi pelajar memilih kursus Sarjana Muda Sains serta Pendidikan Matematik (SPM) di UTM Skudai. Data berbentuk deskriptif ini diperolehi melalui set borang soal selidik yang telah diisi oleh 57 responden yang terdiri daripada pelajar-pelajar 3SPM dan 4SPM di Fakulti Pendidikan Universiti Teknologi Malaysia. Sampel kajian dipilih secara rawak mudah dan penganalisaan data telah dibuat menggunakan perisian SPSS (Statistical Package for the Social Science Window 11.5) untuk mendapatkan nilai kekerapan, min dan peratus. Hasil daripada kajian menunjukkan bahawa faktor inginkan cabaran telah banyak mempengaruhi responden dalam pemilihan kursus SPM ini. Kajian ini adalah amat berguna dalam menggunakan maklumat yang boleh dijadikan panduan oleh pihak-pihak tertentu dalam meningkatkan keyakinan para pelajar yang ingin menceburkan diri ke dalam bidang ini. Keyakinan ini diharap akan menjadikan mereka sebahagian daripada golongan pendidik yang mempunyai komitmen tinggi dalam menjalankan tugas dan tanggung jawab. Cadangan kajian yang disarankan oleh penyelidik ialah apakah peranan yang boleh dimainkan oleh seorang guru Matematik sendiri untuk mempengaruhi golongan tertentu yang dianggap sesuai menceburkan diri dalam profesion perguruan di bidang Matematik khususnya tanpa ada rasa takut dengan perlaksanaan dasar-dasar baru oleh Kementerian Pelajaran Malaysia

Learning Basic Addition Facts Through Sense-Making And Understanding

The traditional diagnostic and remedial approaches which are based on the behaviourist framework of learning might not facilitate students in acquisition of conceptual understanding and procedural knowledge. This research was intended to help students with mathematics learning difficulties improving their mathematical knowledge of basic addition facts through an instructional model for remedial intervention of mathematics. This model involves application of concrete materials, application of a mixed instructional approach, delivery of conceptual and procedural knowledge, and use of problem-solving activity. Using a case study design, a remediation class teacher and four students at a suburban elementary school were involved. Data was collected using observation, students’ work, and interview. Qualitative data was analysed using a qualitative approach. Research findings indicate that concrete materials could be used as a tool for sense-making or counting by students. It depends on the individual differences of students and the instructional approach of teacher. In general, a teacher-directed learning process was carried out but because students were allowed to make their decisions in problem-solving, some students managed to construct their knowledge rather than follow procedures prescribed by their teacher. Learning of both conceptual and procedural knowledge was facilitated through problem-solving activity and incorporation of some constructivist approaches. Mathematical knowledge of students was improved in the remedial intervention which was based on the instructional model. For remedial intervention, teachers should reduce the use of behaviourist approaches gradually, and incorporate more student centred approaches, based on the student individual differences and usual practice

Problem posing abilities in mathematics of Malaysian primary year 5 children : an exploratory study

This study examined Year Five children's problem posing abilities based on three different stimuli. The type of problems posed were also examined. The first stimulus was a specific-goal situation whereby each child has to create a story bAsed on any of the addition sentences of mixed operational structures. The second stimulus was similar to the first, but involved multiplication. The third required the subjects to pose 2 new problems rather freely based on non-specific-goal situation. A sample of 35 Year 5 pupils were asked to carry out the tasks in a worksheet within an hour. The responses were coded based on a rubric and later analysed quantitavely using descriptive statistics. Six children were selected for further clinical interviews. The children showed preference for the basic Missing End problems for both addition and multiplication sentences. Eight children failed to create the addition problems correctly whilst 23 did not manage to pose a multiplication story. Twenty five children successfully completed the third task. However. the problem posing products generated were limited to the uni level or multi lebcl types comprising of addition or/and subtraction only

Penggunaan Bahan Bantu Mengajar Di Kalangan Guru Pelatih UTM Yang Mengajar Matapelajaran Matematik

Kajian ini bertujuan untuk mengenalpasti jenis bahan bantu mengajar yang digunakan oleh guru pelatih UTM semasa mengajar matapelajaran matematik. Kajian ini juga untuk mengetahui tahap kemahiran penggunaan bahan bantu mengajar serta masalah yang dihadapi oleh guru pelatih dalam penggunaan bahan bantu mengajar. Responden yang terlibat dalam kajian ini adalah seramai 5 orang yang terdiri daripada sekolah disekitar Johor Bahru. Instrumen yang digunakan dalam kajian ini adalah menggunakan kaedah temu bual dan cerapan semasa sesi pengajaran Matematik. Analisis data dibuat secara kualitatif berdasarkan jawapan yang diberikan oleh responden dan cerapan yang dilakukan. Dapatan kajian menunjukkan bahawa guru pelatih UTM mempunyai tahap penggunaan bahan bantu mengajar yang tinggi. Terdapat beberapa cadangan untuk meningkatkan penggunaan bahan bantu mengajar