Wsparcie w kryzysie. Rola wsparcia społecznego w sytuacji zagrożenia suicydalnego wśród młodzieży

Globalizacja oraz dynamiczne zmiany gospodarcze, polityczne czy społeczno-kulturowe przyczyniają się do wyraźnego przeciążenia jednostek na wielu płaszczyznach życia. Jedną z najpoważniejszych konsekwencji jest zły stan zdrowia psychicznego dzieci i młodzieży. W Polsce kryzys w tym obszarze odzwierciedla się przede wszystkim w rosnącej liczbie zachowań samobójczych wśród adolescentów. Okres adolescencji to stan przejściowy pomiędzy dzieciństwem a dorosłością, w którym młodzi ludzie doświadczają typowych dla tej fazy wieku wyzwań. Jednostka mierzy się z nowymi konfliktami i problemami oraz podejmowaniem trudnych decyzji, które mogą zaważyć na jej przyszłości. Dodatkowym obciążeniem stają się zewnętrzne warunki, takie jak dojrzewanie w okresie globalnej pandemii COVID-19. Pojawiające się w życiu jednostki nowe wyzwania wiążą się nie tylko z dużym stresem, ale też z możliwością wystąpienia kryzysu, którego rozwiązanie bywa przeciążające. W takich chwilach wsparcie społeczne jest istotnym czynnikiem ochronnym, które pomaga przezwyciężyć kryzys lub go przetrwać. Tymczasem brak wsparcia społecznego skutecznie uniemożliwia konstruktywne poradzenie sobie w sytuacjach trudnych. Uratowanie ciała po próbie samobójczej nie oznacza natomiast uratowania człowieka od cierpienia. Szczególnym kontekstem wpływającym na sytuację polskiej młodzieży jest finansowa i organizacyjna zapaść publicznego systemu wsparcia w kryzysach związanych ze zdrowiem psychicznym utrudniającym potrzebującym osobom dostęp do psychiatrów i psychologów. Niniejsza rozprawa doktorska jest wynikiem badań własnych przeprowadzonych techniką wywiadów częściowo ustrukturyzowanych ze specjalistami pracującymi z dziećmi i młodzieżą w kryzysie. Wywiady prowadzono z bezpośrednio udzielającymi wsparcia profesjonalnego psychologami, psychoterapeutami, psychiatrami oraz z terapeutami środowiskowymi. W badaniu wzięli udział również wizytatorzy kuratorium, pełniący rolę kontrolną nad wprowadzeniem odpowiednich środków zaradczych przez szkoły w przypadku samobójstwa ucznia. Analiza empiryczna stanowi próbę rozpoznania trudności i kryzysów dzieci i młodzieży, a także sposobów skutecznej prewencji, którą można wprowadzić na różnych poziomach. Szczególną uwagę poświęcam rodzicom, nauczycielom oraz specjalistom od zdrowia psychicznego dzieci i młodzieży, jako dorosłym, którzy mają znaczący wpływ na kształtowanie się młodych jednostek. Zebrany materiał empiryczny nie napawa optymizmem – zdaniem badanych współczesne warunki społeczno-kulturowe nie sprzyjają bliskości, budowaniu więzi i wspieraniu młodych osób zmagających się z różnorodnymi kryzysami w swoim życiu. Jak powiedziała jedna z badanych specjalistek w zakresie zdrowia psychicznego dzieci i młodzieży: (…) świat, który stworzyliśmy, nie jest najmilszym miejscem do życia [p1]. W rekomendacjach wskazano na pewne sposoby poprawienia tej sytuacji zarówno na poziomie rozwiązań systemowych, jak i działań, które może podjąć każdy. W swoich rozważaniach skłaniam się ku holistycznej analizie kryzysu, zachowań samobójczych i wsparcia społecznego, w celu zrozumienia ich genezy, przebiegu oraz efektów (a w przypadku problemów również rozwiązań czy rekomendacji). Z tego powodu przegląd literatury dotyczył dyscypliny nauk społecznych (tj. socjologii), a także psychologii, psychiatrii oraz pedagogiki

Prewencja zachowań samobójczych jako zadanie polityki zdrowia publicznego. Doświadczenia Finlandii, inspiracja dla Polski?

The complexity and ambiguity of suicide are the main factors hampering the development of fully effective measures against suicidal behavior. Nonetheless, risk factors identified in the scientific literature allow for creating more and more effective preventive strategies, which seems essential, particularly in countries with high suicide rates. The most effective strategies are multidimensional and operate on a different level, addressing specific target groups (those at risk of suicide, and those professionals who may offer support to them), as well as local communities and society as a whole (to increase awareness about mental health and suicidal behavior). In order to develop effective strategies, tailored to specific societal needs, the in-depth exploration of the phenomena is needed, which may lead to planning evidence-based policies. This article elaborates on the process of research, development, and implementation of the suicide prevention strategy in Finland since the mid-1980s and its role in public policy. The decline in suicide rates in Finland is addressed in this context and the potential inspiration for the Polish suicide prevention is discussed.Złożoność i niejednoznaczność zjawiska samobójstwa to główne czynniki utrudniające planowanie i wdrażanie działań zapobiegających zachowaniom suicydalnym. Zidentyfikowane w badaniach i opisane w literaturze przedmiotu czynniki ryzyka przybliżają jednak do tworzenia skutecznych strategii prewencyjnych, co wydaje się niezbędne, szczególnie w krajach o wysokich wskaźnikach samobójstw. Strategie te są wielowymiarowe i obejmują działania na różnych poziomach, a kierowane są zarówno do specyficznych grup docelowych (osób zagrożonych samobójstwem oraz grup zawodowych, które mogą wspierać takie osoby), jak i do społeczności lokalnych czy całego społeczeństwa (by uświadamiać zbiorowość na temat zdrowia psychicznego i zachowań samobójczych). W celu skutecznego opracowania strategii, dostosowanej do specyficznych warunków środowiskowych, niezbędne jest przeprowadzenie szczegółowej eksploracji zjawiska zachowań samobójczych, co następnie pozwala wdrażać rozwiązania oparte na dowodach naukowych (evidence-based policy). Niniejszy artykuł omawia proces badań, opracowania i wdrażania strategii zapobiegania samobójstwom w Finlandii oraz jej funkcjonowania od lat 90. XX w., a także roli w polityce publicznej. W tym kontekście omówiony został znaczny spadek wskaźnika samobójstw w Finlandii w tym okresie, a fiński przypadek potraktowany został jako potencjalna inspiracja dla profilaktyki zachowań samobójczych w Polsce

Przewagi konkurencyjne polskich przedsiębiorstw

W artykule zostały omówione wyniki badania na temat źródeł przewag konkurencyjnych polskiej gospodarki i polskich przedsiębiorstw (oraz ich produktów i marek), na podstawie wywiadów przeprowadzonych z akredytowanymi w Warszawie radcami handlowymi. Badanie wykonano w ramach badań statutowych prowadzonych w Katedrze Biznesu Międzynarodowego SGH pod kierunkiem prof. dr hab. Małgorzaty Poniatowskiej-Jaksch

The role of oxidative stress in the etiology of selected civilization diseases

The evolutionary ability to use oxygen in the process of respiration has provided living organisms with an efficient source of energy and made the development of life on Earth possible. However, oxygen and its derivatives can also pose a threat. During physiological processes, ROS (reactive oxygen species) are generated. Excessive amounts of these chemically active molecules may lead to the modification of biologically important macromolecules (proteins, nucleic acids), resulting in irreversible disturbances in the structure of key cell structures (cell nucleus, membranes). Another consequence of ROS activity is the disruption of signal transduction pathways in the cell, which leads to the development of many serious diseases (atherosclerosis, cancer). On the other hand, similarly to excess oxygen, its deficiency can be disastrous for cells. Hypoxia, i.e. a state of insufficient oxygen supply in relation to demand, is relevant not only in ischaemic heart disease and myocardial infarction but also in many other cardiovascular, neurodegenerative and even cancerous diseases. A major role in the response to hypoxia at the cellular level is played by hypoxiainducible factor (HIF), whose hyperactivation is associated with multidirectional disruption of intracellular pathways. There is a close link between hypoxia-related phenomena and ROS at the molecular level, which is based on bidirectional regulation. Therefore, both factors should be considered together in regards to the development of many pathologies. Despite the role of ROS and hypoxia in the development of lifestyle diseases, which has been discussed for years, it has still not been possible to introduce effective targeted therapy in this area. Notwithstanding encouraging initial data, many studies have provided inconclusive results on the efficacy of antioxidant therapy in neurodegenerative, cardiovascular and cancer diseases. In the latter case, however, the use of hypoxia-activated drugs and HIF-1 inhibitors seems to be a promising strategy. This demonstrates the need for a better understanding of the mechanisms involved in the action of the aforementioned factors and warrants further research in this area. The aim of this work is to present the mechanism of action of RFTs and hypoxia, their role in the pathophysiology of the most common human diseases and their potential use as targets for therapy

Pan-Phosphodiesterase Inhibitors Attenuate TGF-β-Induced Pro-Fibrotic Phenotype in Alveolar Epithelial Type II Cells by Downregulating Smad-2 Phosphorylation

Airway remodeling is a pathological process that accompanies many chronic lung diseases. One of the important players in this process are epithelial cells, which under the influence of pro-inflammatory and pro-fibrotic factors present in the airway niche, actively participate in the remodeling process by increasing extracellular matrix secretion, acquiring migration properties, and overproducing pro-fibrotic transducers. Here, we investigated the effect of three new 8-arylalkylamino- and 8-alkoxy-1,3-dimethyl-2,6-dioxo-1,2,3,6-tetrahydro-7H-purin-7-yl-N-(5-(tert-butyl)-2-hydroxyphenyl)butanamides (1, 2, and 3), representing prominent pan-phosphodiesterase (pan-PDE) inhibitors on transforming growth factor type β (TGF-β)-induced alveolar epithelial type II cells (A549 cell line) of a pro-fibrotic phenotype. Our results demonstrate for the first time the strong activity of pan-PDE inhibitors in the prevention of TGF-β-induced mesenchymal markers’ expression and A549 cells’ migration. We also showed an increased p-CREB and decreased p-Smad-2 phosphorylation in TGF-β-induced A549 cells treated with 1, 2, and 3 derivatives, thereby confirming a pan-PDE inhibitor mesenchymal phenotype reducing effect in alveolar epithelial type II cells via suppression of the canonical Smad signaling pathway. Our observations confirmed that PDE inhibitors, and especially those active against various isoforms involved in the airway remodeling, constitute an interesting group of compounds modulating the pro-fibrotic response of epithelial cells

S(+)-(2E)-N-(2-Hydroxypropyl)-3-Phenylprop-2-Enamide (KM-568) : a novel cinnamamide derivative with anticonvulsant activity in animal nodels of seizures and epilepsy

Epilepsy is one of the most frequent neurological disorders affecting about 1% of the world’s human population. Despite availability of multiple treatment options including antiseizure drugs, it is estimated that about 30% of seizures still remain resistant to pharmacotherapy. Searching for new antiseizure and antiepileptic agents constitutes an important issue within modern medicinal chemistry. Cinnamamide derivatives were identified in preclinical as well as clinical studies as important drug candidates for the treatment of epilepsy. The cinnamamide derivative presented here: S(+)-(2E)-N-(2-hydroxypropyl)-3-phenylprop-2-enamide (S(+)-N-(2-hydroxypropyl)cinnamamide, compound KM-568) showed anticonvulsant activity in several models of epilepsy and seizures in mice and rats. It was active in a genetic animal model of epilepsy (Frings audiogenic seizure-susceptible mouse model, ED50 = 13.21 mg/kg, i.p.), acute seizures induced electrically (maximal electroshock test ED50 = 44.46 mg/kg mice i.p., ED50 = 86.6 mg/kg mice p.o., ED50 = 27.58 mg/kg rats i.p., ED50 = 30.81 mg/kg rats p.o., 6-Hz psychomotor seizure model 32 mA ED50 = 71.55 mg/kg mice i.p., 44 mA ED50 = 114.4 mg/kg mice i.p.), chronic seizures induced electrically (corneal kindled mouse model ED50 = 79.17 mg/kg i.p., hippocampal kindled rat model ED50 = 24.21 mg/kg i.p., lamotrigine-resistant amygdala kindled seizure model in rats ED50 = 58.59 mg/kg i.p.), acute seizures induced chemically (subcutaneous metrazol seizure threshold test ED50 = 104.29 mg/kg mice i.p., ED50 = 107.27 mg/kg mice p.o., ED50 = 41.72 mg/kg rats i.p., seizures induced by picrotoxin in mice ED50 = 94.11 mg/kg i.p.) and the pilocarpine-induced status epilepticus model in rats (ED50 = 279.45 mg/kg i.p., ED97 = 498.2 mg/kg i.p.). The chemical structure of the compound including configuration of the chiral center was confirmed by NMR spectroscopy, LC/MS spectroscopy, elemental analysis, and crystallography. Compound KM-568 was identified as a moderately stable derivative in an in vitro mouse liver microsome system. According to the Ames microplate format mutagenicity assay performed, KM-568 was not a base substitution or frameshift mutagen. Cytotoxicity evaluation in two cell lines (HepG2 and H9c2) proved the safety of the compound in concentrations up to 100 µM. Based on the results of anticonvulsant activity and safety profile, S(+)-(2E)-N-(2-hydroxypropyl)-3-phenylprop-2-enamide could be proposed as a new lead compound for further preclinical studies on novel treatment options for epilepsy

The application of in vitro models in a preclinical safety evaluation of new drug candidates

Modele in vitro to podstawowe narzędzie umożliwiające ustalenie profilu aktywności i sprawdzenie bezpieczeństwa kandydata na lek na etapie badań przedklinicznych. Dzięki nim możliwe jest wykonanie w krótkim czasie badań przesiewowych dla tysięcy aktywnych cząsteczek oraz przewidywanie ewentualnych działań niepożądanych. Pozwala to na wyeliminowanie potencjalnie niebezpiecznych związków na bardzo wczesnym etapie, jeszcze przed zastosowaniem modeli zwierzęcych. W niniejszej pracy zebrano najważniejsze informacje dotyczące wykorzystania metod in vitro, opierających się na modelach komórek prokariotycznych i eukariotycznych, w badaniu zarówno toksyczności narządowej (hepato-, neuro-, nefro-, kardiotoksyczności), jak i genotoksyczności związków aktywnych.In vitro models are an essential tool to determine the profile of activity and the safety of the drug candidate at the early stage of preclinical studies. Thanks to them it is possible to perform screening tests for thousands of active molecules in a short time and to predict their possible side effect. This allows to eliminate potentially dangerous compounds at a very early stage, before using animal models. This review presents the most important information about using in vitro methods, based on prokaryotic and eukaryotic cell models, in hepato-, neuro-, nephro-, cardio- and genotoxicity research of active compounds