The Role of Foundations in Satisfying the Water Demand of Cities: Fondation Waters and Structures in Rodoscuk in XV-XVI Centruries

DergiPark: 580980trakyasobedRodoscuk,  growing as a port city from mid-XV Century,was sheltering a big mass for hosting a resident population and traders thatcome to the city for certain periods of time. The issue of water supply was oneof the most important needs of this dynamic city and various foundations werecaring finically about the solution of this problem with the efforts of bothlocal people and Ottoman statesmen and ulema. They brought the city firstlyaqueducts and fountains, wells, shadirvans, hammams that made the water usagepossible. In  time correspondingly withincreasing needs, waterworks and structures increased quantitatively andcountinued to satisfy the need for water by gaining new forms.XV.yy’ınortalarından itibaren bir liman kenti olarak gelişen Rodoscuk, özellikle ticariaktivitenin giderek yoğunlaşması sebebiyle meskûn nüfusun yanı sıra günü birlik ya da belli zamandilimleri arasında şehre gelen ticaret erbabına da ev sahipliği yaparakkalabalık bir kitleyi barındırmaktaydı. Bu dinamik şehrin temel ihtiyaçlarınınbaşında su temini meselesi gelmiş olup gerek yerel halk gerekse -ki en etkinşekilde- Osmanlı devlet adamları ve ulemanın gayretleriyle çeşitli vakıflar bumeselenin çözümüne titizlikle eğilmişlerdir. Bu ihtiyaç doğrultusunda baştasuyolu olmak üzere su kullanımını mümkün kılan çeşme, kuyu, şadırvan, hamamgibi yapıları şehre kazandırmışlardır. Zamanla artan ihtiyaçlara paralel olaraksu şebekeleri ve su yapıları da nicelik olarak artmış ve yeni formlar kazanaraksu ihtiyacını karşılamaya devam etmişlerdir.

It Could Have Been Protected but Wasn't

INTRODUCTION[|]Introduction: Percutaneous injuries create shared occupational risk for all health workers. These injuries can lead to a loss of workforce and a decrease in the quality of health services by causing physical and psychiatric disorders. Our study aimed to identify the epidemiology of incised wounds that have occurred within the past four years effectiveness of preventive measures at the Kahramanmaraş Sütçü İmam University Faculty of Medicine Hospital.[¤]METHODS[|]Method This research was carried out with the retrospective study of incised wound cases that occurred at the KSU Faculty of Medicine Hospital between January 1, 2013 and December 31, 2016. Health personnel were examined in terms of gender, professional group, form of injury, locations of injury, compliance with protective barriers used, and precautions taken. The acquired data were evaluated in Microsoft Excel using numerical and percentage calculations.[¤]RESULTS[|]Findings: Of the injured health personnel, 61% were women and 39% were men. Of the group of injured personnel comprises nurses with 39% (94), followed by intern nurses 27% (65), sanitation personnel with 24% (56), doctors with 8% (18), three laboratory technicians, and two data-entry personnel. The most frequently injured bodily region was the left hand with 51.2% (122), followed by the right hand with 43.6% (104). The most frequent injury took place while covering the tip of a needle with 36%. No type of protective equipment was used for 71% of the health personnel who were included in the study.[¤]DISCUSSION AND CONCLUSION[|]Results: The fact that the most injuries occurred in nursing and sanitation personnel in the study produced the result of the provision of the education necessary to minimize contact with hands of cutting and perforating tools and for the propagation of the use of medical waste containers that provide for distancing the waste materials used, because the most frequent form of injury was recapping needle points. That there was high noncompliance with the use of protective equipment revealed that health workers needed to be subjected to certain, periodic training. In addition to this, the care for injuries and the provision of training in which the infection control committee needed to be referred to in situations of injury was brought to the forefront.[¤

New implementation of local municipalities' social municipalism: Social market "Adana Metropolitan Municipality example"

Yoksul kesimin ihtiyaçlarını karşılama devletin sosyal politikalarında merkezi ve yereldeki uygulamalarında önemli bir yere sahip olmuş, bu anlamda ayni ve nakdi yardımlar ortaya çıkıp çeşitlenerek gelişmeye başlamıştır. Yereldeki yoksul kesimin ihtiyaçlarını karşılamaya yönelik yerel yönetimler içerisinde yer alan Adana Büyükşehir Belediyesi'nin yoksul vatandaşlarına yönelik ayni yardım (nakdi yardım hariç) faaliyetlerini yürütebilmek adına oluşturduğu Sosyal Market ele alınmıştır. Çünkü günümüz çağdaş belediyecilik anlayışı sadece alt yapı hizmetleri değil sosyal olan alanlar üzerinden de üzerinden tanımlanmaktadır. Bu tanımlama çerçevesinde konunun bütün boyutlarıyla ele alınması sosyolojik olarak elzemdir. Amacımız yerel yönetimlerin sosyal yardımları yürütme konusundaki uygulamalarının nasıl gerçekleştiği ve ne derece etkili olduğunu tespit etmektir. Sosyal Marketin mevcut pozisyonunun yardımların ulaştırılması ve etkililiğinin tespitinden sonraki süreçte eksik yönleri yada değiştirilmesi gereken uygulamaları nelerdir? Adana ili bazında yardım başvurularının cinsiyet, eğitim yaş, medeni durum, hane içi gelir düzeyi ve kişi sayısı, semt, meslek vb. durumlara değişkenliği nedir? Bu ve buna benzer bir çok sorunun cevabını bulmak amacıyla yola çıkmış bulunmaktayız. Yerel yönetimler sınırları içerisinde toplumsal farklılıkların (ekonomik, sosyal ve kültürel) tespiti ve anlama çabası akademik olarak üzerinde önemle durulması gereken bir sosyal olgudur. Çalışmamızın önemli amaçlarından biri de evren ve örneklemin sosyal hareketliliğin devinimi noktasında toplumumuzun değişim ve gelişimine olan katkısı yada olumsuz etkileri hakkında fikir sahibi olmaktır. Toplumsal yapılar arasındaki eşitsizliğin tespiti ve giderilmesi hususunda sosyolojik verilerin önemini sosyal adalet ve toplumsal bütünleşme olgularının bilimsel öngörüler çerçevesinde değerlendirilmesi amaçlandırılmaktadır. Çalışmamız hem Adana ili hem de ülkemiz bazında yeni uygulanmakta olan ve bu nedenle önemli bir yere sahip olan sosyal yardım politikalarının yönünün tespiti, mevcut uygulamaların doğruluğu yada yanlışlığının sağlamalarının yapılması açısından oldukça önem arz etmektedir. Bu önemi sosyolojik olarak anlamlandırmak amacındayız. Oldukça geniş bir içerik ve hizmet alanına sahip olan sosyal belediyecilik anlayışının nasıl olduğunu uygulamalarıyla göstererek nasıl olması gerektiği konusunda da fikir sahibi olmak ve olması gerekeni hayata geçirmek adına yol gösterici olması yönüyle de önemlidir. Çalışmamızda bilişsel, duyuşsal ve davranışsal yaklaşımlarla oluşturulan nicel ve nitel araştırma yöntemlerinden yararlanılmış olup, nicel araştırmada anket formu düzenlenerek Sosyal Marketten faydalananların hangi ölçülerde fayda sağladığı anket tekniği üzerinden değerlendirilecektir. Nitel araştırma yöntemleri olarak ise yüz yüze görüşme ve derinlemesine mülakat tekniği uygulanmıştır. Görüşme temelde soru sorma ve yanıt alma şeklinde gerçekleşecek olup görüşmenin içeriği kar topu tekniği üzerine bir format olarak seyredip derinlemesine bilgi elde etmek imkanı öngörülmektedir. Ayrıca Adana Büyükşehir Belediyesi'nin veri analizleri ve literatür taraması içerik analizlerinden de yararlanılmıştır. Bu yöntem ve teknikler çalışmamızı sürdürmede, sonuçlandırmada ve tezde öngördüğümüz amaç ve hedeflere ulaşmada en elverişli yöntem ve teknik olmuştur.Meeting the needs of the poor has had an important place in the central and local practices of the state's social policies and in this sense the same and cash benefits have emerged and diversified and emerged. The Social Market created by Adana Metropolitan Municipality, which is in the local administrations to meet the needs of the poor people in the region, was formed in order to carry out the same kind of assistance (except cash aid) for the poor citizens. Because today's modern municipal understanding is defined not only through infrastructure but also through social areas. In the context of this definition, it is sociologically elusive to deal with all aspects of the subject. Our aim is to find out how local administrations are implementing their social assistance programs and how effective they are. What are the applications of the current position of the Social Market that need to be changed in the short term after the delivery of the benefits and the determination of its effectiveness? Adana provinces, the number of people who applied for help, gender, age of education, marital status, level of household income and number of people, What is the variability in situations? We are on the way to finding answers to these and many other similar problems. Within the borders of local governments, the effort to identify and understand social differences (economic, social and cultural) is a social phenomenon that must be emphasized academically. One of the important aims of our work is to have an idea about the negative effects of the universe and the contribution of sample to the change and development of our society at the point of movement of social mobility. It is aimed to evaluate the importance of sociological data on the identification and elimination of inequality between social structures within the scientific framework of social justice and social integration. The determination of the social assistance policies that are currently being applied both in Adana province and in our country is very important in terms of ensuring the correctness of the existing practices and the improvement of the wrongness of the existing practices. We aim to sociologically make sense of this prospect. It is also important to have an idea about how social municipalism has a wide range of contents and services and how it should be implemented and to be a guide in order to have a good life. Quantitative and qualitative research methods based on cognitive, emotional and behavioral approaches have been used in our study. Questionnaires will be formulated in the quantitative research and it will be evaluated on the questionnaire where the beneficiaries of Social Market beneficiaries benefit. Face-to-face and in-depth interview techniques were applied as qualitative research methods. The interview will mainly take place in the form of asking questions and receiving answers, and it is foreseen that the viewers will be able to watch the contents of the snowball technique as a format and obtain in-depth information. In addition, data analysis of Adana Metropolitan Municipality and content analysis of literature review were also utilized. These methods and techniques have been the most favorable method and technique for achieving our objectives, achieving results and foreseeing them in the thesis

INVENTİGATİON OF REGIONAL SHOES IN KAHRAMANMARAŞ, GAZİANTEP AND KİLİS PROVINCES

Bu araştırmanın amacı Kahramanmaraş, Gaziantep ve Kilis İllerindeki yöresel ayakkabıların bazı özellikler açısından (kullanılan araç-gereçler, kullanılan yapım teknikleri, renk, desen özellikleri, kompozisyon özellikleri, kullanım alanları, üretilen ürün çeşitleri) incelenmesidir. Bu amaç doğrultusunda belirtilen üç ildeki yöresel ayakkabı atölyelerinin tamamı araştırma kapsamına alınmıştır. Bu atölyelerdeki üretilen ürünler incelenmiş ve buralarda çalışan 35 usta ve işçi ile görüşme yapılmıştır. Görüşmede kullanılan anket ve ürün gözlem formu araştırmacı tarafından hazırlanmıştır. Elde edilen verilerin frekans ve yüzde analizleri yapılmıştır. Araştırmada elde edilen veriler değerlendirildiğinde, yöresel ayakkabı ile uğraşan bireylerin ilköğretim mezunu ve erkek olduğu görülmektedir. Yöresel ayakkabı üreticileri bu mesleği baba mesleği olduğu için yapmakta ve bulundukları iş yerlerinde işletme sahibi ve ustadır. Yöresel ayakkabı işletmelerinde çalışan eleman sayısının 10 kişiden fazla olduğu ve bu işle 1620 yıl arasında ilgilendiği görülmektedir. Yöresel ayakkabı üreticileri bütün yöresel ayakkabı çeşitlerinden üretmektedirler ve tasarımlarını kendi atölyelerinde yapmaktadırlar. Üretilen ayakkabıların geleneksel görünümde olmasına dikkat etmektedirler. Yöresel ayakkabı modellerinin çoğunluğu üreticilerinin isteği doğrultusunda seçilmekte ve geleneksel özelliğe uygun olmasından dolayı tercih edilmektedir. Yöresel ayakkabı satışı çoğunlukla yaz mevsiminde olmaktadır. Yöresel ayakkabı üreten atölyelerin genelinin ortamı yeterli düzeydedir. Yöresel ayakkabılarda kullanılan desenlerin büyük kısmını üreticilerin kendi tasarımlarından elde ettikleri görülmektedir, ayakkabılar elde çeşitli teknikler kullanılarak süslenilmektedir ve iii birleştirmede çoğunlukla elde dikerek birleştirme tekniği kullanılmaktadır. Yöresel ayakkabı yapımında kullanılan derilerde bütün ana ve ara renklerin kullanılmaktadır. Yöresel ayakkabı üretimi tasarımında çoğunlukla geometrik motif ve kompozisyonlar kullanılmaktadır. Yöresel ayakkabı parçalarını birleştirmede yapıştırıcı olarak çiriş ve iplik olarak da bitkisel iplik kullanılmaktadır. Ayakkabı yapımında çoğunlukla hammaddelerin pahalılığı gibi güçlüklerle karşılaşılmaktadır ve karşılaşılan güçlüklerin giderilmesi için çoğunlukla yöresel ayakkabıların yurtiçi ve yurtdışında tanıtılması gerektiği görülmektedir. Yöresel ayakkabı üreticilerinin aylık gelirinin çoğunlukla 1001- 1500 TL arasında olduğu görülmektedir.The goal of this study is to invesgate on regional shoes in Kahramanmaraş, Gaziantep and Kilis Provinces from the viewpoint of some particularities (such as used tools-equipment, manufacturing techniques, colour, pattern and composition features, area of usage, manufactured product varieties). In accordance with this objective, all regional shoe workshops has been included in the scope of research. Products manufactured in these workshops are examined and interviewed with 35 craftsman and labourers. Survey and product observation form used in interviews are prepared by the researcher. Frequency and percentage analysis of provided data are performed. When the provided data from the research are evaluated, it is observed that many of the individuals dealing with regional shoe manufacture are males and graduated from primary education. Majority of the regional shoe manufacturers perform their profession as it is also their fathers' profession and their status is the owner and craftsman in the workshops. It is observed that the number of the individuals working in shoe workshops are more than 10 and spent 16-20 years on this field. Many of the regional shoe manufacturers make all types of regional shoes and their designs in their workshops. Many of the regional shoe manufacturers be attentive for the shoes to carry traditional appearances. Many of the regional shoe models are chosen by the manufacturers and preferred upon suitability with the traditional features. Sales of regional shoes are realized mostly in summer season. Many of the regional shoe v manufacturing workshops activate in a sufficient work environment. It is observed that many designs used in the regional shoes are provided from the manufacturers' own designs, decorated by hand using various techniques and integration of the parts are performed generally sewing by hand. It is seen that all main and intermediate colours are used in the shoe production. Production designs comprise mainly geometric patterns and compositions. Mostly glue and vegetative yarns are used when integrating the parts of the regional shoes. Difficulties such as expensive raw materials are experienced and regional shoe designs considered to be introduced in domestic and international markets to eliminate those difficulties. Majority of the regional shoe manufacturers earn 1001- 1500 TL on monthly base

Muş İli Tütün Ekicilerinin Yeni Tütün Yasası (4733 Sayılı Yasa)’nın Uygulanmasına İlişkin Sorunları Ve Çözüm Önerileri

Araştırmada, Muş ilinde 4733 sayılı yasanın uygulanmasıyla birlikte ortaya çıkan tütün üreticilerinin sorunlarını belirlemek, bu sorunların üreticileri nasıl etkilediğini ortaya koymak ve önerilerde bulunmak amaçlanmıştır. Araştırma, Muş ili Merkez ve Hasköy ilçesinde tütün ekiminin ağırlıklı olarak yapıldığı köylerde yürütülmüştür. 2002 yılında Muş Yaprak Tütün İşletmesi Müdürlüğü ile sözleşme yapan tütün işletmelerinden, tesadüfi örnekleme yöntemiyle belirlenen 100 işletmede anket uygulanmıştır. Üreticilerin 4733 sayılı yasanın uygulanmasına ilişkin önemli üç sorunu, kota fazlası tütünün alınmaması, kota sınırının düşürülmesi ve düşük fiyat olarak belirlenmiştir. Üreticilerin %81’inin kotadan fazla tütün ektiği saptanmıştır. Tütün alım-satımıyla ilgili önemli üç sorun ise düşük fiyat, alımların geç yapılması ve kota fazlası tütünün alınmamasıdır. Üreticilerin %98’i Tekel’in özelleştirilmesini istememektedir. Üreticilerinin %75’inin alternatif ürün projesi konusunda haberdar edilmediği tespit edilmiştir. 4733 sayılı yasayla ilgili Tarım İl Müdürlüğü elamanları tarafından kendilerine bilgi verildiğini belirten üretici oranı %32 olarak bulunmuştur. Üreticilerin %96’sı tütünle ilgili basılı yayın okumadığını belirtmiştir. Anahtar kelimeler: Tütün politikası, tütün üreticileri, yayı

Optical mapping of the Fusarium oxysporum f. sp. melongenae genome

Optical mapping approaches are widely preferred and applied in different branches of genomic studies because of their accuracy, low cost, and high efficiency. In the current study, a sequence orientation of the Fusarium oxysporum f. sp. melongenae (FOMG) genome that is deposited in GenBank National Center for Biotechnology Information under accession number MPIL00000000 was used as the reference genome, which we checked with Bionano Genomics optical mapping approaches. The optical mapping produced 103 contigs, the longest of which was 3.05 Mb. The N50 value of optical map contigs is 0.85 Mb. The sequences of the FOMG reference genome and optical map mainly match each other. Results obtained in the current study indicate that optical mapping can be used to construct complete and gapless assemblies of the FOMG genome. It also can be applied to validate a previous genome assembly

Isparta İli Yalvaç İlçesi’nin Sosyo-Demografik Yapısı

Bu çalışmanın amacı, Akdeniz Bölgesi’nde yer alan Isparta ili Yalvaç ilçesine bağlı Yağcılar, İleği ve Hisarardı köylerinin sosyo-demografik yapılarını ele alarak bölgenin sosyal ve ekonomik yapısına ilişkin bilgiler sunmaktadır. Çalışmanın içeriğinde köylerin demografik yapısına, bireylerin ikametgâh, sosyal ve ev hayatına ilişkin bilgilerine ve köylerin temel sorunlarına değinilmektedir. Çalışmanın materyalini Yağcılar, İleği ve Hisarardı köylerinde bulunan 70 haneden anket yöntemi ile toplanan veriler oluşturmaktadır. Araştırma sonucunda yaş grubu dağılımına göre katılımcılar en fazla 22-30 yaş grubunun içerisinde yer almaktadır. Çoğunluğu evli ve lise mezunu olan bireylerin meslek dağılımında ilk sırayı çiftçilik ve sonrasında ise işçilik almaktadır. Gelir düzeyleri 800-1500 TL arasında olan katılımcıların sayısı oldukça fazladır. SSK ve Bağ-Kur’a kayıtlı birey oranı da %85’i bulmaktadır. Elde edilen araştırma bulgularına göre, çalışma alanında yaş grupları ve eğitim durumları ile gelir düzeyleri arasındaki ilişkide istatistiksel olarak bir farklılık görülmezken, cinsiyet ile gelir düzeyleri arasındaki ilişkide ise fark anlamlı bulunmuştur. Yaş, cinsiyet ve meslek arasındaki ilişkiye bakıldığında ise işçilerin tamamına yakınının 22-30 yaş grubunda yer aldığı, çiftçilerin ise genellikle 31-40 yaş aralığında ve erkek olduğu görülmüştür. Ayrıca yaş, cinsiyet ve medeni durum arasındaki ilişki ele alındığında, 22-30 yaş grubundaki kadın bireylerin genellikle bekâr oldukları sonucuna varılmıştır