Renal Function Evaluation in Secondary Amyloidosis According to Location of Deposition

It aimed to evaluate the renal functions according to the accumulation site of amyloid in patients diagnosed with secondary amyloidosis by renal biopsy. Fifty patients diagnosed with secondary amyloidosis, who referred to the nephrotic syndrome outpatient clinic included in the study. According to the findings of renal biopsy, only-glomerular amyloid deposition (group- 1) detected in 9 patients and glomerular+ tubulointerstitial deposition (group- 2) identified in 41 patients. Serum creatinine, creatinine clearance, and total proteinuria levels compared between groups at the time of presentation and on 3rd, 6th, 12th, and 24th months. Initial and subsequent serum creatinine, creatinine clearance, and total proteinuria levels not found to be significantly different between groups (p>0,05 for all). Among subjects with only-glomerular deposition, statistically significant descents in total proteinuria, when compared to initial levels, were observed from the beginning of the 6th month to the end of the 24th month (

Systems-level analysis reveals multiple modulators of epithelial-mesenchymal transition and identifies DNAJB4 and CD81 as novel metastasis inducers in breast cancer

Epithelial-mesenchymal transition (EMT) is driven by complex signaling events that induce dramatic biochemical and morphological changes whereby epithelial cells are converted into cancer cells. However, the underlying molecular mechanisms remain elusive. Here, we used mass spectrometry based quantitative proteomics approach to systematically analyze the post-translational biochemical changes that drive differentiation of human mammary epithelial (HMLE) cells into mesenchymal. We identified 314 proteins out of more than 6,000 unique proteins and 871 phosphopeptides out of more than 7,000 unique phosphopeptides as differentially regulated. We found that phosphoproteome is more unstable and prone to changes during EMT compared with the proteome and multiple alterations at proteome level are not thoroughly represented by transcriptional data highlighting the necessity of proteome level analysis. We discovered cell state specific signaling pathways, such as Hippo, sphingolipid signaling, and unfolded protein response (UPR) by modeling the networks of regulated proteins and potential kinase-substrate groups. We identified two novel factors for EMT whose expression increased on EMT induction: DnaJ heat shock protein family (Hsp40) member B4 (DNAJB4) and cluster of differentiation 81 (CD81). Suppression of DNAJB4 or CD81 in mesenchymal breast cancer cells resulted in decreased cell migration in vitro and led to reduced primary tumor growth, extravasation, and lung metastasis in vivo. Overall, we performed the global proteomic and phosphoproteomic analyses of EMT, identified and validated new mRNA and/ or protein level modulators of EMT. This work also provides a unique platform and resource for future studies focusing on metastasis and drug resistanceTurkiye Cumhuriyeti Kalkinma Bakanlig

PDR hizmetleri açısından 48-72 aylık çocukların öz düzenleme becerilerinin High/Scope ve MEB programı açısından karşılaştırılması

Bu araştırmanın amacı, çocukların öz düzenleme becerilerinin okul öncesi eğitim programına göre farklılık gösterip göstermediğini incelemektir. Araştırmada aşağıdaki sorulara cevap aranmıştır: 1. İstanbul ili Avrupa yakasında okul öncesi kurumlarda eğitime devam eden 48-72 aylık çocukların öz düzenleme becerileri (düzenleme ve kontrol becerileri), High/Scope eğitim programı ile MEB okul öncesi eğitim programında eğitim alıp almamalarına göre farklılaşmakta mıdır? 2. Düzenleme becerileri, demografik özelliklere (cinsiyet, sosyoekonomik düzey, yaş, okul türü, kardeş sayısı, doğum sırası, anne-baba yaşı ve anne-baba öğrenim durumu) göre farklılık göstermekte midir? 3. Kontrol becerileri, demografik özelliklere (cinsiyet, sosyoekonomik düzey, yaş, okul türü, kardeş sayısı, doğum sırası, anne-baba yaşı ve anne-baba öğrenim durumu) göre farklılık göstermekte midir? High/Scope Okul Öncesi Eğitim Programı ile MEB Okul Öncesi Eğitim Programına devam eden özel ve devlet okullarındaki çocuklarla çalışılmıştır. Araştırmanın verileri, 2018-2019 eğitim-öğretim yılında İstanbul ili Avrupa yakasında bulunan üç ilçede toplam 7 okul öncesi eğitim kurumuna devam eden 48-72 aylık 198 çocuk ve bu çocukların öğretmenlerinden elde edilmiştir. Çocukların öz düzenleme becerilerine ait veriler, öğretmenlerin gözlemlerinden yola çıkılarak toplanmıştır. Çocukların öz düzenleme becerilerinin belirlenmesinde “Öz Düzenleme Becerileri Ölçeği” kullanılmıştır. Çocuklar ve ailelerine ilişkin demografik bilgiler, araştırmacı tarafından hazırlanan kişisel bilgi formu aracılığıyla elde edilmiştir. Araştırmada çocukların öz düzenleme becerilerinin okul öncesi program türüne göre bir farklılık gösterip göstermediği SPSS Statistics 20 programında çözümlenerek Mann Whitney-U Testi ve Kruskal Wallis-H Testi ile analiz edilmiştir. Analizler sonucunda, öz düzenleme becerilerinin okul öncesi eğitim programı türüne göre farklılaşmadığı; ancak yaşla birlikte çocukların öz düzenleme düzeylerinin arttığı; ayrıca öz düzenleme becerilerinde cinsiyet, babanın öğrenim durumu, babanın yaşı, v ailenin gelir durumu, kardeş sayısı gibi değişkenlere göre anlamlı farklılaşmalar olduğu tespit edilmiştir. Annenin öğrenim durumu, annenin yaşı, doğum sırası, okul öncesi eğitim kurumuna devam etme süresi ve okul türünün öz düzenleme becerilerini etkilemediği görülmüştür. Bulgular araştırmanın konusu kapsamında tartışılmış, araştırmacılara ve uygulayıcılara yönelik öneriler sunulmuştur. -------------------- The aim of this study is to investigate whether the self-regulation skills of children differ according to the pre-school education program. The following questions were sought in the research: 1. Do the self-regulation skills (regulatory and control skills) of 48-72 months old children attending preschool institutions on the European side of Istanbul differ according to whether they are educated in the High/Scope preschool education program or MEB preschool education program? 2. Do regulatory skills differ according to demographic characteristics (gender, socioeconomic level, age, type of school, number of siblings, birth order, parental age, and parental educational status)? 3. Do control skills differ according to demographic characteristics (gender, socioeconomic level, age, type of school, number of siblings, birth order, parental age and parental education status)? High/Scope Preschool Education Program and MEB Preschool Education Program were conducted with children in private and public schools. The data of the study were obtained from 198 children and their teachers from 48-72 months of age who attended 7 preschool education institutions in three districts in the European side of Istanbul in the 2018-2019 academic year. Data on children's self-regulation skills were collected from teachers' observations. “Self-Regulation Skills Scale” was used to determine the children's selfregulation skills. Demographic information about children and their families was obtained through the personal information form prepared by the researcher. In the study, whether the self-regulation skills of the children showed a difference according to the type of preschool program was analyzed by SPSS Statistics 20 program and analyzed with Mann Whitney-U Test and Kruskal Wallis-H Test. As a result of the analysis, it is seen that self-regulation skills do not differ according to the type of pre-school education program; however, selfregulation of children increased with age; In addition, significant differences were found in self-regulation skills according to variables such as gender, father's educational status, father's age, family income, number of siblings. It was seen that mother's educational status, age of mother, birth order, duration of attendance to preschool education institution and type of school did not affect self-regulation skills. The findings were discussed within the scope of the research subject, and recommendations were made for researchers and practitioners

Kariyer planlamanın işletmelerde çalışan motivasyonu üzerindeki etkisi ve bir uygulama

Anahtar Kelimeler: Kariyer Planlama, MotivasyonÖZETKARİYER PLANLAMANIN İŞLETMELERDE ÇALIŞAN MOTİVASYONU ÜZERİNDEKİ ETKİSİ VE BİR UYGULAMAGünümüzün iş dünyasında, şirketlerin ayakta durabilme ve diğer şirketlerle rekabet edebilme güçleri, sahip oldukları kaynakları en verimli ve en etkin biçimde kullanabilme becerilerine bağlıdır. Çalışanların son yıllarda işletmelerin en değerli kaynağı olduğunun anlaşılması sonucu örgütlerin insana ve onun yönetimine verdikleri önemin artmasına neden olmuştur. Bu durum işgörenlerin daha verimli çalışmalarına neden olacak en önemli etmenlerden olan kariyer planlama ve motivasyon ile ilgili araştırmaları da beraberinde getirmiştir.Bu çalışmada günümüz insan kaynakları yönetiminin en önemli görevlerinden biri olan kariyer planlamanın çalışan motivasyonu üzerine olan etkisi incelenmiştir. Bu amaçla, öncelikle kariyer planlama, kariyer yönetimi, kariyer gelişimi ve motivasyon kavramları incelenmiştir. Uygulama bölümünde ise kariyer planlamanın çalışan motivasyonu üzerindeki etkisi değerlendirilmiştir. Çalışma kapsamında İstanbul’da faaliyet gösteren özel bir hastanede görev yapan 120 kişiye hazırlanan anket formu vasıtasıyla sorular sorulmuştur. Alınan cevapların analizi sonucunda kariyer planlama ve motivasyon arasında anlamlı düzeyde ilişki tespit edilmiştir. Yapılan analizlerle de kariyer planlamanın çalışanların motivasyon seviyelerini yükselttiği ortaya konulmuştur. Keywords: Career Planning, MotivationABSTRACTTHE EFFECTS OF CAREER PLANNING ON EMPLOYEE MOTIVATION AND AN APPLICATIONIn our business world, the power of surviving and competing with other organizations is related to use the resources productively and effectively. In recent years, the description of workers as the most valuable resource leads organizations to raise the given imporance to human and human management. This also led to an increase in the work motivation researchs which make people work more productivelyIn our thesis, the effect of career management to worker motivation is examined as the most important duty of human resource managemet. For this purpose, first, the terms career planning and career management, career development and motivation are investigated. In the application phase, the effects of career development on employee motivation are examined. 120 employees from a private hospital operating in Istanbul are surveyed via survey form. The results of the analysis shows the fact that there is a statistically meaningful relation between employee satisfaction and career planning. The results also point out that career planning increases the level of employee motivation

Prevention of infections caused by nebulizer masks and sets in children receiving aerosol treatment by nebulizer

Solunum yolu hastalıklarının tedavisinde inhalasyon tedavisi sık kullanılmaktadır. Bu amaçla kullanılan nebulizatörlerin dezenfeksiyonu/değişimi uygun prosedürde yapılmadığında alt solunum yolları enfeksiyonlarına neden olabilmektedirler. Bu çalışmada nebulizatör parçalarında mikrobiyal kolonizasyonu önlemek için iki farklı yöntem uygulanmış ve sonuçları değerlendirilmiştir. Çalışma kapsamına 120 bronşitli ve bronşiyolitli, günde en az 2 kez nebul tedavisi alan çocuk ve anneleri dahil edilmiştir. Araştırma kapsamına alınan çocuklar 3 gruba ayrılmıştır. Bir gruba girişim uygulanmamıştır (kontrol grubu). Bir grubun nebul maskeleri ve setleri 24 saatte bir değiştirilmiştir. Bir grubun maskeleri ise günde bir kez su ve sabunla yıkanmıştır. Tüm grupların maske ve setlerinden 24 saatte bir sürüntü örneği alınıp laboratuvar ortamında değerlendirilmiştir. Verilerin analizi SPSS paket programı ile yapılmıştır. Frekans ve yüzdeler, ki-kare analizi kullanılmıştır. Araştırma sonucunda kontrol grubunda %10.8, 24 saatte bir değişim yapılan grupta %2.5 oranında mikrobiyal üreme saptanmıştır. Yıkama grubunda ise hiç üreme saptanmamıştır. Sonuç olarak kontaminasyonu önlemek için nebulizatör parçaların günde bir kez sabun ve suyla yıkanması ve temiz bir havlu üzerinde kurutulması önerilmektedir.Inhalation treatment is frequently used in the treatment of respiratory tract diseases. Incorrect disinfecting/changing procedures for nebulizers used in this treatment can cause infections of the lower respiratory tract. In this study two different methods were used to prevent microbial colonisation of nebulizer elements and the results were evaluated. A total of 120 mother and children with bronchitis and bronchiolitis using nebulizer treatment at least twice daily were included in the study. The children were divided into 3 groups. In one group no intervention was made (control group). In another group, nebulizer masks and sets were changed once every 24 hours. In the third group, masks were washed once daily in soap and water. In all groups swab samples were taken every 24 hours and examined under laboratory conditions. The data were analysed using the SPSS packet program. Frequency and percentage and chi square analysis were used. Results showed that there was 10.8% microbial growth in the control group and 2.5% microbial growth in the 24-hour change group. No growth was detected in the wash group. As a result of this study, it is recommended that nebulizer elements are washed once daily with soap and water and dried with a clean towel in order to prevent contamination

Incidence, risk factors, and outcomes of perioperative acute kidney injury in noncardiac and nonvascular surgery

Background The aim of this study was to determine the incidence rate, identify the risk factors, and describe the clinical outcome of perioperative acute kidney injury (AKI) in patients undergoing noncardiac, nonvascular surgery (NCS). Methods A total of 1,200 adult consecutive patients undergoing NCS were prospectively evaluated. Patients with pre-existing renal dysfunction were excluded. The primary outcome of this study was perioperative AKI defined by the RIFLE (risk, injury, failure, loss of function, and end-stage kidney disease) criteria. Results Eighty-one patients (6.7%) met the AKI criteria. Multivariate analysis identified age, diabetes, revised cardiac risk index, and American Society of Anesthesiologists physical status as independent predictors of AKI. Patients with AKI had more cardiovascular (33.3% vs 11.3%, P <.001) complications and a higher in-hospital mortality rate (6.1% vs 0.9%, P =.003) compared with patients without AKI. Conclusions Several preoperative predictors are found to be associated with AKI after NCS. Perioperative AKI is an independent risk factor for outcome after NCS

Böbrek Nakli Olan Hastalarda Greft Fonksiyon Göstergesi Olarak Demir Parametreleri

Objective: For those with severe kidney disease, renal transplantation is the best treatmentoption when compared with dialysis methods; however, it is important to consider potentialcomplications that may occur and the negative effects on graft survival. The aim of this studywas to investigate the effects of iron parameters on the development of post-transplantanemia (PTA) and post-transplant erythrocytosis (PTE).Methods: This retrospective study was conducted with 214 renal transplant recipients.PTA was defined as a hemoglobin (Hb) level of 17g/dL for men and >15g/dL for women. The remaining patients were defined as the control group.Results: PTA developed in 79 patients (36.9%), and PTE developed in 25 patients (11.7%).The iron level was lower in the PTE group before the transplantation and in the first 3months after transplantation; however, it was also determined that in the PTA group, theiron level was low at 6 and 12 months. Even though the PTA patients’ transferrin saturation(TS) was rose significantly in the first month after transplant, it was observed that the TSwas lower in the PTE group at all time points.Conclusion: Even if iron levels are low before kidney transplantation in case of properreplecement is performed and graft functions are intact; anemia may improve and even polycythemia may develop. TS increased in the initial post-transplant period; it may be an earlyindicator of PTA and the development of graft function failure.Amaç: Böbrek nakli, diyaliz yöntemlerine kıyasla en iyi tedavi seçeneği olmakla birlikte sonrasında meydana gelen komplikasyonlar greft sağ kalımına olumsuz etkileri nedeniyle önemlidir. Bu çalışmanın amacı, demir parametrelerinin post transplant anemi (PTA) ve post transplant eritrositoz (PTE) gelişimi üzerine etkilerini araştırmaktır. Gereç ve Yöntem: Bu retrospektif çalışmamıza böbrek nakli yapılmış 214 hasta dahil edildi. Nakil sonrası altıncı aydan sonra bakılan hemoglobin düzeyleri ortalaması erkeklerde 17 g/dL, kadınlarda ise >15 g/dL üstünde olan hastalar PTE; geri kalan tüm hastalar da kontrol grubu olarak tanımlandı. Bulgular: İki yüz on dört hastanın 79’unda (%36.9) PTA, 25’inde (%11.7) PTE geliştiği görüldü. Demir düzeylerinin nakil öncesinde ve nakil sonrası ilk üç ayda PTE grubunda düşük tespit edilmesine rağmen altıncı ve 12. ayda PTA grubunda düşüş gösterdiği tespit edildi. Transferrin satürasyonlarına (TS) ise nakil sonrası birinci ayda PTA grubunda anlamlı olarak yükselmesine rağmen, diğer tüm aylarda PTE hastalarında düşük seyrettiği tespit edildi. Sonuç: Böbrek nakli yapılmadan önce demir düzeyi düşük olsa dahi uygun replasman yapıldığı takdirde greft fonksiyonları sağlamsa eğer anemi düzelecek hatta polisitemi dahi gelişebilecektir. Nakil sonrası erken dönemde transferrin satürasyonları yükseliyorsa PTA’nın habercisi dolayısıyla greft fonksiyon bozukluğu gelişebileceğinin erken göstergesi olabilir

Evaluation of Pre-Transplant Panel Reactive Antibody Levels and Sensitization: A Single-Center Study

Background: Sensitization is one of the most important barriers against transplantation. Our aim was to evaluate the sensitization status of our patients awaiting cadaveric transplantation and to identify factors causing sensitization. Material/Methods: A total of 140 patients on the cadaveric waiting list during January 2014 were included in this retrospective cross-sectional study. The parametric t-test and the non-parametric chi-square test were used to detect differences between PRA-positive and -negative patients. Multivariate analysis was used to identify factors associated with PRA positivity. One-way analysis of variance was used to compare PRA-negative and -positive results. Results: Anti-HCV positivity (p=0.040), history of transfusion (p=0.041), and mean number of blood product transfused (p=0.047) were significantly related to class 1 PRA positivity. History of transfusion (p=0.038) and mean number of blood product transfused (p=0.044) were related to class 2 PRA positivity. The multivariate analysis indicated that transfusion and more than 5 units of blood product transfused were related to either class 1 or class 2 PRA positivity. No associations were found between PRA positivity and pregnancy, transplantation, age, sex, infection, abortion, cardiovascular disease, diabetes mellitus, hepatitis B, or time spent on dialysis and being on the transplantation waiting list. Conclusions: Anti-HCV positivity and transfusion are risk factors for sensitization. Particular emphasis should be given to sensitization and its prevention to reduce waiting time for transplantation