Usability of brass and stainless steel electrodes in electrochemical treatment of 4-nitrophenol

4-Nitrophenol (4NP), which is used in many industries, is among the priority pollutants due to its carcinogenic, teratogenic, and mutagenic effects. In this study, the treatment of an aqueous solution containing 4NP was carried out by electrochemical method. A stainless steel electrode (Ss) allowing both electro-oxidation and electrocoag-ulation to occur together was used at the anode, while a brass (Bs) electrode with high conductivity was used at the cathode. By performing 4NP and total organic carbon (TOC) analyses on the samples taken from the re-actor at certain times, the removal efficiencies and mineralization current efficiency (MCE) were determined. Based on the results, the optimum values of the operating parameters affecting the treatment efficiency were determined, the specific energy consumption (SEC) was calculated and the parameter-based statistical analysis of the data was performed. Under optimum conditions (pH: 5.5; Electrolyte: 3 g/L NaCl (5950 & mu;s/cm); Current: 3.0 A (78 mA/cm2); Time: 20 min.; Distance: 0.5 cm), 97.44% 4NP and 33.09% TOC removal efficiencies were obtained. The energy consumption required to treat 1 m 3 of wastewater electrochemically under these condi-tions was calculated as 28.37 kWh/m3. As a result of the statistical analysis, the most effective parameters in electrochemical treatment were determined as current, and time, respectively

Activity of 3β-hydroxysteroid dehydrogenase associated with progesterone production in bovine granulosa cells cultured under different concentrations of serum, insulin-like growth factor I, and gonadotropin

Three-β-hydroxysteroid dehydrogenase (3β-HSD) is the enzyme responsible for progesterone production. This study aimed to determine whether 3β-HSD activity can be shown to reflect progesterone production by granulosa cells cultured under different serum conditions and follicle stimulating hormone (FSH), luteinising hormone (LH), and insulin-like growth factor I (IGF-I) concentrations. Large bovine follicles were dissected from abattoir ovaries to recover granulosa cells. Cells were washed, stained for viability, and plated for 48 h in basic medium with or without 5% foetal calf serum (FCS). Subsequently, cells were exposed to FSH (1 ng/mL), LH (10 or 100 ng/mL), or FSH (1 ng/mL) + IGF-I (1 or 10 ng/mL) in a serum-free medium for another 96 h to predict degree of luteinisation. Before and after incubation, granulosa cells were stained for 3β-HSD activity. The high dose of IGF-I (10 ng/mL) increased (P < 0.05) progesterone secretion over 2.5-fold compared with FSH alone or the low dose of IGF-I (1 ng/mL) in cells preincubated with FCS. This was clearly reflected by darker 3β-HSD staining than in cells exposed to FSH and low dose IGF-I

Response surface methodology-based parameter optimization of single-cylinder diesel engine fueled with graphene oxide dosed sesame oil/diesel fuel blend

In this study, an experimental study was carried out to determine the effects of adding different amounts of graphene oxide (GO) on engine characteristics to a single-cylinder diesel engine operating with 30% sesame oil (SO) + 70% diesel fuel mixture. After that, an optimization was carried out with response surface methodology (RSM) to determine optimum operating conditions at different engine loads. Experimental results showed that GO nanoparticle is a good addition for diesel–biodiesel blends to enhance the performance and reduce emissions. The most appropriate amount of GO is between 75 ppm and 100 ppm for the performance characteristics. The optimal amount of GO for power is 75 ppm, while for brake-specific fuel consumption (BSFC) and exhaust gas temperature (EGT) it is 100 ppm. In addition, the maximum GO amount of 100 ppm is the most suitable for carbon monoxide (CO) and hydrocarbon (HC), and 75 ppm GO amount is the most appropriate for nitrogen oxides (NOx). On the other hand, optimization results revealed that 100 ppm GO at 1950 W load was optimum conditions for all responses. The responses that emerged under optimum conditions were 1746.77 W, 968.73 g/kWh, 259.8 ?C, 0.0603%, 23.13 ppm and 185.61 ppm for power, BSFC, EGT, CO, HC, and NOx, respectively. According to the validation study, the error between the optimum and experimental results is 4.69% maximum. According to the findings of study, it can be concluded that the RSM model can successfully model a single-cylinder diesel engine and thus save time, and money. © 2022No financial support was received from any institution or organization for this study

Investigation of Serum NO, ADMA and Apelin Levels in Thyroid Dysfunction

Thyroid gland diseases are among the most common endocrine diseases and still continue to be an important health problem especially in developing countries. It was aimed to investigate serum NO, ADMA and Apelin levels in patients with thyroid dysfunction. This study was conducted with 150 thyroid patients and 50 healthy subjects. Study subjects were divided into three groups; control (n=50), hyperthyroid ( n=75) and hypothyroid (n=75). Serum TSH, FT3, FT4   levels  were  measured  by  chemiluminescence  method  NO  level  were  measured  by spectrophotometric method, ADMA and apelin levels were measured by ELISA. Serum NO levels were higher in hypothyroid group than in hyperthyroid group, and the difference was statistically significant. Serum ADMA levels of the hyperthyroid group were significantly higher than the other two groups and the difference was statistically significant. The levels  of  serum  apelin  were  statistically significantly higher in the hyperthyroid group than the other two groups. In patients with hyperthyroidism, ADMA and Apelin levels were higher, while NO level was lower. However, NO level was higher in patients with hypothyroidims than the other two groups. Apelin, which has been emphasized  as  a  preventive  and  therapeutic  agent  particularly  for  the cardiovascular system, might have increased in hyperthyroid patients, regardless of NO, to protect cardiovascular system from possible adverse effects of ADMA. Keywords: Asymmetric dimethylarginine, apelin, nitric oxide, thyroid dysfunction DOI: 10.7176/JMPB/67-03 Publication date:August 31st 202

Impact of dietary calcium tetraborate supplementation on the mineral content of egg and eggshell of laying quails

Boron (B) is a trace element that plays an important role in the mineral, cell membrane, hormone, and enzyme metabolism of animals and humans. The aim of this study was to examine the effect of dietary calcium tetraborate (CaB4O7) supplementation on the mineral composition of egg content and eggshell of laying quails. For this purpose, a total of 20 male and 40 female quails, 6-week-old, were equally divided into 2 groups (control and additive groups) in 5 replicates (6 birds/replicate) and given CaB4O7 300 mg/kg feed in additive group. The experiment was conducted for 56 days. The eggs were collected and the mineral composition [B, calcium (Ca), magnesium (Mg), sodium (Na), iron (Fe), potassium (K), manganese (Mn), copper (Cu), zinc (Zn)] of egg content and eggshell samples were determined at the end of the experiment in randomly collected 6 eggs per group. Results of this study indicated dietary supplementation of CaB4O7 increased Mg (P<0.01), Na (P<0.01), and K (P<0.05) contents of edible parts of eggs compared to the control group, but B concentration were not determined in edible parts of eggs in both groups. Moreover, B (P<0.01), Mg (P<0.01), Na (P<0.01), Fe (P<0.01), K (P<0.05), Cu (P<0.05) and Zn (P<0.01) of eggshell were higher in the additive group than control. There were also significant correlations between examined minerals both edible and eggshell parts of the eggs. It may be concluded that supplementing diets with CaB4O7 could improve Ca metabolism, producing eggs enriched in minerals, promoting B, Mg, Na, Fe, K, Cu, and Zn deposition in eggshells, and improving eggshells quality. The effective B supplementation doses for functional egg production could be determined and B could be advantageous in terms of beneficial physiological effects

A molecular and parasitological survey of Hepatozoon canis in domestic dogs in Turkey

In this study, asymptomatic dogs in nine provinces of Turkey were surveyed to investigate the prevalence and intensity of Hepatozoon canis infection. DNA obtained from blood samples collected from 694 domestic dogs (243 stray, 288 shelter, and 163 pets) of both genders and varying ages were evaluated by polymerase chain reaction (PCR). In addition, 285 thin blood smears prepared from these blood samples were also evaluated for microscopic examination. Direct microscopy revealed Hepatozoon gamonts in the peripheral blood of three of 285 (1.0%; 95% confidence interval (CI): 0.21–3.04) tested. Using PCR, 155 of the 694 (22.3%; 95% CI: 19.28–25.61) were found to be positive for the presence of H. canis DNA. The prevalence of infection was higher in adult dogs (26.2%; 95% CI: 22.1–30.7) than young animals (16.4%; 95% CI: 12.2–21.3). Although the prevalence determined by PCR was higher in male dogs (24.5%; 95% CI: 19.6–29.9) than in female dogs (20.8%; 95% CI: 16.9–25.1), gender differences were not significant. Pet dogs had a lower prevalence of infection (10.4%; 95% CI: 6.2–16.2) compared to stray (26.3%; 95% CI: 20.9–32.3) and shelter dogs (25.7%; 95% CI: 20.7–31.1), but no significant association between stray and shelter dogs was found for the presence of the parasite. Partial sequences of the 18S ribosomal RNA (rRNA) gene shared 99–100% similarity with the corresponding H. canis isolates. This epidemiological survey revealed a high prevalence of H. canis in dogs from several provinces in Turkey, and it suggests that the age and origin are associated with the parasite

Molecular detection of tick-borne rickettsial and protozoan pathogens in domestic dogs from Turkey

Background: Canine tick-borne parasites have emerged in recent years, showing a wider geographic distribution and increased global prevalence. In addition to their veterinary importance, domestic dogs play an important role in the transmission cycles of some agents by acting as reservoirs and sentinels. This study investigated Babesia, Theileria, Anaplasma, and Ehrlichia species in asymptomatic dogs in ten provinces of Turkey. Methods: DNA obtained from blood samples collected from 757 domestic dogs (243 stray, 351 shelter, 163 pet) of both sexes and various ages were evaluated using PCR and reverse line blotting (RLB) assays. Results: Of the 757 dogs tested, 41 (5.4%) were found to be infected with one or more parasites. Ehrlichia canis (37/757, 4.9%) was the most common canine tick-borne pathogen, followed by Anaplasma platys (4/757, 0.5%). Babesia canis and Theileria annulata were each detected in 1 (0.13%) sample. Combined infection of E. canis and A. platys was detected in 2 (0.3%) samples. The prevalence of tick-borne pathogens was higher in adult dogs (6.8%) than in those under one year old (3.1%). Difference in infection rate of male and female dogs was not significant. Pet dogs had a lower prevalence of infection (1.2%) compared to stray (7.4%) and shelter dogs (6%) although the difference between stray and shelter dogs was not significant. Conclusions: Babesia canis, T. annulata, A. platys, and E. canis species were identified at the molecular level in dogs in several provinces of Turkey, with E. canis being the most common species among tick-borne pathogens. Detailed studies should be conducted regarding the existence and prevalence of B. canis and Dermacentor reticulatus in eastern Turkey

Almanya’daki Müslüman Topluma Katkıları Bağlamında DİTİB’in Din Eğitimine Yönelik Faaliyetleri

İkinci Dünya Savaşı sonrasında oluşan işgücü açığını misafir işgücü alım anlaşmalarıyla kapatma yoluna giden Almanya, bazı Avrupa ülkelerinin yanında Türkiye, Fas ve Tunus gibi Müslüman nüfusun yoğun olduğu ülkelerle de anlaşmalar yapmıştır. Yapılan istihdam anlaşmaları neticesinde çok sayıda Müslüman Almanya’ya göç etmiş ve Almanya’da dinamik gelişim gösteren belirgin bir Müslüman varlığından söz edilmeye başlanmıştır.Göçmen işçilerin yabancı oldukları bir toplumda bulunmalarından kaynaklanan uyum, aidiyet, kimlik, yabancılaşma ve ayrımcılık gibi pek çok konuda problemler yaşamaları, onların daha sıkı tutumlar geliştirmelerini ve kendi aralarında dernekler kurarak örgütlenmelerini beraberinde getirmiştir. Özellikle 1973 yılındaki ekonomik kriz sebebiyle yabancı iş gücü istihdamının durdurul­ması üzerine pek çok göçmenin kalıcı olarak Almanya’ya yerleşmeye karar vermesi ve aile birleşimi sürecinden yararlanarak ailelerini de yanlarına almaları, örgütlenme sürecinin hızlanmasına ve pek çok cami derneğinin kurulmasına sebep olmuştur. Genellikle ibadethane merkezli kurulan bu dernekler ilerleyen süreçte birleşerek bölge birliklerini, federasyonları ve üst çatı örgütlerini oluşturmuşlardır. Almanya’daki çatı örgütlerinin en önemlilerinden birisi olan ve kuruluşu 1984’te Köln’de gerçekleştirilen Diyanet İşleri Türk İslam Birliği (DİTİB - Turkisch Islamische Union der Anstalt für Religion e.V.), günümüzde 900’e yakın üye derneği ile Almanya’daki en büyük sivil toplum örgütü olarak faaliyetlerini sürdürmektedir. DİTİB’in yürüttüğü faaliyetlerin ağırlık noktasını din eğitimine yönelik çalışmalar teşkil etmekte ve bu faaliyetlerin planlanma, koordinasyon ve hazırlık süreçleri, DİTİB Din Hizmetleri ve Din Eğitimi Uygulamaları Müdürlüğü ve DİTİB Eğitim Araştırma ve Yayın Hizmetleri Müdürlüğü tarafından yürütülmektedir. Hazırlanan programlar ve yapılması planlanan faaliyetler, DİTİB camilerinde DİB tarafından görevlendirilen din görevlileri vasıtasıyla gerçekleştirilmektedir.Bu çalışma da, Almanya’daki Müslüman topluma yönelik cami içi ve dışı alanlarda din eğitimi faaliyetleri yürüten DİTİB’in; okul öncesi eğitim çalışmaları, ilk ve orta öğretim düzeyindeki öğrencilere yönelik Kur’an-ı Kerim ve dini bilgiler kursları, gençlere yönelik çalışmalar, rehberlik ve danışmanlık hizmetleri, mühtedilere yönelik çalışmalar, Almanya’da ilahiyat eğitimini tamamlayan öğrencilere yönelik hazırlanan seminerler, Uluslararası İlahiyat Programı, yükseköğrenim gören öğrencilere yönelik yardım çalışmaları ve yayın faaliyetleri konu edilmektedir.DİTİB, hemen hemen her yaş gurubuna yönelik din eğitimi hizmeti sunmaktadır. Okul öncesi çocuklara yönelik olarak Kindermoschee değerler eğitimi programı; eğitim hayatına başlayan çocukların aidiyet duygularını geliştirmek üzere planlanmış Bed-i Besmele programı; ilk ve orta öğretim düzeyindeki çocukların temel dini eğitim ihtiyaçlarını karşılamak üzere Kur’an-ı Kerim ve Dini Bilgiler Kursları düzenlenmektedir. Son yıllarda, din eğitimi faaliyetlerinin okul tarzında donatılan sınıflarda ve örgün eğitim kurumları benzeri bir müfredata göre yürütülmesi, din eğitimi faaliyetlerinin ehemmiyet ve nitelik kazanmasına önemli katkılar sağlamaktadır. DİTİB bünyesinde gençlere yönelik olarak Gençlik Sohbetleri, Değerler Eğitimi Programı ve Eğitim Umresi gibi faaliyetler gerçekleştirilmektedir. Söz konusu programlarla gençlerin, inanç ve ibadet konularında bilinçlen­di­ri­lerek akıl, beden ve ruh sağlıklarını muhafaza etmeleri, sahih dini bilgi kaynağı olarak camiyi benimsemeleri, dini, ahlaki ve milli kimliklerini muhafaza etmeleri ve bilgili, ahlaklı, erdemli bireyler olarak toplumda yer edinmelerine katkı sağlanması amaçlanmaktadır.Dini danışmanlık ve manevi rehberlik hizmetleri, günümüzde oldukça ihtiyaç duyulan ve hapishane, hastane, yaşlılar yurdu, bağımlılık tedavi merkezleri, bakım hizmetlerinin yürütüldüğü çeşitli kuruluşlar gibi geniş bir çalışma alanına sahip olan bir hizmet dalıdır. Bu önemli hizmet alanında başarılı hizmetler yürüten DİTİB, hem İslami Manevi Rehberlik konusunda bir eğitim programının hazırlanması, hem de danışmanlık ve rehberlik hizmetlerini yürütecek uzman kişilerin eğitilmesi ve yetiştirilmesi konularında çalışmalarını sürdürmektedir. Almanya’daki bütün Müslümanlara yönelik çalışmalarını sürdüren DİTİB’in, kayda değer çalışmalarından birisi de mühtedilere yönelik düzenlenen seminerlerdir. İhtiyaç duydukları konulardaki bilgi eksikliklerini gidermek amacıyla düzenlenen seminerlerle mühtedilerin, yeni dâhil oldukları dinin temel esaslarını sahih kaynaklardan öğrenmeleri ve Kur’an-ı Kerim’i okuyabilecek bir seviyeye ulaşmaları hedeflenmektedir. Diyanet İşleri Başkanlığı ve DİTİB iş birliğiyle Almanya’daki Müslüman toplumun gereksinimlerine cevap verebilecek nitelikli insan kaynağının yetiştirilmesi amacıyla 2006 yılında hayata geçirilen Uluslararası İlahiyat Programı, Türkçe ve Almanca dillerine vakıf din görevlilerinin yetiştirilmesi bakımından büyük önem taşımaktadır. Program kapsamında Türkiye’de öğrenim gören UİP öğrencileri, ilahiyat eğitimini başarıyla tamamlamalarının ardından DİB bünyesinde Almanya başta olmak üzere diğer Avrupa ülkelerinde “sözleşmeli din görevlisi” statüsünde istihdam edilmektedirler.DİTİB’in gerçekleştirdiği önemli çalışmalardan bir diğeri, üniversitelerde öğrenim gören öğrencilere yönelik eğitim yardımlarıdır. Nitelikli Müslüman ilim adamlarının yetişmesini sağlamak ve İslâmî araştırmaların yapılmasını desteklemek amacıyla DİTİB, Türkiye’nin ve Almanya’nın çeşitli üniversitelerinde öğrenim gören lisans, yüksek lisans ve doktora düzeyindeki öğrencilere eğitim yardımları yapmaktadır. Ayrıca DİTİB, Almanya’daki ilahiyat merkezlerinin bulunduğu bölgelerdeki DİTİB dernekleri bünyesinde açtığı öğrenci evleriyle, öğrencilerin barınma ihtiyaçlarının karşılanmasına yönelik de çalışmalar yürütmektedir. Din eğitimine yönelik hizmetlerini yayın hizmetleriyle de zenginleştiren DİTİB gerek topluma gerek cami din eğitimi sürecine gerekse de akademik camiaya uygun düzeyde hazırladığı eserlerle Almanya’da din eğitimi alanında önemli çalışmalar yürütmektedir. İki dilli olarak hazırlanan özgün yayın çalışmalarının yanı sıra tercüme faaliyetleri de gerçekleştiren DİTİB, yayın faaliyetlerini Eğitim Araştırma ve Yayın Hizmetleri Müdürlüğü uhdesinde sürdürmektedir. Ayrıca genel merkez binasında hizmete açılan ihtisas kütüphanesi, İslam ilahiyatı alanında Almanya’da çalışan araştırmacılara temel kaynaklara ulaşma imkânı sunmaktadır