Cengiz Fedakâr, Kafkasya’da İmparatorluklar Savaşı, Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları, İstanbul 2014, XX+299 s.

[Abtract Not Available

Mehmet Kaan Çalen-Halûk Kayıcı, Modern Türk Düşüncesinde Milliyetçilik, Bilgeoğuz Yayınları, İstanbul 2014, 365 s.

[Abtract Not Available

Investigation of the effect of thymoquinone on kidney damage in isoproterenol-induced myocardial infarction in rats and cardiorenal interactions

This study aimed to determine whether thymoquinone has any protective effects on renal tissue after an isoproterenol-induced myocardial infarction (MI). Experimental groups were formed as 4 groups (n=8). Control group (C). Thymoquinone group (THQ), 20 mg/kg single dose intragastric (i.g.) daily for seven days. Isoproterenol group (ISO) was administered 100 mg/kg intraperitoneally in two doses on days 7 and 8 of the experiment. Thymoquinone+Isoproterenol group (THQ+ISO), THQ 20 mg/kg i.g. was administered once a day for seven days. In addition, two doses of ISO 100 mg/kg i.p. were administered on the seventh and eighth days. Kidney tissues were evaluated histopathologically. Kidney tissues were evaluated histopathologically. Tumour necrosis factor alpha(TNF-α) and alpha Smooth Muscle Actin(α-SMA) immunoreactivity density changes were determined by immunohistochemistry. Glutathione(GST), Glutathione S-transferases(GSTs) and Interleukin-6(IL-6) levels were evaluated by ELISA method. Isoproterenol injection caused severe histopathological changes on kidney tissue. Also TNF-α and α-SMA levels were found to be higher in groups where ISO was administered. THQ could be effective on kidney tissue to partially correct these histopathological damages, by decreasing fibrosis and inflammation. This study shows that treatment with THQ is effective in preventing kidney damage caused by ISO-induced MI. We think that THQ as a supplementary food will be effective to prevent kidney damage

The gaining independence of the Crete island from the Turkish sovereignity

Yüksek Lisans TeziStratejik bakımdan oldukça önemli bir konumda bulunan Girit adası, tarihte çeşitli milletlerin egemenliği altına girmiştir. Roma İmparatorluğu, Roma İmparatorluğu'nun ikiye ayrılmasından sonra Bizans ve bir müddet de Arap egemenliğine giren Girit, daha sonra Bizans tarafından 100.000 gümüş karşılığında Venediklilere satılmıştır. Girit, Türklerin idaresine geçmeden önce Venediklilerin elinde bulunuyordu. Osmanlı Devleti'nin Girit'i fetih hareketleri 1645 yılında Sultan İbrahim döneminde başlamış, yaklaşık 25 yıl süren mücadeleler sonunda 1669'da tamamlanmıştır. Girit, Osmanlı Devleti tarafından fethedildikten sonra büyük bir huzur ve güven dönemi içerisine girmiştir. Devletin çıkardığı özel kanunlar, vergi imtiyazları ve idarî-sosyal hayattaki düzenlemeler sayesinde hoşgörülü ve adalete dayalı bir sistem getirilmiştir. Böylece 150 yıl kadar adadaki toplumlar dostluk ve kardeşlik içerisinde yaşamıştır. Yunanistan'ın bağımsızlığını kazanmasına kadar adada herhangi ciddi bir olay olmamıştır. Ancak Yunanistan'ın bağımsızlığını kazanmasıyla beraber Girit'in bu devlete dahil edilmemesi ada Rumlarını isyana sevk etti. Bu tarihten sonra Rumlar her fırsatta isyan hareketine giriştiler. Osmanlı Devleti, Rumların isyanlarına Avrupa devletlerinin müdahalesini önlemek için sürekli tavizler vererek Rumlar lehine düzenlemelere girişti. Osmanlı Devleti her düzenleme yaptığında Rumlar bununla yetinmeyip sürekli yeni isteklerde bulunup isyan ettiler. Aslında bu durum Girit'i Yunanistan'a katmak için oynanan sistemli bir oyundu. Bu oyuna Avrupalı devletler de dahil olunca adanın Osmanlı hakimiyetinden çıkması kaçınılmaz oldu. Osmanlı Devleti Girit'e muhtariyet vermesine rağmen durum değişmedi. Avrupalı devletlerin Girit'te asayişi sağlamaları bahanesiyle başlattıkları işgal, Osmanlı askerlerinin adadan çıkarılmasıyla neticelendi. Rumlar adayı Yunanistan'a dahil etmek için uygun bir zaman kolladılar. Son olarak Girit, Osmanlı Devleti'nin I. Balkan Savaşı'nı kaybetmesini müteakip 30 Mayıs 1913 tarihli Londra Antlaşması'yla sessiz sedasız bir şekilde Türk hakimiyetinden çıktı.The Crete Island, which is in a highly important location from the strategic point of view, has been under the sovereignity of the various nations in history. After it had been under the sovereignity of the Roman Empire first, then Byzantium after the separation of the empire into two and then under the rule of Arabs, the Crete Island was later sold to Venice by Byzantium in return for 100.000 silver coins. Crete had been under the rule of Venice before it came into Turks possession. The conquest movement of the Ottoman Empire of The Crete Island had started in 1645 during the reign of Sultan Ibrahim and as a result of the struggles that lasted about 25 years they were completed in 1669. After being conquered by the Ottoman Empire, The Crete Island found itself in a period of great peace and confidence. Thanks to the special regulations of the government, special tax privileges and the regulations related to administrative and social life, a tolerant system based on justice was introduced. In this way, peoples on the island lived in a friendly and brotherly manner for about 150 years. Until Greece gained independence, no serious event had taken place on the island. However, by the gaining independence of Greece, not being included in Greece led the Rums on the island to rebellion. After this date Rums attempted to rebellion taking advantage of every opportunity. Ottoman Empire, in order the prevent the interference of the European Governments with the rebellions of the Rums. Whenever the Ottoman Empire made a regulation, Rums were not satisfied with it and increasingly demanding more, they rebelled, In fact, this was a systematic trick that was played in order to unite Crete with Greece. When European Governments were connected with this trick, it became inevitable for the island to get out of the Ottoman sovereignity. Although the Ottoman Empire gave autonomy to the Crete Island, the situation didn?t change. The invasion which the European Governments started in Crete under the pretext of providing public order resulted in sending out the Ottoman soldiers from the island. Rums watched for a suitable time to unite the island with Greece. Finally, the Crete Island, following the defeat of the Ottoman Empire in the first Balkan War, go out of the Turkish rule quietly and unobstrusively by means of the London Pact dated 30 May 1913

Ottoman Empire Caucasian Policies and Activities of Çıldır Governor Suleyman Pasha (1771-1791)

Kafkasya, tarih boyunca çeşitli medeniyetlerin ilgilendiği bir coğrafya olmuştur. XVIII. yüzyılın son çeyreğine gelindiğinde, Kafkasya’daki iktidar ve nüfuz mücadelesinin başlıca aktörleri arasında Osmanlı Devleti, Rusya ve İran yer almıştır. Emperyal iddialarla ortaya çıkan Rusya, 1768-1774 Osmanlı-Rus Savaşı’nı kazanarak daha etkin bir biçimde yayılmacı politikalarını uygulama zemini bulmuştur. 1783 yılında Kırım’ın Rusya tarafından ilhak edilmesi, Osmanlı Devleti’nin doğu sınırlarındaki çıkarlarını ve hükümranlık haklarını tehlikeye düşürmüştür. Osmanlı Devleti’nin Kafkasya ile olan bağlantılarının Kırım üzerinden sağlanması ve Rusya’nın da Kırım’ı 1783’te ilhak etmesiyle birlikte Çıldır Eyaleti, Osmanlı Devleti’nin doğu sınırları açısından daha merkezî bir öneme kavuşmuştur. Kafkasya’daki siyasî dengelerin hızla değiştiği bu süreçte, çalışmamıza konu olan Süleyman Paşa, Çıldır Eyaleti’nde valilik görevinde bulunmuştur. Merkezî yönetimle koordineli ve uyumlu bir çalışma yürüten Süleyman Paşa, Osmanlı Devleti’nin çıkarlarını korumak için Dağıstan ve Azerbaycan hanlarını kendi kurduğu ittifak halkasına dâhil ederek yaklaşan Rus tehlikesi karşısında, etkili ve caydırıcı tedbirler alma gayreti içerisinde olmuştur. Çalışma kapsamında, birincil kaynakların rehberliğinde XVIII. yüzyılın sonlarında Osmanlı Devleti’nin Kafkasya politikalarının nasıl şekillendiği çözümlenmeye çalışılmıştır. Bu politikaların mimarı olan Süleyman Paşa’nın faaliyetleri merkeze alınarak, Osmanlı Devleti’nin Kafkasya’da uyguladığı yönetim ve siyaset stratejileri çalışmamız kapsamında mercek altına alınmıştır.Caucasia, has always been an interested geographical feature throughout the history by many civilisations. At the last quarter of XVIIIth century, Ottoman Empire and Iran were the main actors of power and authority in Caucasia. Russia, who came out with imperial ideas, found a better application base for their expansionist policies by winning the 1768-1774 Ottoman-Russian War. The annexation of Crimea laid the benefits and authority rights of Ottoman Empire’s east borders on the line. As Ottoman Empire made its contacts with Caucasia via Crimea and the annexation of Crimea by Russia in 1783, Province of Çıldır has been more centrally important in terms of east borders. In this duration, which the political stability changed so swiftly, Suleyman Pasha, who became a subject to our work, has been at the governance Province of Çıldır. He worked effectively and in cooperation with the central ruling, by this way he pushed all the effort for the Ottoman Empire’s benefit, taking effective and dissuasive precautions such as allying with Azerbaijan and Dagestan in order to protect against the forthcoming threat of Russia. Within the scope of this work, it’s attempted to solve how the Ottomans shaped their Caucasian policy at the end of XVIIIth century, guided by primary sources. By taking Suleyman Pasha to the center, who was the architect of these policies, the management and political strategies followed by Ottoman Empire was brought under the spotlight in our work

The impact of corporate governance on earnings management practices: An emprical analysis on ISE

İşletmelerin kurumsal bir yapı ile yönetilmesi durumunda, kazanç yönetimi uygulamalarının bundan etkilenip etkilenmediğini tespit etmek üzere gerçekleştirilen bu çalışmada, 2004–2009 yılları arasında süreklilik arz eden ve sağlıklı verilerine ulaşılabilen 118 İMKB sanayi şirketi kapsamında “Düzeltilmiş Jones Modeli” kullanılarak araştırma yapılmıştır. Araştırmanın sonucunda, İMKB kurumsal yönetim endeksi, ortaklık konsantrasyonu ve CEO’ların yönetim kurulu başkanlarından bağımsız olmaları ile kazanç yönetimi uygulamaları arasında anlamlı bir ilişki tespit edilememiştir. Buna karşılık geniş (üye sayısı) yönetim kurulları ve 4 büyük denetim firması tarafından denetleniyor olmanın işletmelerdeki kazanç yönetimi uygulamalarını azalttığı yönünde bulgulara ulaşılmıştır.In this article, it is aimed to determine whether corporate governance mechanism affect the earnings management practices in Turkish manufacturing firms. In this framework, data for 118 manufacturing firms from ISE are collected for the period of 2004-2009. In order to determine earnings management exercises Modified Jones Model is used. Any kind of significant relation between ISE corporate governance index, ownership concentration, CEO duality and earnings management practices could not be found. In spite of this, it is reached to the point that the large board of directors and auditing by big 4 four audit firms reduce earnings management incentives

Alopesi areata hastalarında beyin kaynaklı nörotrofik faktör (bdnf) düzeyleri: Bir ön çalışma]

Objectives: Alopecia areata (AA) is an asymptomatic hair loss; with mostly single, well-defined patches and in-group of non-scarring alopecia. There have been numerous studies that reported high percentages of psychiatric comorbidity in patients with alopecia areata. Beside these studies, to our knowledge there has been no study that researched a psychiatric biomarker such as brain-derived neurotrophic factor (BDNF) in first onset alopecia areata patients. Method: This study was conducted in Namık Kemal University Medical Faculty, Departments of Dermatology and Psychiatry between March 2013 and September 2014. After inclusion and exclusion criteria, 60 patients with first onset AA who have no current and past psychiatric disorder and 60 age-sex matched healthy subjects were compared in terms of serum brain-derived neurotrophic factor. Results: The age and female /male ratio were found to be insignificant between groups. The mean values of serum BDNF were 2.13±1.71 ng/dl and 2.32±1.93 ng/dl in AA group and in healthy control group respectively. The mean BDNF level was found to be similar between groups (t=2.76, p=0.61). Conclusions: According to our knowledge, this study is the first to compare serum BDNF between patients with first onset alopecia areata and healthy subjects. Our study might indicate that patients with alopecia areata have similar serum BDNF levels compared with normal population. Nonetheless, further studies are needed to support our preliminary results. © 2014, Istanbul Universitesi. All rights reserved