EVALUATION OF THREE CANOLA (BRASSICA NAPUS L.) CULTIVARS FOR YIELD AND SOME QUALITY PARAMETERS UNDER THE ENVIRONMENTAL CONDITION OF SOUTHEASTERN ANATOLIA, TURKEY

. Canola is a significant alternate oilseed crop in Southeastern Anatolia, Turkey. While, there is no evidence for good yield potential canola cultivars are available in this area. Therefore, the study was conducted with three canola cultivars in consecutive two seasons (2013-14 and 2014-15) to find out the appropriate canola cultivars which are suitable to grow under the environmental condition of Southeastern Anatolia, Turkey. The experiment was carried out in a randomized complete block design with three replications. After two years of observation, it was found that plant height and branches plant-1 of all cultivars were varied significantly in both years. Considering the growing season, the maximum seed yield (2593.7 kg ha-1) was recorded in the first season (2014-15), while the minimum was recorded in the second season (2015-16). Among the cultivars, seed yield varied significantly and the maximum seed yield (2617.1 kg ha-1) was achieved in the variety ‘Licrown’. The variety, ‘Licord’ was produced the highest oil content (37.92%) and protein (22.48%), while, variety ‘Express’ achieved the lowest oil content (37.43%). The greatest palmitic acid (4.67%), stearic acid (2.06%) and oleic acid (65.5%) content were produced by the variety ‘Express’. While the variety ‘Licord’ produced the smallest value of stearic acid (1.86%), linoleic acid (17.17%). The variety ‘Express’ produced the lowest saturated fatty acid content (12.63%), while, the variety ‘Licrown’ achieved the highest (12.97%), although, the variety ‘Licrown’ produced the lowest (85.14%), and variety ‘Express’ produced the highest (85.47%) unsaturated fatty acid content. It is concluded that all cultivars have a good potential for the winter season of Southeastern Anatolia of Turkey. Accordingly, in the future the cultivar ‘Express’ could be used as a cultivar with high oleic and linoleic acid content and high yield under investigation conditions

Effects of tillage systems on second crop sesame (sesamum indicum L.) yield and weed density

The aim of this research was to define conventional (CT) and conservation tillage systems in sesame (Sesamum indicum L.) farming as a second crop after harvesting lentil in southeastern region in Turkey. Toward this aim, four different soil tillage methods namely, moldboard plough + disc harrow + float +seeding (CT), disc harrow plus+ float + seeding (RT1), cultivator +float+ seeding (RT2) and no-tillage (NT) (seeding by direct drill) were examined on yield of sesame and some of plan properties at southeastern part of Turkey.The experiment was carried out in research area of faculty of agriculture, Diyarbakir, Turkey in 2014 crop season. The study was designed in accordance with the randomized block design and carried out in three replications. The Results showed that seed yield and weeds density were positively affected by the tillage methods. The increase in the seed yield observed at Conservation tillage while decrease in the -1 weeds population. The highest yield value was found from CT methods (1623.3 kg ha ). The tillage methods were not found statistically effect on protein and oil rate

The evaluation of the yield and yield components of seven soybean (Glycine Max. L. Merill.) genotypes grown as a second crop under Sirnak condition

In this study investigated the seed yield, oil rate, protein rate, yield and yield components of seven different soybean varieties that were from different maturation groups and grown under conditions. The trial was carried out in a farm land in Kurtuluş Village of İdil Town, Şırnak, Turkey in 2018 crop season. The study was designed in accordance with the randomized block design and carried out in three replications. In the study, important properties such as seed yield, oil content, crude oil content and yield components were investigated. The results showed that the seed yield values of the -1 -1 investigated soybean genotypes ranged from 2617.0 kg ha to 3762.5 kg ha and the highest seed yield values were -1 -1 -1 obtained with the Asya (3762.5 kg ha ), Adasoy (3330.2 kg ha ) and Türksoy (3317.4 kg ha ) varieties. The oil contents of the soybean genotypes varied between 19.90% and 21.23% and protein contents varied between 32.59% and 35.44%. The Adasoy (35.44%) variety had the highest protein content. The results revealed that the genotypes can be successfully grown under second crop conditions in terms of growing time and yield

Farklı Ekim Zamanlarının Bazı Ayçiçeği (Helianthus Annuus L.) Genotiplerinin Verim ve Verim Unsurları Üzerine Etkileri

Bu araştırma, farklı ekim zamanı uygulamasının 4 Ayçiçeği genotipinin (Sanay MR, Sanbro, Sirena ve Tarsan 1018) verim ve kalite özellikleri üzerine etkilerini incelemek amacıyla 2015 yılı üretim sezonunda Diyarbakır’da yürütülmüştür. Araştırma bölünmüş parseller deneme desenine göre 3 tekerrürlü ve 2 farklı ekim zamanı (erken ve geç ekim) olacak şekilde kuruldu. Araştırmada, tohum verimi, 1000 tohum ağırlığı, yaprak sayısı, bitki boyu, tabla çapı ve protein oranı incelenmiştir. Elde edilen sonuçlara göre, Ekim zamanının verim üzerinde etkisi önemli görülmüş olup en yüksek tohum verimi Tarsan 1018 genotipinde (303.04 kg da-1) geç ekim uygulamasından elde edilmiştir. 1000 tohum ağırlığı geç ekim uygulamasıyla Tarsan 1018 ve Sirena genotiplerinde elde edilmiştir (sırasıyla, 58.52 g ve 58.49 g). Yaprak sayısı, bitki boyu ve protein oranı bakımında ekim zamanları yönünden önemli farklılıklar görülmemiştir. Sonuç olarak en yüksek tohum verimi ve protein oranı geç ekim uygulamasıyla Tarsan 1018 çeşidinde elde edilmiştir. Tarsan 1018 genotipinin geç ekilmesi durumunda olumlu sonuçlar elde edilebileceği kanaatine varılmıştır

Soybean (glycine max. (l.) Merrill) vegetative growth performance under chemical and organic manures nutrient management system

Optimization of fertilizers sources and doses occupies pivotal position for triggering crops growth along with reducing a halt to environmental pollution caused by excessive use of mineral fertilizers. This field research was conducted to determine the effect of chemical and organic fertilizers on vital vegetative growth parameters including leaf area index and chlorophyll content of soybean (cv. Nova).Treatments included four different sources of fertilizers manures from sheep and cattle barns, liquid manure from cattle barn, chemical fertilizers and a control treatment was kept for comparison purpose. The chlorophyll contents of plants at different growing stages Beginning bloom (R1) and Beginning seed (R5) were measured using SPAD-502 and CM 1000 chlorophyll meter. The results indicated that physiological growth parameters including leaf area index and chlorophyll content of soybean differed significantly at stage R1 and R5 growth stages under varying fertilization regimes. The chemical fertilizers remained unmatched for recording the maximum physiological growth, while liquid manure from cattle barn performed superiorly by exhibiting the maximum leaf area index and chlorophyll content. It is recommended to use liquid manure from cattle barn for boosting physiological growth of soybean and these research findings also necessitate evaluation of different doses of liquid cattle manure to sort out the best performing dose for soybean production under changing climate

Ekim Zamanının Bazı Ayçiçeği (Helianthus annuus L.) Genotiplerinde Yağ Kalitesi Üzerine Etkilerinin Belirlenmesi

Bu araştırma; Diyarbakır koşullarında farklı ekim zamanı uygulamasının Ayçiçeği çeşitlerinin kalite özellikleri üzerine etkilerini incelemek amacıyla 2015 yılında yürütülmüştür. Araştırma bölünmüş parseller deneme desenine göre 3 tekerrürlü olarak kurulmuştur. Çalışmada 2 farklı ekim zamanı (erken ve geç ekim) ve 4 farklı ayçiçeği çeşiti (Sanay MR, Sanbro, Sirena ve Tarsan 1018) kullanılmıştır. Araştırmada ayçiçeğinde doymuş ve doymamış yağ asitleri içerikleri incelenmiştir. Araştırma sonucunda; Ekim zamanı, çeşit ve ekim zamanı x çeşit interaksiyonunun yağ oranı üzerine önemli bir etkisinin olmadığı, yağ asitleri kompozisyonu bakımından ekim zamanın, palmitik, palmitoleik, oleik, linoleik asit oranı üzerinde, çeşitler arasında ise oleik, linoleik ve oleik/ linoleik yağ asitine oranı bakımından önemli farklılıklar olmuş ve ekim zamanı x çeşit interaksiyonunun, oleik, linoleik, palmitik, araşidik ve oleik/linoleik yağ asid oranı bakımından önemli bir etkisi bulunmuştur. Linoleik asit oranı bakımından en yüksek oran, geç ekim uygulaması Sanbro (% 62.12) ve Sirena (% 62.49) çeşitlerinde elde edilirken, en yüksek oleik asit oranı erken ekim uygulaması Tarsan 1018 (% 35.79) çeşidinden elde edilmişti

Investigation of possibilities of cultivating soybean as second crop in sirnak conditions

: Soya bünyesinde ihtiva ettiği besinler nedeniyle, insan ve hayvan beslenmesinde oldukça önemli bir besin maddesidir. Bu çalışma, Şırnak ilinin ikinci ürün soya yetiştiriciliğine uygunluğunun belirlenmesi amacıyla yürütülmüştür. Araştırmada farklı olgunlaşma grubunda yer alan 13 soya çeşidi tesadüf blokları deneme desenine göre üç tekerrürlü olarak 2019 yılında İdil ilçesinde kurulmuştur. Çalışmada bitki boyu, ilk meyve yüksekliği, boğum sayısı, meyve sayısı, tohum sayısı, 100 tohum ağırlığı, protein oranı, tohum verimi, yağ oranı ve yağ asit içerikleri incelenmiştir. Çalışmanın varyans analizi sonuçlarına göre incelenen tüm özellikler yönünden çeşitler arası farklılıkların önemli düzeyde olduğu belirlenmiştir. Gapsoy 16, Planet ve Lider tane veriminde ön plana çıkan çeşitler olmuştur. Blaze ve Gapsoy 16 çeşitleri yüksek protein ihtiva ederken, Atakişi çeşidi en yüksek yağ oranına sahip olmuştur. Oleik asit içeriğinin Bravo çeşidinde, linoleik asit içeriği ise Lider çeşitlerinde en yüksek değere sahip olduğu belirlenmiştir. Araştırma sonucunda, yetişme periyodu ve incelenen özellikler bakımından Şırnak ili koşullarında ikinci ürün soya yetiştiriciliğinin başarıyla yapılabileceği ve Lider, Gapsoy 16, Planet çeşitlerinin ise en uygun çeşitler olduğu kanısına varılmıştır

Yapay Zekâ ve Kütüphaneler

Innovations and changes in Information and Communication Technologies (ICT) affect almost every sector, accelerate the fields and increase the quality of products and services. Especially the constantly developing software and web technologies provide the emergence of innovative ideas and inventions and open new horizons. Artificial Intelligence (AI), one of the technologies that has developed since the middle of the 20th century and is the focal point in today’s world, has a structure that can realize the dream of intelligent beings with thinking and reasoning functions, which human beings have dreamed of since the beginning of history. This technology, which is thought to bring about great transformations in almost every field, has the potential to fundamentally change libraries, which are information centers, in terms of both service understanding and institutional structure. In this study, AI implementations in the field of AI and libraries were examined based on the literature; the perceptions, awareness and expectations of university librarians about AI technology and implementations was tried to be determined. For this purpose, a questionnaire consisting of 18 questions was applied to all librarians (160 people) working in university libraries in Ankara, and the research data were obtained from 110 librarians who volunteered to participate in the study. These data were analyzed through SPSS program. In this study, where the descriptive method was used, it was found that the level of knowledge and skills of librarians about artificial intelligence technologies and applications was low; and it was determined that there are training needs to develop them. It is supposed that this study will provide opportunities by giving information about new technologies that can be used in libraries; raise awareness about AI and give ideas and contribute to librarians and administrators while planning the training to be held in libraries.Bilgi ve İletişim Teknolojilerinde (BİT) yaşanan yenilikler ve değişim, hemen her sektörüetkilemekte, çalışma alanlarına ivme kazandırmakta, ürün ve hizmetlerin kalitesini artırmaktadır.Özellikle sürekli gelişen yazılım ve web teknolojileri, yenilikçi fikirlerin ve icatların ortayaçıkmasını sağlamakta ve yeni ufuklar açmaktadır. 20. yüzyıl ortalarından itibaren gelişen vebugünün dünyasında odak noktası konumunda bulunan teknolojilerden birisi olan yapay zekâ,insanoğlunun tarihin başlangıcından beri hayalini kurduğu ve kendisi gibi düşünme ve akılyürütme işlevlerine sahip akıllı varlıklar düşünü gerçekleştirebilecek güçte bir yapıya sahiptir.Halihazırda büyük dönüşümlere kapı açan bu teknoloji, bilgi merkezlerinden olan kütüphaneleride gerek hizmet anlayışı gerekse kurum yapısı bağlamında temelden değiştirecek potansiyeldedir.Bu çalışmada, yapay zekâ alanı ve kütüphanelerde yapay zekâ uygulamaları literatüre dayalıolarak incelenmiş; üniversite kütüphanecilerinin yapay zekâ teknolojisi ve uygulamalarına ilişkinalgıları, farkındalıkları ve beklentileri belirlenmeye çalışılmıştır. Bu amaçla, Ankara’daki üniversitekütüphanelerinde görev yapan kütüphanecilerin tamamına (160 kişi) 18 soruluk bir anketuygulanmış, çalışmaya katılmaya gönüllü 110 kütüphaneciden araştırma verileri elde edilmiştir.Bu veriler SPSS programı aracılığıyla analiz edilmiştir. İstatistiksel analiz yöntemlerindenbetimsel analiz yönteminin kullanıldığı araştırmada, kütüphanecilerin yapay zekâ teknolojilerive uygulamaları ile ilgili bilgi ve beceri düzeylerinin düşük olduğu; bunları geliştirmeye yönelikeğitim ihtiyaçlarının bulunduğu saptanmıştır. Bu çalışmanın kütüphanelerde kullanılabilecek yeniteknolojiler hakkında bilgi vererek fırsatlar sunacağı; yapay zekâyla ilgili farkındalık oluşturacağı;kütüphanelerde yapılacak eğitim planlanırken kütüphanecilere ve kütüphane yöneticilerine fikirvereceği ve katkı sağlayacağı düşünülmektedir

ŞIRNAK İLİ BİTKİSEL ÜRETİMİNE GÜNCEL BAKIŞ

Tarım, insanlığın var olduğu ilk günden var olmuş ve insanlığın kendini geliştirmeye başlamasıyla her geçen gün daha da gelişerek insan yaşamındaki en büyük ve vazgeçilemez faaliyet olarak yerini almıştır. Günümüzde içinde bulunduğumuz durumlar göz önüne alındığında tarımın önemi ve tarıma gösterilmesi gereken hassasiyetin daha da artığı görülmektedir

Prospective observational study on antibiotic-associated bloody diarrhea: report of 21 cases with a long-term follow-up from Turkey

WOS: 000303826200012PubMed ID: 22433794Objective Antibiotic-associated hemorrhagic colitis is a distinct form of antibiotic-associated bloody diarrhea (AABD) in which Clostridium difficile is absent. Although the cause is not exactly known, reports have suggested the role of Klebsiella oxytoca and/or C. difficile. Materials and Methods Between 2001 and 2006, stool samples of 21 consecutive patients with AABD were cultured for common enteric pathogens and K. oxytoca, and were tested for the presence of parasites and C. difficile toxin A + B within the first 24 h of their initial admission and a colonoscopy was performed when available. The patients were followed up prospectively by telephone interviews. Results The occurrence of symptoms ranged between 6 h and 14 days following the first dose of the antibiotic responsible and the duration of the AABD ranged between 6 h and 21 days. The antibiotic responsible was oral ampicillin/sulbactam in 18 (85%) cases. C. difficile toxin A + B production by enzyme-linked immunosorbent assay and K. oxytoca growth in stool cultures were detected in six (29%) and 11 (51%) of 21 patients, respectively. Endoscopic morphology and histology in a limited number of patients revealed no more than a nonspecific inflammation and acute colitis, respectively. Conclusion This study confirms that antibiotic-associated hemorrhagic colitis, as a distinct entity in relation to K. oxytoca, is seen in half of the patients with AABD. Most of the cases are seen within a week following the antibiotic use. Almost all of the patients did not develop any flares during the long-term antibiotic-free follow-up. In some of the patients with AABD, there was coexistence of K. oxytoca with C. difficile toxin A + B. Eur J Gastroenterol Hepatol 24: 688-69