Serum IGF-1 and IGFBP-3 Levels in Healthy Children Between 0 and 6 Years of Age

Objective: Along with growth hormone (GH) levels, measurements of serum insulin-like growth factor-1 (IGF-1) and IGF-binding protein-3 (IGFBP-3) are used in the diagnosis of GH deficiency and in monitoring the efficacy and safety of long-term GH treatment. The purpose of the present study was to establish reference values for serum IGF-1 and IGFBP-3 in healthy Turkish children less than 6 years of age

Neuroprotective effects of magnesium sulfate when used alone or in combination with melatonin on apoptosis induced neonatal hypoxic-ischemic rat model

Perinatal hipoksik-iskemik beyin hasarı neonatal mortalite ve serebral palsi, mental retardasyon, epilepsi gibi uzun dönem nörolojik defisitlerin en önemli nedenlerinden birisidir. Çalışmanın amacı neonatal hipoksik-iskemik sıçan modelinde N-metil-D-aspartat (NMDA) antagonisti magnezyum sülfat (MgSO4) ile serbest radikal temizleyicisi melatoninin, tekli ve kombine uygulamalarının nöroprotektif etkinliklerinin karşılaştırılmasıdır.Yedi günlük sıçanlar, anestezi altında sağ arteria karotis kommunis ligasyonu ve koterizasyonu sonrasında 2 saat boyunca hipokside tutuldular. Sıçanlar randomize olarak 4 gruba ayrıldılar: hipoksi-iskemi uygulanan ve intraperitoneal (ip) olarak serum fizyolojik uygulanan kontrol grubu, MgSO4 uygulanan grup, melatonin uygulanan grup ile MgSO4 ile kombine şekilde melatonin uygulanan MgSO4 ve melatonin grubu. İlaç tedavileri iskemi öncesi, hipoksi sonrası ve ikinci dozdan 24 saat sonra olmak üzere üç doz uygulandı.İnfarkt hacmi yüzdesindeki azalmanın ilaç uygulanan gruplarda kontrol grubuna göre anlamlı şekilde azaldığı ancak ilaç grupları arasında anlamlı bir farklılık bulunmadığı saptandı. Tekli ve kombine ilaç tedavileri ile hipokampusun CA1, CA3 ve dentat girus alanlarındaki TUNEL pozitif hücre sayısının anlamlı olarak azaldığı görüldü. Kortekste, ilaç uygulanan gruplarda kontrol grubuna göre daha az sayıda nöronun pozitif boyandığı ancak ilaç grupları arasında anlamlı bir farklılık olmadığı belirlendi.Bu çalışmada, hipoksi-iskemi sürecinin farklı basamaklarına etki eden MgSO4 ve melatoninin tekli ve kombine uygulamaları beyin infarkt yüzde hacmini azaltarak ve apoptozisi önleyerek nöroprotektif etki göstermişlerdir. Sonuç olarak, bu iki ajanın hipoksik iskemik ensefalopatisi olan yenidoğanların tedavisinde kullanılabilecekleri düşünülmektedir.Perinatal hypoxic-ischemic brain damage is a major cause of neonatal mortality and severe long term neurological deficits such as cerebral palsy, mental retardation, and epilepsy. The aim of this study to compare the effects of two neuroprotective agents, magnesium sulfate (MgSO4) as N-methyl-D-aspartate (NMDA) antagonist and melatonin as a free radical scavenger as both mono and combined therapies in neonatal hypoxic-ischemic rat model.After being anesthesized, 7-day-old pups underwent ischemia followed by exposure to hypoxia for 2 hours. The rats were randomly divided into 4 groups: vehicle treated animals were subjected to procedure and were injected saline intraperitoneally (ip); MgSO4 treated animals, melatonin treated animals and combination of MgSO4 and melatonin treated animals. The doses were administered just before ischemia, after hypoxia and 24 hours after the second dose, respectively.Drug administration significantly reduced ?the percent infarcted volume? compared to control animals. There was no significantly difference between drug treated groups. TUNEL stain showed markedly reduced numbers of TUNEL positive cells at CA1, CA3 and dentate gyrus areas of hippocampus at drug treated groups. There were also small number of neurons stained positively in cortex at drug treated groups compared to control animals at unit area. There was no significantly difference between drug treated groups for TUNEL staining.Both MgSO4 and melatonin, two agents acting different stages of Hİ, used either alone or in combination with had significantly decreased the percent infarct area, and apoptosis. It may be suggested that these agents can be used clinically in the treatment of infants with Hİ encephalopathy

Determination of the frequency of dysrhythmia and vasovagal syncope in children with mitral valve prolapse

Mitral valv prolapsusunda (MVP) postural fenomene yol açan nedenler, disritmiler ve otonomik disfonksiyon, presenkop ve senkop etyolojisinden sorumlu tutulmaktadır. Bu çalışmada MVP'li çocuklarda normal populasyona göre disritmi sıklığı ve tilt testi uygulanarak vazovagal senkop sıklığı araştırıldı. Nisan 2003-Aralık 2004 tarihleri arasında MVP tanısı konulan 37 çocuk ve cinsiyet, yaş açısından aynı özelliklere sahip 26 sağlıklı çocuk değerlendirildi. Her iki grubun fizik muayeneleri yapıldı ve tüm olgulara telekardiyografi, elektrokardiyografi (EKG), ekokardiyografi, Holter monitörizasyon, egzersiz testi ve tilt testi uygulandı. Çalışma grubunun hepsinin QTC ve QT dispersiyonları hesaplandı. Mitral valv prolapsusu, 2-D ekokardiyografi ile parasternal uzun eksen, apikal 5-4 ve iki boşluk pozisyonlarında değerlendirildi. CW Doppler ve renkli Doppler ekokardiyografi ile kapak yetersizlikleri değerlendirildi. Tüm olgulara "modifiye Bruce protokolü" uygulanarak treadmil egzersiz testi yapıldı. Olguların hepsine tilt testi uygulandı. Mitral valv prolapsuslu olguların 19'u erkek, 18'i kız idi ve yaş ortalaması 11.8 (6-17 yıl) yıl idi. Kontrol grubu 14 erkek, 12 kız olgudan oluşuyordu ve yaş ortalaması 10.9 (5-15 yıl) yıl idi. Tüm olguların telekardiyografi ve EKG'leri normaldi. Tüm olgularda QTc normal sınırlarda saptandı. QT dispersiyonu açısından hasta ve kontrol grubu arasında istatistiksel olarak anlamlı fark saptandı. Holter monitörizasyonda MVP'li olgularda kontrol grubuna göre daha sık ventriküler ekstrasistol tespit edildi ancak istatistiksel olarak anlamlı fark bulunmadı. Her iki grubunda egzersiz testleri normaldi. Mitral valv prolapsuslu olguların 11'inde (%29.7), kontrol grubunun ise 1'inde (%3.8) tilt testi pozitif olarak saptandı ve istatistiksel olarak anlamlı bulundu (p<0.01). Sonuç olarak; bu çalışmada MVP'li olgularda disritmi ve senkop sıklığının normal populasyona göre daha fazla olduğu görüldü. Senkop nedeni ile gelen MVP'li olgularda vazovagal senkop olasılığı göz önünde bulundurularak, tilt testi yapılmasının doğru olacağı sonucuna varıldı.Postural phenomenes, dysrhythmias and autonomic dysfunction are responsible for presyncope and syncope in patients with mitral valve prolapse (MVP). In this study, dysrhythmia and vasovagal syncope incidance are investigated in children with MVP. Between April 2003- December 2004, 37 children with MVP (MVP group) and 26 healthy children (control group) were evaluated. Telecardiography, 12 leads electrocardiography (ECG), echocardiography, 24 hour Holter monitorization, exercise test by using modified Bruce protocol, head-up tilt test were performed andQTc and QT dispersion were calculated for both groups. Mitral valve prolapse and mitral regurgitation were evaluated with 2D, CW Doppler and color Doppler echocardiography. MVP group consisted of 19 males and 18 females with a mean age of 11,8 years (6-17 years). In the control group, there were 14 males, 12 females and their mean age was 10,9 years (5-15 years). Telecardiography, 12 leads ECG and QTc of all children were in normal limits. But in terms of QT dispersion, there was statistically significant difference between two groups. Holter monitorization of the children with MVP showed more frequent ventricular extrasystoles than control group but this difference was not statistically significant. The exercise test was normal in both groups. Tilt table test was found to be positive in 11 of 37 (29,7%) children with MVP and in 1 of 26 (3,8%) normal healthy children. The difference was found to be statistically significant (p< 0.01 ). As a result, in this study, dysrhythmia and syncope frequency was found to be higher in children with MVP as compared with normal population. It was determined that to perform tilt table test was essential in the patients with MVP who admitted with syncope

Palm oil for infant feeding: What do we know?

Beslenmenin ana maddelerinden biri olan yağların temel fonksiyonunun enerji sağlamak olduğu bilinmektedir. Ancak son yıllarda özellikle bebeklik döneminde yağların başka önemli işlevlerinin de olduğu anlaşılmıştır. Önceki araştırmalarda miktar ve enerji/kilo alımı gibi konular üzerinde durulurken yağların içerik ve özelliklerini ele alan güncel çalışmalarda yağ kalitesinin büyüme, gelişme ve uzun süreli sağlık sonuçlarını etkilediği gösterilmiştir. Bebek mamalarında kullanılan hurma yağındaki palmitik asidin yapısal olarak anne sütünden farklı olması nedeniyle bebeklerde sindirim, emilim ile ilgili sorunlar gözlenebilmektedir. Bu sorunlar arasında a) yağ emilimi ve enerji alımının azalması; b) dışkı kıvamı ve sıklığının olumsuz etkilenmesi; c) kolik ve regürjitasyon benzeri sindirim sorunlarının ortaya çıkması ve d) kalsiyum emiliminin azalması ile mineralizasyon ve kemik kütlesi üzerinde olası olumsuz sonuçlar doğurması sayılabilir.The main function of fats as essential part of the diet is known to provide energy. However, in recent years, fats have been determined to have other important functions, particularly in infancy. While amount and calorie intake/weight gain constituted the focus of previous studies, recent studies concerning the content and properties of fats have showed the impact of fat quality on growth and development as well as long-term health outcome. Due to the fact that palmitic acid content of palm oil used in infant formulas structurally differs from the human milk content of palmitic acid, infant formulas containing palm oil may lead to digestion and absorption problems among infants. These problems may be mainly as follows: a) reduction in fat absorption and calorie intake; b) adverse effects on stool consistency and frequency; c) occurrence of digestive problems such as colic and regurgitation; d) adverse effects on bone mineralization and bone mass due to reduction in calcium absorption