151 research outputs found

    Proceedings of the CIB World Building Congress 2016: Volume I - Creating built environments of new opportunities

    Get PDF

    Proceedings of the 9th Arab Society for Computer Aided Architectural Design (ASCAAD) international conference 2021 (ASCAAD 2021): architecture in the age of disruptive technologies: transformation and challenges.

    Get PDF
    The ASCAAD 2021 conference theme is Architecture in the age of disruptive technologies: transformation and challenges. The theme addresses the gradual shift in computational design from prototypical morphogenetic-centered associations in the architectural discourse. This imminent shift of focus is increasingly stirring a debate in the architectural community and is provoking a much needed critical questioning of the role of computation in architecture as a sole embodiment and enactment of technical dimensions, into one that rather deliberately pursues and embraces the humanities as an ultimate aspiration

    A proposition for bottom-up local community participation through digital mapping

    Get PDF
    IN ENGLISH: Europeanisation and European urbanistic standards (urban sustainability) have been present in Croatia, as the youngest member, for only a few years, and more declaratively than in practice. Urban renewal, revitalization of cities’ centers and gentrification are therefore intensive processes, primarily economic in nature (with an increased real-estate value), and mostly beneficial for urban policy makers and holders of economic power (investors). Such renewal is often very partial and inconsiderate towards the quality of urban living for citizens, who are mostly excluded from participation without a possibility to influence the future appearance and purpose of space. This is also particularly problematic in peripheral city parts, smaller local communities or neighborhoods, in which residents’ everyday needs are inadequately met. Inadequate infrastructural equipment or reduced public or green areas threaten the basic citizens’ right to well-being. It is therefore possible to strengthen urbanity, as a fundamental measure of a more or less achieved urban living, only through citizens’ greater influence in a bottom-up participation process. Models of bottom-up urban public space design strategies should be adjusted to enter directly into the community and strive towards assisting its residents in making their space more acceptable on everyday level. In the Croatian spatial system, participation is weak, because commercialization and privatization are at the forefront of directing post-socialist countries’ urban development. In this context, the value of public spaces and interests is often destroyed. Examples of civic laboratories as possible models of local community action through applying digital technology would therefore be useful and could serve as examples of good bottom-up practice. Given the massive presence of the Internet and social networks, the main idea is to involve citizens in digital platforms and to design, with urban sociologists’ and architects’ assistance, preliminary research of the situation in every particular neighborhood. The results would be presented, with citizens’ consent, to urban policy and administration representatives to facilitate collaboration. On-line networking of residents and then on-line questionnaires or interviews would initiate the next inevitable phase of bringing residents closer. Such collaboration would motivate residents, but also make city authorities aware of the need to ‘leave the office’ and respond more openly to citizens’ demands, e.g. for improved waste removal and sorting, built or repaired parks and play-grounds, expanded green areas, increased citizens’ traffic safety, etc. Such digital mapping of community and citizens’ principal needs would mean an attempt to improve participation and extend its duration through phases (problem detection, collaboration and implementation). The institutional city authorities’ to-date ambivalence towards citizens can indeed be challenged more easily through digital technology because it implies the possibility of greater democratization. This is why it is important and long-term useful to develop models of civic laboratories, as fundamental participation models, upon which the future appearance and development of cities will depend. --------------- IN CROATIAN: Proces europeizacije i europski urbanistički standardi (urban sustainability) na primjeru HR, kao najmlađe članice, prisutan je tek nekoliko godina i više na deklarativnoj razini nego u praksi. Stoga su primjerice procesi urbane obnove i revitalizacije središta gradova, te gentrifikacije, intenzivni i prvenstveno ekonomske naravi (s povećanom vrijednošću nekretnina) te imaju najveću korist za nositelje urbane politike i nositelje ekonomske moći (investitore). Često je takva obnova vrlo parcijalna i ne uzima u obzir kvalitetu urbanog života za same građane. Oni su uglavnom izostavljeni iz participacijskog procesa i nemaju mogućnost utjecanja na budući izgled i namjenu prostora. To je posebno problematično i u drugim dijelovima grada, manjim lokalnim zajednicama ili susjedstvima, koji na svakodnevnoj razini nedovoljno ispunjavaju potrebe stanovnika. Neadekvatna infrastrukturna opremljenost ili smanjeni javni ili zeleni prostori postaju ugroženi te ugrožavaju i osnovno pravo građana na dobar život. Stoga je urbanitet, kao temeljnu mjeru više ili manje dostignutog urbanog života, moguće ojačati jedino uz veći utjecaj građana u procesu participacije odozdo. Modeli in bottom-up urban public space design strategies trebali bi biti prilagođeni direktnom ulazu u community i nastojati pomoći stanarima da prostor učine prihvatljivijim na svakodnevnoj razini. U hrvatskom prostornom sustavu postoji slab proces participacije jer procesi komercijalizacije i privatizacije (posljedice su poslovna i stambena preizgrađenost) predvode smjer urbanog razvoja postosocijalističkih zemalja. U tom je kontekstu vrijednost javnih prostora i javnih interesa često destruirana. Stoga bi primjeri civic laboratories kao mogućih modela akcije u lokalnoj zajednici kroz korištenje digitalne tehnologije bili korisni i mogli poslužiti kao primjeri dobre prakse odozdo. S obzirom na masovnu prisutnost interneta i društvenih mreža osnovna ideja je da se građani uključe u digitalne platforme te uz stručnu pomoć urbanih sociologa i arhitekata primjerice, osmisle preliminarna istraživanja o stanju u svakom pojedinom kvartu. Dobiveni rezultati u suglasnosti s građanima predstavili bi se predstavnicima urbane politike i administracije kako bi lakše ostvarili suradnju. On-line povezivanje stanara te zatim ispunjavanje on-line ankete ili intervjua prvenstveno bi bile pokretač i za sljedeću fazu koja je nezaobilazna i uključuje upoznavanje i zbližavanje stanovnika samih. Takvom bi se suradnjom pokrenulo stanovnike, ali i osvijestilo gradsku upravu da mora 'izaći iz ureda' i otvorenije odgovarati na zahtjeve građana, primjerice za boljim odvozom i razvrstavanjem otpada, gradnjom ili popravljanjem parkova i dječjih igrališta, povećanjem zelenih površina, povećanja sigurnosti građana u prometu itd. Takvim svojevrsnim digitalnim mapiranjem zajednice i najvažnijih potreba građana pokušalo bi se poboljšati proces participacije i produžiti njegovo trajanje po fazama (faza detektiranja problema, faza suradnje i faza realizacije). Korisno bi bilo usporediti postojeće pozitivne europske primjere participativnih modela kao što su portugalski, španjolski, slovenski, a kako bi se mogli primijeniti i hrvatski lokalni prostor. Dosadašnja podijeljenost institucionalne gradske vlasti spram građana uz digitalnu se tehnologiju zasigurno lakše može pokušati mijenjati jer ona u sebi nosi i mogućnost veće demokratizacije. Upravo je zbog toga važno i dugoročno korisno razvijati modele civic laboratories kao temeljnih participativnih modela o kojima će ovisiti budući izgled i razvoj gradova

    BIM NOS PROCESSOS DE GESTÃO DE FACILIDADES EM UMA UNIVERSIDADE: ESTUDO DE CASO E DIRETRIZES PRELIMINARES.

    Get PDF
    Utilizar processos eficientes para a gestão de facilidades pode aprimorar o desempenho espacial, humano, econômico e ambiental, e ao mesmo tempo diminuir os custos com operação, manutenção, e gasto energético ao longo dos anos de uma instalação. Visto que muitas informações são geradas por uma edificação durante o seu ciclo de vida, para que esta gestão seja efetiva é preciso que estes dados estejam armazenados e prontamente acessíveis. Neste cenário, a inovação da tecnologia Building Information Modeling (BIM), ao simular o projeto da construção em um ambiente virtual, permite multidisciplinaridade das informações geométricas e não geométricas em um mesmo modelo. Entretanto, para integrar as informações do modelo aos complexos fluxos de dados de uma organização, são necessárias outras tecnologias que suportem a inserção de dados não possibilitadas pela plataforma BIM, funcionando como um repositório central de informações. Assim, o objetivo desta pesquisa é estudar as potencialidades da plataforma BIM integrada à processos de Gestão de Facilidades a partir de uma simulação e modelagem computacional, utilizando como estudo de caso uma edificação existente no campus da UFES, e apresentar diretrizes e recomendações preliminares para implementação das plataformas em toda a Universidade. Para tal foram utilizados a ferramenta BIM Revit® para modelagem do as-builtBIM do edifício e o softwarede gestão de facilidades ARCHIBUS® como repositório central. A integração entre os softwares foi testada por meio de simulações de cenários e atividades cotidianas de gestão de espaços e ativos da Universidade baseada no edifício escolhido. A partir dos resultados e lições aprendidas nas simulações, são propostas diretrizes e recomendações preliminares para a expansão da implementação para toda a Universidade. Os experimentos realizados demonstraram as potencialidades de integração das tecnologias, e comprovaram que esta interface pode dar suporte ao planejamento e tomadas de decisão nos processos gestão das facilidades de uma Universidade

    Tradition and Innovation in Construction Project Management

    Get PDF
    This book is a reprint of the Special Issue 'Tradition and Innovation in Construction Project Management' that was published in the journal Buildings

    BIM para Gestão de Resíduos na Construção Civil: um Estudo de Caso na Obra do CRAS do Município de Biguaçu

    Get PDF
    TCC (graduação) - Universidade Federal de Santa Catarina. Centro Tecnológico. Engenharia Civil.A indústria da construção civil destaca-se como um dos setores que mais gera resíduos. Da mesma maneira, tem grande representatividade na economia do país e reflete diretamente a situação econômica e social que o mesmo se encontra. Entretanto, o setor ainda é atrasado quando comparado a outras grandes áreas, como a indústria mecânica, automobilística e química, que utilizam tecnologia para tornar os processos mais eficientes. Com isso, no setor da construção civil a redução dos resíduos gerados pelas suas atividades e a gestão desses resíduos no canteiro de obras ainda não são adequadas. Para auxiliar nessa gestão, o processo BIM apresenta alternativas que podem facilitar a resolução destes problemas. No presente trabalho foram estudadas as possibilidades oferecidas pelo BIM para a gestão de resíduos, utilizando-se de um estudo de caso para fins práticos e comparativos: a obra do CRAS de Biguaçu/SC. A metodologia utilizada compreende: a) investigação das principais ferramentas BIM que contribuem para a gestão de resíduos, b) a análise do caso de estudo no tocante a cada alternativa oferecida pelo BIM para redução ou controle da gestão de resíduos, c) levantamento in loco de quantitativos de alvenaria do caso de estudo, para a conferência posterior da fidelidade do modelo BIM na geração de quantitativos, d) elaboração e aplicação de entrevistas com os envolvidos na obra e na modelagem desta edificação e) estudo da modelagem da alvenaria no modelo BIM, f) análise dos resultados e considerações finais. Percebe-se a grande capacidade de análise, compilação, organização e registro de informações que o processo BIM proporciona para a gestão de resíduos, que ainda são subutilizados na cultura da construção civil brasileira, principalmente na etapa de execução de obras. Destaca-se também a importância da colaboração entre as equipes envolvidas, para o sucesso da gestão de resíduos através do processo BIM. Dessa maneira, com os resultados obtidos, infere-se que o BIM na gestão de resíduos deve ser melhor estudado e aplicado pelas empresas responsáveis pelos projetos de arquitetura e engenharia, mas principalmente pelas empresas executoras, que desconhecem sua aplicação prática e acabam por gerir obras custosas financeira e ambientalmente

    Age composition and survival of public housing stock in Hong Kong

    Get PDF
    Emerging notably in more developed regions, building stock ageing which is characterised by shrinking new completions and falling “mortality” has been posing challenges to various stakeholders in built environment. To find way out of this transition, we need to know how long buildings will last these days and the factors leading to their “mortality”. By using data from 1950s till to date, a comprehensive investigation is conducted to analyse the age composition and life expectancy of public housing stock in Hong Kong. What comes after are survival analysis and empirical analysis of those demolished to identify the key factors leading to demolition. Presented in this paper are the preliminary findings as well as the research agenda on the theme to model age composition and survival of both private and public building stocks in Hong Kong and other similar cities in Asia Pacific Rim such as Adelaide and Singapore, together with research activities to formulate policies for sustainable urban management
    corecore