A systematic review research: 'Mathematics Anxiety' in Turkey

The aim of this study was to conduct a systematic review research concentrating on studies regarding 'Mathematics anxiety'. 59 papers were reanalyzed in order to answer the questions derived from the main aim in terms of the rules of systematic review method. These studies were reviewed and analyzed by taking account of their aims, designs, sampling and results. While doing this, the similarities and differences of the reviewed studies were also found. It was seen that most of these studies conducted with middle school students. It was also found that the majority of reviewed studies were designed according to quantitative approaches. The review shows that mathematics anxiety is resulted from students' achievement, self-efficacy and fear along with parents' and teachers' lack of supports in mathematics. The results gathered from reviewed studies suggest that studies designed with approaches like qualitative and mixed-method and studies focused on various topics related with 'Mathematics anxiety' with different sampling are needed. In conclusion, this systematic review study provides some fruitful information for the area and so for the further studies

Ortaokul öğrencilerinin okuma alışkanlıkları ve tercihleri

. Bu araştırmanın amacı ortaokul öğrencilerinin okumaya yönelik düşüncelerini, algılarını ve okumayı gerçekleştirme biçimlerini belirlemektir. Betimsel nitelikli araştırmanın katılımcılarını üç farklı ilde öğrenimlerini sürdüren 529 ortaokul öğrencisi oluşturmuştur. Araştırmanın verileri 10 maddeden oluşan bir sormacayla toplanmıştır. Okumaya ilişkin alışkanlıkları, uygulamaları ve tutumları yansıtan sormacaya verilen yanıtların yüzde ve frekansları belirlenmiştir. Elde edilen bulgulara göre, katılımcıların %60,1'inin okumaktan çok fazla haz aldığı, %46'3'ünün hemen hemen her gün kitap okuduğu, %57,1'inin yeteri kadar okuduğunu düşündüğü saptanmıştır. Öte yandan, katılımcılar okumaya yönelik olumlu tutum bildiren ifadelere yüksek, olumsuz ifadelere ise düşük katılım bildirmişlerdir. Okuma araçları bakımından katılımcıların çoğunlukla fıkra, dergi ve öykü okuduğu, yazınsal türler açısından macera tercih ettikleri saptanmıştır. Okumanın tercih edildiği yerler bakımından katılımcıların çoğu evde yatak odasını, okulda sınıfı ve kamusal alanda ise seyahat ortamlarını okuma alanı olarak görmüştür. Katılımcılar okuma nedeni bakımından çoğunlukla okumanın huzur verici olduğunu düşünmektedir. Son olarak katılımcılar daha çok öğretmenleriyle okumakta ve okuma deneyimleri sonucunda edindiklerini de genellikle arkadaşlarıyla paylaşmaktadır

Ortaokul öğrencilerinin umut düzeylerinin, kaygı, depresyon ve mükemmeliyetçilik açısından i̇ncelenmesi

The aim of this study is to examine hope levels of secondary-school students in terms of perfectionism, depression and anxious. In line with this purpose, the research was designed in the relational-screening model. The sample of study consisted of 508 secondary-school students (287 female/ 221 male) choosen ramdomly from Lütfi Ege Secondary-School and Basma Sanayi Secondary-School in Denizli/Pamukkale. In research, Personal Information Sheet, Children's Hope Scale, Positive and Negative Perfectionism Scale, State-Trait Anxiety Inventory, and Children's Depression Inventory were used to gather data. All data were analyzed by correlation and multiple regression. The results showed that depression, anxiety and positive perfectionism variables are significant predictors of hope. Implications of these findings are discussed within the context of literature. © 2018 Turkish Education Association. All rights reserved

Dijital ve medya etkinliklerinin ortaokul öğrencilerinin ve ebeveynlerinin medya ve bilim okuryazarlıklarına etkisinin belirlenmesi

Bu araştırmada dijital ve medya etkinliklerinin ortaokul öğrencilerinin ve ebeveynlerinin bilim okuryazarlığı ve medya okuryazarlığına etkisini tespit etmek ve bu ikisi arasındaki ilişkinin belirlenmesi amaçlanmıştır. Araştırmada nicel verilerin kullanıldığı tek grup üzerinde ön-son test çalışmalarının yapıldığı yarı deneysel model kullanılmıştır. Araştırmanın örneklemini 2013-2014 eğitim-öğretim yılında Bursa iline bağlı bir okulda öğrenim görmekte olan 60 öğrenci ve 119 ebeveyn oluşturmaktadır. Araştırmadan elde edilen verilerin analizlerine göre, dijital ve medya etkinlikleri ortaokul öğrencilerinin ve ebeveynlerin bilimsel okuryazarlık ön testleri ve son testleri arasında anlamlı bir ilişki bulunmaktadır. Öğrencilerin ve ebeveyn olarak annelerin medya ve bilim okuryazarlık düzeyleri arasında bir ilişki bulunmaktadır. Uygulanan PISA ve TIMSS sınavları ile öğrencilerin bilim okuryazarlıkları arasında bir farka rastlanmıştır. Bulunan bu sonuçlar ışığında, 21. yy becerileri okuryazarlıklarının öneminin vurgulanması ve bilim ve medya okuryazarlık düzeylerinin geliştirilmesi ve daha kapsamlı sonuçlar elde edilmesi hususunda bazı öneriler sunulmuştur

Views of Primary and Secondary School Students and Their Parents on Homework

Bu araştırmanın amacı ilkokul ve ortaokul öğrencilerinin ve velilerinin ev ödevleri ile ilgili görüşlerini ve veli görüşlerine göre ev ödevleri ile ilgili karşılaşılan sorunları incelemektir. Bu çerçevede öğrencilere ve velilere ev ödevleri ile ilgili soruların yöneltildiği soru formları dağıtılmış ve veriler betimsel olarak analiz edilmiştir. Araştırmanın çalışma grubunu 2015-2016 eğitim öğretim yılı güz yarı yılı döneminde Denizli il merkezindeki ilk ve ortaokullarda öğrenim gören toplam 621 ilkokul ve ortaokul öğrencisi ile onların velileri (N=279) oluşturmaktadır. Sonuçlar hem ilkokul hem de ortaokul öğrencilerinin hoşlandıkları ev ödevi türünün etkinlik temelli (proje, tasarım..vb.) ödevler olduğunu, çok zaman alan, yazı yazma ve okuma gibi ödevlerden hoşlanmadığını göstermektedir. İlkokul öğrencileri en çok matematik dersi ödevini yapmaktan hoşlanırken, ortaokul öğrencileri fen ve teknoloji dersinin ödevlerinden hoşlandıklarını ifade etmişlerdir. Öğrenciler hoşlandıkları ve hoşlanmadıkları ödevleri duygusal nedenlere (sevme/sevmeme, sıkıcı/eğlenceli, öğretmen ile ilgili duygular, kendini yeterli/yetersiz hissetme) bağlamayı tercih etmiştir. Velilere göre ödevlerin verilme amacı tekrar ve pratiktir. Veliler ilkokul öğrencileri açısından en sık karşılaştıkları sorunu öğrencinin ödevi yapmak istememesi olarak ifade ederken, ortaokul öğrencileri açısından en sık karşılaşılan sorun verilen ödevin öğrenciler tarafından anlaşılamaması olmuştur. Bulgular ilgili alan yazın ışığında tartışılmıştır

Ortaokul öğrencilerinde okula bağlılığın yordanmasında algılanan sosyal destek ve değerin rolü

The aim of this study is to examine school attachment levels of secondary school students in terms of perceived social support and human value. The data of the study was obtained from a total of 317 secondary school students, including 192 girls and 125 boys in the 2015-2016 academic year. A correlational research model was used in this study. In the study, some scales are used as data collection tools as follows: School Attachment Scale developed by Hill and Werner (2006) and adapted to Turkish by Savi (2011), Moral Maturity Scale developed by Dilmaç (1999), Social Support Rating Scale for Children and Adolescents developed by Dubow and Ullman (1989) and adapted to Turkish by Gökler (2007). The correlation and stepwise linear multiple regression analysis are used in the analysis of the data. The analyses are tested with the help of SPSS 16.0 package program with.01 and.05 levels of significance. The findings of the research reveal that perceived teacher social support, perceived friend social support and human value are in the position of being predictors of the school attachment. Implications of these findings are discussed within the context of literature. © 2018, Hacettepe University. All rights reserved

Ortaokul öğrencilerinin umut düzeylerinin, kaygı, depresyon ve mükemmeliyetçilik açısından i̇ncelenmesi

The aim of this study is to examine hope levels of secondary-school students in terms of perfectionism, depression and anxious. In line with this purpose, the research was designed in the relational-screening model. The sample of study consisted of 508 secondary-school students (287 female/ 221 male) choosen ramdomly from Lütfi Ege Secondary-School and Basma Sanayi Secondary-School in Denizli/Pamukkale. In research, Personal Information Sheet, Children's Hope Scale, Positive and Negative Perfectionism Scale, State-Trait Anxiety Inventory, and Children's Depression Inventory were used to gather data. All data were analyzed by correlation and multiple regression. The results showed that depression, anxiety and positive perfectionism variables are significant predictors of hope. Implications of these findings are discussed within the context of literature. © 2018 Turkish Education Association. All rights reserved

İlkokul ve ortaokul yöneticilerinin mesleki tükenmişlik düzeyi ( Denizli İli Pamukkale ve Merkezefendi İlçe Örneği )

Bu araştırmada, ilkokul ve ortaokullarda görev yapan eğitim yöneticilerinin görüşlerine göre okul müdür ve müdür yardımcılarının mesleki tükenmişlik düzeyleri ve tükenmişlik düzeylerinin yaş, cinsiyet, eğitim düzeyi, okul türü ve mesleki kıdem değişkenlerine göre farklılık gösterip göstermediği araştırılmıştır. Araştırmada “tarama modeli” kullanılmıştır. Araştırmanın evrenini 2015–2016 eğitim-öğretim yılı Denizli ili Merkezefendi ve Pamukkale merkez ilçelerinde görev yapan ilkokul ve ortaokul yöneticileri oluşturmaktadır. “Rastgele örnekleme” yöntemiyle seçilen 300 ilkokul ve ortaokul yöneticisine ulaşılarak veriler toplanmıştır. Ölçek sorularının tamamına cevap veren 290 ilkokul ve ortaokul yöneticisidir. Araştırmada kullanılan veri toplama aracı; “Kişisel Bilgi Formu” ve “Maslach Tükenmişlik Ölçeği” olmak üzere iki bölümden oluşmaktadır. Ölçeğin Cronbach Alpha değeri 0,712 olarak bulunmuştur. Araştırmaya katılan yöneticilerin büyük çoğunluğunun erkek, lisans mezunu, ortaokul yöneticisi ve kıdemlerinin 11-15 yıl ve üzerinde olduğu görülmüştür. İlkokul ve ortaokul yöneticilerinin mesleki tükenmişlik düzeylerinin “Bazen” düzeyinde olduğu ve okul yöneticilerinin mesleki tükenmişlik düzeylerinin değişken olduğu duruma göre farklılık gösterdiği söylenebilir. Denizli ili Pamukkale ve Merkezefendi ilçelerinde İlkokul ve ortaokul yöneticilerinin mesleki tükenmişlik düzeylerine ilişkin en az katılım gösterdikleri önermenin (X=0,72) ortalama ile “Bu işe girdiğimden beri, insanlara karşı daha duyarsız oldum.” maddesine “Hiçbir zaman” Şeklinde görüş bildirdikleri görülürken; en fazla katılım gösterdikleri önermenin ise (X= 3,13) ortalama ile “Hizmet verdiğim kişilerle birlikte, kolaylıkla rahat bir ortam oluşturabiliyorum.” maddesine “Çoğu zaman” şeklinde katılım gösterdikleri görülmüştür. Buradan ilk ve ortaokul eğitim yöneticileri hiçbir zaman insanlara karşı duyarsız olmadıkları; çoğu zaman ise hizmet verdiği kişilerle birlikte kolaylıkla rahat bir ortam oluşturdukları söylenebilir. Okul yöneticilerinin mesleki tükenmişlik düzeylerinin yaş ve çalışılan okul türü değişkenlerine göre farklılık gösterdiği ancak cinsiyet, eğitim düzeyi ve mesleki kıdem değişkenlerine göre farklılık göstermediği tespit edilmiştir

Ortaokul Öğrencilerinde Okul Doyumu, Okuldaki Pozitif Yaşantılar ve Mutluluk Arasındaki İlişki

The objective of this study was to investigate the relationship between secondary school students’ happiness and school satisfaction and positive experiences at school. The study group consisted of 328 secondary school students in the sixth, seventh, and eighth grades in the provincial center of Çanakkale. Among the students, 153 (47%) were male and 175 (53%) were female, 114 (34.8%) were sixth-graders, 130 (39.6%) were seventh-graders, and 84 (25.6%) were eighth-graders. The data were collected using the School Children’s Happiness Inventory, Positive Experiences at School Scale, and Comprehensive School Satisfaction Scale for Children. A significant positive relationship between school satisfaction, positive experiences at school, and happiness was observed. The results of the regression analysis indicated that school satisfaction, persistence, and optimism were significant predictors of the happiness of secondary school students. The findings are discussed in accordance with the literature, and practical suggestions are made.Bu araştırmanın amacı ortaokul öğrencilerinin mutlulukları ile okul doyumu ve okuldaki pozitif yaşantılar arasındaki ilişkileri incelemektir. Araştırmanın çalışma grubunu Çanakkale il merkezinde 6., 7. ve 8. sınıflarda öğrenim gören 328 ortaokul öğrencisi oluşturmuştur. Öğrencilerin 175'i (%53) kız, 153'ü (%47) erkektir. Katılımcıların 114'ü (%35) 6. sınıf, 130’u (%39) 7. sınıf, 84’ü (%26) 8. sınıf öğrencisidir. Araştırma verileri Okul Çocuklarının Mutluluk Envanteri, Okulda Pozitif Yaşantılar Ölçeği ve Çocuklar İçin Kapsamlı Okul Doyumu Ölçeği ile toplanmıştır. Ortaokul öğrencilerinin mutlulukları ile okul doyumu ve okuldaki pozitif yaşantılar arasında pozitif yönde anlamlı ilişkilerin olduğu görülmüştür. Regresyon analizi sonuçları okul doyumu, sebat ve iyimserliğin ortaokul öğrencilerinin mutluluklarının önemli yordayıcısı olduğunu göstermiştir. Bulgular literatür doğrultusunda tartışılmış ve uygulamaya dönük önerilerde bulunulmuştur